Η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου κίνδυνος για τη ζωή και περιουσία του λαού

Ο σεισμός της περασμένης Παρασκευής στην Αττική επανέφερε φριχτές μνήμες από τον φονικό σεισμό του '99, όπου 143 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα 110 κτίρια που κατέρρευσαν. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, τα 5,1 Ρίχτερ, αν και ευτυχώς δεν προκάλεσαν απώλειες ζωών, επανέφεραν στην επικαιρότητα τη συζήτηση για τις ανεπάρκειες του κράτους σε μέτρα και έργα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας. Το ζήτημα αυτό αποτελεί τμήμα ενός ζητήματος που διαχρονικά αναδεικνύει το ΚΚΕ, των τεράστιων ελλείψεων στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας (αντισεισμικά, αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά κ.ά. έργα).

Δυστυχώς, δεν είναι μόνο το ΚΚΕ που προσπαθεί να θέσει το ζήτημα επί της ημερήσιας διάταξης, αλλά και τα ίδια τα τραγικά γεγονότα που συνοδεύουν σχεδόν κάθε μεγάλη φυσική καταστροφή που πλήττει τα τελευταία χρόνια την Ελλάδα. Χτες μόλις συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι, που άφησε πίσω της 101 νεκρούς, τραγωδία που ακολούθησε τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα, ενώ και φέτος θρηνήθηκαν θύματα από την καταιγίδα στη Χαλκιδική.

***

 

Με βάση τα δεδομένα, οι ανάγκες αποδοτικών μέτρων και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας είναι τεράστιες: Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια, η χώρα μέτρησε 134 νεκρούς, τα ακραία καιρικά φαινόμενα την τελευταία 15ετία αυξάνονται συνεχώς (σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Βάση Ακραίων Καιρικών Φαινομένων, 1.100 αναφέρθηκαν στη Μεσόγειο μόνο από την 1η έως τη 12η Ιούλη), ενώ ο αστικός ιστός της Αθήνας βρίσκεται σε μια περιοχή που περιτριγυρίζεται από ρήγματα (Πάρνηθας, Αλκυονίδων στον Κορινθιακό, Νότιου Ευβοϊκού κ.λπ.), τα οποία, σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Γεωλογίας του ΑΠΘ σε συνεργασία με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Αστεροσκοπείου Αθηνών, μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους έως 6,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Αντ' αυτού, στο ζήτημα για παράδειγμα της αντισεισμικής προστασίας, οι αρμόδιες τεχνικές υπηρεσίες των ΟΤΑ, στην ευθύνη των οποίων ανήκουν οι πρωτοβάθμιοι έλεγχοι, παρουσιάζουν τεράστια προβλήματα υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης. Σοβαρές αδυναμίες παρουσιάζονται και στους υπάρχοντες κανονισμούς, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ξεπερασμένο αντισεισμικό κανονισμό.

***

 

Επικίνδυνες ανεπάρκειες σημειώνονται στις ανάγκες αντισεισμικών ελέγχων των δημόσιων κτιρίων, όπου σύμφωνα με την Επιτροπή Εκτίμησης Σεισμικού Κινδύνου, από τα περίπου 87.000 δημόσια κτίρια, που έπρεπε να ελεγχθούν από τους μηχανικούς της Τοπικής Διοίκησης έστω και οπτικά, μέχρι το 2010 είχαν ελεγχθεί περίπου 10.000. Τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των κτιρίων που ελέγχθηκαν πρωτοβάθμια, έφτασε τις περίπου 16.000 με 17.000. Στα κτίρια αυτά συμπεριλαμβάνονται υποδομές που δέχονται καθημερινά μεγάλο αριθμό πολιτών, όπως νοσοκομεία, σχολεία, υπηρεσίες ανοικτές στο κοινό (π.χ. εφορίες), δικαστήρια κ.ά. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, περίπου 1 από τα 5 δημόσια κτίρια έχει περάσει από αντισεισμικό έλεγχο, ενώ για δευτεροβάθμιο έλεγχο δεν τίθεται κουβέντα. Αναφορικά με τα σχολεία, το πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου των σχολικών κτιρίων που είχε ξεκινήσει το 2004, διακόπηκε το 2011 λόγω της κατάργησης του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ).

Αυτήν τη στιγμή, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας, εντοπίζονται περίπου 1.000 κτίρια, τα οποία είναι είτε γηρασμένα, εγκαταλελειμμένα και σε πολλές περιπτώσεις χαρακτηρισμένα «επικίνδυνα» ή «ετοιμόρροπα». Στη Θεσσαλονίκη, μόνο τρία σχολικά συγκροτήματα προχωράνε σε ανακατασκευή, κυρίως επειδή βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και περισσότερο για εμβληματικούς - τουριστικούς λόγους. Στην επίσης σεισμογενή Πάτρα, απειλή αποτελούν τα περίπου 1.000 παλιά - διατηρητέα - και σε πολλές των περιπτώσεων ετοιμόρροπα κτίρια που υπάρχουν διάσπαρτα σε όλο τον ιστό της πόλης.

***

 

Η επικίνδυνη αυτή κατάσταση αποδεικνύει ότι στο πλαίσιο του σημερινού καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική και η αντιπυρική προστασία δεν ιεραρχούνται, δεν επιλέγονται ως προτεραιότητες στον κρατικό προϋπολογισμό, στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στο ΕΣΠΑ, στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, στα τεχνικά προγράμματα των περισσότερων δήμων. Οι δαπάνες αυτές δεν είναι επιλέξιμες από τις αστικές κυβερνήσεις και την ΕΕ, καθώς δεν αποφέρουν κέρδη με κριτήριο την ανάλυση «κόστους - οφέλους» πάνω στην ανθρώπινη ζωή.

Παράλληλα, η μεγάλη ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας δίνει πλέον τη δυνατότητα να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες στη ζωή και την περιουσία του λαού και γενικότερα οι επιπτώσεις που προκαλούν οι σεισμοί και οι υπόλοιπες φυσικές καταστροφές.

Οι θέσεις του ΚΚΕ για ενιαίο κρατικό φορέα κατασκευών, με ευθύνη μεταξύ άλλων και για την αντισεισμική προστασία, με συνδυασμένη αξιοποίηση του επιστημονικού, τεχνικού και εργατικού δυναμικού σε μόνιμη βάση, αποτελεί τη διέξοδο στον υπαρκτό κίνδυνο που ελλοχεύει στις ζωές και τις περιουσίες των λαϊκών στρωμάτων κάθε φορά που έρχονται αντιμέτωπα με φυσικές καταστροφές. Μπορεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα ζωής και επιβίωσης, αλλά και να βάλει μπροστά το ίδιο το ζήτημα των σύγχρονων αναγκών για όλες τις απαραίτητες υποδομές που θα ανεβάζουν το επίπεδο ζωής και θα στηρίζουν την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος.

Δ. Μ.

 

 

 

 

 

 

Ριζοσπάστης   Τρίτη 23 Ιούλη 2019