Ραβασάκηδες

Αγωνιώδεις προσπάθειες καταβάλλουν μια σειρά παράγοντες στον Εβρο για να πείσουν τον λαό της περιοχής ότι θα βγει κερδισμένος από τη μετατροπή του τόπου σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο. Για παράδειγμα, στον τοπικό Τύπο κυκλοφόρησε πρόσφατα ένα ρεπορτάζ για την αμερικανική «απόβαση», με τίτλο «Ζωντανεύει η αγορά της Αλεξανδρούπολης με τους Αμερικάνους». Οπως εξηγούσε ο συντάκτης, οι Αμερικανοί στρατιωτικοί που διαμένουν στην πόλη αποτελούν «ένεση» για την τοπική οικονομία, «είναι ευγενικοί και ξοδεύουν πολλά χρήματα». Από τη συνέχεια του ρεπορτάζ, όμως, καταλαβαίνει κανείς ότι ο συντάκτης του επινόησε «από κοιλιάς» τον τίτλο. «Ακόμα δεν τους είδαμε, ειδικά στον δικό μας κλάδο» εμφανίζεται να λέει ο ιδιοκτήτης κεντρικού καταστήματος ένδυσης - υπόδησης, ομολογώντας πως «μέχρι στιγμής, ένας μπήκε στο μαγαζί μας». Κάποιος άλλος, αυτοαπασχολούμενος στην Εστίαση, διαπιστώνει απλά μια «κινητικότητα», ενώ ο πρόεδρος των μεσιτών χαρακτηρίζει «ελάχιστο έως μηδαμινό το όφελος από τη παρουσία Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη». Και επειδή το ρεπορτάζ που θα ...καλωσόριζε το δολάριο δεν τους βγήκε, το 'ριξαν στα χωρατά, όπως ότι οι Αμερικανοί έχουν «ωραίο στιλ και χαρακτήρα» και ότι «βλέπουμε εκ μέρους τους μια καταναλωτική διάθεση»... Είναι φανερό ότι δεν νιώθουν καμία αναστολή στην προσπάθεια να στοιχίσουν τον λαό της περιοχής στις επικίνδυνες επιλογές της αστικής τάξης και των κομμάτων της. Τη θεσούλα τους πάντως, ως «ραβασάκηδες» της πρεσβείας και της κυβέρνησης, την έχουν εξασφαλισμένη...

Ξετσούμισαν

Με αφορμή τους λεγόμενους «θεματοφύλακες του Συντάγματος» και όσα βγαίνουν στη φόρα για τις σχέσεις τους με παλιά και νέα ακροδεξιά σχήματα, «ξετσούμισαν» πάλι οι «θεματοφύλακες» της θεωρίας των «δύο άκρων», που παπαγαλίζουν ότι η βία και η ανομία αφορά και την «άλλη πλευρά» και ότι ο πέλεκυς του νόμου θα πρέπει να πέφτει το ίδιο βαρύς και στην ακροδεξιά και στην «ακροαριστερή» «παραβατικότητα». Αξιοποιούν μάλιστα ως παράδειγμα τα προβοκατόρικα σκηνικά που στήνουν κάθε τρεις και λίγο στα πανεπιστήμια ομάδες άσχετες με το φοιτητικό κίνημα, για να συκοφαντήσουν τη δράση και τον αγώνα χιλιάδων φοιτητών για μόρφωση και δουλειά και δικαιώματα. Ξεκινώντας λοιπόν από τα φασισταριά, που περιφέρονται ως νέα τάγματα εφόδου και τρομοκρατούν τον κόσμο, καταλήγουν να ζητούν την επίσπευση της αστυνόμευσης στα πανεπιστήμια, από το ειδικό κατασταλτικό σώμα που συγκρότησε η κυβέρνηση και το οποίο έχει ως αποστολή να πατάξει κάθε φωνή αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής και στην Παιδεία. Με τέτοιες χυδαίες εξισώσεις και παραλληλισμούς, δεν βγάζουν μόνο λάδι τους ακροδεξιούς σερίφηδες, τους οποίους μάλιστα η κυβέρνηση αξιοποιεί ως βολικούς «αντιπάλους», αλλά ποτίζουν και τη γλάστρα της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των αγώνων της νεολαίας, για να «τρέξουν» γρηγορότερα τα αντιδραστικά σχέδια του κεφαλαίου στην Εκπαίδευση. Πολυεργαλείο, δηλαδή, για κάθε χρήση.

Το εμβόλιο...

Η απόσταση ανάμεσα στο Λιβάδι Ολύμπου και την πόλη της Ελασσόνας είναι 40 περίπου χιλιόμετρα. Ο δρόμος είναι όλο στροφές και συχνά ολισθηρός τους μήνες του χειμώνα. Στο Λιβάδι οι υποδομές Υγείας είναι υποτυπώδεις και το κοντινότερο Κέντρο Υγείας είναι αυτό της Ελασσόνας. Εκεί καλούσε ο αντιδήμαρχος τους κατοίκους να απευθυνθούν για να εμβολιαστούν, όταν αποκαλύφθηκε ότι η κινητή μονάδα του ΕΟΔΥ που στάλθηκε στο χωριό δεν διέθετε επαρκή αριθμό εμβολίων, ούτε είχε τη δυνατότητα να επανέλθει την επόμενη μέρα για να ολοκληρώσει τους εμβολιασμούς. Ως αποτέλεσμα, περίπου οι μισοί από όσους είχαν δηλώσει έμειναν ανεμβολίαστοι και επιπλέον ταλαιπωρήθηκαν περιμένοντας για ώρες στο τσουχτερό κρύο.

... δεν λέει να φτάσει

Τον 21ο αιώνα, που η εξέλιξη της επιστήμης προσφέρει τεράστιες δυνατότητες για την προστασία της Υγείας, οι εικόνες από το Λιβάδι φανερώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες από την αντιλαϊκή πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας και την αντιμετώπιση ακόμα και των πιο στοιχειωδών λαϊκών αναγκών με τη λογική του κόστους - οφέλους. «Βγάζει μάτι» η έλλειψη ενός σύγχρονου και ολοκληρωμένου συστήματος ΠΦΥ, που θα μπορούσε να αποβεί σωτήριο στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, αλλά και στην οργάνωση του εμβολιαστικού προγράμματος. Αντ' αυτού, το ξεχαρβαλωμένο σύστημα Υγείας δεν μπορεί να καταγράψει ούτε καν τις πραγματικές ανάγκες σε εμβόλια, αφήνοντας τους μισούς στα κρύα του λουτρού και χωρίς προοπτική, αφού οι κινητές μονάδες δεν περισσεύουν και πρέπει να μετακινούνται από προορισμό σε προορισμό. Να λοιπόν τι συμβαίνει πραγματικά πίσω από τις αστείες οιμωγές της κυβέρνησης ότι ο κόσμος δεν εμβολιάζεται. Και μη βιαστεί κανείς να πει ότι αυτή είναι μια μεμονωμένη περίπτωση. Γιατί, σύμφωνα με τα δικά τους στοιχεία, πάνω από 16.000 είναι όσοι περιμένουν εδώ και έναν χρόνο να εμβολιαστούν αλλά το εμβόλιο δεν λέει να φτάσει...

Ριζοσπάστης