Όταν η πραγματικότητα δε συμφωνεί με τα αήττητα κλισέ των “αντικειμενικών ΜΜΕ” που αγαπάνε αντικειμενικά την κυβέρνηση, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα και τους διαδηλωτές.
Μετά την πανδημία, η κυβέρνηση αξιοποιεί τη θερινή ραστώνη -πατροπαράδοτη συνταγή για κάθε υπουργό Παιδείας, κάθε απόχρωσης- για να φέρει μες στο κατακαλόκαιρο νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο για την αξιολόγηση -και όχι μόνο. Η εκπαιδευτική κοινότητα αντιδρά άμεσα και κατεβαίνει μαζικά στον δρόμο, και τότε αναλαμβάνει το… ιππικό της κυβέρνησης, που δεν είναι άλλο από τα φίλα προσκείμενα ΜΜΕ -με το αζημίωτο ασφαλώς.
Όταν δεν καλύπτουν με πέπλο σιωπής και ομερτά τις κινητοποιήσεις, πάνε στο άλλο άκρο και ενεργοποιούν αντανακλαστικά κοινωνικού αυτοματισμού (άλλη πατροπαράδοτη συνταγή) για τις πορείες και τους 100 ανθρώπους που κλείνουν τον κέντρο της Αθήνας. Και αν δεν τους βγαίνουν τα κουκιά και η πραγματικότητα είναι διαφορετική, τόσο το χειρότερο για αυτήν.
Τι έμεινε λοιπόν στη δημοσιογραφική ομάδα του “Πρώτου Θέματος” από το χτεσινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο; Τι ξεχώρισε ως το πιο σημαντικό και τι έβαλε σε πρώτο πλάνο στον τίτλο του;
Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο με… 100 άτομα έκλεισε την Αθήνα – Φωτογραφίες
Στο κυρίως “ρεπορτάζ” διαβάζουμε μεταξύ άλλων.
Η συμμετοχή ήταν πενιχρή αλλά οι διαδηλωτές κατάφεραν να κλείσουν το κέντρο της πόλης και να δημιουργήσουν μποτιλιάρισμα στους γύρω από τη Βουλή και τα Προπύλαια δρόμους.
Το “συμπέρασμα” ντύνεται με φωτογραφική κοπτοραπτική και “ντοκουμέντα”, όπως αυτό.
Ενώ υπάρχουν και άλλα, ακόμα πιο “στριμωγμένα καρέ”, στην εναγώνια προσπάθεια να “αποδείξουν” ότι “100 άνθρωποι έκλεισαν το κέντρο της Αθήνας”.
Στο τελευταίο καρέ, ο φακός κάνει ζουμ σε ένα μπλοκ με σημαίες του ΠΑΜΕ και της ΟΓΕ και σχετικά αραιή σύνθεση. Με τη διαφορά πως εδώ το μπλοκ δεν είναι συγκροτημένο, με αλυσίδες κτλ, αλλά εν στάσει, στην πλατεία Συντάγματος, μπροστά από τη Βουλή. Κι είναι βέβαιο πως αν οι διαδηλωτές είχαν πιο πυκνή παράταξη, το ίδιο ΜΜΕ θα αναπαρήγαγε το κλισέ της “κορονοσυγκέντρωσης”, ενεργοποιώντας τον κοινωνικό αυτοματισμό από την ανάποδη. Στο τέλος, το “ΠΘ” βάζει και την ανακοίνωση-κάλεσμα των εκπαιδευτικών, με τη βεβαιότητα ότι λίγοι αναγνώστες θα φτάσουν ως εκεί και ακόμα λιγότεροι θα διαβάσουν μια μακροσκελή ανακοίνωση. Απλά μαθήματα “αντικειμενικής” δημοσιογραφίας…
Είναι αλήθεια όμως πως στο κέντρο βρέθηκαν μόνο 100 άτομα και υπέβαλαν σε ταλαιπωρία τους συμπολίτες τους; Και αν ήταν μόνο 100, πώς έγινε και δεν εφαρμόστηκε ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση και θα τους περιόριζε στο πεζοδρόμιο ή σε μια λωρίδα του δρόμου; Αυτό το ερώτημα δε φαίνεται να απασχολεί την οπτική του “ΠΘ”. Όπως δε φαίνεται να το απασχολεί και συνολικά η πραγματικότητα, ως προς τη μαζικότητα του χτεσινού πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου, που φαίνεται ακόμα και από άλλες φωτογραφίες, στο ίδιο θέμα.
Μια απλή ματιά στο φωτορεπορτάζ του 902 αποδεικνύει του λόγου το ασφαλές.
Εδώ και η κεντρική φωτογραφία του σχετικού ρεπορτάζ (χωρίς εισαγωγικά, γιατί είχε πραγματικούς ανταποκριτές και δεν έκανε “ρεπορτάζ” από φωτογραφίες), που δείχνει πόσο μαζικό ήταν τελικά το χτεσινό συλλαλητήριο -στην πράξη και όχι στην εικονική πραγματικότητα, που φτιάχνει το “Πρώτο Θέμα”.
Ήταν άραγε το πιο μαζικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, που έχουμε δει; Ασφαλώς όχι. Κι αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που η κυβέρνηση φέρνει προς ψήφιση το νομοσχέδιο μες στην καρδιά του καλοκαιριού, με κλειστά σχολεία και σχολές, ποντάροντας πως δε θα είναι μαζικές οι αντιδράσεις. Χτες πήρε μια πρώτη απάντηση στον δρόμο και τις επόμενες μέρες αναμένεται κλιμάκωση. Όσο και αν πασχίζει το “Πρώτο Θέμα” και άλλα “αντικειμενικά ΜΜΕ” για το αντίθετο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου