Κόλαφος

«Κόλαφος για την Τουρκία». Με αυτήν την προπαγανδιστική «κασέτα» υποδέχτηκαν «με ένα στόμα - μια φωνή» τα αστικά επιτελεία την ετήσια έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την «ενταξιακή πρόοδο» της Τουρκίας. Ας δούμε όμως μερικά από όσα συνιστούν «κόλαφο»: Το Ευρωκοινοβούλιο «επαναλαμβάνει την ακλόνητη πεποίθησή του ότι η Τουρκία είναι χώρα στρατηγικής σημασίας όσον αφορά την πολιτική, την οικονομία και την εξωτερική πολιτική, εταίρος καίριας σημασίας για τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής και σημαντικός σύμμαχος, μεταξύ άλλων εντός του ΝΑΤΟ (...) και στρατηγικός εταίρος με τον οποίο μας ενώνουν σημαντικά συμφέροντα», «εκφράζει την αληθινή εκτίμησή του για τη σαφή υποστήριξη των τουρκικών αρχών (...) της Ουκρανίας», «επισημαίνει μια μείωση των εντάσεων στην Ανατολική Μεσόγειο κατά το τελευταίο διάστημα», αλλά γνωρίζει - όπως λέει - ότι αυτή «θα μπορούσε να αντιστραφεί ανά πάσα στιγμή, ενόσω τα υποκείμενα ζητήματα παραμένουν ανεπίλυτα», «εκφράζει (...) αποδοκιμασία για τις πρόσφατες δηλώσεις των τουρκικών αρχών που αμφισβητούν την κυριαρχία της Ελλάδας σε ορισμένα από τα νησιά της και οι οποίες είναι αντιπαραγωγικές», «επαναλαμβάνει την υποστήριξή του στην πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για πολυμερή διάσκεψη σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο», «εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι το Κυπριακό παραμένει ανεπίλυτο». Με δυο λόγια, το ιμπεριαλιστικό παζάρι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη για το «αγκίστρωμα» της Τουρκίας με το ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με «μενού» τα σχέδια συνεκμετάλλευσης και τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Πραγματικά κόλαφος λοιπόν η έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου. Οχι όμως για την Τουρκία, αλλά για τα αστικά κόμματα και όσους διακινούν τα ευρωατλαντικά παραμύθια.

Δημογραφικό...

«Δεν μιλάμε για μία απειλή κατά της εθνικής μας ταυτότητας, αλλά για μία ευθεία υπονόμευση της δυνατότητας του τόπου να παράγει πλούτο σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, διατηρώντας κατ' αυτόν τον τρόπο τον ισχυρό ιστό που ενώνει τους πολίτες. Εξ ου και ο κίνδυνος είναι επίκαιρος, όσο και καθοριστικός». Αυτά έλεγε χτες ο πρωθυπουργός σε συνέδριο για το δημογραφικό, δείχνοντας και ποια «πυξίδα» βαστάνε όλες οι αστικές κυβερνήσεις όταν αναφέρονται σ' αυτό το σοβαρό ζήτημα: Το πρόβλημά τους είναι η «υπονόμευση» της δυνατότητας των καπιταλιστών να εκμεταλλεύονται «νέο αίμα» για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους, όπως και το ζήτημα της λεγόμενης «κοινωνικής συνοχής», της υποταγής δηλαδή του λαού στις ανάγκες του κεφαλαίου. Από την «ανάλυσή» τους λείπει βέβαια κάθε αναφορά στις πραγματικές αιτίες της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού. Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού μια σειρά κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες, σύμφυτοι με τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και την αντιλαϊκή πολιτική στήριξης των καπιταλιστικών κερδών, βρίσκονται πίσω από το δημογραφικό πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζεται από τις κυβερνήσεις με όρους οικονομικούς και δημοσιονομικούς. Οπως όταν μετράνε τις συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού στο ασφαλιστικό σύστημα, για να δικαιολογήσουν νέες περικοπές στις συντάξεις. 'Η όταν περικόπτουν κονδύλια από την Υγεία, την Πρόνοια και την Παιδεία, αφήνοντας ξεκρέμαστες χιλιάδες οικογένειες, που αντιμετωπίζουν σαν Γολγοθά το να μεγαλώσουν περισσότερα από ένα παιδιά.

... και αδιέξοδα

Εξ ου και οι προτάσεις που επανέλαβε χτες ο πρωθυπουργός, για τη «σύνδεση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής», δεν είναι τίποτα περισσότερο από προτάσεις «διευκόλυνσης» των επιχειρηματικών ομίλων να εκμεταλλεύονται παραπέρα τις νέες μητέρες. Οπως και οι παρεμβάσεις για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, που αποτελεί τεράστια πηγή κέρδους για τα κάθε λογής ιδιωτικά κέντρα. Παρουσιάζουν δηλαδή ως «φάρμακο» για το δημογραφικό την ίδια πολιτική που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και αναπαράγει τα αδιέξοδα για τους νέους ανθρώπους. Αντίθετο δρόμο από τα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων χρειάζεται να τραβήξουν τα νέα ζευγάρια και οι εργαζόμενοι: Αυτόν της συλλογικής διεκδίκησης, της πάλης για δημόσιες και αποκλειστικά δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές, Υγεία - Πρόνοια, δουλειά με δικαιώματα. Βάζοντας στο στόχαστρο το αντιλαϊκό κράτος και όλα τα κόμματα που μετατρέπουν σε κερδοφόρο εμπόρευμα τις λαϊκές ανάγκες.

Στην εξέδρα

Την μπάλα στην εξέδρα προσπάθησε να πετάξει χτες ο υπουργός Αμυνας, για να αποφύγει να μιλήσει επί της ουσίας για τα όπλα που στέλνει η χώρα μας στην Ουκρανία, με ΝΑΤΟικό δελτίο αποστολής, βαθαίνοντας επικίνδυνα την εμπλοκή στον πόλεμο και προκαλώντας εύλογα ερωτήματα για τις επιπτώσεις στην άμυνα της χώρας. Σχολιάζοντας δημοσιεύματα των προηγούμενων ημερών για τα χαρακτηριστικά των όπλων που φεύγουν για Ουκρανία, «μοίρασε» απειλές σε στρατιωτικούς, που υποτίθεται ότι έχουν μετατρέψει «σε ελβετικό τυρί το σύστημα πληροφοριών από τα επιτελεία» και συμπλήρωσε: «Εάν είναι να αποκαλύψουμε τέτοιες πληροφορίες, ας αρκεστούμε στο σύστημα πληροφόρησης του "Ριζοσπάστη". Από μένα δεν θα γίνει τέτοιο πράγμα». Βέβαια, πολλά από τα στοιχεία που «ενοχλούν» τον υπουργό δεν είναι δύσκολο να τα ανακαλύψει κανείς, αφού υπάρχουν αναρτημένα ακόμα και σε ...tweet της ουκρανικής πρεσβείας. Δηλαδή, ο κόσμος το 'χει τούμπανο! Αντί λοιπόν να κουνάνε το δάχτυλο στον Τύπο και στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, καλά θα κάνουν ο υπουργός και η κυβέρνηση να δώσουν ουσιαστικές απαντήσεις για τα όπλα. Η στάση τους δεν επιβεβαιώνει απλά τους κινδύνους και τις ανησυχίες που εκφράζονται δικαιολογημένα, αλλά τις επιτείνει κιόλας.

Ριζοσπάστης