Απάτη και πρόκληση

 

Φωτό αρχείου

Με την απατηλή προπαγάνδα περί «ελευθερίας επιλογής» και «ευελιξίας στον ασφαλισμένο», με πίνακες, συνεντεύξεις και αρθρογραφία, τα κυβερνητικά στελέχη επιχειρούν να κάνουν το μαύρο άσπρο για το νέο χτύπημα στην Κοινωνική Ασφάλιση, το οποίο κλιμακώνει την αντιασφαλιστική επίθεση από εκεί που την έφτασαν οι προκάτοχοί τους.

Αντί για το κοινωνικό δικαίωμα, τη σύγχρονη εργατική - λαϊκή ανάγκη για δημόσια υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, με διασφάλιση των γηρατειών, με ασφάλεια για τον κίνδυνο σοβαρού ατυχήματος, με πλήρη κάλυψη της υγείας και της περίθαλψης για τους εργαζόμενους και για τις οικογένειές τους, βαφτίζουν «σύγχρονο» και «ελευθερία επιλογής» το γεγονός ότι κάθε εργαζόμενος θα υποχρεώνεται να διαλέξει... «πακέτο επενδυτικού ρίσκου», με το οποίο θα τζογάρονται υπέρ του κεφαλαίου οι κόποι μιας ζωής!


Αντίστοιχα, βαφτίζουν «ελευθερία» και «ευελιξία» για τους αυτοαπασχολούμενους και τους αγρότες τη «δυνατότητα» να «επιλέγουν» την κατώτατη κλίμακα εισφορών (η οποία μάλιστα για τους αυτοαπασχολούμενους θα είναι αυξημένη), όταν η «επιλογή» αυτή είναι στην πραγματικότητα υποχρεωτική για τη συντριπτική πλειοψηφία τους, που παλεύει για την επιβίωση και είναι γνωστό ότι έτσι οδηγεί σε συντάξεις πείνας.

Η μετατροπή της Κοινωνικής Ασφάλισης σε ατομική ευθύνη, η μετατροπή του ασφαλισμένου σε «επενδυτή», δεν είναι «ελευθερία». Είναι ακόμα πιο βαθιά σκλαβιά στο κεφάλαιο και στον χρηματιστηριακό τζόγο, από τον οποίο ποτέ δεν βγαίνουν κερδισμένοι οι εργαζόμενοι και ο λαός.

Αντίστοιχα, η δήθεν «ελευθερία» του αυτοαπασχολούμενου και του βιοπαλαιστή αγρότη να «επιλέγουν» το πακέτο εισφορών τους ισοδυναμεί με την «ελευθερία» του «όποιος έχει να πληρώσει...» στην εμπορευματοποιημένη Υγεία - Πρόνοια, στην Παιδεία, στην προστασία της ανθρώπινης ζωής από φυσικά φαινόμενα κ.ο.κ.

Αυτό που πραγματικά τους απασχολεί είναι να είναι ελεύθερα το κεφάλαιο και το κράτος από το «κόστος» της Ασφάλισης, καθώς και η ελευθερία των επιχειρηματικών ομίλων να βάλουν στο χέρι δεκάδες δισ. ευρώ από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις εισφορές των ασφαλισμένων.

Μιλούν προκλητικά τα κυβερνητικά στελέχη για «ελευθερία» στον μισθωτό να επιλέγει μεταξύ πακέτων «επενδυτικού ρίσκου», όταν ο εργαζόμενος μπορεί να ξέρει πόσες εισφορές του παίρνουν για να τις ρίξουν στον τζόγο, αλλά δεν θα ξέρει τι - και αν - θα πάρει πίσω.

Οταν το ίδιο το κυβερνητικό πόρισμα για τις επικουρικές συντάξεις παραδέχεται ότι η παραμονή σε «προϊόντα χαμηλού κινδύνου» σε όλο τον εργάσιμο βίο «ενέχει συνολικά κίνδυνο χαμηλών αποδόσεων την περίοδο αποθησαύρισης», δηλαδή οδηγεί και με τη βούλα σε συντάξεις ψίχουλα!

Μιλούν για «ελευθερία» και «ευελιξία» στον αυτοαπασχολούμενο να διαλέγει κάθε χρόνο τι πακέτο εισφορών θα δίνει, αυξάνοντας μάλιστα τις εισφορές ακόμα και για την κατώτερη κλίμακα, όταν η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων βρίσκονται αντιμέτωποι με τα χρωστούμενα που φορτώθηκαν από τη φοροληστεία των προηγούμενων χρόνων, με το εντεινόμενο μπαράζ κατασχέσεων και πλειστηριασμών, με τις συνέπειες από τα αλλεπάλληλα μέτρα στήριξης των μονοπωλίων.

Τα ίδια φούμαρα πουλάνε και στους αγρότες, διαφημίζοντας μάλιστα ότι... δεν αυξάνουν τις εισφορές που ήδη αδυνατούν να καταβάλλουν, την ώρα που αυξάνεται συνεχώς το κόστος παραγωγής, μένουν ακάλυπτες οι καταστροφές στην παραγωγή, διευρύνεται με τις πλάτες του κράτους το αίσχος των ανοιχτών και χαμηλών τιμών κ.ο.κ.

«Πακέτο» με την προκλητικότητα της κυβέρνησης της ΝΔ πηγαίνει και το θράσος των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που βγαίνει σήμερα τάχα να καταγγείλει τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, όταν ήταν η δική του κυβέρνηση αυτή που προετοίμασε το έδαφος, με κορωνίδα τον νόμο - λαιμητόμο, του Κατρούγκαλου, σε σημείο που και η Κομισιόν ακόμα, στην τελευταία έκθεσή της για την Ελλάδα, εξακολουθεί να πανηγυρίζει γιατί οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας άφησαν ανέγγιχτα τα κύρια σημεία του.

Απέναντι στον νέο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης, καθώς και στην προκλητική και αποπροσανατολιστική προπαγάνδα που τον συνοδεύει, η επιτυχία των συλλαλητηρίων που οργανώνουν για το Ασφαλιστικό το ερχόμενο Σάββατο οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα μπορεί να δώσει δυνατή εργατική - λαϊκή απάντηση.

Μπορεί και πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για την ενίσχυση της πάλης ενάντια σε όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους, για δημόσια υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 26 Νοέμβρη 2019.

902gr