Ταξικό μίσος και συνειδητή διαστρέβλωση που δεν κρύβονται!

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας // 

Η δημιουργία Μουσείου για τον Νίκο Μπελογιάννη στη ιδιαίτερη πατρίδα του την Αμαλιάδα και η σχετική εκδήλωση εγκαινίων που πραγματοποιήθηκε προκάλεσε συζητήσεις, αντιπαραθέσεις Και ήταν φυσικό. Γύρω από την ιστορία και ιδιαίτερα γύρω από τη στάση κάθε πολιτικής δύναμης σ’αυτήν το ιδεολογικό μέτωπο και στις μέρες μας παραμένει ασίγαστο.

Η προσπάθεια των αστικών και οπορτουνιστών πολιτικών δυνάμεων σε όλες τους τις εκφάνσεις δεν είναι μόνο να την διαστρεβλώσουν, να την  «φέρουν στα μέτρα τους» κρύβοντας ταυτόχρονα τις «πομπές» των πολιτικών τους προγόνων. Είναι και μία προσπάθεια να μην επιτρέψουν στο λαό να βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα για τους αναγκαίους αγώνες του σήμερα, μελετώντας το ηρωικό παρελθόν.


Είναι χαρακτηριστικές δηλώσεις διαφόρων πολιτικών εκπροσώπων που άλλοτε «χοντροκομμένα» και άλλοτε «ραφιναρισμένα» προσπαθούν είτε να συκοφαντήσουν τόσο τον κομουνιστή ήρωα Νίκο Μπελογιάνη, όσο και το κόμμα που γέννησε Μπελογιάννηδες, το ΚΚΕ, είτε μαζί με τους παραπάνω συνολικά το κομμουνιστικό κίνημα αλλά και την σοσιαλιστική οικοδόμηση…
Ας σταχυολογήσουμε ορισμένες από αυτές

 -«Τιμήσατε τον σφαγέα αλλά εμείς το σπίτι του θα το γκρεμίσουμε για να μην θυμίζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού, όταν θα έρθει η ώρα. Θα δείτε το Μουσείο Μπελογιάννη τι θα γίνει, όταν θα έρθει η Χρυσή Αυγή στα πράγματα» (Παναγιώτης Ηλιόπουλος της «Χ.Α», στην Ολομέλεια της Βουλής)

– «Εν μέσω της όχι μόνο οικονομικής, αλλά και θεσμικής, σφοδρής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, χρειάζεται μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που θα ενώσει τους Έλληνες. Αντ’ αυτού, ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει σήμερα, ως γνήσιος εκφραστής μετεμφυλιακών συμπλεγμάτων, να υμνήσει έναν πρωταγωνιστή των ετών του διχασμού, πιστός στην επαίσχυντη και εκδικητική συνθηματολογία του ακροατηρίου του “ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς”». (Ανακοίνωση της ΟΝΝΕΔ)

–«Έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της δημοκρατίας». (Κώστας Τασούλας βουλευτής Ν.Δ ολομέλεια Βουλής)

–«Ήρθα να τιμήσω το Νίκο Μπελογιάννη που δεν τον θεωρώ ιδιοκτησία ούτε του ΚΚΕ ούτε του ΣΥΡΙΖΑ ούτε κανενός. Τον θεωρώ εκπρόσωπο και αγωνιστή του Ελληνικού λαού, άλλωστε στο τέλος και το ίδιο το ΚΚΕ ουσιαστικά παρέδωσε τον Μπελογιάννη στην εκτέλεση, δεν ξέρω αν ξέρετε την ιστορία όλη αλλά δεν ήθελα να δημιουργήσω εδώ πρόβλημα. Η Ένωση Κεντρώων τιμάει τον αγωνιστή Νίκο Μπελογιάννη που ανήκει στον Ελληνικό λαό και σε κανένα κόμμα όπως και οι αντιδικτατορικοί που ήταν πάλι κατά της χούντας των συνταγματαρχών ούτε εκείνοι ανήκε σε κανέναν, ανήκε στα παιδιά όλης της Ελλάδος που δεν θέλανε χούντα και κυρίως στο χώρο του κέντρου που πάντα πάλεψε για δημοκρατία και ελευθεριά γιατί οι ΚΚΕ θέλουν να φέρουν το σύστημα της Ρωσίας, να έχουμε δικτατορία. Δεν θέλουν να φέρουν την δημοκρατία οι ΚΚΕ αν θέλουμε να λέμε την αλήθεια στην Ρωσία είχε ποτέ δημοκρατία? 96% έπαιρνε το πρώτο κόμμα , δεν τα ξεχνάμε αυτά. Ας μην ασχοληθούμε όμως γιατί είναι προς τιμή του Μπελογιάννη η μέρα.» (Βασίλης Λεβέντης πρόεδρος Ένωσης Κεντρώων)
Για όσους έχουν αυταπάτες για το ποιου τελικά τα ταξικά συμφέροντα εξυπηρετούν (από εδώ και προέρχεται και ταξικό τους μίσος και η χολή που ρίχνουν) τόσο η εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση της «Χ.Α» όσο και τα (αστικά) κόμματα της Ν.Δ. και της Ένωσης Κεντρώων τα παραπάνω είναι ενδεικτικά.

Και φυσικά κοντά στο ταξικό μίσος έρχεται και η οπορτουνιστική, συνειδητή διαστρέβλωση με στόχο αφενός τη μετατροπή του σε «αβλαβές εικόνισμα» και αφετέρου την «προσαρμογή» του στη σημερινή κυβερνητική πολιτική και επιδιώξεις που έχουν και αυτές ταξικό πρόσημο υπέρ των συμφερόντων της ολιγαρχίας.

«Ο Μπελογιάννης και οι εκατοντάδες Μπελογιάννηδες που οδηγήθηκαν στα αποσπάσματα από το μετεμφυλιακό κράτος, δεν εκτελέστηκαν επειδή αποτελούσαν κάποιου είδους κίνδυνο για το κράτος και για την χώρα. Εκτελέστηκαν μόνο και μόνο για να τορπιλιστεί τότε κάθε προοπτική πολιτικής και Εθνικής συνεννόησης που θα εδραιώνει τη δημοκρατία στη χώρα μας μετά από τα σκληρά και βάρβαρα χρόνια του εμφυλίου» (Α.Τσίπρας, πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του στην εκδήλωση)

Και η απάντηση έρχεται φυσικά από τον ίδιο τον Νίκο Μπελογιάννη

-«…Μπορεί ποτέ όργανα των ξένων να δημιουργήσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες κίνημα; Ποιος ξένος πράκτορας δίνει με τέτοια απλοχεριά τη ζωή του, όπως τη δίνουν χιλιάδες κομμουνιστές; Οι θυσίες αυτές μόνο με τις θυσίες των πρώτων χριστιανών μπορεί να συγκριθούν. Αλλά και πάλι υπάρχει μια διαφορά, ότι ενώ οι χριστιανοί δέχονταν το μαρτύριο και το θάνατο, ελπίζοντας να κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών, οι κομμουνιστές δίνουν τη ζωή τους μην ελπίζοντας σε τίποτα. Τη δίνουν για ν’ ανατείλει στην ανθρωπότητα ένα καλύτερο, ευτυχισμένο αύριο, που αυτοί δε θα το ζήσουν. Ποιο όργανο των ξένων μπορεί να προσφέρει τη ζωή του σ’ έναν τέτοιο μεγάλο σκοπό;».
 
–«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα». (Από την απολογία του στη 2η δίκη)