Ποιοι ενοχλούνται από τις εκδηλώσεις ιστορικής μνήμης για τη δράση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Κατερίνη;

13-12-2019

Είναι τραγικό η ίδια δημοτική αρχή να μη δίνει χώρο για την εκδήλωση και να αποποιείται την ίδια ιστορία της πόλης, όταν μάλιστα ο δήμαρχός της Αιμίλιος Ξανθόπουλος, τον Φλεβάρη του 1943 εκτελέστηκε μαζί με άλλους πατριώτες από τους ναζί λίγο έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό.

Κατιούσα

 

Η επαίσχυντη απόφαση του ΟΠΠΑΠ (Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Κατερίνης) να μην παραχωρήσει την Αστική σχολή για την πραγματοποίηση εκδήλωσης του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και της Τ.Ε. Πιερίας του ΚΚΕ με ιστορικό – πολιτιστικό περιεχόμενο από την απελευθέρωση της Κατερίνης από τη ναζιστική κατοχή αποτελεί πρόκληση.

Αναδεικνύει την επιλεκτική στάση του και παραβιάζει τις αρχές ισοτιμίας και ισονομίας την ώρα που η νέα δημοτική αρχή (Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ) επαίρεται υποκριτικά και ψευδεπίγραφα ότι είναι θεματοφύλακάς τους.


Η απόφαση αυτή πρέπει να προβληματίσει, γιατί παρεμποδίζει την πολιτική δράση και μπαίνει ανάχωμα στην διάδοση της ιστορίας της πόλης μας, από τα χρόνια της ναζιστικής κατοχής και την αντίσταση του λαού της, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, τις μόνες αντιστασιακές οργανώσεις που δρούσαν ενάντια στους κατακτητές στην πόλη της Κατερίνης και ευρύτερα στον νομό μας.

Είναι τραγικό η ίδια δημοτική αρχή να αποποιείται την ίδια ιστορία της πόλης, όταν μάλιστα ο δήμαρχός της Αιμίλιος Ξανθόπουλος, τον Φλεβάρη του 1943 εκτελέστηκε μαζί με άλλους πατριώτες από τους ναζί λίγο έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό.

Οι υπεύθυνοι του δήμου Κατερίνης πρέπει να βγουν και να απαντήσουν. Να πουν τι είναι αυτό που τους φοβίζει από μια τέτοια εκδήλωση που θα είχε και πολιτιστικά χαρακτηριστικά αφού πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τα χρόνια της κατοχής στην Κατερίνη θα εκτιθόταν στον χώρο.

Το ΕΑΜ, ο ΕΛΑΣ, η ΕΠΟΝ, η Εθνική Αλληλεγγύη, τα Αετόπουλα, ήταν οι αντιστασιακές οργανώσεις όπου χιλιάδες κάτοικοι της Κατερίνης και του νομού μας, μικροί και μεγάλοι, οργανώθηκαν και αγωνίστηκαν με αυτοθυσία, ενάντια στους Γερμανούς ναζί κατακτητές. Σ’ αυτές τις οργανώσεις το ΚΚΕ ήταν ο νους και η ψυχή με τα μέλη και τα στελέχη του να είναι μπροστάρηδες που αγωνίζονταν με απαράμιλλο ηρωισμό και ανιδιοτέλεια δίνοντας αγωνιστικό τόνο και ενθουσιασμό στην πάλη του λαού.

Η ημέρα απελευθέρωσης της Κατερίνης από τους ναζί κατακτητές είναι η 26η Οκτωβρίου του 1944. 25.000 λαού μαζεύτηκε στην πλατεία της πόλης για να πανηγυρίσει την λευτεριά του. Στην Κατερίνη παρελαύνει το 50ο Σύνταγμα ΕΛΑΣ Πιερίων – Ολύμπου με επικεφαλής τον καπεταν «ΝΙΚΗΤΑ» που ο λαός της Κατερίνης τους δαφνοστεφανώνει.

Αυτή την ιστορική αλήθεια θέλουν να υπονομεύσουν, να θάψουν, να μην την γνωρίσουν κυρίως οι νέες γενιές, για αυτό δεν γιορτάζουν οι πόλεις την απελευθέρωσή τους από τους ναζί και φασίστες κατακτητές, αλλά την έναρξη της φασιστικής εισβολής. Δεν θέλουν να μάθουν ποιοι αγωνίστηκαν μαζί με τον λαό και δεν τον άφησαν να στενάζει κάτω από την μπότα του κατακτητή, ποιοι πολέμησαν με το όπλο στο χέρι και απελευθέρωσαν τις πόλεις και όλη την Ελλάδα.

Το ΚΚΕ δεν λούφαξε. Αν και λαβωμένο από την μεταξική δικτατορία που παρέδωσε έγκλειστους πολιτικούς κρατούμενους κομμουνιστές στους Γερμανούς ναζί, από τα μπουντρούμια των φυλακών με πρώτο τον γραμματέα του τον Νίκο Ζαχαριάδη, έδωσε το σύνθημα και το κάλεσμα στον λαό, να οργανώσει μαζί με τους κομμουνιστές την αντίσταση απέναντι στον φασισμό. Την ίδια ώρα ο αστικός κόσμος δραπέτευε στην Αίγυπτο παίρνοντας μαζί του τόνους χρυσού και ένα άλλο κομμάτι του συνεργάστηκε με τους κατακτητές της πατρίδας.

Αυτή την αλήθεια θέλουν να αποσιωπήσουν, να διαστρεβλώσουν, γιατί αναδεικνύει ότι κάτω από προϋποθέσεις, απομονώνοντας τα κελεύσματα της υποταγής και της συμμόρφωσης, ο λαός μπορεί να πρωταγωνιστήσει, να διακριθεί και να βγάλει το δίκιο μπροστά μαχητικά – αγωνιστικά ακόμα και όταν ο συσχετισμός δύναμης φαίνεται πανίσχυρος.

Μαθαίνουμε και εμβαθύνουμε στην ιστορία και την αλήθεια όχι για να κάνουμε μνημόσυνα αλλά για να ενώσουμε το νήμα του χθες με το σήμερα, κόντρα στην μοιρολατρία και την ηττοπάθεια που καλλιεργεί η κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα, οι ποικιλόμορφοι μηχανισμοί ενσωμάτωσης και εξαγοράς συνειδήσεων που θέλουν τον λαό άβουλο, απαθή, αδρανή και να αποδέχεται όλα εκείνα τα μέτρα που κάνουν την ζωή του δύσκολη, μίζερη και μαύρη.

Όσες αποφάσεις πολιτικής σκοπιμότητας και να βγάζουν όπως αυτή του πολιτιστικού οργανισμού του δήμου Κατερίνης ( ΟΠΠΑΠ ) για να εμποδίζουν την διάδοση της ιστορικής αλήθειας από την σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αυτές θα πέφτουν στο κενό και ηθικά θα είναι καταδικασμένες και έκθετες στα μάτια του λαού.

Η απόφαση του ( ΟΠΠΑΠ ) και του δήμου της Κατερίνης πρέπει να ανακληθεί εδώ και τώρα.

Σαββίδης Παναγιώτης