Σε
ανακοίνωση του Συλλόγου Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η Ενωση» για την καταδίκη
περιστατικού εργοδοτικής αυθαιρεσίας, κατά το οποίο ο εργοδότης έκανε
μήνυση σε εργαζόμενη, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η συγκεκριμένη
περίπτωση «φέρνει στο προσκήνιο την αναγκαιότητα συλλογικοποίησης των
εργαζομένων και συλλογικής αντιμετώπισης κάθε περιστατικού στο χώρο
εργασίας». Οποιος βιαστεί να συμπεράνει ότι για το εν λόγω «σωματείο»
αυτό σημαίνει οργάνωση αγωνιστικών πρωτοβουλιών και διεκδίκηση, έπεσε
έξω. Η «συλλογική αντιμετώπιση» στα κιτάπια των εργατοπατέρων
μεταφράζεται σε μία ακόμα «μπίζνα». Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος ενημερώνει
τους εργαζόμενους πως «έχει προνοήσει» για παρόμοια περιστατικά και
«παρέχει στα μέλη του ειδικό πρόγραμμα ασφάλισης Νομικής Προστασίας» σε
συνεργασία με ασφαλιστική εταιρεία. Και φυσικά, με ένα «κλικ» στη
σχετική φράση ο εργαζόμενος μπορεί να μεταβεί στην ιστοσελίδα της
«Ενωσης», να ενημερωθεί για τα σχετικά ασφάλιστρα και να συμπληρώσει την
αίτηση για να συμμετάσχει στο ασφαλιστικό πρόγραμμα. Να σημειώσουμε ότι
το συγκεκριμένο «σωματείο» είναι δημιούργημα του Δ. Καραγεωργόπουλου,
ενός από τους στυλοβάτες της συνδικαλιστικής μαφίας στην ΟΙΥΕ και στη
ΓΣΕΕ. Και όπως όλα δείχνουν, ο συνδυασμός του «συνδικαλιστή» και του
εργοδότη στο πρόσωπό του ανοίγει το δρόμο για τη σύμφυση
«συνδικαλιστικής» - επιχειρηματικής δράσης και για σωματεία του
κλάδου...
Χωράει
Τελικά
στους δύο χωράει και τρίτος. Ο λόγος για το ΚΙΝΑΛ, που παρουσίασε
προχτές το πρόγραμμά του, ξεπατικώνοντας και εκείνο - όπως και οι δύο
«καλύτεροι μαθητές» του κεφαλαίου, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - από το «κοινό
πρόγραμμα» των επιχειρηματικών ομίλων. Και πράγματι, αν κανείς ρίξει μια
ματιά στους άξονες του σχεδίου του ΚΙΝΑΛ, που κάνουν λόγο για νέες
φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις από το 29% στο 20%, επιδότηση κατά 50%
των νέων θέσεων εργασίας, κατάργηση όλων των «εμποδίων» για την
αδειοδότηση επιχειρήσεων, επέκταση των ΣΔΙΤ, κυρίως σε υδρογονάνθρακες
και διαχείριση των σκουπιδιών, παραπέρα «απελευθέρωση» αγορών,
προσαρμογή του Ασφαλιστικού για μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για
τους επιχειρηματικούς ομίλους και «κράτος - στρατηγείο ανάπτυξης»,
καταλαβαίνει ότι με ευκολία θα μπορούσαν να έχουν ανταλλάξει και
«κόλλες» μεταξύ τους. Με τέτοιες ομοιότητες, δεν παραξενεύει κανέναν ότι
ξανά και ξανά τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ διαβεβαιώνουν το κεφάλαιο ότι αν
χρειαστεί, στις 8 Ιούλη θα βάλουν πλάτη με τον έναν ή τον άλλον τρόπο,
είτε με συμμετοχή σε κυβέρνηση είτε με ψήφο ανοχής, ώστε να εξασφαλιστεί
η «πολιτική σταθερότητα» και «η χώρα να μην πάει στα βράχια». Γενικώς
δηλαδή, στην «όχθη» του κεφαλαίου «χίλιοι καλοί χωράνε». Το ζήτημα όμως
για το λαό είναι ποιος θα βρίσκεται την επόμενη μέρα μαζί του, στην
απέναντι όχθη από αυτή των επιχειρηματικών ομίλων, οργανώνοντας την πάλη
ενάντια στον νέο γύρο επίθεσης για την ανάκτηση των απωλειών, για τις
σύγχρονες ανάγκες του. Και αυτό, όπως επιβεβαιώνεται ξανά και ξανά,
μπορεί να είναι μόνο ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ.
Κηφήνες
Τη
δική της άθλια εκδοχή του μύθου του Αισώπου για τον μέρμηγκα και τον
τζίτζικα έδωσε η Μ. Ξαφά, το γνωστό πρώην στέλεχος του ΔΝΤ και
προσκείμενη στη ΝΔ, παρουσιάζοντας τον εργατικό μέρμηγκα να υποφέρει από
τον τεμπελχανά τζίτζικα, που υπερασπίζονται μεταξύ άλλων «τα μέλη του
ΠΑΜΕ (που) οργανώνουν διαδήλωση μπροστά στο σπίτι του μέρμηγκα, όπου
τηλεοπτικά συνεργεία τους παρουσιάζουν (...) να αναρτούν πανό με
συνθήματα κατά της ΕΕ και της πλουτοκρατίας: "Του λαού δυνάστες, κλέφτες
και ληστές, τρόικα, κυβέρνηση και καπιταλιστές", "Οχι στα χαράτσια και
τη φοροληστεία, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία"». Δεν είχαμε
βέβαια καμιά αμφιβολία ότι στα σαλόνια που τριγυρνάει, οι διάφοροι
κηφήνες καπιταλιστές, μέτοχοι, στελέχη των ιμπεριαλιστικών οργανισμών,
γνωστοί για τη... σκληρή δουλειά που συνεπάγεται το να σκέφτονται και
μόνο πώς θα ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους, διασκεδάζουν με τις άνοστες
ιστοριούλες της. Θα της συστήναμε βέβαια να ακούσει και το μέρμηγκα του
Λοΐζου, για το τι παθαίνουν οι «σοφοί μέρμηγκες» του είδους. Οσο για τον
ΣΥΡΙΖΑ που βγήκε στα κεραμίδια, κάνοντας πως δεν ξέρει ποιος έδωσε αέρα
στο χωριάτη, να του θυμίσουμε πως τα εύσημα κάτι τέτοιων, τεχνοκρατών,
«θεσμών», του ΔΝΤ και της ΕΕ επικαλείται μέχρι σήμερα ο πρωθυπουργός για
να δείξει το «έργο» που έκανε η κυβέρνησή του.
Χαλαρότητα
Την
ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ τσακώνονται τάχα για το ποιος κάνει ή δεν κάνει
«προγραμματική» αντιπαράθεση, ο ένας πίσω από τον άλλο τα στελέχη τους
δίνουν «χαλαρές» συνεντεύξεις και μιλάνε περί ανέμων και υδάτων, για να
τους δει - όπως λένε και οι παχιοί τίτλοι - ο λαός «όπως δεν τους έχει
ξαναδεί». Εμείς πάλι πολύ λογικό το βρίσκουμε όλο αυτό, αφού όταν η
συζήτηση πάει στο «διά ταύτα», στην επόμενη μέρα των εκλογών δηλαδή, δεν
μένουν και πολλά να πουν για το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο που θα
εφαρμόσουν και για το οποίο δεσμεύονται και οι δύο, ή για την «εθνική»
γραμμή της παραπέρα εμπλοκής στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Απ' αυτήν την
άποψη, η «χαλαρότητα» εξηγείται, αφού οι επιχειρηματικοί όμιλοι «δεμένο»
τον έχουν τον γάιδαρό τους και για την επόμενη μέρα. Το ακριβώς
αντίθετο ισχύει για τους εργαζόμενους και το λαό: Καμία «χαλαρότητα» δεν
χωράει απέναντι στα χειρότερα που τους ετοιμάζουν από τις 8 Ιούλη. Στις
7 οι κάλπες να γεμίσουν με χιλιάδες κόκκινες ψήφους, για να χάσουν από
τις 8 την ησυχία τους το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του.
Ριζοσπάστης Πέμπτη 27 Ιούνη 2019
Ριζοσπάστης Πέμπτη 27 Ιούνη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου