Δύσκολη και σκληρή η ζήση των ορεσίβιων ηρώων της καθημερινής βιοπάλης -
εκείνης της αθέατης μάχης της ζωής που εξελίσσεται μακριά από το
τουριστικό "lifestyle", χαμένης, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στα
"ψιλά γράμματα" του ταξιδιωτικού χάρτη.
Εδώ οι άνθρωποι δοκιμάζουν σκληρά τις αντοχές τους. Ανέκαθεν...
προεκλογικά και μετεκλογικά! Λησμονημένοι ακρίτες στην ξεχασμένη ορεινή
Ελλάδα, κρατάνε παλικαρίσια σ' έναν όμορφο αν και σκληροτράχηλο τόπο που
όμως τον αγαπούν αληθινά κι εξακολουθούν να μοχθούν σ' αυτόν, και ας
τους εγκατέλειψε το... φιλεύσπλαχνο αστικό κράτος το οποίο ασφαλώς και
δεν διαθέτει ουδεμία "κοινωνική συνείδηση", ούτε καν ένοχη, αφού
υπερσυγκεντρώνοντας, μέσα σε ανθρωποκτόνες μπετουπόλεις, δραστηριότητες,
κεφάλαια και ανθρώπινο δυναμικό προς εκμετάλλευση, για χάρη πάντα των
μεγάλων οικονομικών συμφερόντων που υπηρετεί, κατόρθωσε να απονεκρώσει
την επαρχία και ιδιαίτερα τις ορεινές "ασύμφορες ζώνες της άγονης
γραμμής"! Σ' αυτές αντί για δρόμους, σχολεία, ιατρικές υπηρεσίες και
στήριξη των μικρών παραγωγών, επιφυλάσσει... ανεμογεννήτριες και
περιβαλλοντική καταστροφή, ως την τελική τους ερημοποίηση!
Βέβαια, αυτοί που χρόνια τώρα δρασκελίζουν επίμονα μνήμες και
βουνοκορφές και βαστούν ζωντανό ετούτο τον τόπο, ξέρουν κι ας μην μιλούν
πολύ!
Στη φωτογραφία μας, ο άγνωστος συμπατριώτης των Αγράφων ανηφορίζει
ευθυτενής τα γκρεμίδια, μαζί με το κοπάδι του, στέλνοντας από ψηλά κι
έναν απροσδιόριστο χαιρετισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου