Αφήστε ήσυχη την Κούβα κ. Τσίπρα

 

Αφήστε ήσυχη την Κούβα κ. Τσίπρα

Γράφει ο Νίκος Μόττας* //

Πριν από δύο ακριβώς βδομάδες υποδέχονταν μετά βαϊων και κλάδων, με χαμόγελα και ύμνους, τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ- υπεύθυνο για «σφαγεία» σε Λιβύη, Υεμένη, Ουκρανία και Συρία- Ομπάμα στην Αθήνα, απαγορεύοντας τις λαϊκές διαδηλώσεις μέσα σε κλίμα αστυνομοκρατίας. Χθες, φορώντας τη μάσκα του «επαναστάτη», ταξίδεψε στην Αβάνα προκειμένου να πάρει μέρος στη μεγάλη εκδήλωση για τον Φιντέλ Κάστρο – του «μεγάλου ηγέτη, που ενέπνευσε όχι μόνο τον κουβανικό λαό και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, αλλά και την επαναστατική φλόγα σε όλον τον κόσμο» όπως ο ίδιος δήλωσε.

Αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας και η «αριστερά» που εκπροσωπεί. Από τη μια πρωτοπόρος στις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τα συμφέροντα των οποίων η συγκυβέρνηση του υπηρετεί στο ακέραιο, και από την άλλη τζάμπα «επαναστάτης» και «αντι-ιμπεριαλιστής» στις πλάτες της σοσιαλιστικής Κούβας. Και λέμε στις πλάτες της Κούβας, διότι μόνο ως κακόγουστο σόου μπορεί να εκληφθεί η παρουσία του πρωθυπουργού στο νησί της Επανάστασης.

Aleida Guevara: "Η Κούβα δικτατορία; Ποια δικτατορία εκπαιδεύει τον λαό της να είναι αλληλέγγυος προς άλλους λαούς;"

H Aleida, κόρη του θρυλικού επαναστάτη Ernesto Guevara, η οποία είναι γιατρός και ειδικεύεται στην παιδιατρική, σε πρόσφατη συνέντευξη της στο RT, δήλωσε ότι οι δυτικές χώρες, οι οποίες συνδέουν την Κούβα με μια δικτατορία, δεν έχουν ιδέα τι είναι μια δικτατορία.

"Ποιος δικτάτορας ενδεχομένως θα ενδιαφερόταν για μια χώρα υγιή, η οποία θα παρείχε εντελώς δωρεάν σε όλους τους κατοίκους της ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλα τα επίπεδα;", είπε η Aleida.

"Ποια δικτάτορα ανησύχησε ποτέ για την εκπαίδευση των ανθρώπων της; Ποιος δικτάτορας θα ήθελε τον λαό του μορφωμένο και θα επέτρεπε την δωρεάν παροχή εκπαίδευσης στην χώρα του; Γιατί όσο πιο μορφωμένος είναι ο λαός, τόσο πιο ελεύθερος. Όλη την ώρα - όλα αυτά τα χρόνια, η κυβέρνησή μας, το κράτος μας προσπαθεί να αυξήσει το μορφωτικό επίπεδο του λαού. Μην συνδυάζετε λοιπόν αυτή την επιθυμία του να ανεβεί το πολιτιστικό επίπεδο του λαού μας με την απλή σκέψη του ότι είναι μια δικτατορία."

Στην μέγγενη των ανταγωνισμών

Από τις συνομιλίες Ανασταδιάδη - Ακιντζί στο Μοντ Πελεράν 

 

Πλευρές των συνομιλιών, που αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες, επιβεβαιώνουν ότι για τις ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις, κριτήριο διευθέτησης (ή μη) του Κυπριακού είναι το καθεστώς που εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα τα στρατιωτικοπολιτικά και επιχειρηματικά τους σχέδια στην περιοχή.

Αυτό που αναμφίβολα ξεχωρίζει είναι η κινητικότητα που αναπτύσσουν οι ΗΠΑ σε όλα τα επίπεδα, ξεπερνώντας οποιονδήποτε άλλον στις πιέσεις, για να επαναληφθούν οι συνομιλίες και να υπάρξει άμεσα συμφωνία.

Μάλιστα, Αμερικανοί παράγοντες, που σχετίζονται με τη διαπραγμάτευση, προειδοποιούν ακόμα και για «δυσάρεστες εκπλήξεις», αν δεν υπάρξει άμεσα συμφωνία, αναπαράγοντας τις απειλές της Τουρκίας για προσάρτηση των Κατεχομένων.

Κι άλλοι «παίχτες» όμως παρεμβαίνουν στο Κυπριακό, όπως η Ρωσία, η Μ. Βρετανία ανάλογα με τη γεωπολιτική τους ισχύ και το βαθμό που εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση, ενώ αυτό βρίσκεται - όπως είναι φυσικό - στο επίκεντρο του ανταγωνισμού ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης. Καθένας από αυτούς προωθεί ιδιαίτερα και ανταγωνιστικά συμφέροντα, σε μια περιοχή με μεγάλη ρευστότητα.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

    Η εκδήλωση για τον Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο στην πλατεία της Επανάστασης

Ο θάνατος του Φιντέλ Κάστρο έδωσε την ευκαιρία στους φανερά αντικομμουνιστές να ξαναθυμηθούν τη μυθολογία για αιμοσταγή κομμουνιστικά καθεστώτα χωρίς ελευθερίες και δικαιώματα και ανάλγητους δικτάτορες, ενώ στους αριστερούς, που με …καλή πρόθεση πιστεύουν πως θα μετασχηματιστεί ο καπιταλισμός από την καλή διάθεση της άρχουσας τάξης, να επιδείξουν την πίστη τους σε μια επανάσταση σαν χειρονομία ηρωική ενάντια  σ’ ένα πνεύμα συντήρησης αποστεωμένο σε μια σειρά λέξεων και δογμάτων, υπόθεση της νιότης που τελειώνει μαζί της (όρα Τσίπρα, Διαμαντοπούλου κλπ.) Σκέφτεται κανείς πως αυτή η αντιμετώπιση, -νοσταλγία για μια επαναστατικότητα που της δίνουν τη μορφή ενός ακίνδυνου φαντάσματος για το καπιταλιστικό σύστημα- καταλήγει πιο εχθρική από δηλώσεις έμπλεες αντικομμουνισμού  και με φανερή την πρόθεση να απαξιώσουν  τον επαναστάτη. Γιατί όλοι ετούτοι δεν θέλουν παρά να οικειοποιηθούν στοιχεία ενός επαναστατικού παρελθόντος δίνοντας την εντύπωση ότι αλλάζουν την πραγματικότητα για να εδραιωθεί ξανά συγκολλημένη και με νέα ιδεολογικά στοιχεία η παλιά τάξη, που ακριβώς ο Κάστρο στην Κούβα ανέτρεψε. Γιατί η επανάσταση στην οποία ηγήθηκε δημιούργησε την   «πρώτη Λαοκρατική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Λατινικής Αμερικής», όπως ο ίδιος ο Κάστρο την χαρακτήρισε, ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει «Είμαι μαρξιστής-λενινιστής και θα είμαι μαρξιστής-λενινιστής μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής μου».

ΠΕΜΠΤΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ Βουλιάζουμε την Αθήνα

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ   ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ   ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΣΤΙΣ 15  ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ  ΣΕ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ,  ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ,  ΩΡΑ 5 μ.μ.

ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ           ΟΡΓΑΝΩΣΗ            ΑΓΩΝΑΣ

Συνάδελφοι Συνταξιούχοι

      Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας με γενικό πανελλαδικό ξεσηκωμό, με αποφασιστική, αδιάκοπη δράση, οργάνωση  και πάλη. Όλοι και όλες στον αγώνα καμιά ανοχή στα αντιασφαλιστικά- αντεργατικά μέτρα τις κυβέρνησης. Όχι στον εφησυχασμό, την αδιαφορία, την απογοήτευση.

      Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς σταματημό, χωρίς έλεος, χωρίς δισταγμό συνεχίζει να  τσακίζει τις συντάξεις, να καταστρέφει τη ζωή που με δουλειά δεκαετιών χτίσαμε, καθώς και με  νέες περικοπές στις συντάξεις των καινούργιων συνταξιούχων μέχρι και 25%. Διαλύει το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και περίθαλψης, παροχής υπηρεσιών, εμπορευματοποιεί την υγεία, καταργεί το σύστημα κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων. Καταργεί για τα παιδιά μας, τις συλλογικές συμβάσεις και τα ωράρια εργασίας, το δικαίωμα στην απεργία, απελευθερώνει τις απολύσεις.

      Την ίδια ευθύνη έχουν και τα άλλα κόμματα που διαχειρίζονται  αυτές τις πολιτικές, που είτε ψήφισαν είτε αποδέχτηκαν την εφαρμογή των τριών μνημονίων κι ενώ δήθεν καταγγέλλουν την κυβέρνηση για τα σε βάρος μας μέτρα, κάνουν καθαρό πως δεν πρόκειται να επαναφέρουν κανένα από τα καταργημένα δικαιώματά μας, αντίθετα θα κινηθούν στις ίδιες ράγες της εφαρμογής των αντιλαϊκών πολιτικών.

Συνάδελφοι Συνταξιούχοι  

      Το κίνημα των συνταξιούχων δεν θα υποχωρήσει, δεν θα υποταχθεί, δεν θα αποδεχτεί τετελεσμένα. Για εμάς τίποτα δεν τελείωσε, τίποτα δεν είναι μη αναστρέψιμο. Δεν νομιμοποιούμε στην συνείδησή μας ότι μας έχει αφαιρεθεί, δεν θα κάνουμε πίσω από την διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας, με πρώτο αυτό της άμεσης απόδοσης των συντάξεών μας όπως είχαν διαμορφωθεί όταν συνταξιοδοτηθήκαμε, της 13^ης και 14^ης σύνταξης. 

      Απαιτούμε την παροχή δημόσιας και δωρεάν περίθαλψης σε όλους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με άμεση ενίσχυση των δημόσιων υποδομών σε έμψυχο υλικό, την απαγόρευση της δράσης του ιδιωτικού τομέα στον κλάδο της υγείας- περίθαλψης. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών-αντιασφαλιστικών νόμων, την άμεση ανακεφαλαιοποίση όλων των ασφαλιστικών ταμείων.

Συνάδελφοι Συνταξιούχοι

      Δεν διαπραγματευόμαστε ψίχουλα. Ζητάμε πίσω τώρα ότι μας έχει αφαιρεθεί, είναι δουλεμένα και πληρωμένα όλα από εμάς, δεν τα χρωστάμε σε κανένα και τα διεκδικούμε στο ακέραιο.

Να μην λείψει κανένας από το πανελλαδικό συλλαλητήριο της Αθήνας.

                                                             

ΓΙΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ:

ΙΚΑ:2310237694 –- ΟΑΕΕ:2310557088 –- ΟΤΑ:2313317996/6945197817

ΔΗΜΟΣΙΟΥ:2310270433 –- ΔΕΚΟ Τραπεζών:6979695658 –- ΔΕΗ:6976444537

Ματαιοπονούν...

Πεδίο δόξης λαμπρόν» για να ξεδιπλωθούν όλες οι «ευαισθησίες» του αστικού Τύπου (ηλεκτρονικού και έντυπου) αποτελεί η είδηση του θανάτου του Φ. Κάστρο. Και προφανώς κοινός παρονομαστής όλων των προσεγγίσεων είναι ο αισχρός ή ο πιο «ντροπαλός» αντικομμουνισμός.

 

«Ο επαναστάτης που μεταλλάχθηκε σε αυταρχικό ηγέτη», «Ηρωας και δικτάτορας...», και άλλα παρόμοια περιλαμβάνονται στους πιο χαρακτηριστικούς τίτλους. Αποτελεί την προσωποποίηση του οράματος που «ξεκίνησε ως επαγγελία απελευθέρωσης και κατάντησε το πιο αιμοβόρο και αποκρουστικό τέρας του 20ού αιώνα», γράφει προκλητικά ο Ι. Πρετεντέρης στα «Νέα».

Αλλα μέσα, όπως η ΕΡΤ, είναι πιο «ευρηματικά», χαρακτηρίζοντας «αμφιλεγόμενη» προσωπικότητα τον Φ. Κάστρο. Ταυτόχρονα, δεν λείπουν κι εκείνοι που βιάζονται να ξεμπερδέψουν με όσα συμβολίζει ο Κουβανός ηγέτης: «Ο τελευταίος επαναστάτης», γράφει προκλητικά η «Εφημερίδα των Συντακτών» στο πρωτοσέλιδό της, κηρύσσοντας τάχα μου τη λήξη της επαναστατικής πάλης που γεννάει και τέτοια πρόσωπα - σύμβολα.

Περί συναινέσεων

Μιλώντας τις προάλλες σε εκδήλωση, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης είπε: «Μακάρι να έχουμε αντιπαραθέσεις περιεχομένου και ουσίας (...) Εκείνο, όμως, το οποίο μπορούμε να αναπτύξουμε περισσότερο, είναι έχοντας τους διαφορετικούς προσανατολισμούς μας, να εντοπίσουμε σημεία κοινού ενδιαφέροντος στα οποία να έχουμε όχι απλώς συναίνεση, αλλά κοινή δράση. Και αναφέρω το παράδειγμα των πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να μπορέσουμε να το θέσουμε ως εθνικό στόχο για να επιτύχουμε τη μείωσή του. Σε αυτή την ασύμμετρη σχέση, κανένα κόμμα δεν μπορεί μόνο του. Ούτε η χώρα μπορεί μόνη της. Για εμένα, η απάντηση είναι μια πολιτική συμμαχιών. Και στην Ευρώπη και στον κόσμο». Η δήλωση αυτή δεν θα είχε ιδιαίτερη αξία (ίσως να μη γινόταν κιόλας...) αν δεν αντανακλούσε ένα γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας που καλλιεργείται το τελευταίο διάστημα, για το κατά πόσο η κυβέρνηση (αυτή ή μια επόμενη) θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα πολλά και μεγάλα μέτωπα που έχουν ανοίξει ταυτόχρονα (διαπραγμάτευση, Προσφυγικό, Κυπριακό - Ελληνοτουρκικά), αν δεν υπάρξουν ευρύτερες συναινέσεις. Απ' αυτή τη σκοπιά, δεν είναι τυχαία η αρθρογραφία στον Τύπο (πολλές φορές με αντιφάσεις), είτε για την ανάγκη να συναινέσουν κυβέρνηση και αστική αντιπολίτευση στα «μεγάλα» (διαπραγμάτευση, εξωτερική πολιτική), είτε αυτή η συναίνεση να προκύψει με καταλύτη τις πρόωρες εκλογές. 

Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα που διακυβεύονται είναι μεγάλης σημασίας για την αστική τάξη. Αναπόφευκτα επομένως προκαλούν προβληματισμό και ενεργοποιούν σενάρια, αλλά ο στόχος παραμένει ίδιος: Από τη μια να προχωράει απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική και από την άλλη να ανανεώνεται το πλαίσιο ενσωμάτωσης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

«Black Friday» ή «Blind Friday»

 

«Black Friday» ή «Blind Friday»

Γράφει η Αναστασία Ζήση* //

Οι μεγάλες ουρές έξω από τα εμπορικά πολυκαταστήματα της πόλης δεν ήταν μια είδηση ενός αμερικάνικου τηλεοπτικού δικτύου ούτε μια σουρεαλιστική, λανθιμική σκηνή για τον κοινωνικό κομφορμισμό. Οι καταναλωτές/-τριες είχαν σχεδιάσει πριν από μέρες την αναμέτρηση τους με την «εκπληκτική οικονομική προσφορά» δαπανώντας πολύ χρόνο για τη μελέτη και την σύγκριση των καλύτερων τιμών, πολύ ενέργεια για την αναμονή στην ουρά, την μετακίνηση, την επικοινωνία και την αλλαγή σχεδίων. Η απατηλή σχέση ανάμεσα στην προσφορά της χαμηλότερης τιμής και την απόκτηση του επιθυμητού προϊόντος προκάλεσε  στο ευρύ καταναλωτικό κοινό μια ισχυρή ψευδαίσθηση ατομικής ευκαιρίας για το κόψιμο μιας αόρατης, απαγορευτικής ζώνης προς την ατομική υλική ευδαιμονία.  Το υψηλό φρόνημα των καταναλωτών κατά την στοίχιση τους στην ατελείωτη ουρά των ταμείων, ο βίαιος και συχνά απροκάλυπτος ανταγωνισμός για το προϊόν προς εξάντληση, οι εντάσεις με τους εργαζόμενους στα πολυκαταστήματα είναι λίγες μόνο εικόνες από τα νέα πρόσωπα ενός πλήθους που απεγνωσμένα και επίμονα αποζητά μια βραχύβια συγκίνηση.  Οι οικονομολόγοι και οι αναλυτές των δομών της αγοράς γνωρίζουν πως η οργάνωση καταναλωτικών γεγονότων, όπως το «Black Friday» είναι μια δραματουργική κατασκευή του χρηματικού κεφαλαίου που δείχνει ότι το σύστημα τιμών έχει αποτύχει να ευθυγραμμίζει την προσφορά και την ζήτηση (Sandel, 2016, σελ. 32).

Όλα θα πάνε καλά…

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΚΙΝΟΥΜΕΝΕΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ στον «ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟ» – Ο σκιτσογράφος ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ δίνει κίνηση στη γελοιογραφία και με μικρές ιστορίες σχολιάζει την επικαιρότητα.   

Η κινούμενη γελοιογραφία με τίτλο:«Όλα θα πάνε καλά…»

Εσπασε ο πάγος

Μέχρι προχτές διαβάζαμε στην «Αυγή» ρεπορτάζ και αναλύσεις για το πόσο δεξιά «στρίβει το τιμόνι» το πολιτικό σύστημα σε ΗΠΑ - ΕΕ, για τη «Μαύρη διεθνή» των (εν αναμονή) ηγετών που υπερασπίζονται την «περιχαράκωση» και τον «απομονωτισμό» στην οικονομία και εκφράζουν εθνικιστικές απόψεις, για την ανάγκη «αριστερά και σοσιαλδημοκρατία» να συμπτήξουν κυβερνητικό μέτωπο σε όλη την ΕΕ για να υπάρξει ανάσχεση του ρεύματος προς τον εθνικισμό. Ολα αυτά, μέχρι να σηκώσει ο Τραμπ το τηλέφωνο και να μιλήσει με τον Αλ. Τσίπρα. Σύμφωνα, λοιπόν, με το Μέγαρο Μαξίμου και την «Αυγή», «κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, τονίστηκε ο κρίσιμος ρόλος της Ελλάδας για την ειρήνη και ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής - ιδιαίτερα σε μια περίοδο αυξανόμενης αποσταθεροποίησης - καθώς και οι σημαντικές προσπάθειες που έχει καταβάλει ο ελληνικός λαός για την αντιμετώπιση τόσο της οικονομικής όσο και της προσφυγικής κρίσης (...) Επιβεβαιώθηκε η σημασία ενίσχυσης της στρατηγικής συνεργασίας των δύο χωρών σε σειρά τομέων, σε συνέχεια και της πρόσφατης επίσκεψης του Προέδρου Ομπάμα στην Ελλάδα (...) ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ αναφέρθηκε στην προσφυγική και οικονομική κρίση, λέγοντας στον Αλέξη Τσίπρα: "Παρακολουθώ τη δουλειά που κάνετε. Εχει καταπληκτικά αποτελέσματα". Επίσης, ο Ντόναλντ Τραμπ σημείωσε πως η επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα ήταν "πολύ καλή" και ότι "ο ελληνικός λαός είναι ένας καταπληκτικός λαός"». Το πανηγυρικό σχεδόν πνεύμα της ανταπόκρισης από το Μέγαρο Μαξίμου για την επικοινωνία Τσίπρα - Τραμπ σε τίποτα δεν θυμίζει τα ζοφερά ρεπορτάζ της «Αυγής» και τις αναλύσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ μετά την εκλογή του νέου Προέδρου. Φαίνεται πως ένα τηλέφωνο ήταν αρκετό για να σπάσει ο πάγος με τη ...«Μαύρη διεθνή».

Ευχαριστούμε, Κομαντάντε Φιντέλ!

 

Ευχαριστούμε, Κομαντάντε Φιντέλ!

Γράφει ο Νίκος Μόττας* //

Από χτες, 26 Νοέμβρη 2016, η ανθρωπότητα είναι φτωχότερη. Η παγκόσμια εργατική τάξη, οι άνθρωποι που αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο, όσοι πιστεύουν σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι φτωχότεροι. Σήμερα, το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα θρηνεί την απώλεια ενός απ’ τους εμβληματικότερους επαναστάτες της σύγχρονης Ιστορίας. Η καρδιά του ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, του Κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, έπαψε να χτυπά, σημαίνοντας το βιολογικό τέλος μιας ζωής 90 χρόνων, γεμάτης αγώνες και θυσίες για τα ιδανικά του Σοσιαλισμού, για μια Κούβα όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του.

Ο βιολογικός θάνατος του Φιντέλ- όπως και άλλων σπουδαίων κομμουνιστών επαναστατών, όπως του Λένιν, του Στάλιν, του Μπελογιάννη, του Τσε, του Χο Τσι Μινχ- δεν προσφέρεται για πολιτικούς επικηδείους. Αποτελεί, όμως, αφορμή για αποτίμηση του επαναστατικού τους έργου το οποίο αποτελεί υλική δύναμη που συμβάλλει στην ανάπτυξη και διαμόρφωση της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης. Η ζωή και δράση του Φιντέλ, ταυτισμένη με την Επανάσταση του 1959 και την προσπάθεια οικοδόμησης του Σοσιαλισμού στο γεωγραφικά μικρό αλλά ηρωϊκό νησί της Καραϊβικής, αποτελεί την πλέον χειροπιαστή απόδειξη αυτού που έλεγε ο εθνικός ποιητής της Κούβας, ο Χοσέ Μαρτί: Ο καλύτερος τρόπος να πεις κάτι είναι να το κάνεις.

Δώρο στους φασίστες η αντικομμουνιστική «έκθεση για την προπαγάνδα κατά της ΕΕ»

Η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την προπαγάνδα κατά της ΕΕ αποτελεί μνημείο αντικομμουνισμού, δώρο στους φασίστες, που ποινικοποιεί την πολιτική σκέψη, λόγο και πράξη και στήνει στον τοίχο σαν πράκτορες όποιους αντιδρούν στην ΕΕ, δηλαδή εκατομμύρια άνεργους και φτωχούς, τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Σωτήρης Ζαριανοπουλος, μιλώντας στην εκπομπή της ΕΡΤ «Europe» και ασχολείται με τα θέματα που απασχόλησαν το Ευρωκοινοβούλιο τη βδομάδα που πέρασε.

Για το θέμα της «ενιαίας αμυντικής πολιτικής», υπογράμμισε ότι η ΕΕ στρατιωτικοποιείται, στήνει το «στρατιωτικό Σέγκεν», για να επεκτείνει τις επεμβάσεις της στα σύνορα με τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή και την Αφρικανική. 

Σημειώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή, όπου η αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι πραγματικά τρομακτική, όποιος θέλει παρουσιάζει στρατιωτικές δυνάμεις και βομβαρδίζει και ταυτόχρονα προωθείται η διχοτόμηση της Κύπρου και η Τουρκία αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης.

Το χιλιοειπωμένο και προβοκατόρικο «παραμύθι» των παρωπίδων…

«Τι θα πει παρωπίδες; 

  Η αφοσίωση σε μια συγκεκριμένη πανανθρώπινη ιδεολογία, δηλαδή το Μαρξισμό - Λενινισμό, αποτελεί παρωπίδα; 

Και γιατί άραγε δεν έχουν παρωπίδες όσοι πολεμούν με διάφορους τρόπους τη συγ-κεκριμένη κοσμοθεωρία; 

Και γιατί... αυτό το «αστειάκι», το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον από όλους τους αντικομμουνιστές και φυσικά και από τους λεγόμενους «αριστερούς δημοκράτες» και  τους κάθε λογής οπορτουνιστές, και το οποίο πάντα έχει στόχο αυτή την κοσμοθεωρία,  δεν είναι παρωπίδα;  

Επαγρύπνηση για τους κινδύνους που μεγαλώνουν μέσα κι έξω

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο τραγικός θάνατος μιας γυναίκας και ενός παιδιού στον προσφυγικό καταυλισμό της Μόριας, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων που εφαρμόζουν κυβέρνηση και ΕΕ, εξαθλιώνει και δολοφονεί. Με τον ίδιο τρόπο που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τις οποίες στηρίζει πολύτροπα η Ελλάδα, ισοπεδώνουν πόλεις και ανθρώπους, ξεσπιτώνουν οικογένειες, πνίγουν παιδιά στη Μεσόγειο.

 

Ο εγκλωβισμός, που αξιοποιείται ως μέσο διαχείρισης και ελέγχου των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, είναι για τους καπιταλιστές το αυτονόητο συμπλήρωμα του ξεριζωμού από τις εστίες τους χιλιάδων ανθρώπων, που προκαλούν οι πόλεμοι και οι ανταγωνισμοί τους για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και περιοχών μεγάλης γεωστρατηγικής αξίας.
Ο «έλεγχος» των μεταναστευτικών - προσφυγικών ροών γίνεται πάντα με κριτήριο τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και τα οικονομικά συμφέροντα του κεφαλαίου. Ετσι, η στρόφιγγα ανοιγοκλείνει ανάλογα και χιλιάδες θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων γίνονται παιχνίδια στα χέρια ιμπεριαλιστικών κέντρων, μονοπωλιακών συμφερόντων, διαφόρων αντιδραστικών σχεδίων.

«Εφυγε» ο κομαντάτε της Επανάστασης – ο Φιντέλ Κάστρο της καρδιάς μας

 

 

Από herko στο Ατέχνως

 

Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, ο Φιντέλ Κάστρο, απεβίωσε το βράδυ χθες Παρασκευή σε ηλικία 90 ετών, ανακοίνωσε πριν από λίγο ο αδελφός του και πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο, ο οποίος τον διαδέχθηκε στο αξίωμα το 2006.

«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (χθες) το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε τηλεοπτικό διάγγελμά του.

«Ο Φιντέλ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην πόλη Μπιράν, από τον Ισπανό μετανάστη από τη Γαλικία, που στη συνέχεια απέκτησε εκτάσεις με ζαχαροκάλαμο, Ανχελ Κάστρο Αργκίς και την Κουβανέζα Λίνα Ρους Γκονζάλες, αγρότισσα που εργαζόταν στα κτήματά του.

Καρότο και μαστίγιο

Από τη μια, είναι το κλίμα ευφορίας που προσπαθούν να καλλιεργήσουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, πανηγυρίζοντας για τον προϋπολογισμό που «σηματοδοτεί την πλήρη ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» και επιτυγχάνει «δημοσιονομική προσαρμογή με κοινωνική δικαιοσύνη», για το σχέδιο Γιούνκερ που «θα αποδώσει 2,36 δισ. ευρώ σε επενδύσεις στην Ελλάδα», για «το "ράλι" που καταγράφουν τα ελληνικά ομόλογα ενόψει ελάφρυνσης του χρέους», για την αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος και άλλα παρόμοια. Από την άλλη, είναι η ένταση του κλίματος ανασφάλειας που καλλιεργούν οι ίδιοι, μαζί με τη ΝΔ, ότι σε περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί έγκαιρα και πλήρως η δεύτερη «αξιολόγηση», θα έχουμε απρόβλεπτα «παρατράγουδα», πολύ περισσότερο που το γενικότερο γεωπολιτικό περιβάλλον στην περιοχή χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αστάθεια. 

Μ' αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιώντας εναλλάξ το καρότο και το μαστίγιο, τα αστικά επιτελεία επιδιώκουν να κρατήσουν το λαό στη γωνία, είτε φοβισμένο για το ενδεχόμενο της αστάθειας, είτε εγκλωβισμένο σε κάλπικες προσδοκίες ότι από τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος θα βγει και ο ίδιος κερδισμένος. 

Το θέμα είναι: Θα τους επιτρέψει ο λαός να τον φοβερίζουν και να τον κοροϊδεύουν; `Η θα το πάρει απόφαση να δοκιμάσει τη δύναμή του, παίρνοντας στις πλάτες του την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος αντί για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας;

17ο Συνέδριο της FIR: Ο Αντιφασισμός είναι πιο επίκαιρος από ποτέ!

Η άνοδος του φασισμού, το προσφυγικό, η διαστρέβλωση της Ιστορίας και οι Γερμανικές Αποζημιώσεις απασχόλησαν το Συνέδριο της FIR στη Πράγα. Δημιουργία παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ στη Βουδαπέστη

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ • 25 Νοεμβριου 2016 Ημεροδρόμος

 

Την έντονη ανησυχία του για την άνοδο των ακροδεξιών και νεοφασιστικών δυνάμεων στον κόσμο, την έξαρση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, και την προσπάθεια παραχάραξης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας εξέφρασε το 17ο Συνέδριο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αντιστασιακών – Αντιφασιστών (FIR – Fédération Internationale des Résistants), που πραγματοποιήθηκε στη Πράγα, 18 – 19 και 20 Νοέμβρη.

Στο Συνέδριο πήραν μέρος 51 αντιπρόσωποι που εκπροσωπούσαν 26 Οργανώσεις από σχεδόν 20 ευρωπαϊκές χώρες, κάτω από το σύνθημα:

65 χρόνια η FIR αγωνίζεται για την ειρήνη, την αλληλεγγύη,  τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα

μάχεται ενάντια στο νέο-φασισμό, τον ρατσισμό και τις ρίζες του φασισμού

υπερασπίζεται τη μνήμη των μαχητών της αντίστασης και των θυμάτων του φασισμού, ενάντια στον αναθεωρητισμό της ιστορίας.

Το Συνέδριο της FIR ήταν αφιερωμένο στα 80 χρόνια από τον Ισπανικό Εμφύλιο και στους διεθνιστές εθελοντές αντιφασίστες μαχητές της Ελευθερίας, με κεντρικό σύνθημα «NO PASARAN».

Ο Γιώργος Μωραΐτης

Την Παρασκευή 18 Νοέμβρη, η FIR τίμησε με το βραβείο Μισέλ Βάντερμπορχτ[1] αντιφασίστες και αντιστασιακούς αγωνιστές, σε τελετή με την οποία άνοιξαν οι εργασίες του XVII Τακτικού Συνεδρίου της. Ανάμεσά τους τιμήθηκε και ο κομμουνιστής αγωνιστής Γιώργος Μωραΐτης. 

Ιδιαίτερη αίσθηση δημιούργησε, το Σάββατο 19 Νοέμβρη, η παρουσία 120 Ελλήνων μελών των Παραρτημάτων της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ (αντιστασιακοί, μαχητές τους ΕΑΜ, του ΔΣΕ, φίλοι και απόγονοι των μαχητών) που συνόδεψαν τους 6 Ελληνες Αντιπροσώπους στην Πράγα και παρακολούθησαν την έναρξη, τις εισηγήσεις και τις πρώτες ομιλίες.

Τα μέλη της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, που συνοδεύουν τους Αντιπροσώπους τους, παρακολουθούν τις εργασίες του Συνεδρίου της FIR, στην Πράγα.

Οι «νέες μορφές πάλης»...

«Η έλλειψη μαζικότητας ισχύει πλέον για κάθε μορφή διεκδίκησης. Οι πορείες και συγκεντρώσεις έχουν εκφυλιστεί (εκτός από τους στρατευμένους μάχιμους ΚΚΕ). Οι απεργίες αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές για τα συμφέροντα των εργαζομένων, προκαλούν δυσφορία στους ήδη ταλαιπωρημένους πολίτες, ενώ υπάρχει καχυποψία ότι επικροτούνται από τις κυβερνήσεις επειδή κόβεται το μεροκάματο». Αυτές τις διαπιστώσεις κάνει η «Αυγή» σε χτεσινό της άρθρο και παρακάτω αναλύει τις «νέες μορφές πάλης»: Τη συλλογή υπογραφών μέσω διαδικτύου, το facebook, τη συμμετοχή σε ΜΚΟ και κάπου προς το βάθος, τη συμμετοχή στις εκλογές. Μάλιστα, τη μέρα που γράφονταν αυτά στην «Αυγή», το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ κατήγγειλε ότι δύο συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ και ο γγ της ΕΤΙΤΑ, δήλωναν ο μεν πρώτος στο Διασωματειακό ότι «οι απεργίες είναι ξεπερασμένο εργαλείο του περασμένου αιώνα» και ο δεύτερος στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΤΙΤΑ ότι «οι απεργίες είναι αναποτελεσματικές».

Έκθεση της UNICEF για την νηπιακή ηλικία στην Κούβα

Πηγή: www.minrex.gob.cu

Το Γραφείο της UNICEF στην Κούβα και η περιφερειακή της αντιπροσωπεία για την Λατινική Αμερική και την Καραϊβική ετοιμάζει έκθεση με θέμα: “H ανάπτυξη της νηπιακής ηλικίας στην Κούβα”, στην οποία επισημαίνεται η εμπειρία ενός ολοκληρωμένου συστήματος, η συνεχής του ενίσχυση που προωθεί την προστασία, προσοχή και ανάπτυξη της νηπιακής ηλικίας στην χώρα της Καραϊβικής.

Μαζί εκβιάζουν το λαό

Η «διελκυστίνδα», που έχουν στήσει το τελευταίο διάστημα κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορώντας η μία την άλλη, με επίκεντρο την εξέλιξη της δεύτερης «αξιολόγησης», σε ένα μόνο βαθμό υπηρετεί τον ανταγωνισμό για την ικανότητά τους στην αστική διαχείριση. Από την άλλη, αποσκοπεί στο να διαμορφώσει σκηνικό εκβιασμού του λαού.

ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΝΔ απευθύνονται στους εργαζόμενους, στα φτωχά - λαϊκά στρώματα, με το πλαστό, παραπλανητικό δίλημμα, ή συναινεί και αποδέχεται τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της «αξιολόγησης», την έναρξη της συζήτησης για τη διευθέτηση του χρέους, με στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας ή περνάμε σε φάση αβεβαιότητας και διογκώνεται ο κίνδυνος να απαιτηθεί νέο πρόγραμμα, νέο μνημόνιο. Μια επιχειρηματολογία που θυμίζει την ίδια που χρησιμοποιούσαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όταν βρίσκονταν στην κυβέρνηση πριν από το Γενάρη του 2015.

Η “Μαύρη Παρασκευή” δεν είναι γιορτή. Είναι καφρίλα εργοδοτική- καταναλωτική

Μια ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ • 24 Νοεμβριου 2016 

 

Ένα νέο «φρούτο» μας έρχεται από την Αμερική. Είναι η «Μαύρη Παρασκευή», ή επί το ελληνικότερον… «Black Friday». Πρόκειται για μια συνήθη πρακτική των μεγάλων αλυσίδων εμπορικών καταστημάτων για την προσέλκυση πελατείας με ειδικές προσφορές σε χαμηλές τιμές, αλλά για λίγες ώρες. Με αφορμή την εμφάνιση της «Μαύρης Παρασκευής» και στην ελληνική αγορά, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής, εξέδωσε μια ανακοίνωση με τίτλο «Η “Μαύρη Παρασκευή” δεν είναι γιορτή. Είναι καφρίλα εργοδοτική- καταναλωτική», την οποία δημοσιεύουμε αυτούσια:
«Με περίσσια περηφάνια η αλυσίδα πολυκαταστημάτων public μέσα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι στις 25/11 φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη “black Friday”. Πρόκειται για έναν προερχόμενο εξ Αμερικής θεσμό με «μοναδικές προσφορές για λίγες ώρες». Το νέο αναμεταδίδεται από ένα σωρό ενημερωτικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα σαν μια πρωτοποριακή κίνηση…

Ωστόσο, κανείς δε φαίνεται να το ψάχνει λίγο παραπάνω για το τί πραγματικά σημαίνει αυτή η “black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. Ούτε και κάνει κάποιες αναφορές στις χαοτικές καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στα καταστήματα (στο διαδίκτυο υπάρχουν άπειρα σχετικά videos) ή ακόμα και για τους θανάτους και τους τραυματισμούς που έχουν συντελεστεί και σχετίζονται με αυτή (7 και 98 αντίστοιχα τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ – βλ. http://blackfridaydeathcount.com/). Οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους. Και βέβαια η μανία τους παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας που τους επιβάλλεται στο πλαίσιο της “black Friday”, έχουν να εξυπηρετήσουν-αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Αλλά ουσιαστικά και τις σωματικές επιθέσεις τους στο πέρασμα τους από τους διαδρόμους στην αναζήτηση των προσφορών. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.

Αγορές και ηθική

Υπάρχουν μερικά πράγματα που δεν μπορεί να τα αγοράσει το χρήμα, αλλά στις μέρες μας δεν είναι και πολλά. Σήμερα, σχεδόν τα πάντα είναι προς πώληση. Μερικά παραδείγματα:

• Αναβάθμιση κελιού: 82 δολάρια τη νύχτα. Στη Σάντα Άνα της Καλιφόρνιας, και σε μερικές ακόμη πόλεις, όσοι δεν έχουν καταδικαστεί για βίαια εγκλήματα μπορούν να πληρώσουν για μια καλύτερη διαμονή - ένα καθαρό και ήσυχο κελί, μακριά από τα κελιά των κρατουμένων που δεν πληρώνουν.
• Πρόσβαση στη λωρίδα που προορίζεται για οχήματα υψηλής πληρότητας, παρόλο που οδηγείτε μόνος: 8 δολάρια τις ώρες αιχμής. Η Μινεάπολη και άλλες πόλεις προσπαθούν να μειώσουν την κυκλοφοριακή συμφόρηση επιτρέποντας σε όσους οδηγούν μόνοι να χρησιμοποιούν τη λωρίδα που προορίζεται για οχήματα υψηλής πληρότητας [car pool]. Το αντίτιμο εξαρτάται από την ώρα.
• Οι υπηρεσίες μιας ινδής φέρουσας μητέρας: 6.250 δολάρια. Ζευγάρια στη Δύση, που αναζητούν φέρουσες μητέρες, καταφεύγουν όλο και συχνότερα στην Ινδία, όπου αυτή η πρακτική είναι νόμιμη, και η τιμή κάτω από το 1/3 της τρέχουσας τιμής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
• Το δικαίωμα μετανάστευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες: 500.000 δολάρια. Ξένοι που επενδύουν 500.000 δολάρια και δημιουργούν τουλάχιστον δέκα θέσεις απασχόλησης σε μια περιοχή με υψηλή ανεργία δικαιούνται πράσινη κάρτα που τους εξασφαλίζει μόνιμη διαμονή.
• Το δικαίωμα κυνηγιού ενός μαύρου ρινόκερου, που αποτελεί προστατευόμενο είδος: 150.000 δολάρια. Η Νότια Αφρική επιτρέπει στους κτηματίες να πουλούν σε κυνηγούς το δικαίωμα να σκοτώσουν έναν περιορισμένο αριθμό ρινόκερων. Έτσι, οι κτηματίες αποκτούν ένα κίνητρο για να εκτρέφουν και να προστατεύουν τα είδη που κινδυνεύουν να εκλείψουν.

 

 

Στράτευση στα 18, σύνταξη στα 100 ευρώ

Γράφει ο 2310net //

Κάθε φορά που κάτι καινούριο, ριζοσπαστικά αντιλαϊκό πρόκειται να έρθει ως νέο μέτρο, η διαδικασία είναι η εξής: το πετάει ένας λαγός, το πιάνουν οι πολιτικοί εκφραστές της τάδε ή της δείνα θέσης, «ρίχνουν το τουίτερ» τα έμμισθα και μη τρόλς, το διαψεύδουν οι κυβερνώντες, το ξαναδιαψεύδουν, αρχίζουν να επιχειρηματολογούν για αυτό και μετά το διαπραγματεύονται μέχρι να το ψηφίσουν.

Κάπως έτσι δεν γίνεται κάθε φορά με το νέο μνημόνιο ή με τα νέα μέτρα; Κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να γνωρίζουμε ποια μέτρα θα παρθούν το επόμενο διάστημα μετρώντας τις αμέτρητες κυβερνητικές δηλώσεις για το ποιά μέτρα δεν θα παρθούν. Ό,τι διαψεύδεται τελικά εφαρμόζεται.

Η κοινή συνισταμένη

Παρακολουθώντας χτες τις ομιλίες του Αλ. Τσίπρα και του Κυρ. Μητσοτάκη στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες, προκύπτει το εξής συμπέρασμα: Ο μεν Τσίπρας καταγγέλλει τη ΝΔ ότι, με τη στάση της απέναντι στη διαπραγμάτευση και την απαξίωση της κυβέρνησης, έχει στόχο να φέρει πιο κοντά το 4ο μνημόνιο. 

Επομένως, ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στα βάρβαρα μέτρα που διασφαλίζουν το κλείσιμο της «αξιολόγησης» και σ' ένα 4ο μνημόνιο, στην περίπτωση που αυτή αποτύχει, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το σκέλος της διευθέτησης του χρέους. Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι καθυστερεί τη διαπραγμάτευση και μ' αυτόν τον τρόπο δυσκολεύει την πορεία της οικονομίας προς την ανάκαμψη, καθώς απομακρύνεται χρονικά η ένταξη στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης, που είναι «ανάσα» για το κεφάλαιο, όπως και η διευθέτηση του χρέους. 

 

Πού συγκλίνουν οι δύο απόψεις; Στην «ανάγκη» να προχωρήσει γρήγορα και να ολοκληρωθεί η «αξιολόγηση», με ό,τι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που υποβάλλονται σε θυσίες δίχως τέλος και φορτώνονται με παλιά και νέα μέτρα. 

Επομένως, μέσα από τις διαφορές και τις διαφωνίες τους, αναγκαίες για να υπηρετείται καλύτερα η κυβερνητική εναλλαγή και η χειραγώγηση του λαού, κοινή συνισταμένη τους είναι να προχωρήσουν απρόσκοπτα και χωρίς καθυστερήσεις τα μέτρα που απαιτεί η ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Σκεπτόμενος επαναστάτης...

Σκεπτόμενος επαναστάτης...

 

Αναρτήθηκε από Κοσμάς Λεοντιάδης

Απο http://kmarxism.blogspot.gr/ 

Με περιφερειακές συσκέψεις προετοιμάζουμε το πανελλαδικό συλλαλητήριο

Σε τροχιά προετοιμασίας του πανελλαδικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα, στις 15 Δεκέμβρη, κινούνται οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ, ΕΛΤΑ, Δημοσίου, ΟΣΕ, OAEE, ΝΑΤ και ΠΟΣΕ - ΟΑΕΕ.

