Τώρα σωθήκαμε...

Στον «μοναδικό αξιόπιστο μηχανισμό» στον οποίο μπορούν οι εργαζόμενοι να εναποθέσουν την προστασία των δικαιωμάτων τους αναγορεύει η «Αυγή» το ΣΕΠΕ, επικαλούμενο την αναστολή της διαδικασίας τροποποίησης των ατομικών συμβάσεων στην επιχείρηση «Η&Μ». Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ διαπιστώνει ότι «τα αντανακλαστικά του μηχανισμού έχουν καλυτερεύσει» και βλέπει τη ζούγκλα της αγοράς εργασίας με «ενεργούς εργαζόμενους, ενεργά σωματεία και ενεργό ΣΕΠΕ». Σημειωτέον ότι η «Αυγή» αποφεύγει να κάνει την παραμικρή αναφορά στις κινητοποιήσεις που οργάνωσαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τα ταξικά σωματεία των εμποροϋπαλλήλων, ασκώντας πίεση στην εργοδοσία να αποσύρει προσώρας τις νέες ατομικές συμβάσεις και στον ΣΕΠΕ να επέμβει. Σε κάθε περίπτωση, οι αιτίες της εργασιακής ζούγκλας δεν βρίσκονται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι διστάζουν να προβούν σε καταγγελίες, αλλά στο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο που διατηρείται και επεκτείνεται με ευθύνη και αυτής της κυβέρνησης, καθιστώντας στις περισσότερες περιπτώσεις «κενό γράμμα» την προσφυγή στην Επιθεώρηση Εργασίας. Αλλά κι εκεί που υπάρχει εξόφθαλμη παραβίαση ακόμα και αυτής της φιλοεργοδοτικής νομοθεσίας, το ΣΕΠΕ είτε δυσκολεύεται να φτάσει, λόγω έλλειψης προσωπικού και μέσων, είτε η κυβέρνηση καλύπτει την εργοδοσία. Να γιατί οι εργαζόμενοι στα «Η&Μ» χρειάζεται να καταλάβουν ότι στηριγμένοι μόνο στις δικές τους δυνάμεις και στο σωματείο τους μπορούν να τα καταφέρουν και ότι πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή, γιατί κανένας δεν τους εγγυάται ότι οι νέες συμβάσεις δεν θα επανέλθουν.

Τα «ανοιξιάτικα» της ΛΑΕ

 

«Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο όραμα», «μια επενδυτική άνοιξη και εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας»... Οι ατάκες αυτές του επικεφαλής της ΛΑΕ αποδεικνύουν ότι δεν είναι μόνο η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα παραδοσιακά αστικά κόμματα που ξερογλείφονται για την πολυπόθητη, για το κεφάλαιο, καπιταλιστική ανάκαμψη και καταθέτουν διάφορες συνταγές για την επίτευξή της. Η «επενδυτική άνοιξη» του καπιταλισμού, για την οποία κόπτεται η ΛΑΕ, πάλι σύμφωνα με τον Π. Λαφαζάνη, θα στηρίζεται σε μια νέα «εθνική πολιτικοκοινωνική ηγεσία» (!), «θα σπάσει τη συνεχή απομείωση χρηματοδότησης και θα επιφέρει ένα μεγάλο κύμα ρευστότητας, με άκρως ευνοϊκούς όρους». Τα μηνύματα αυτά της ΛΑΕ είναι ξεκάθαρο ότι απευθύνονται σε όσους επιζητούν τη «ρευστότητα», δηλαδή στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να επανεκκινήσει η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, υπό τη σκέπη μάλιστα μιας «εθνικής ηγεσίας», που θα συγκαλύπτει τις ταξικές διαφορές και θα εγγυάται στους καπιταλιστές την «ταξική ειρήνη». Οσο για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, θα παραμένουν οι μεγάλοι χαμένοι, με «άνοιξη» ή «χειμώνα».

«Παιχνίδια» με το Φάρμακο

 

Το σκληρό «παιχνίδι» για την αποκόμιση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους από το Φάρμακο - εμπόρευμα αποτυπώνεται στα στοιχεία που δίνουν κατά καιρούς Φαρμακευτικοί Σύλλογοι - πρόσφατα της Θεσσαλονίκης - σύμφωνα με τα οποία σε καθημερινή βάση λείπουν κατά μέσο όρο 70-80 σκευάσματα (όχι τα ίδια κάθε φορά). Η αναμονή μέχρι την εξεύρεσή τους μπορεί να κρατήσει μέχρι και 4 μήνες και σ' αυτά περιλαμβάνονται ακόμα και παιδικά εμβόλια. Οι ελλείψεις αυτές είναι τεχνητές και σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν μέσο πίεσης των φαρμακοβιομηχάνων για αύξηση του ποσοστού της κερδοφορίας τους, ή είναι αποτέλεσμα «παράλληλων εξαγωγών», που αποδίδουν περισσότερα κέρδη. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ότι οι ασθενείς όλων των ηλικιών είναι αυτοί που πληρώνουν το εμπόρευμα Φάρμακο, είτε με την άμεση συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, είτε με την ίδια τους την υγεία, όταν ορισμένα φάρμακα αποσύρονται από τα ράφια, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος του φαρμακοβιομήχανου.

«Πρακτική άσκηση» στο ΝΑΤΟ

 

Σε στρατολόγηση νέων επιστημόνων, φοιτητών ή αποφοίτων, από μια σειρά ειδικότητες, προχωράει το ΝΑΤΟ, σε ένα πρόγραμμα που εύηχα ονομάζει «πρακτική άσκηση» και διαρκεί ένα εξάμηνο με αμοιβή. Στην ουσία, καλούνται νέοι επιστήμονες από τις χώρες - μέλη του να υποτάξουν τις γνώσεις και τα ταλέντα τους στους σκοπούς της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας. Η επιστημονική, δηλαδή, γνώση στην υπηρεσία μιας πολεμικής μηχανής, σε συνθήκες που οξύνονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις, που νέα σχέδια επεμβάσεων βρίσκονται στα σκαριά. Μια διαδικασία καθόλου αθώα, που πατώντας στη μεγάλη ανεργία επιδιώκει να στρατολογήσει νέους επιστήμονες. Ο παραλογισμός του καπιταλισμού: Αντί το νέο επιστημονικό δυναμικό να αξιοποιείται για τη βελτίωση της ζωής των εργατικών - λαϊκών μαζών, για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων με σκοπό την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, θα δουλέψει για σχέδια καταστροφής!

Ριζοσπάστης