Θα δείξει

 

«Δεν διερευνήσαμε καταγγελίες για υποκλοπές επί ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν υπήρχαν αδιάσειστα στοιχεία». Αυτό απαντούσε τον Αύγουστο ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, όταν του ζητήθηκε από δημοσιογράφο να αιτιολογήσει γιατί δεν έγιναν έρευνες επί των ημερών τους για τις συνακροάσεις - υποκλοπές στο τηλεφωνικό κέντρο της ΚΕ του ΚΚΕ, που ξεκίνησαν από τον Δεκέμβρη του 2016. Εκανε «γαργάρα» δηλαδή τις εμπεριστατωμένες καταγγελίες και όλα τα στοιχεία που είχε αναδείξει το ΚΚΕ, απαιτώντας να μην οδηγηθεί η υπόθεση στο κουκούλωμα και στο αρχείο, όπου την «όδευαν» με συνοπτικές διαδικασίες. Μόνο που στην Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις, ο διοικητής της ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ είπε - σύμφωνα με πληροφορίες - ότι πρόκειται για πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν απέκλεισε εμπλοκή ξένων υπηρεσιών! Το γιατί δεν έλεγε τα ίδια όσο ήταν στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος επικεφαλής της ΕΥΠ, ας το απαντήσει ο ίδιος. Εμείς αυτό που καταγράφουμε είναι πως τα λεγόμενά του στην Εξεταστική «θάφτηκαν» γενικά από τον Τύπο, με μια εξαίρεση: Τον γνωστό Κασιμάτη («Πανδώρα») των «Νέων», ο οποίος, με αγχωμένα αντανακλαστικά, έτρεξε ασθμαίνοντας να βγάλει από το κάδρο τις ΗΠΑ, γράφοντας διάφορες αντικομμουνιστικές σαχλαμάρες, όπως ότι οι Αμερικανοί δεν έχουν κανέναν λόγο για να παρακολουθούν το «ξεπερασμένο» και «ακίνδυνο» ΚΚΕ. Πώς πήγε άραγε ο νους του στις ΗΠΑ, χωρίς μέχρι τώρα να έχουν κατονομαστεί; Βουλωμένο γράμμα διαβάζει ή «καρφώνεται» στην προσπάθειά του να «καθαρίσει» προκαταβολικά την πρεσβεία από κάθε εμπλοκή; Ο χρόνος θα δείξει...

Στροφή

Ο «οίκος αξιολόγησης» Moody's, σε ανάλυσή του την περασμένη βδομάδα, χαρακτήρισε «θετική» την αύξηση των βασικών επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), προβλέποντας ότι θα στηρίξει την κερδοφορία των τραπεζών και θα συγκρατήσει τον πληθωρισμό. Επεσήμανε όμως κι έναν «διπλό κίνδυνο» για τις τράπεζες, που είναι η αύξηση των «κόκκινων» δανείων και η μείωση της ζήτησης για τραπεζικά προϊόντα, λόγω του ακριβότερου χρήματος. Βέβαια, από τέτοιες αναλύσεις λείπουν πάντα τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, που είναι χρεωμένα στις τράπεζες και τώρα θα πρέπει να πληρώνουν ακόμα περισσότερα για να εξυπηρετούν τον δανεισμό. Λείπουν κι όσοι πόνταραν σε φτηνότερα δάνεια για να αποκτήσουν ένα κεραμίδι, αλλά τώρα εγκαταλείπουν κάθε τέτοιο σχεδιασμό. Είναι οι ίδιοι που με την ακρίβεια και τον απογειωμένο πληθωρισμό πληρώνουν τα μέτρα κρατικής στήριξης των ομίλων, που πάρθηκαν το προηγούμενο διάστημα για να τους θωρακίσουν από την οικονομική κρίση και τις συνέπειες της πανδημίας. Αυτοί θα κληθούν να πληρώσουν με νέες θυσίες και το κρατικό χρέος που αυξήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί λοιπόν η αύξηση των τραπεζικών επιτοκίων να αποτελεί «στροφή» στην οικονομική πολιτική της ΕΕ, μετά από μια περίοδο επεκτατικής διαχείρισης. Ο λαός όμως είναι αυτός που θα συνεχίσει να πληρώνει την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των τραπεζών και των άλλων ομίλων, σε όλες τις εκδοχές της, μέχρι να κάνει τη δική του «στροφή», δυναμώνοντας την πάλη για την ανατροπή της.

Μαστίγιο...

Εκτός από το μαστίγιο του «όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει», που ανεβοκατεβάζει η κυβέρνηση στην πλάτη του λαού για να επιβάλει προληπτικά την «εξοικονόμηση» και τα άλλα βάρβαρα μέτρα στην Ενέργεια, έχει και το καρότο έτοιμο για κάθε χρήση. Οπως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Οικονόμου, ο οποίος ισχυρίστηκε χτες σε ραδιοφωνική συνέντευξη ότι η κυβέρνηση έχει «απόλυτη ενσυναίσθηση των δυσκολιών που έχει περάσει η ελληνική κοινωνία» και πως «με την πολιτική μας έχουμε αποδείξει ότι δεν έχουμε αφήσει κανέναν χωρίς στήριξη, ώστε να έχουν οι ανατιμήσεις όσο το δυνατόν μικρότερο αποτύπωμα στη ζωή όλων μας». Η κοροϊδία έχει και όρια.

... και καρότο

Είναι τέτοια η ...βοήθεια στα λαϊκά νοικοκυριά, που τους δόθηκε με το σταγονόμετρο και αφού πρώτα το κράτος τούς στράγγιξε την τσέπη με την «υπεραπόδοση» - όπως οι ίδιοι καυχιούνται - της φοροληστείας. Οσο για το «μικρό αποτύπωμα» των ανατιμήσεων στη ζωή των λαϊκών στρωμάτων, τα στοιχεία πρόσφατων ερευνών τα λένε όλα: Το 71% των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δηλώνουν ότι έχουν οδηγηθεί σε περιορισμό δαπανών για βασικά αγαθά διατροφής και το 67% ότι με μεγάλη δυσκολία θα μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στον βαρύ χειμώνα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής όχι μόνο της σημερινής αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που διατηρούν τους μισθούς «στον πάτο» για να θωρακίζεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και ανταγωνίζονται για το ποιανού τα επιδόματα είναι πιο «κοστολογημένα» και «στοχευμένα», ώστε να μη διαταράσσονται οι «αντοχές της οικονομίας» και από την άλλη η «σταθερότητα» του συστήματος, που σημαίνει μεγάλη αστάθεια στη ζωή του λαού.

Ριζοσπάστης