«Ξεσηκωμός - Οργάνωση - Αγώνας. Να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας, ό,τι με τις θυσίες και τον αγώνα μιας ζωής πληρώσαμε. Να προασπίσουμε το δικαίωμά μας στη ζωή, ανατρέποντας με την πάλη μας τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές που μας τσακίζουν»: Αυτό είναι το κάλεσμα που απευθύνουν στους συνταξιούχους όλης της χώρας, για να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση, στις 5 μ.μ., στα Προπύλαια, και στην πορεία με προορισμό το Μέγαρο Μαξίμου.

 

 

Τι δείχνουν οι εκλογές στις ΗΠΑ;

Γράφει ο Τζωρτζ Μεχραμπιάν //

Η εκλογική νίκη του Donald Trump έχει γίνει η αιτία για ένα μεγάλο πανικό σε στρώματα της μεσαίας τάξης στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Πολλοί στην “αριστερά” αντιλαμβάνονται τα αποτελέσματα των εκλογών ως μια μετατόπιση της εργατικής τάξης, ειδικά των λευκών εργαζόμενων προς την άκρα δεξιά. Το περιγράφουν ως μια ψήφος για το ρατσισμό, για τον εθνικισμό, για την προκατάληψη κατά των γυναικών και για τον πόλεμο. Δεν είναι έτσι.
Τα αποτελέσματα των εκλογών δεν ήταν έκπληξη για δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενων και αγροτών στις ΗΠΑ. Γιατί; Παρά τα 8 χρόνια οικονομικής ανάκαμψης από το χαμηλότερο σημείο που άγγιξε το κραχ το 2008, οι συνθήκες ζωής για δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενων δεν έχουν βελτιωθεί. Η ανεργία εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλή σε πολλές βιομηχανικές περιοχές της χώρας όπως και η υποαπασχόληση σε άλλες περιοχές. Το ίδιο εξακολουθούν να υφίστανται οι μη ασφαλείς συνθήκες εργασίας, η επιτάχυνση της παραγωγής, το υψηλό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, τα δυσβάσταχτα κόστη κατοικίας, δολοφονίες από την αστυνομία και το μεγαλύτερο ποσοστό φυλακισμένων στον κόσμο και οι συνεχείς πόλεμοι του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ για πάνω από 15 χρόνια. Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι μια αντανάκλαση των επιπτώσεων των ετών της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους και στους αγρότες και των πολέμων που διεξάγει η χώρα στο εξωτερικό, χωρίς να φαίνεται φως στο τούνελ.

Στις στάχτες των εργατικών δικαιωμάτων

Σταθερή στις απόψεις των τμημάτων της αστικής τάξης που εκπροσωπεί, η «Καθημερινή» έγραφε στο χτεσινό της φύλλο: «Καμία ελληνική επιχείρηση δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις περίφημες "ομαδικές" απολύσεις. (...) Το μείζον ενδιαφέρον στα Εργασιακά αφορά τις νέες επενδύσεις, των νέων επιχειρηματιών, στα νέα επιχειρηματικά σχήματα που πρέπει να δημιουργηθούν από τις στάχτες των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αν δεν είναι σε θέση να κατανοήσει αυτή την προοπτική η κυβέρνηση, καλύτερα να τα παρατήσει εδώ και τώρα». Και αν μη τι άλλο, η διατύπωση αυτή, πέρα από υποδείξεις στην κυβέρνηση και πέρα απ' την προσπάθεια να «απαξιώσει» τα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα που έρχονται με τη δεύτερη «αξιολόγηση», συμπυκνώνει με αρκετή ακρίβεια το πού θα βασιστεί η προσδοκώμενη καπιταλιστική ανάκαμψη. 

Πάνω στις στάχτες των εργατικών δικαιωμάτων...

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

Κάλεσμα στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο που θα γίνει στην Αθήνα στις 15 Δεκέμβρη

Να μη λείψει κανείς από το Πανελλαδικό Συλλαλητήριο των συνταξιούχων που θα γίνει στις 15 Δεκέμβρη στις 5 το απόγευμα, στην Αθήνα στα Προπύλαια και στην πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου καλούν ο Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις (ΙΚΑ - ΕΛΤΑ - Δημοσίου - ΟΣΕ - OAEE - ΝΑΤ - ΠΟΣΕ - ΟΑΕΕ).
«Ξεσηκωμός, οργάνωση, αγώνας, να προασπίσουμε τα δικαιώματα μας, ότι με θυσίες και αγώνα μιας ζωής πληρώσαμε. Να προασπίσουμε το δικαίωμα μας στη ζωή ανατρέποντας με την πάλη μας τις αντεργατικές, αντιλαϊκές πολιτικές που μας τσακίζουν», τονίζουν στο κάλεσμά τους οι Συνταξιουχικές Οργανώσεις.
Ολόκληρο το κάλεσμα είναι το εξής:

«Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας με γενικό πανελλαδικό ξεσηκωμό, με αποφασιστική, αδιάκοπη δράση, οργάνωση και πάλη. Όλοι και όλες στον αγώνα καμιά ανοχή στα αντιασφαλιστικά - αντεργατικά μέτρα τις κυβέρνησης. Όχι στον εφησυχασμό, την αδιαφορία, την απογοήτευση. 

Οργάνωση, μαζικός ξεσηκωμός παντού.

Σε άλλο... level

Οσο πιο γρήγορα «τρέχει» η κυβέρνηση τους στόχους του κεφαλαίου για κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης», με όλο τον αντεργατικό κόλαφο που αυτή περιλαμβάνει, όπως το χτύπημα στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, οι υπο-κατώτεροι μισθοί, η απελευθέρωση απολύσεων κ.ο.κ., τόσο μεγαλύτερη - και πιο κωμική - γίνεται και η εξαπάτηση προς το μέρος του λαού. 

Ετσι, μετά την παραμύθα της «δίκαιης» καπιταλιστικής ανάπτυξης, τώρα η κυβέρνηση, αν τουλάχιστον βασιστεί κανείς στα όσα είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στην «Αυγή της Κυριακής», πουλάει και «δίκαιη» καπιταλιστική συσσώρευση! Είπε ο Δ. Τζανακόπουλος: «Η ανάπτυξη σε κάθε περίπτωση, σε μία οικονομία όπως η ελληνική, που έχει υποστεί αλλεπάλληλα χρόνια ύφεσης, θα έρθει. Το θέμα είναι το πρόσημό της, το αν θα στηριχθεί στη συντριβή της εργασίας ή στην προσπάθεια να έχουμε τόνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, σταθερές και αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας. `

Η, για να το πω διαφορετικά, αν ο νέος κύκλος κεφαλαιακής συσσώρευσης θα μειώσει περαιτέρω το μερίδιο των μισθών στο συνολικό ΑΕΠ ή αν θα υπάρξει αυξητική τάση του, δηλαδή αναδιανομή υπέρ των δυνάμεων της εργασίας». 

 Πραγματικά, η εξαπάτηση - που φτάνει να βαφτίζει την καπιταλιστική συσσώρευση, που εξ ορισμού προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης και μόνιμα αντεργατικά μέτρα, ελπίδα του λαού - έχει φτάσει... σε άλλο επίπεδο.

Αμερικανιές…

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ

  Μετά το ξέπλυμα της πολιτικής των Μνημονίων, της τρόικας, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, μετά το ξέπλυμα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την οποία η παρούσα κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει με το εξόχως «αριστερό» επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική», ο κ.Τσίπρας φρόντισε κατά την επίσκεψη του Μπάρακ Ομπάμα να διεκπεραιώσει και το ξέπλυμα της πολιτικής του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

    Η εικόνα της πρώτη φορά «Αριστεράς» να απαγορεύει διαδηλώσεις και μαζί με τους Γλίξμπουργκ να χειροκροτεί στο πρόσωπο του Ομπάμα τη συμβολή των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη… δημοκρατία - και τούτα παραμονή του Πολυτεχνείου – μιλούν από μόνα τους.

    Ακούσαμε λοιπόν τον («αριστερό» πάντα…) Έλληνα πρωθυπουργό να απευθύνεται στον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο δηλώνοντας ότι με τη θητεία του «άλλαξε η εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών σε ολόκληρο τον κόσμο». Περίεργη προσέγγιση αν σκεφτεί κανείς ότι κατά την θητεία Ομπάμα αυξήθηκε κατά κοντά 1 τρισ. δολάρια (!) από την προηγούμενη θητεία Μπους το ποσό που παραχωρήθηκε από το αμερικανικό κράτος στο στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα για να διεξάγει τις «απελευθερωτικές» επιχειρήσεις του ανά τον κόσμο. 

Το έργο το έχουμε ξαναδεί

Η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ βρίσκεται σε εξέλιξη, με ζητούμενο τη συμφωνία, ώστε να κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση». Η κυβέρνηση επιχειρεί να φτιάξει την εικόνα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» απέναντι σε όσα απαιτεί κυρίως το ΔΝΤ σε σχέση με τις ομαδικές απολύσεις, ενώ οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της παρουσιάζουν ως «σκληρούς» και «αμετακίνητους» τους δανειστές.

Επειδή αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί, μπορούμε να μαντέψουμε εύκολα και τη συνέχεια. Τελικά, η συμφωνία είναι πιθανό να κλείσει κάπου ...«στη μέση», με δεδομένη την αποφασιστικότητα κυβέρνησης - «κουαρτέτου» να ολοκληρωθεί έγκαιρα η αξιολόγηση. Στην πραγματικότητα, παίζεται το γνωστό παιχνίδι με το γάιδαρο του Χότζα, έτσι ώστε να εμφανιστεί σαν «επιτυχία» της σκληρής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης το έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκό αποτέλεσμα.

Είσαι, αυτό που θέλει η εξουσία να είσαι...

Αναρτήθηκε από : Κοσμάς Λεοντιάδης

Πηγή  Ταξίδια του νου...

Επόμενη στάση 4ο μνημόνιο – Mind the gap

Πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δεν υπάρχει καμία προοπτική διεξόδου για τους εργαζόμενους από το καθεστώς των καπιταλιστικών μνημονίων. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συναινεί και δεν υποκύπτει , φέρνοντας στην χώρα 4ο μνημόνιο με αντάλλαγμα μέτρα διαχείρισης του δημοσίου χρέους. Πρόκειται για εκτέλεση συμβολαίου η οποία πραγματοποιείται σε χρόνο ενεστώτα,ενώ έχει ως απαράβατη προϋπόθεση την εκχώρηση της ζωής των εργαζόμενων στον οικονομικό σχεδιασμό εγχώριων και ξένων κεφαλαίων που προετοιμάζονται και καραδοκούν εδώ και καιρό, για αυτό που τώρα συμβαίνει.

Δεν υπάρχει περίπτωση να αποφασισθεί οποιαδήποτε ελάφρυνση του χρέους, κάθε είδους και μορφής, χωρίς την επιβολή νέων μέτρων. Περαιτέρω, οποιαδήποτε λύση για το δημόσιο χρέος δεν σημαίνει οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά, τίποτε θετικό για τον κόσμο της εργασίας. Ακριβώς γιατί, όρος για να δρομολογηθεί οποιαδήποτε λύση είναι η διάλυση και των τελευταίων ψηγμάτων εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει μετά από τρία μνημόνια, ενώ οι ομαδικές απολύσεις, η εξαφάνιση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, η κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία και η ολοκληρωτική επικράτηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης δεν συνιστούν παρά τα πρόσφατα ανταλλάγματα που δίνει η κυβέρνηση στους δανειστές για να παραμείνει στην εξουσία.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 

 

Τα αντιλαϊκά τους διλήμματα και η διέξοδος για το λαό

 

 

Σε ρυθμούς ...Ομπάμα κύλησε ολόκληρη η προηγούμενη βδομάδα. Οχι βέβαια εξαιτίας της πολιτικής, ρητορικής και επικοινωνιακής δεινότητας του απερχόμενου Προέδρου των ΗΠΑ, για την οποία γράφτηκαν σελίδες επί σελίδων στον αστικό Τύπο και εκατοντάδες ώρες καταναλώθηκαν στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, αλλά για τη μεγάλη γκάμα των θεμάτων που άνοιξε αυτή η τελευταία επίσκεψη του Ομπάμα στην Ευρώπη με τη σημερινή του ιδιότητα.

 

Το γεωπολιτικό ενδιαφέρον που έχει η Ελλάδα για τις ΗΠΑ, ως μέλος του ΝΑΤΟ σ' αυτή την ευαίσθητη για τα συμφέροντά τους περιοχή, είναι φυσικά αδιαμφισβήτητο. Οπως αυτονόητο είναι και το ενδιαφέρον της Αμερικής για την οικονομική και πολιτική σταθερότητα της Ελλάδας, ως χώρας - μέλους της ΕΕ και της Ευρωζώνης, του μεγαλύτερου οικονομικού εταίρου των ΗΠΑ και ταυτόχρονα ανταγωνιστή.

Αυτοί οι δυο παράγοντες καθόρισαν εν πολλοίς την ατζέντα των συνομιλιών που είχε ο Αμερικανός Πρόεδρος με την κυβέρνηση στην Ελλάδα, σε συνθήκες όξυνσης των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Βλέποντας επομένως τα πράγματα από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, όλα τα παραπάνω κάθε άλλο παρά δικαιολογούν το ντελίριο για την επίσκεψη Ομπάμα, την αποθέωση του ηγέτη της πρώτης ιμπεριαλιστικής δύναμης στον κόσμο και κατά συνέπεια τον εξωραϊσμό της πολιτικής του ιμπεριαλισμού, που σε ειρήνη και πόλεμο σκορπάει φτώχεια, δυστυχία, προσφυγιά και καταστροφή.
Εξίσου επικίνδυνο και παραλυτικό είναι όμως και το κλίμα προσδοκιών και εφησυχασμού που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στο λαό, αξιοποιώντας την επίσκεψη Ομπάμα, ότι η στήριξη των ΗΠΑ στην αντιπαράθεση για την ελάφρυνση του κρατικού χρέους είναι το «δυνατό χαρτί» της κυβέρνησης στο κυνήγι της οικονομικής ανάκαμψης, από την οποία ούτως ή άλλως, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να περιμένουν.

Οτι η γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας, ανταγωνιστικά προς τη «σύμμαχο» Τουρκία, με βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς, ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, δείχνει την έξοδο από την κρίση και ότι δεν υπάρχει δεύτερη επιλογή για το λαό, από το να τιμά στο ακέραιο τη συμμαχία με τον «καλό» ιμπεριαλιστή, απέναντι στον «κακό», για να μπορεί να απολαμβάνει «σταθερότητα».