14-12-2018
Τράβα και πες τους η κυρά δε συμβιβάζεται
θα συνεχίσει τους αγώνες δεν κουράζεται
θα γεννά ποιητές να ξεσηκώνουν γενιές
μουσικές να βάζουν στις καρδιές φωτιές
ζωγράφους να φωτίζουν το σκοτάδι
το σανίδι να αφήνει στη ψυχή σημάδι
θέλει να βλέπει κάθε αγώνα χαραγμένο
να τον θυμούνται να μην της μείνει απωθημένο
θα συνεχίσει τους αγώνες δεν κουράζεται
θα γεννά ποιητές να ξεσηκώνουν γενιές
μουσικές να βάζουν στις καρδιές φωτιές
ζωγράφους να φωτίζουν το σκοτάδι
το σανίδι να αφήνει στη ψυχή σημάδι
θέλει να βλέπει κάθε αγώνα χαραγμένο
να τον θυμούνται να μην της μείνει απωθημένο
Ένα νέο τραγούδι για τη διαδρομή ενός αιώνα, την επανάσταση που εμφανίζεται σα γυναίκα και δε συμβιβάζεται, τους ποιητές που την τραγούδησαν, τους ήρωες που της αφιέρωσαν τη ζωή τους και τις στιγμές που της σημάδεψαν.
Και ένα videoclip που αφιερώνεται στα 100 χρόνια ζωής του ΚΚΕ
Όπως λέει ο ίδιος ο δημιουργός, Razones P.L.:
Η τέχνη αποτελεί αναπόσπαστο συστατικό των αγώνων. Πότε προηγείται του γεγονότος “Σοστακοβιτσς-Λενινγκραντ” και πότε έπεται “Πικασο-Γκουερνικα”. Ο καθοριστικός παράγοντας είναι κατά πόσο οι ιδέες έχουν προοδευτικό χαρακτήρα ώστε κάθε φορά τα εκάστοτε όρια να ξεπερνιούνται τότε το μίγμα είναι εκρηκτικό. Να το υπενθυμίσουμε «100 χρόνια ζωής ΚΚΕ» “Mη μείνει απωθημένο”.
Στίχοι
Ρε τη φαντάζομαι όμορφη κυρά με άσπρο φουστάνι
που όποιος τη δει μαγεύεται και τα χάνει
που σου ζεσταίνει τη καρδιά χωρίς να σου κρατά το χέρι
και απλόχερα κουράγιο και δύναμη σου προσφέρει
του Σοστακόβιτς σου ‘παιζε την 7η Συμφωνική
σε όλη την πόλη ακουγότανε και συ σκότωνες Ναζί
στα τελευταία του Γκεβάρα σε ένα κελί άδειο
είχες προλάβει να γράψεις το πράσινο τετράδιο
στα μάτια της είδε ο Pablo το τι είχε γίνει
βομβαρδισμός στη Guernica από τα κτήνη
και ενώ στη χούντα σου ‘χαν κόψει τη μιλιά
στο Μεγάλο μας Τσίρκο αυτή σου άνοιγε αγκαλιά
στην εξορία με το Ρίτσο έγραφε παρέα
της Μακρονήσου τα ποιήματα στου Αιγαίου τη θέα
και συνεχίζει να ποτίζει της νιότης τα φύλλα
στου Αϊζενστάιν τον Οκτώβρη σε πιάνει ανατριχίλα
να διαβάζει Αδερφούς Καραμαζώφ μες στη νυχτιά
να σε ρωτά πώς πρέπει να ζει κανείς τελικά
έλα κυρά μου έχουμε μπροστά μας αγώνες
να μου ομορφαίνεις θέλω και τους επόμενους αιώνες
Τράβα και πες τους η κυρά δε συμβιβάζεται
θα συνεχίσει τους αγώνες δεν κουράζεται
θα γεννά ποιητές να ξεσηκώνουν γενιές
μουσικές να βάζουν στις καρδιές φωτιές
ζωγράφους να φωτίζουν το σκοτάδι
το σανίδι να αφήνει στη ψυχή σημάδι
θέλει να βλέπει κάθε αγώνα χαραγμένο
να τον θυμούνται να μην της μείνει απωθημένο
Το χαμόγελό της σαν της φύσης τα μαγέματα
όπου και να βρεθεί τραβάει όλα τα βλέμματα
ο μεγάλος έρωτας του Pablo Neruda
τον κυνηγούσαν και τη στόλιζε με στίχους βελούδα
σε όλα τα έργα του Lorca πολεμούσε την αδικία
η εντολή του Franco μάτωσε όλη την Ισπανία
με το Gorky ξεκαθάρισαν ότι οι μικροαστοί
δε θα υπάρχουνε στη κοινωνία που θα ‘ρθει
η πείνα στον πόλεμο θέριζε το στομάχι
με Mayakovsky τους χόρταινε για να μπαίνουν στη μάχη
με το Siqueiros να βάφει τους τοίχους στο Μεξικό
για να θυμίζουνε τη δύναμη στο λαό
με τους φασίστες να την πιάνει φρίκη στο ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ
που ξεφτιλήσαν την αξιά της ανθρώπινης ζωής
να τραγουδά με το Λοΐζο τα απαγορευμένα
που τότε αγγίζαν βαθιά το καθένα
να πενθεί με έργα και ποιήματα σε όλη τη γη
αφού ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο είχε χαθεί
έλα κυρά μου έχουμε μπροστά μας αγώνες
να μου ομορφαίνεις θέλω και τους επόμενους αιώνες
Τράβα και πες τους η κυρά δε συμβιβάζεται
θα συνεχίσει τους αγώνες δεν κουράζεται
θα γεννά ποιητές να ξεσηκώνουν γενιές
μουσικές να βάζουν στις καρδιές φωτιές
ζωγράφους να φωτίζουν το σκοτάδι
το σανίδι να αφήνει στη ψυχή σημάδι
θέλει να βλέπει κάθε αγώνα χαραγμένο
να τον θυμούνται να μην της μείνει απωθημένο
Σκηνοθεσία: Άκης Βαλεργάκης
Video editing: Ακης Βαλεργάκης
φωτογραφία ( backstage): Κάππου Μαρίνα
http://www.katiousa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου