Πεφτοσυννεφάκιας

 

Το ανέκδοτο της ημέρας: Η Κομισιόν «πέφτει από τα σύννεφα» με τις παρακολουθήσεις και ζητάει την προστασία των προσωπικών δεδομένων...

Διαβάζοντας κανείς την αντίδραση της Κομισιόν για τις υποκλοπές στην Ελλάδα, δεν ξέρει αν πρέπει να κλάψει ή να γελάσει... Σχολίασε η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν ρωτήθηκε για το θέμα: «Οποιαδήποτε απόπειρα των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας να έχουν παράνομη πρόσβαση σε δεδομένα πολιτών, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων και πολιτικών αντιπάλων, αν επιβεβαιωθεί, είναι απαράδεκτη. Τα κράτη - μέλη είναι αρμόδια να προστατεύουν την εθνική τους ασφάλεια και πρέπει να επιβλέπουν και να ελέγχουν τις υπηρεσίες ασφαλείας τους, για να διασφαλίζουν ότι σέβονται πλήρως τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τη διασφάλιση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και της ασφάλειας των δημοσιογράφων και της ελευθερίας της έκφρασης». Η υποκρισία ξεχειλίζει από κάθε λέξη της ανακοίνωσης. Η εκπρόσωπος δίνει έμφαση στην «παράνομη πρόσβαση» ενώ ξέρει καλά ότι το θεσμικό πλαίσιο των παρακολουθήσεων, που έχει τη σφραγίδα και της ΕΕ, διασφαλίζει ότι ο καθένας και η καθεμιά, ανεξάρτητα από ιδιότητα, επάγγελμα, φύλο ή ηλικία, μπορεί να γίνει στόχος παρακολούθησης «με το γράμμα του νόμου» και με δικαιολογίες που κάνουν λάστιχο έννοιες όπως «εθνική ασφάλεια», «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και «του ριζοσπαστισμού». Οσο για τη «διασφάλιση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων», η ΕΕ είναι ο πρώτος διδάξας στην παραβίαση, ανταλλαγή, ακόμα και εμπορευματοποίησή τους, αφήνοντας τον λαό εκτεθειμένο στις διάφορες υπηρεσίες και στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ας μην παριστάνει λοιπόν η Κομισιόν τον «πεφτοσυννεφάκια», αντιγράφοντας όσους και στη χώρα μας έχουν την πρώτη ευθύνη για το σκοτεινό και επικίνδυνο θεσμικό πλαίσιο πίσω από τις παρακολουθήσεις.

Εχουν θράσος

Σε πανηγυρικό τόνο ο υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε ότι η ανεργία μειώθηκε τον Ιούνη στο 12,1% και ότι «έπεσε περισσότερο από πέντε ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με αυτό που παραλάβαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ (17,3%)». Τα ίδια έλεγε βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, κατηγορώντας τη ΝΔ ότι του παρέδωσε ανεργία στο 26%. Τα ποσοστά αυτά δεν αποτυπώνουν την άγρια πραγματικότητα που ζουν εργαζόμενοι και άνεργοι στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας. Η επέκταση της «ευελιξίας», με τους νόμους της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, οδηγεί χιλιάδες εργαζόμενους, κυρίως νέους, στην ημιαπασχόληση, στη δουλειά με ημερομηνία λήξης, στην εκ περιτροπής εργασία. Εκεί δηλαδή όπου οι μισθοί ίσα που ξεπερνούν τα 300 ευρώ καθαρά τον μήνα, σύμφωνα με στοιχεία του ΕΦΚΑ! Εξι στις δέκα νέες θέσεις εργασίας έχουν τα χαρακτηριστικά της «ευελιξίας», η συμμετοχή της οποίας μεγαλώνει στο σύνολο της απασχόλησης. Οσο για τους ανέργους, από το διόλου ευκαταφρόνητο 12,1% ένας απειροελάχιστος αριθμός δικαιούται το πενιχρό επίδομα, ενώ τίθενται σε εφαρμογή ολοένα και περισσότεροι «κόφτες» ακόμα και για στοιχειώδεις προνοιακές παροχές από τον πρώην ΟΑΕΔ. Τα πανηγύρια λοιπόν για τη μείωση της στατιστικής ανεργίας είναι προκλητικά. Πολύ περισσότερο όταν αυτή αξιοποιείται με θράσος από την κυβέρνηση ως «απόδειξη» για την «αποτελεσματικότητα» της πολιτικής της, που διαλύει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα.

Για του παιδιού...

Εχουμε δει διαφημίσεις και διαφημίσεις, αλλά αυτή ξεπερνάει κάθε προηγούμενο! Σε ειδησεογραφικό site που εστιάζει στον κλάδο των ασφαλειών, φιλοξενείται ένα διαφημιστικό κείμενο που τιτλοφορείται «Για το γάλα του παιδιού». Οπως γράφει, η ασφάλιση που παρέχουν μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις «είναι ένας θεσμός που σε αναπάντεχες, αιφνίδιες, απροσδόκητες στιγμές, τελικά είναι εκεί για να εξασφαλίσει αυτό ακριβώς: "το γάλα του παιδιού"». Μόνο που κάποιος άλλος στερεί το γάλα από το παιδί, για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρήσεων, μεταξύ αυτών και πολλών από τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης. Ας πάρουμε ένα ζωντανό παράδειγμα: Με τον πρόσφατο νόμο για την επικουρική ασφάλιση, το κράτος δεν εγγυάται πλέον το ύψος της επικουρικής σύνταξης. Αντίθετα, το πόσα - και αν - θα πάρει ο εργαζόμενος στο τέλος εξαρτάται από τις αποδόσεις των εισφορών στον χρηματιστηριακό τζόγο. Την ίδια ώρα, βέβαια, το ασφαλιστικό «κομπόδεμα» του επικουρικού ταμείου, ύψους μερικών δισ. ευρώ, προσφέρεται ως κεφάλαιο προς επένδυση σε ιδιώτες «διαχειριστές».

... το γάλα

Καθώς λοιπόν το παιδί κινδυνεύει να μείνει κυριολεκτικά χωρίς γάλα, εξαιτίας των πενιχρών συντάξεων, οι ασφαλιστικές εταιρίες εμφανίζονται ως ο «από μηχανής θεός» που θα καλύψει το «κενό», πάντα με το αζημίωτο! Το ίδιο και στην περίπτωση των φυσικών καταστροφών: Η επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατέψει την ανθρώπινη ζωή και περιουσία, σε συνδυασμό με την αποθέωση της ατομικής ευθύνης, αφήνει το πεδίο ελεύθερο στα κάθε είδους αρπακτικά της ιδιωτικής ασφάλισης. Η κυβέρνηση τους έφτιαξε μέχρι και νόμο που προβλέπει ότι στις περιοχές που κινδυνεύουν με πλημμύρες, οι οικοδομικές άδειες θα εκδίδονται μόνο για κτίρια που θα έχουν ασφαλιστεί! Στην περίπτωση αυτή το παιδί δεν κινδυνεύει να μείνει μόνο χωρίς γάλα, αλλά και χωρίς σπίτι! Και πάλι, όμως, ο «σωτήρας» είναι εδώ: Η ιδιωτική ασφάλιση, που πουλάει «προστασία» για κάθε ανθρώπινη ανάγκη και διεκδικεί ακόμα μεγαλύτερο μερτικό από την αγορά της εμπορευματοποιημένης Υγείας, σύνταξης, Πολιτικής Προστασίας, με την απλόχερη στήριξη του κράτους.

Ριζοσπάστης