Το τίμημα

 

Στην Αττική; Από τη μία ...«κόμβος» που ξεκινάει από τον Πειραιά και αγκαλιάζει ακόμα πιο σφιχτά την Ελευσίνα, τροφοδοτώντας τη φαγωμάρα για τα κέρδη και τους δρόμους μεταφορών. Και από την άλλη, με λίγες ώρες βροχής οι δρόμοι έγιναν ξανά ποτάμια και οι γειτονιές απροσπέλαστες, στη σκιά των σχεδίων για τα hubs, των μεταφορικών μεγαθηρίων και της «γεωπολιτικής αναβάθμισης». Στις μεταφορές και τις συγκοινωνίες; Σχέδια «ανάταξης» πάνε κι έρχονται, μαζί με τις γνωστές κακόγουστες φιέστες. Και μόλις προχθές όχι μόνο σκοτώθηκε εργάτης σε κεντρικό αμαξοστάσιο της Αττικής, αλλά αποδείχθηκε ότι οι συνάδελφοί του είχαν κάνει συγκεκριμένες προειδοποιήσεις για τον συγκεκριμένο χώρο, ότι παίζουν τις ζωές τους «κορόνα - γράμματα». Στην Κέρκυρα και άλλους κορυφαίους «προορισμούς»; Το τέλος μιας τουριστικής σεζόν άφησε από τη μία κέρδη με ουρά για τους ξενοδοχειακούς και άλλους ομίλους και από την άλλη τον λαό ξανά με τις γνωστές υποδομές - ρημαδιό, αντιμέτωπο με τεράστιες καταστροφές στην πρώτη νεροποντή. Αυτά είναι τρία από τα περιστατικά που μέσα σε μόλις μία βδομάδα πρόσθεσαν νέα δεινά στη ζωή του λαού, την ίδια στιγμή που κυβέρνηση και αστική τάξη «γκαζώνουν» με τα «οράματά» τους. Και περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο το τίμημα που πληρώνει ο λαός γι' αυτά τα «οράματα»: Μόνιμη ανασφάλεια, εκτεθειμένος σε κάθε λογής κινδύνους, με τις ανάγκες του μόνιμα τσακισμένες. Αντιμέτωπος διαρκώς με ένα κράτος εχθρικό μέχρι το μεδούλι, για να υπηρετείται η κερδοφορία των ομίλων.

Νομιμότητα

«Είναι προς το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας η δυνατότητα λιμενικής δραστηριότητας στην περιοχή μέσα από νόμιμες διαδικασίες, μέσα από σύμβαση παραχώρησης, η οποία θα έχει τίμημα. Συνεπώς, το ελληνικό κράτος θα εισπράττει χρήματα. Υποχρεωτικά θα πρέπει να γίνουν επενδύσεις που θα δημιουργήσουν νέες υποδομές και νέες θέσεις εργασίας. Αυτό είναι προς το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας, είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων, των σημερινών και εκείνων που θα προκύψουν το επόμενο διάστημα μέσα από αυτήν την επένδυση», κόμπαζε από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Ανάπτυξης, σε μια προσπάθεια να πείσει ότι η μετατροπή της Ελευσίνας σε αμερικανοΝΑΤΟικό κόμβο είναι κάτι για το οποίο πρέπει να χαίρεται ο λαός. Και επειδή σ' αυτήν τη συζήτηση δεν ήταν ο μόνος που επικαλέστηκε τα υποτιθέμενα οφέλη και ορκίστηκε στη «νομιμότητα», ας σημειώσουμε ότι η ΟΝΕΧ - που χρηματοδοτείται από τη US International Development Finance Corporation (DFC), τον επενδυτικό βραχίονα της κυβέρνησης των ΗΠΑ - έχει απαλλαγή «από την υποχρέωση προσκόμισης φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας έναντι οποιασδήποτε αρχής και φορέα». Με διαδοχικές τροπολογίες η υποχρέωση αυτή πήγε από το 2022 στο τέλος του 2025 ...και βλέπουμε, ενώ οι εργαζόμενοι δεν πληρώνονται Δώρα, επιδόματα αδείας, αργίες, νυχτερινά, Σαββατοκύριακα, υπερωρίες, και τους οφείλονται και δεδουλευμένα. Συμβάσεις - κουρέλι και νόμοι φτιαγμένοι στα μέτρα της εργοδοσίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας αφήσουν λοιπόν ο Θεοδωρικάκος και οι άλλοι τα καθέδρας μαθήματα. Νόμος τους είναι τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών, των διεθνών συμμάχων τους και πάει λέγοντας.

Σφύριγμα

Δικαιωμένο αισθάνεται το ΠΑΣΟΚ στην τοποθεσία Χαριλάου Τρικούπη, επειδή η κυβέρνηση της ΝΔ υιοθέτησε την πρότασή του να υπογράφει και η ΓΣΕΕ Συμβάσεις για τους κλάδους. Δηλαδή τα πρωτοπαλίκαρα της συνδικαλιστικής τους παράταξης (ΠΑΣΚΕ) στην ΓΣΕΕ να μπορούν με αναβαθμισμένο ρόλο να υπογράφουν Συμβάσεις κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, με τους εργαζόμενους θεατές στη γωνία. Δείγματα γραφής υπάρχουν ήδη. Οπως η Σύμβαση των ξενοδοχοϋπαλλήλων που υπέγραψε η (ΠΑΣΟΚική) πλειοψηφία της ΠΟΕΕΤ και προβλέπει 6ήμερη εργασία, την οποία η κυβέρνηση χαιρέτισε ως «υποδειγματική». Κυβέρνηση και εργοδοσία έχουν εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική ηγεσία και της αναθέτουν αναβαθμισμένους ρόλους, προσπαθώντας μάταια να τη βγάλουν από την απαξίωση και τη χλεύη των εργαζομένων. Τους είναι χρήσιμη όσο δυσκολεύονται να «μαζέψουν» τη λαϊκή δυσαρέσκεια, γι' αυτό της δίνουν τα «κλειδιά» των κλαδικών Συμβάσεων, με το βλέμμα και στην υπονόμευση της κλαδικής οργάνωσης και διεκδίκησης των εργαζομένων. Ετοιμη για κάθε δουλειά η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, τρέχει με ένα σφύριγμα κυβέρνησης και εργοδοσίας να βάλει πλάτη για τα συμφέροντα και τα βρώμικα σχέδιά τους.

Σταθμάρχης

Τους «εργάτες που καπνίζουν αρειμανίως, αδιαφορώντας για τα μέτρα ασφαλείας» έδειξε ως υπεύθυνους για τις πολύνεκρες πυρκαγιές στους ουρανοξύστες του Χονγκ Κονγκ το ρεπορτάζ του «ΣΚΑΪ». Τι κι αν από την πρώτη στιγμή «βούιξε ο τόπος» για τα φτηνότερα εύφλεκτα υλικά που χρησιμοποιούνταν στις επισκευές των κτιρίων, με αποτέλεσμα οι φλόγες να εξαπλωθούν εφιαλτικά γρήγορα. Τι κι αν έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι το σύστημα πυρανίχνευσης - πυρασφάλειας δεν λειτουργούσε σωστά. Τι κι αν στη συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη το κατά κεφαλήν ΑΕΠ υπολογίζεται μεγαλύτερο ακόμα κι απ' αυτό ολόκληρων κρατών, όπως η Γαλλία και η Ολλανδία. Το γιατί χρησιμοποιούνται εύφλεκτα οικοδομικά υλικά στις ανακαινίσεις (ποιος δεν θυμάται τον «πύργο» με τις εργατικές κατοικίες στο Λονδίνο που έγινε παρανάλωμα του πυρός;) και γιατί είναι τόσο υποβαθμισμένη η πυρασφάλεια δεν απασχολεί τα λαγωνικά, που δεν θέλουν ούτε ...μέσω Χονγκ Κονγκ να δημιουργούνται συνειρμοί ότι η ανθρώπινη ζωή κινδυνεύει παντού και κάθε λεπτό από την πολιτική του κέρδους. Κάπως έτσι, η ερευνητική «δημοσιογραφία» έκανε ξανά το «θαύμα» της: Βρήκε τον ένοχο της πυρκαγιάς που έκαψε 93 ανθρώπους - ενώ εκατοντάδες άλλοι αγνοούνται - στο πρόσωπο ενός καπνιστή οικοδόμου! Πάλι καλά που δεν μπερδεύτηκαν, να πουν ότι φταίει ο σταθμάρχης.

 

Ριζοσπάστης