Στην τελική ευθεία για τα νέα χτυπήματα στα Εργασιακά

Πρεμούρα της κυβέρνησης να «κλείσουν» πριν τις 5 Δεκέμβρη οι αντεργατικές ανατροπές που περιλαμβάνονται στη δεύτερη «αξιολόγηση»

Eurokinissi

Παρά τις σκόπιμα «θολές» αναφορές, η κυβέρνηση και το υπουργείο Εργασίας ετοιμάζονται να βάλουν την τζίφρα τους στα νέα αντεργατικά μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο

Παρά τη συστηματική προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να θολώσει τα νερά και να καλλιεργήσει κάλπικες προσδοκίες στο λαό, γίνεται όλο και πιο σαφές ότι τα παζάρια της με το κουαρτέτο για το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» και την προώθηση των νέων χτυπημάτων στα Εργασιακά που αυτή περιλαμβάνει έχουν μπει πια για τα καλά στην τελική ευθεία.

 Χαρακτηριστικά, υψηλόβαθμες πηγές του υπουργείου Εργασίας που αποτιμούσαν χτες την πορεία της διαπραγμάτευσης, την ίδια ώρα που ισχυρίζονταν ότι τα Εργασιακά είναι ακόμα «ανοιχτά», υπογράμμιζαν ότι κεντρική επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η αξιολόγηση να κλείσει εντός χρονοδιαγραμμάτων και μέχρι το Γιούρογκρουπ στις 5 Δεκέμβρη να υπάρχει έτοιμη συμφωνία. Σε αυτό το πλαίσιο - και σε συνδυασμό με την προαναγγελία της άμεσης κατάθεσης 2 πολυνομοσχεδίων (βλ. ρεπορτάζ στη σελ. 4) - είναι σαφές ότι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προωθήσει άμεσα τις νέες αντεργατικές ανατροπές με βάση τις «βέλτιστες πρακτικές» που καθορίζουν οι ανάγκες του κεφαλαίου.

Κοινή αντεργατική βάση σε όλα τα ζητήματα

 

Ειδικότερα για το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, το οποίο αποτελεί κομβικό ζήτημα για το κεφάλαιο, όχι μόνο γιατί λύνει ακόμα περισσότερο τα χέρια του απέναντι στους εργαζόμενους, αλλά και γιατί συνδέεται άμεσα με τις προωθούμενες διαδικασίες συγχωνεύσεων και εξαγορών για την ισχυροποίηση των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων:

-- Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και την αντεργατική πρόταση του εισαγγελέα για κατάργηση της διοικητικής έγκρισης. Πηγές του υπουργείου Εργασίας, μάλιστα, αναφέρουν ότι ενδέχεται να μην περιμένει καν η κυβέρνηση την απόφαση του ευρωδικαστηρίου για να νομοθετήσει την κατάργηση, ενώ σε μια προσπάθεια άμβλυνσης των αρνητικών εντυπώσεων φέρεται να προτείνει τη δημιουργία ενός μηχανισμού «προελέγχου» των ομαδικών απολύσεων από έναν «ανεξάρτητο φορέα» (π.χ. ΟΜΕΔ).

-- Με πρόσχημα την αποτροπή ομαδικών απολύσεων, η κυβέρνηση στηρίζει την παραπέρα επέκταση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας, με γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας και της μερικής απασχόλησης σε επιχειρήσεις με «προσωρινές οικονομικές δυσχέρειες», και επιδότηση του ΟΑΕΔ στους υποαπασχολούμενους εργαζόμενους...

-- Παρά τις φραστικές δημόσιες αντιρρήσεις, συζητά και την αύξηση των σημερινών ανωτέρων ορίων στα ποσοστά απολύσεων στις μεγάλες επιχειρήσεις (πάνω από 150 εργαζόμενοι), από το 5% στο 10%.

Στα ζητήματα του συνδικαλιστικού νόμου η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι εμμένει στις θέσεις της να μην αλλάξει το πλαίσιο για την προκήρυξη απεργιών και το λοκ-άουτ. Ταυτόχρονα όμως, κυβερνητικά στελέχη με δημόσιες δηλώσεις τους ανοίγουν ζητήματα αντιπροσωπευτικότητας όταν αποφασίζεται απεργία, χρηματοδότησης των συνδικάτων, εύρους της προστασίας της συνδικαλιστικής δράσης κ.ο.κ.

Την ίδια ώρα, φαίνεται πως φτάνουν στην ημερομηνία λήξης τους οι περιβόητες υποσχέσεις της κυβέρνησης περί «επαναφοράς» των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων και του καθορισμού του κατώτερου μισθού από συλλογικές διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές του υπουργείου Εργασίας, τόσο για το ζήτημα των κλαδικών Συμβάσεων, όσο και της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, οι θεσμοί φέρονται να «είναι ευχαριστημένοι με τα πράγματα όπως έχουν...». Στην πραγματικότητα, βέβαια, με βάση και τα σχετικά συνεχή κελεύσματα και του εγχώριου κεφαλαίου, η ίδια η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα που έχουν υπογράψει το μνημόνιο έχουν ήδη δεσμευτεί συνολικά να μην υπάρξει «επιστροφή» στο προηγούμενο καθεστώς.

Νομοθετούν ήδη πλαίσιο για μονιμοποίηση του «υπο-κατώτερου» μισθού!

Χαρακτηριστική, εξάλλου, είναι και η μεθόδευση της κυβέρνησης στο ζήτημα του «υπο-κατώτερου» μισθού. Ενώ δημόσια υποστηρίζει ότι τάσσεται εναντίον του και ισχυρίζεται ότι αυτός «συγκρούεται με τον κοινωνικό χάρτη της ΕΕ», μόλις προχτές έφερε και ψήφισε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που εντάσσει στο ελληνικό Δίκαιο σχετικές οδηγίες της ΕΕ όσον αφορά την «ίση μεταχείριση», το οποίο αναφέρει ρητά: «Κατά παρέκκλιση του άρθρου 2 (σ.σ. περί ίσης μεταχείρισης), δεν συνιστά διάκριση η ειδικώς αιτιολογημένη διαφορετική μεταχείριση λόγω ηλικίας, εφόσον αυτή προβλέπεται στο νόμο προς εξυπηρέτηση σκοπών της πολιτικής της απασχόλησης, της αγοράς εργασίας και της επαγγελματικής κατάρτισης»...

Δηλαδή η κυβέρνηση εξαπατά ανοιχτά τους εργαζόμενους, αφού ενώ εμφανίζεται να σχίζει τα ιμάτιά της για τον «υπο-κατώτερο» μισθό των νέων, με το άλλο χέρι νομοθετεί ακριβώς τη μονιμοποίηση και αυτής της πλευράς της εργασιακής ζούγκλας!

Μάλιστα, στην ίδια κατεύθυνση κινείται και σχετικό υπόμνημα του ILO (Διεθνής Οργάνωση Εργασίας), το οποίο κυβέρνηση και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ παρουσιάζουν ως «σύμμαχο». Στο υπόμνημα αυτό, το οποίο αξιολογεί το Πόρισμα της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, όχι μόνο δικαιολογείται ο υπο-κατώτερος μισθός, αλλά επιπλέον τάσσεται υπέρ του καθορισμού του κατώτερου μισθού από το κράτος και γνωμοδοτεί κατά της μονομερούς προσφυγής των συνδικάτων στον ΟΜΕΔ.

Με δυο λόγια, την ώρα που επιβεβαιώνεται ξεκάθαρα η κοινή βάση όλων των εμπλεκόμενων πλευρών που προωθούν τις νέες αντεργατικές ανατροπές, δηλαδή η υπηρέτηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, η κυβέρνηση επικαλείται κατά περίπτωση τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», τα διάφορα πορίσματα και υπομνήματα, το «ευρωπαϊκό Δίκαιο» κ.ο.κ., για να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που προωθεί για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Ριζοσπάστης