Οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες για την παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι προφανώς πολύ σοβαρές και δεν χρειάζεται καμία υποτίμηση, αντίθετα απαιτούνται η καταδίκη τέτοιου είδους περιστατικών και η αναζήτηση των όποιων ευθυνών.
Όμως είναι δυνατόν να πέφτει κανείς από τα σύννεφα; Πόσο υποκριτικές είναι όλες αυτές οι αναφορές αστικών πολιτικών, δημοσιογράφων, αναλυτών που κάνουν σαν να μην ξέρουν τι συμβαίνει;
Ειδικά όταν αφορά εκπροσώπους κομμάτων όπως η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, που είτε από κυβερνητικές θέσεις είτε όχι στήριξαν την ενίσχυση του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου που ευνοεί τις κάθε είδους παρακολουθήσεις. Οι ίδιοι ανέχτηκαν τη δράση διάφορων κρατικών μηχανισμών και πρακτορείων, μυστικών υπηρεσιών, εγχώριων ή και ξένων. Οι ίδιοι δεν κάνουν τα «στραβά μάτια» για τη δράση στη χώρα των μυστικών υπηρεσιών των «ΝΑΤΟικών συμμάχων» όπως η CIA, η ΜΙ6 κ.λπ.;
Όσοι (ξανά)πέφτουν από τα σύννεφα μπορούν επίσης να δουν και την προσαρμογή του νομικού πλαισίου στην τεράστια ανάπτυξη των διαφόρων μηχανισμών παρακολούθησης. Για παράδειγμα, μόλις τον περασμένο Μάρτη ψηφίστηκε τροπολογία που απαλλάσσει την ΑΔΑΕ από την υποχρέωση να γνωστοποιεί σε πολίτες ότι αποτέλεσαν στόχο παρακολούθησης από την ΕΥΠ όταν αυτή έχει ολοκληρωθεί. Αν προσθέσουμε στα παραπάνω τα «βαλιτσάκια» και τις κάθε φορά «νέες προμήθειες» για την παρακολούθηση έξυπνων συσκευών κ.ά., φτιάχνεται μια επαρκής εικόνα με το τι έχουν οι κυβερνήσεις στα χέρια τους ώστε να κάνουν «σουρωτήρι» τις δημοκρατικές και λαϊκές ελευθερίες, αποδεικνύοντας ότι μόνο «ξένο σώμα» δεν είναι αυτές οι διαδικασίες στο σύγχρονο κατά τα άλλα «κράτος δικαίου».
Άλλωστε, οι εταιρείες που έχουν φτιάξει τα λογισμικά παρακολούθησης όπως το «Predator» που βρέθηκε στο κινητό του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ή το παρόμοιο «Pegasus» που πριν από μερικούς μήνες ήταν πάλι στην επικαιρότητα για παρακολούθηση πολιτικών προσώπων, δεν είναι «άγνωστες». Η πρώτη ιδρύθηκε στη Βόρεια Μακεδονία και σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα (ακόμα και από την «Google») έχει πελάτη της και το ελληνικό κράτος, ενώ ο ιδιοκτήτης της υπήρξε σημαίνον στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ.
Γι' αυτούς, λοιπόν, που θυμήθηκαν σήμερα να ασχοληθούν με το θέμα, υπάρχουν οι συγκεκριμένες επαναλαμβανόμενες καταγγελίες του ΚΚΕ ήδη από τον Δεκέμβρη του 2016 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για συστηματικές παρακολουθήσεις μέσω συνακροάσεων στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας του στον Περισσό, και μάλιστα από 13 διαφορετικές χώρες, με χρήση υψηλής τεχνολογίας. Καταγγελίες που και με την προηγούμενη και με τη σημερινή κυβέρνηση παραμένουν στα αζήτητα. Ενώ, η ίδια η Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) με τις εξηγήσεις που έδωσε δημιούργησε περισσότερα ερωτήματα και πρόσθετους λόγους ανησυχίας, αφού από τη μία παραδέχεται ότι υπήρξαν συνακροάσεις και από την άλλη ότι δεν έβγαλε άκρη από την έρευνα που έκανε.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι περιστατικά όπως οι συνακροάσεις που καταγγέλλει το ΚΚΕ για το τηλεφωνικό του κέντρο, αλλά και η μεγάλη συζήτηση που ανοίγει τα τελευταία χρόνια για μεγάλες εταιρείες υψηλής τεχνολογίας που «πουλάνε» σε κράτη, μυστικές υπηρεσίες και σε όποιον «πληρώνει» εκδούλευση παρακολουθήσεων, κλιμακώνονται παράλληλα με τη λεγόμενη «προστασία προσωπικών δεδομένων» από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις της. Αποδεικνύοντας ότι αυτή η «προστασία» δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πλαίσιο διακίνησης των προσωπικών δεδομένων προς κάθε χρήση, μέσα από εκατοντάδες διατάξεις εξαιρέσεων που τελικά νομιμοποιούν και τις κάθε είδους παρακολουθήσεις: Από τη δραστηριότητα στο διαδίκτυο για εμπορικούς σκοπούς μέχρι την κατασκοπεία και τη στοχοποίηση πολιτών για τη δράση τους.
Είναι λοιπόν τουλάχιστον αφέλεια, αν όχι σκόπιμος αποπροσανατολισμός να πιστεύει κανείς ότι το ίδιο το κράτος, οι κυβερνήσεις του και οι συμμαχίες τους, που εμπλέκονται σε τέτοιες δουλειές, θα έβαζαν ποτέ φρένο στο πυκνό δίκτυο «επίσημων» και «ανεπίσημων» κέντρων παρακολούθησης, που όπως φαίνεται δραστηριοποιούνται όλο και περισσότερο στην Ελλάδα, λόγω και του ιδιαίτερου «ρόλου» που έχει αναλάβει να παίξει ως «προκεχωρημένο φυλάκιο» του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Από την άλλη, το ότι «ο κόσμος το 'χει τούμπανο» δεν πρέπει να σημάνει ανοχή σε τέτοια φαινόμενα και συμβιβασμό με ένα κλίμα παρακολουθήσεων, που αποτελεί συνέχεια της καταστολής, αφού πρόκειται για σχεδιασμούς και μέτρα που στρέφονται πρώτα απ' όλα ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Δίκαιο είναι λοιπόν το αίτημα για την πλήρη διαλεύκανση τέτοιων περιστατικών, αλλά αυτό που κυρίως χρειάζεται είναι να ενταθεί η πάλη ενάντια στο συνολικότερο πλαίσιο καταστολής και των σχεδίων μυστικών και φανερών κρατικών και ιμπεριαλιστικών μηχανισμών που βάζουν στο στόχαστρο τον λαό και το κίνημά του.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Πέμπτης 28 Ιούλη 2022.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου