 |
| Φωτο απο i247 News Greece |
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να λειτουργεί ως καταλύτης στην παραπέρα όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στην ένταση «ανησυχιών» για την πορεία της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας, το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του επιχειρούν με κάθε τρόπο να φορτώσουν τη «λυπητερή» στις πλάτες των λαών, επιταχύνοντας και αντεργατικά μέτρα που ζυμώνουν εδώ και καιρό.
Το «έχουμε δει το έργο» και στη χώρα μας, τόσο στην περίοδο της βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης από το 2008, όσο και στην πιο πρόσφατη κρίση που επιτάχυνε η πανδημία: Αντεργατικές αναδιαρθρώσεις που προετοιμάζονταν για χρόνια προωθούνται ταχύτατα από κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων, «έκτακτα» αντιλαϊκά μέτρα έρχονται για να μείνουν.
Συχνά, τα «προσεχώς» αυτής της επίθεσης εφαρμόζονται πρώτα στις ισχυρότερες καπιταλιστικές χώρες, ενώ ρόλο «μπροστάρη» αναλαμβάνει σε πολλές περιπτώσεις η σοσιαλδημοκρατία.
Και με αυτήν την έννοια, δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα όσα ανέφερε πριν από λίγες μέρες στη Γερμανία ο πρώην πρόεδρος του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), Ζ. Γκάμπριελ, ο οποίος βγήκε ως «λαγός» να ταχθεί υπέρ της εργοδοτικής αξίωσης για αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, λόγω έλλειψης ειδικευμένων εργαζομένων.
«Δεν θα λύσουμε το πρόβλημα έλλειψης ειδικευμένων εργατών μόνο με τη μετανάστευση», αναφέρει ο Γκάμπριελ σε συνέντευξή του, προσθέτοντας ότι «η Γερμανία πρέπει να προετοιμαστεί για τα επόμενα 10 χρόνια, τα οποία θα είναι πιο δύσκολα».
Με τη γνωστή προκλητική «λογική» που παρουσιάζει την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων ως... «εργατικό δικαίωμα», ο πρώην αντικαγκελάριος αναρωτήθηκε: «Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στους ανθρώπους να κερδίζουν περισσότερα δουλεύοντας λίγο περισσότερο;»... Τα όποια «περισσότερα» βέβαια υποτίθεται ότι θα κερδίζουν οι εργαζόμενοι με το επιπλέον ξεζούμισμά τους, την επιβάρυνση της υγείας τους κ.ο.κ., θα έχουν ήδη εξανεμιστεί από την τεράστια ακρίβεια και τα ρεκόρ δεκαετιών του πληθωρισμού.
Αυτή η πρόταση πρέπει να αποσαφηνιστεί στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, πρόσθεσε ο πρώην πρόεδρος του SPD, υπολογίζοντας ξανά στις «πλάτες» της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας των γερμανικών συνδικάτων, που ήδη τρέχουν στους διάφορους «κοινωνικούς διαλόγους» με τη γερμανική κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της μεγαλοεργοδοσίας, στο πλαίσιο της περιβόητης «Συντονισμένης Δράσης» για την ακρίβεια...
Οι προτάσεις Γκάμπριελ βέβαια απηχούν πάγιες αξιώσεις του γερμανικού κεφαλαίου, που έρχονται στις σημερινές συνθήκες ακόμα πιο έντονα στο προσκήνιο. Καθόλου τυχαία και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Κρ. Λίντνερ (FDP), έγραψε στο Twitter στα τέλη Ιούνη ότι για να εξασφαλιστεί η ευημερία, χρειάζονται «περισσότερες υπερωρίες»...
Ενδεικτικά, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI), Ζ. Ράσβουρμ, και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Γερμανικών Επιχειρήσεων (IW), Μ. Χούτερ, έχουν ταχθεί υπέρ μιας βδομάδας 42 ωρών εργασίας, ενώ άλλοι μεγαλοεργοδότες ζητούν να αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησης στα 70 κ.ο.κ.
Εξίσου χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονταν περί «νέου εργασιακού κόσμου», το περασμένο φθινόπωρο, στο έγγραφο των διερευνητικών επαφών που αποτέλεσε τη βάση για τη συμφωνία των κομμάτων που συγκροτούν τον τρέχοντα κυβερνητικό συνασπισμό στη Γερμανία (SDP, FDP και Πράσινοι).
Σε συνέχεια της «διευθέτησης» του ωραρίου που εφαρμόζεται στη Γερμανία από το 1994, τα τρία κόμματα συμφωνούσαν να «χαλαρώσει» ο νόμος περί ωρών εργασίας, ώστε να μπορούν να υπογραφούν αντίστοιχοι όροι στις ΣΣΕ, όπως να μειωθεί η περίοδος ανάπαυσης μεταξύ δύο βαρδιών κ.λπ., να δοθεί όπως έλεγαν η «δυνατότητα» στους εργαζόμενους «να οργανώνουν πιο ευέλικτα το ωράριο εργασίας τους». Στους λεγόμενους «πειραματικούς χώρους» προβλεπόταν «δυνατότητα» για αύξηση του ημερήσιου ωραρίου εργασίας, καταργώντας το 8ωρο, επιτρέποντας εργάσιμο χρόνο άνω των 10 ωρών τη μέρα, έως και 13 ώρες...
Τα παραπάνω σχέδια βέβαια στη Γερμανία και σε άλλες χώρες για παράταση της εργάσιμης βδομάδας προωθούνται ταυτόχρονα με την υποαπασχόληση (όπως τα περιβόητα mini-jobs στη Γερμανία), με τα «πειράματα» της 4ήμερης εντατικοποιημένης εργασίας στις διάφορες εκδοχές της, με σχήματα μειωμένου ωραρίου με επιδότηση από κρατικά κονδύλια κ.ο.κ., καθώς το κεφάλαιο εμπλουτίζει συνεχώς το αντεργατικό οπλοστάσιο της «ευελιξίας», ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες του, στον έναν ή τον άλλον κλάδο, στη μία ή την άλλη φάση της καπιταλιστικής οικονομίας.
Την ίδια ώρα, ενώ στο προσκήνιο βρίσκονται τα έντονα ενδοκαπιταλιστικά παζάρια στην ΕΕ για την «εξοικονόμηση» φυσικού αερίου και συζητήσεις για την «αλληλεγγύη» που δείχνουν ή δεν δείχνουν τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας μεταξύ τους, χαρακτηριστική είναι η... «αλληλεγγύη» που δείχνουν τα γερμανικά μονοπώλια προς τους εργαζομένους τους.
Με φόντο τη μεγάλη αύξηση των τιμών της Ενέργειας και τους ενεργειακούς κινδύνους από την όξυνση των ανταγωνισμών με τη Ρωσία, στο τραπέζι, εκτός από τις αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, μπαίνει και η αξίωση της εργοδοσίας για «εξοικονόμηση» μέσα από... εργασιακούς χώρους - ψυγεία μέσα στον χειμώνα! Πατώντας στις σχετικές εξαγγελίες για το Δημόσιο, η μεγαλοεργοδοσία ζητά να μην εφαρμόζονται οι κατευθυντήριες τιμές θερμοκρασίας για τους χώρους δουλειάς που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο διευθύνων σύμβουλος της Συνομοσπονδίας Γερμανικών Ενώσεων Εργοδοτών (BDA), Steffen Kampeter, «εδώ μπορεί να εξοικονομηθεί πολλή Ενέργεια - πράγμα που φυσικά δεν σημαίνει ότι οι υπάλληλοί μας θα εργάζονται σύντομα στο κρύο»...
Με τους εργαζόμενους εκτεθειμένους, από τον μεσογειακό καύσωνα μέχρι τον γερμανικό χειμώνα, τα μονοπώλια πάντα βρίσκουν χώρο για «πολλή εξοικονόμηση»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου