Το
σύνθημα «για τις ανάγκες των πολλών», που λανσάρει προεκλογικά ο
ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία. Ο ίδιος βέβαια έχει κάθε λόγο να
το επικαλείται, απευθυνόμενος όμως όχι στο λαό, τον οποίο συνεχίζει να
τσακίζει με παλιά και νέα μέτρα, αλλά στους «πολλούς» που έχουν μαζευτεί
στην αυλή του και που τις «ανάγκες» τους εξυπηρετεί με το παραπάνω.
Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτα απ' όλα οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που αναγνωρίζουν στην
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ρόλο σημαιοφόρου στα βρώμικα σχέδιά τους στην περιοχή.
Επίσης, οι εταίροι της κυβέρνησης στην ΕΕ, όπως η Μέρκελ, ο Μακρόν, ο
Γιούνκερ και άλλοι, που «στάζουν μέλι» για το αντιλαϊκό της έργο. Δίπλα
σ' αυτούς, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που δεν χάνουν ευκαιρία να
εκθειάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική του. Αλλά και οι εφοπλιστές, που
επικρίνουν μάλιστα τη ΝΔ ότι ως κυβέρνηση ήταν πιο διστακτική στην
υλοποίηση μέτρων στήριξης της κερδοφορίας τους, σε αντίθεση με τον
ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί κι ακόμα περισσότεροι είναι οι «πολλοί» για τους οποίους
κόπτεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή δίνει καθημερινά διαπιστευτήρια στην
εξυπηρέτηση των «αναγκών» τους, το χειροκρότημα πέφτει βροχή...
Αλλος ένας
Τελικά,
όντως έχει ρεύμα η «Προοδευτική Συμμαχία» που στήνει ο ΣΥΡΙΖΑ με
διάφορα απολειφάδια της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας, με ακροδεξιούς,
μεγαλοκαπιταλιστές και λοιπές... δημοκρατικές δυνάμεις. Απόδειξη ότι τη
Δευτέρα ήρθε άλλος ένας να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση και τα
έργα της. Ο λόγος για τον γερουσιαστή των ΗΠΑ Μενέντεζ, ο οποίος είχε
μόνο καλά λόγια να πει για τη συμβολή της κυβέρνησης στα αμερικανικά
σχέδια στην περιοχή, που σπέρνουν πολέμους, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
και προσφυγιά. Μάλιστα, σε μια πιο ...προσωπική εκμυστήρευση κατά τη
διάρκεια της διάλεξής του τη Δευτέρα, είπε ότι η οικογένειά του
κατάγεται από την Κούβα, που «υποφέρει κάτω από μια δικτατορία», και γι'
αυτό πάντα έπαιρνε έμπνευση «από τα ελληνικά δημοκρατικά ιδεώδη». Δεν
ξέρουμε βέβαια αν η καρδιά των κυβερνητικών στελεχών που τον άκουγαν
σκίρτησε από χαρά στο άκουσμα ότι ένας ακόμα προστέθηκε στο μεγάλο
μέτωπο ενάντια στην ακροδεξιά, πλάι στον Τραμπ, την Μέρκελ, τον Μακρόν
και τη λοιπή «ντριμ τιμ» του προοδευτισμού, αλλά όπως και να το κάνεις,
δεν είναι λίγο κοτζάμ γερουσιαστής...
Με το αζημίωτο
Οπως
αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο, τα κίνητρα των μεγιστάνων που
προσφέρουν τον οβολό τους για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων
στη Γαλλία δεν είναι και τόσο ...ταπεινά. Οσοι προσφέρουν μεγάλα κυρίως
ποσά, απολαμβάνουν σημαντικές φοροαπαλλαγές από το κράτος, ενώ κάνουν
και τζάμπα διαφήμιση των επιχειρήσεών τους ως «ευεργέτες» για την
αποκατάσταση ενός μνημείου αντιπροσωπευτικού του παγκόσμιου πολιτισμού.
Από την πλευρά της, η γαλλική κυβέρνηση αξιοποιεί τις χορηγίες για να
καλλιεργήσει κλίμα «εθνικής ομοψυχίας» και «συστράτευσης», θέλοντας να
θολώσει τα νερά σε ό,τι αφορά τα πραγματικά αίτια και τις δικές της
μεγάλες ευθύνες για την καταστροφή. Και σ' αυτήν την περίπτωση,
επιβεβαιώνεται ότι το 'να χέρι νίβει τ' άλλο: Το γαλλικό κράτος, με
περικοπές στις δαπάνες που δεν είναι ανταποδοτικές για το κεφάλαιο, όπως
είναι αυτές για τον πολιτισμό και τη συντήρηση μνημείων, διεύρυνε τον
λεγόμενο «δημοσιονομικό χώρο» για μεγαλύτερες παροχές, διευκολύνσεις και
φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους. Τώρα που οι χορηγίες
είναι αναγκαίες για να ξεπεράσει η κυβέρνηση το «κάζο» της μεγάλης
καταστροφής και να χώσει κάτω από το χαλί τις ευθύνες της, οι μεγάλοι
επιχειρηματικοί όμιλοι σπεύδουν να δηλώσουν «παρών», φυσικά με το
αζημίωτο. Την ίδια ώρα, καμιά από τις πραγματικές αιτίες που οδήγησαν
στην καταστροφή δεν εξαλείφεται. Αντίθετα, αναπαράγεται και ενισχύεται η
πολιτική που θυσιάζει και τον πολιτισμό στο βωμό του κέρδους και στη
λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο.
Κάτι θα ξέρει
Μετά
από τόσους μήνες που τα συνδικάτα δίνουν μάχη ενάντια στον εκφυλισμό
και τη νοθεία της συνδικαλιστικής ηγεσίας, θυμήθηκε η ΛΑΕ να πει τη
γνώμη της. Διαβάζουμε λοιπόν σε άρθρο στην ιστοσελίδα «iskra» ότι «στα
συνέδρια της ΓΣΕΕ ο συνήθης τρόπος με την εμπλοκή της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ
και του ΠΑΜΕ, ήταν να γίνεται ένας διακανονισμός μεταξύ τους, να
αφαιρούνται μερικοί νόθοι και να νομιμοποιούνται οι περισσότεροι. Και η
ζωή συνεχιζόταν (...) Φέτος τα πράγματα φαίνεται ότι δεν μπορούσαν να
διακανονιστούν και έτσι τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι τις
αντικατέστησε η κλοτσοπατινάδα (...) Κομματικός στρατός από τη μια και η
γραφειοκρατία των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ αναμετρήθηκαν όχι με όρους κινήματος
αλλά με όρους μηχανισμών για ένα αδειανό πουκάμισο όπως έχουν καταντήσει
τη ΓΣΕΕ». Ούτε λίγο ούτε πολύ, η ΛΑΕ του Λαφαζάνη παρουσιάζει ως μάχη
μηχανισμών για την καρέκλα τον αγώνα που έδωσαν και δίνουν χιλιάδες
εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα για «συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών».
Εξ' ιδίων κρίνει τα αλλότρια, αν σκεφτεί κανείς ότι το άρθρο υπογράφει
ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης», της
συνδικαλιστικής παράταξης του τότε «Συνασπισμού», πρώην αναπληρωτής
πρόεδρος της ΓΣΕΕ και υποψήφιος ευρωβουλευτής σήμερα με τη ΛΑΕ. Κάτι θα
ξέρει αυτός και η (τότε) παράταξή του για συνδιαλλαγές κάτω από το
τραπέζι και για κομπρεμί με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, αφού μαζί αποτελούσαν
για πολλά χρόνια την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, κόβοντας και ράβοντας στις
πλάτες των εργαζομένων.
Ριζοσπάστης Τετάρτη 24 Απρίλη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου