«Πακέτα δεδομένων», χαρτζιλίκια και «οράματα» - σκουπίδια για τη νεολαία, που της χαντακώνουν τη ζωή με δουλειά - λάστιχο, μισθούς πείνας και δουλεμπορικά, 10ωρα κι απλήρωτες υπερωρίες. Που της στερούν τη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή με δικαιώματα, για να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους μια χούφτα παράσιτα - καπιταλιστές. Αναλύσεις και στατιστικά για τη νεολαία που «γυρνάει την πλάτη» στην κυβέρνηση, περιοδείες για να «αφουγκραστούν» τους νέους, αφού δεν ξέρουν τάχα τις ανάγκες τους. Από κοντά, παχιά λόγια για τα δικαιώματα της νεολαίας, για να κρύψουν τα αντεργατικά «έργα και τις ημέρες» τους. Ψέματα με το τσουβάλι για το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, που θα γίνει τάχα «ανθρώπινο» και θα ικανοποιεί τα όνειρα των νέων, μαζί με τα κέρδη του κεφαλαίου. «Προοδευτισμός» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. «Φίλοι» των νέων, που τους θέλουν «χαλάκι» για να γίνουν ξανά χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Ολοι μαζί, ένα θέαμα αποκρουστικό: Ο κόσμος του κεφαλαίου και των ανθρώπων του, των σάπιων αξιών και των αδιεξόδων του βάρβαρου συστήματος που υπηρετούν, που «δεσμεύεται» στους νέους για μια ζωή χιλιόμετρα μακριά από τις ανάγκες τους.
Κι απέναντι, η εικόνα από τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», στις μαζικότερες εκδηλώσεις των τελευταίων πολλών χρόνων: Ο κόσμος της ελπίδας, της αλληλεγγύης, της πάλης απέναντι στο σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα. Το κάλεσμα στη νέα γενιά να μπει ορμητικά στον αγώνα στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς, «να ζήσει, να τολμήσει, να προχωρήσει» για τις σύγχρονες ανάγκες της. Η ανησυχία και η αναζήτηση, το «τι πρέπει να γίνει;». Τα «θέλω» των νέων που συναντιούνται με το πραγματικά σύγχρονο και νέο: Την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, τη μόνη που μπορεί να δώσει διέξοδο και απάντηση για να ζήσει η νέα γενιά όπως πρέπει στον 21ο αιώνα, με διασφαλισμένα όλα τα σύγχρονα δικαιώματά της, με τον λαό να έχει την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του. Δύο κόσμοι...
Η αύξηση των κρουσμάτων στα σχολεία καταγράφεται ήδη και η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί στα τέλη Σεπτέμβρη - αρχές Οκτώβρη. Το ομολογεί η ίδια η κυβέρνηση, συνεχίζει όμως να μην παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. Η εξέλιξη της πανδημίας δεν αποτελεί έκπληξη. Πολύ πριν από τον Σεπτέμβρη υπήρχαν προβλέψεις και εκτιμήσεις ότι τουλάχιστον το 30% των μαθητών θα νοσήσει. Τι έκανε όμως ο κρατικός μηχανισμός; Τίποτα περισσότερο από το να επαναλαμβάνει μονότονα τις συστάσεις για εμβολιασμό των νέων, κρύβοντας κάτω από το χαλί τις ευθύνες της κυβέρνησης για τις καθυστερήσεις στον αναγκαίο εμβολιασμό αλλά και για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα σχολεία με την έναρξη της χρονιάς. Ακόμα και τώρα, όμως, που οι δυσοίωνες προβλέψεις επαληθεύονται, πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τμήματα που συνεχίζουν να λειτουργούν με αυξημένο αριθμό μαθητών; Πώς είναι δυνατόν να μην παίρνονται μέτρα για την αραίωση των τμημάτων, με προσλήψεις εκπαιδευτικών, την αξιοποίηση επιπλέον χώρων και υποδομών; Πώς αφήνουν τους μαθητές στην τύχη τους, με μόνο «όπλο» απέναντι στον κορονοϊό τη μάσκα και τα self tests, χωρίς ουσιαστική επιδημιολογική επιτήρηση και χωρίς επαναλαμβανόμενα rapid tests, ώστε να ενταθεί η πρόληψη; Η κυβέρνηση, το κράτος αναλαμβάνουν μεγάλη ευθύνη για την εξέλιξη της πανδημίας στα σχολεία. Οπως ευθύνη των γονέων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών είναι να κλιμακώσουν οργανωμένα τις διεκδικήσεις τους, να κάνουν υπόθεση του μαζικού αγώνα την προστασία της υγείας των παιδιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου