Τι δείχνουν οι εκλογές στις ΗΠΑ;

Γράφει ο Τζωρτζ Μεχραμπιάν //

Η εκλογική νίκη του Donald Trump έχει γίνει η αιτία για ένα μεγάλο πανικό σε στρώματα της μεσαίας τάξης στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο. Πολλοί στην “αριστερά” αντιλαμβάνονται τα αποτελέσματα των εκλογών ως μια μετατόπιση της εργατικής τάξης, ειδικά των λευκών εργαζόμενων προς την άκρα δεξιά. Το περιγράφουν ως μια ψήφος για το ρατσισμό, για τον εθνικισμό, για την προκατάληψη κατά των γυναικών και για τον πόλεμο. Δεν είναι έτσι.
Τα αποτελέσματα των εκλογών δεν ήταν έκπληξη για δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενων και αγροτών στις ΗΠΑ. Γιατί; Παρά τα 8 χρόνια οικονομικής ανάκαμψης από το χαμηλότερο σημείο που άγγιξε το κραχ το 2008, οι συνθήκες ζωής για δεκάδες εκατομμύρια εργαζόμενων δεν έχουν βελτιωθεί. Η ανεργία εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλή σε πολλές βιομηχανικές περιοχές της χώρας όπως και η υποαπασχόληση σε άλλες περιοχές. Το ίδιο εξακολουθούν να υφίστανται οι μη ασφαλείς συνθήκες εργασίας, η επιτάχυνση της παραγωγής, το υψηλό κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, τα δυσβάσταχτα κόστη κατοικίας, δολοφονίες από την αστυνομία και το μεγαλύτερο ποσοστό φυλακισμένων στον κόσμο και οι συνεχείς πόλεμοι του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ για πάνω από 15 χρόνια. Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι μια αντανάκλαση των επιπτώσεων των ετών της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους και στους αγρότες και των πολέμων που διεξάγει η χώρα στο εξωτερικό, χωρίς να φαίνεται φως στο τούνελ.


Ο Trump κέρδισε τις εκλογές παρά τις δημαγωγικές επιθέσεις του ενάντια στους μετανάστες, στους μουσουλμάνους και στις γυναίκες. Δεν κέρδισε τις εκλογές εξαιτίας αυτών των δημαγωγικών επιθέσεων. Έθεσε θέματα τα οποία πολλοί εργαζόμενοι τα θεωρούν ως τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Για παράδειγμα ο Trump πρότεινε να δημιουργηθεί ένα ταμείο 600 δις δολαρίων που θα χρησιμοποιηθούν για να ανοικοδομηθούν δρόμοι, γέφυρες, αεροδρόμια και άλλες υποδομές πράγμα που σύμφωνα με τον ίδιο “θα έδινε δουλειά σε εκατομμύρια εργαζόμενους”. Έχει μιλήσει επίσης ενάντια σε περαιτέρω στρατιωτικές περιπέτειες στη Μέση Ανατολή. Τα εκατομμύρια των εργαζόμενων τον είδαν ως το μικρότερο κακό σε σχέση με τη Hillary Clinton, που με τόση σαφήνεια αντιπροσώπευσε τις ίδιες πολιτικές των επιθέσεων ενάντια στην εργατική τάξη και περισσότερους πολέμους. Ο Trump κέρδισε σε εργατικές περιοχές που πριν από 4 καθώς και πριν από 8 χρόνια, είχαν ψηφίσει αποφασιστικά το Barak Obama ελπίζοντας σε αλλαγές που θα τους ωφελούσαν. Η ήττα της Clinton οφείλεται εν μέρη στην έλλειψη ενθουσιασμού μεταξύ των Μαύρων εργαζόμενων ψηφοφόρων. Ήταν κατά την προεδρία του συζύγου της Bill Clinton που επιβλήθηκαν μεταρρυθμίσεις σε προγράμματα κοινωνικών παροχών που οδήγησαν τα εκατομμύρια των Μαύρων σε περαιτέρω φτώχια και οι μεταρρυθμίσεις στο σύστημα “δικαιοσύνης” που διεξήχθησαν, οδηγώντας εκατομμύρια Μαύρους άνδρες να καταλήξουν στη φυλακή. Ο κόσμος τα θυμάται αυτά.

Η Hillary Clinton έλαβε επίσης μια πολύ επιθετική στάση για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, έκανε καμπάνια για την ανάγκη μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία, ένα μέτρο που θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω της άμεσης σύγκρουσης με την εναέρια δύναμη της Μόσχας, η οποία επίσης συμμετείχε ενεργά στον πόλεμο στην εν λόγω χώρα.

Είναι η ιμπεριαλιστική άρχουσα τάξη των ΗΠΑ που κυβερνάει εκεί σε βάρος των εργαζομένων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Τόσο ο Trump όσο και η Clinton είναι εκπρόσωποι της ιμπεριαλιστικής άρχουσας τάξης και ο Trump θα υπερασπιστεί τα συμφέροντα αυτής της τάξης και καθώς αυξάνονται οι συνθήκες οικονομικής ύφεσης αυτό θα σημαίνει όλο και περισσότερη δυστυχία για τους εργαζόμενους και πολέμους έξω από τη χώρα. Με έναν διαστρεβλωμένο και πολιτικά ασυνείδητο τρόπο οι εργαζόμενοι μπορούσαν να αντιληφθούν ότι η συνηθισμένη πολιτική δεν ήταν ένας δρόμος προς τα εμπρός. Και οι δύο υποψήφιοι αντιμετώπιζαν τη δυσπιστία των εκατομμυρίων των εργαζομένων. Αυτό σήμαινε, σε πολλές περιπτώσεις, ψήφο στον Trump χωρίς μια συμφωνία με τις δημαγωγικές, ρατσιστικές και αντί-γυναικείες δηλώσεις του. Σύμφωνα με το φύλλο της 21 Νοέμβρη της κομμουνιστικής εφημερίδας στις ΗΠΑ “The Militant”, “Τα exit polls (δημοσκοπήσεις των ανθρώπων, αφού έχουν ψηφίσει) έδειξαν ότι το 71% των ψηφοφόρων πιστεύουν ότι στους μετανάστες χωρίς χαρτιά θα πρέπει να προσφερθεί νομιμοποιήσει, το 68% ενοχλούνται από τη συμπεριφορά του Trump προς τις γυναίκες και το 73% είναι θυμωμένοι με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, με όλες της τις πτέρυγες”.

Η εκλογική νίκη του Trump δεν αντιπροσωπεύει μια στροφή προς τα δεξιά της εργατικής τάξης των ΗΠΑ αλλά μάλλον δείχνει ότι οι εργαζόμενοι ψάχνουν για μια διέξοδο από τις συνθήκες της κρίσης και των διαρκών πολέμων. Ασφαλώς αντανακλάστηκε με έναν διαστρεβλωμένο τρόπο μέσα από το πρίσμα των αστικών εκλογών.

Η εκτίμηση αυτή προκύπτει από το πόσο ανοιχτές στις συζητήσεις με τους κομμουνιστές υποψηφίους και δεκτικές προς την εφημερίδα τους ήταν οι κοινότητες της εργατικής τάξης σε όλη τη χώρα, από τη Νέα Υόρκη στην Πενσυλβανία, το Τεννεσί, τη Λουιζιάνα, το Μίσιγκαν, το Ιλινόις, τη Νεμπράσκα, τη Βόρεια Ντακότα, την Ουάσινγκτον, τη Γιούτα και την Καλιφόρνια. Πρόκειται για περιοχές όπου αλλού κέρδισε ο Trump και αλλού η Clinton.

Το Δημοκρατικό Κόμμα θα βυθιστεί τώρα σε μια περίοδο κρίσης και εσωτερικής πάλης καθώς η σοσιαλδημοκρατική αριστερή πτέρυγα “Occupy Wall Street” με επικεφαλής τους γερουσιαστές Bernie Sanders και Elizabeth Warren θα παλέψει για μεγαλύτερη επιρροή στο κόμμα. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι ήδη σε κρίση καθώς βρισκόταν στα πρόθυρα της διάσπασης. Ωστόσο θα ελέγχει πλέον το Κογκρέσο και το Λευκό Οίκο, κουκουλώνοντας μερικές από τις εσωτερικές διαφορές τους.

Οι κυβερνήτες των ΗΠΑ μπορεί να κερδίζουν μια σύντομη περίοδο σταθερότητας αλλά αυτή δε θα διαρκέσει πολύ. Τους έρχονται φουρτούνες.