«Αντίδοτο στο φασισμό του Πειραιά η άκρη!»

Αυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη μεγάλη αντιφασιστική συναυλία - συγκέντρωση, στο μνημείο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι, που διοργάνωσε το ΚΚΕ, τιμώντας την 78η επέτειο από την «Ημέρα της Aντιφασιστικής Nίκης των Λαών».

Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές αυτής της μαχητικής συνάντησης, ήταν όταν ακούστηκαν οι στίχοι του τραγουδιού

«Κερατσίνι». Ιδιαίτερα αυτοί:

«Εδώ το χώμα βράχηκε

με αίμα και ιδρώτα

και άσφαλτος το σκέπασε

στο χρόνο ενεστώτα.

Το Κερατσίνι σπιθαμή

που όλο νταλγκάς την πιάνει.

Η μάχη της Ηλεκτρικής.

Αντίσταση. Λιμάνι.

Βαμμένα όλα τα στενά

με νίκες και με δάκρυ.

Αντίδοτο στο φασισμό.

Του Πειραιά η άκρη»

(Στίχοι Ανθή Μητροπέτρου, σύνθεση Περικλής Μπισκίνης, ερμηνεία Ξένια Γαργάλη).

Ηταν εκεί και η Μάγδα Φύσσα, η κορυφαία της τραγωδίας, ακριβώς στο σημείο του Μνημείου, μ' έναν τρόπο δηλαδή, δίπλα στον γιο της.

Η μάνα του αντιφασίστα μουσικού και εργάτη Παύλου Φύσσα, που πριν από 10 χρόνια, τον δολοφονούσε ένα τάγμα εφόδου, με εντολές της εγκληματικής - ναζιστικής οργάνωσης, της ΧΑ.

Βρισκόταν εκεί, μέσα στις αγκαλιές των φίλων και των συντρόφων του, στο σημείο που αποτελεί πλέον σύμβολο της σύγχρονης πάλης ενάντια στο φασισμό στη χώρα μας.

Ηταν εκεί, δίπλα της και η Κωνσταντίνα Κούνεβα, που έζησε τη βία στο πετσί της, υποψ. βουλευτής του ΚΚΕ στην Α' Περιφέρεια της Αθήνας. Μίλησαν ο Νίκος Αμπατιέλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Γραμματέας της ΤΕ Πειραιά και υποψ. βουλευτής στην Α' Πειραιά και ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, υποψ. βουλευτής με το ΚΚΕ στη Β' Πειραιά.

Σ' αυτήν τη μεγάλη γιορτή με τις κόκκινες σημαίες, στο Κερατσίνι, φάνηκε, γι΄ ακόμη μια φορά, το πάθος και η αποφασιστικότητα όλων, για το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά, ενάντια στις εγκληματικές ναζιστικές οργανώσεις, όπως είναι η Χρυσή Αυγή και τα παρακλάδια της. Οι συγκεντρωμένοι τίμησαν όσους διαχρονικά σήκωσαν ανάστημα ενάντια στον φασισμό, δίνοντας ακόμη και τη ζωή τους. Κατήγγειλαν το αστικό πολιτικό σύστημα και τα κόμματα, που δίνουν στα μαντρόσκυλα του συστήματος «αντισυστημικό» χαρακτήρα και καθορίζουν τη στάση τους κάνοντας «εμπόριο» ψήφων, όπως βλέπουμε τις τελευταίες μέρες. Τόνισαν και τη χυδαιότητα, με την οποία τα οικονομικά συμφέροντα υπαγορεύουν το πότε θα «αμολιούνται» και πότε θα μαζεύονται, κάτι ιδιαίτερα συνηθισμένο στις γειτονιές του Πειραιά, τα προηγούμενα χρόνια.

Νεολαία και εργαζόμενοι υποσχέθηκαν μια ακόμη πιο μαζική, λαϊκή και οργανωμένη απάντηση, που θα τσακίσει τον φασισμό σε κάθε γειτονιά, για να μπει εκεί που του αξίζει, στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

«Η συγκέντρωση - συναυλία είναι απάντηση στην προκλητική προβολή - στο πλαίσιο της "διαφήμισης" που έκαναν η κυβέρνηση, άλλα κόμματα, ΜΜΕ σε διάφορες παραφυάδες της ΧΑ», είπε ο Ν. Αμπατιέλος και συμπλήρωσε:

«Είναι μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση ότι είμαστε εδώ για να μη σηκώνει κεφάλι ο φασισμός, ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, για να αναδείξουμε τη δύναμη της αλληλεγγύης, της πάλης για ένα καλύτερο μέλλον για όλους τους εργαζόμενους, τους βιοπαλαιστές, τη νεολαία χωρίς διακρίσεις! Την πραγματική, ολοκληρωτική απάντηση μόνο το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα μπορεί να τη δώσει.

Και όπως δείχνει η Ιστορία, πολεμιέται με τους κομμουνιστές πιο δυνατούς και πάντα μπροστά στη λαϊκή πάλη!».

***

Ψάρεμα ψήφων σε χρυσαυγίτικους βούρκους

Παρακολουθούμε καθημερινά τον ψηφοθηρικό αγώνα δρόμου των αστικών κομμάτων στους χρυσαυγίτικους βούρκους, την αναίσχυντη υποκρισία τους όταν τάχα καταγγέλλουν τους φασίστες, λες και δεν είναι γνωστό ότι και οι δύο είναι υπάλληλοι του κεφαλαίου.

Πόσες φορές δεν είδαμε τους νεοναζί να χτυπούν τα συνδικάτα, όπως απαιτούσε η εργοδοσία; Και μέσα σ΄ όλα, έχουμε και τον ...λαγό του Κασιδιάρη που κατεβαίνει στις επικείμενες εκλογές...

Μόνο που τώρα, η πείρα εκτός από πικρή είναι και πλούσια, οπότε ο αγώνας είναι ανυποχώρητος. Οποια μάσκα και αν φορέσουν είναι νομοτέλεια να σταλούν στα λαγούμια τους. Στους πολύ επικίνδυνους δρόμους που ανοίγονται μπροστά μας, η μόνη αποτελεσματική ασπίδα προστασίας είναι αυτή του λαού και της νεολαίας. Μόνο ο αγώνας τους μπορεί να διαλύσει τους μηχανισμούς του κράτους που διαπλέκονται με τον φασισμό.

Οπως έγραψε και ο Παύλος Φύσσας, ο δολοφονημένος αντιφασίστας μουσικός:

«Εδώ είναι Κερατσίνι, Πειραιάς. Κληρονομιά μας τα Ταμπούρια και η πλατεία Κοκκινιάς».

Οι μαθητές του Πειραιά πολεμούν τους φασίστες

Δεν ξεχνάμε τους μαθητές του Πειραιά, που συνεχίζουν συλλογικά και δυναμικά να αντιμετωπίζουν τους μπράβους του άδικου συστήματος, με στόχο να τσακίσουν τα «αυγά του φιδιού», να απομονώσουν το ρατσιστικό μίσος και το φασιστικό δηλητήριο. «Ο φασισμός - έλεγαν και πέρσι και τώρα - δεν πεθαίνει όσο παραμένουν οι αιτίες που τον γεννούν, το σάπιο σύστημα που τον θρέφει, διότι τον χρειάζεται για να τραμπουκίζει όποιον πάει κόντρα στην αδικία και σηκώνει το κεφάλι του και διεκδικεί. Για αυτό δεν καταδικάστηκαν παρά μονάχα για ελάχιστα από τα εγκλήματά τους! Γι΄ αυτό οι ναζί ίδρυσαν νέα κόμματα, συνεχίζουν ανενόχλητοι την προσπάθεια να επηρεάσουν φίλους μας και συμμαθητές στις γειτονιές μας!

Δεν εφησυχάζουμε! Δεν θα τους περάσει!

Από τον Πειραιά μέχρι τη Σταυρούπολη και σε όλη την Ελλάδα αντιμετωπίσαμε τους φασίστες και θα το ξανακάνουμε. Δεν θα περάσει το τυφλό μίσος, το παραμύθι ότι για όλα τα στραβά του κόσμου φταίνε οι βασανισμένοι που ξεσπιτώνονται από φτώχεια ή από πόλεμο. Οπως για τα μαύρα χάλια του σχολείου μας δεν φταίνε οι μετανάστες συμμαθητές μας, έτσι συμβαίνει σε όλη την κοινωνία. Δεν έφεραν οι πρόσφυγες την ακρίβεια, ούτε την υποχρηματοδότηση των σχολείων μας, ούτε την τράπεζα θεμάτων σε όλο το Λύκειο, ούτε εμποδίζουν τις προσλήψεις καθηγητών! Δεν θα περάσει η προπαγάνδα του φόβου και του μίσους!

Εμείς δεν ξεχωρίζουμε τους συμμαθητές από την εθνικότητα, το χρώμα, τη θρησκεία ή οτιδήποτε άλλο!

Παλεύουμε για μέτρα στήριξης των σχολείων και των οικογενειών μας! Θα έχουμε ρεύμα και πετρέλαιο τον χειμώνα; Θα έχουμε λεφτά για φροντιστήρια; Θα τα βγάλουμε πέρα φέτος;».

***

Μακελειό σε Τέξας και Βελιγράδι

Υπενθυμίζουμε πως μέσα σε μια βδομάδα, ζήσαμε δυο ναζιστικούς εφιάλτες.

• Μόλις πριν από λίγες μέρες, 33χρονος θαυμαστής του Χίτλερ, υπέρμαχος της ανωτερότητας της λευκής φυλής, σκότωσε εν ψυχρώ οκτώ ανθρώπους - ανάμεσά τους και τρία παιδιά - σε εμπορικό κέντρο στο Τέξας. Ο δράστης, Μαουρίσιο Γκρασία, φορούσε σήμα «RWDS» (Right Wing Death Squad - Ακροδεξιό Τάγμα Θανάτου), στις αναρτήσεις του υμνούσε τον Χίτλερ, εξέφραζε νεοναζιστικές απόψεις και καταφερόταν εναντίον των γυναικών και των φυλετικών μειονοτήτων.

Στις ΗΠΑ σημειώθηκαν φέτος τουλάχιστον 202 παρόμοια περιστατικά μαζικών πυροβολισμών με νεκρούς και τραυματίες.

• Στο Βελιγράδι ένα νέο μακελειό συγκλόνισε τη χώρα, όταν ο 20χρονος Ούρος Μπλάζιτς, γιος στρατιωτικού, μέσα από ένα αυτοκίνητο, γάζωσε αδιακρίτως όποιον έβλεπε μπροστά του. Εσπειρε τον θάνατο σε τρία χωριά.

Φορούσε μπλούζα με στάμπα «Generation 88 on tour».

(Ο αριθμός 88 θεωρείται ναζιστικό σύμβολο, που υπονοεί το Heil Hitler, αφού το «H» είναι το όγδοο γράμμα του λατινικού αλφαβήτου).

Για πρώτη φορά, η Σερβία θρηνεί 19 νεκρούς σε 48 ώρες!

Η ποίηση του Φύσσα

Επιστροφή στον Παύλο Φύσσα και τους στίχους του.

«Είδα έναν κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου

είδα νταβατζιλίκια επάνω στα όνειρά μου

είδα τον παππού μου να τρώει ξύλο από μπάτσους

είδα τη χώρα μου να κατακλύζεται από τσάτσους

είδα έναν κόσμο να γεμίζει από μπόμπες

και μικρά παιδιά να παίζουνε μέσα σε κατακόμβες».

Και αυτό:

«Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά,

να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια,

μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά,

πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια.

Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά,

που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια

κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά,

κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια.

Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ.

Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρά μου,

ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ

κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα κι αδέσμευτα φτερά μου.

Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να 'ρθουν

σ' αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει,

αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν

σ' αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη».

Και ο επίλογος αυτού του κειμένου, μέσα από δικά του λόγια:

«Μια τέτοια μέρα είναι ωραία για να πεθαίνεις

όμορφα κι όρθιος σε δημόσια θέα

με λένε Παύλο Φύσσα από τον Περαία

Ελληνας κι ό,τι συνάδει αυτό, όχι μια σημαία

μελανοχίτωνας γόνος του Αχιλλέα και του Καραϊσκάκη

κι αν όντως ξέρω κάτι

είναι πως γεννήθηκα ήδη

με δυο καταδίκες βαριές φορτωμένος πάνω στην πλάτη

δυο φτερά από γέννα πάνω στο σώμα μου ραμμένα,

που δυστυχώς φτερουγίζουν μόνο μέσα από την πένα

και κάνουν όλα γύρω μου να μοιάζουν μάταια

ειδικά όσα θυσιάστηκαν για μένα.

Μα δε θυσιάζω τίποτα που θυσιάζεται

δε θυσιάζομαι για όποιον θυσιάζει

μάλλον θα φταίει που τα πάντα ασπάζομαι

ίσως να φταίει η επόμενη μέρα που πλησιάζει

γι΄ αυτό σου λέω όλα καλά ηρέμησε

τα ζόρια σου τα ζόρια μου

κοίτα ψηλά τ' αστέρια

απόψε μοιάζουν να 'ναι τόσο φωτεινά

το θέμα είναι να παίζεις την μπάλα σωστά στα χέρια».

Της
 

Σεμίνας ΔΙΓΕΝΗ