Προβιά

 

Η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σάντσεθ στην Ισπανία έβαψε τα χέρια της με το αίμα δεκάδων ξεριζωμένων, κάνοντας επίδειξη καταστολής στον θύλακα Μελίγια. Στη χώρα μας όμως η είδηση πέρασε στα ψιλά και εξαφανίστηκε γρήγορα, ακόμα και από τα ΜΜΕ που έκαναν στην αρχή μια κάποια αναφορά. Δίπλα σ' αυτά, ο κατά τ' άλλα λαλίστατος ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλε ούτε μια ανακοίνωση, ενώ η «Αυγή» είδε απλά μια «τραγωδία όταν χιλιάδες μετανάστες προσπάθησαν να εισέλθουν στη Μελίγια», αναπαράγοντας τις ανακοινώσεις της ισπανικής αστυνομίας. Και πώς να γίνει διαφορετικά, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ αναμασά νυχθημερόν το «καν' το όπως ο Σάντσεθ», παρουσιάζοντας την ισπανική κυβέρνηση ως το «προοδευτικό αντίβαρο στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη»! Σ' αυτήν την κυβέρνηση όλοι οι Ευρωπαίοι «εταίροι», ανάμεσά τους και οι σοσιαλδημοκράτες της Γερμανίας και της Πορτογαλίας, δίνουν σήμερα τα συγχαρητήριά τους για την «αποφασιστικότητα» που έδειξε στη ...φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων από τους φτωχοδιάβολους «εισβολείς». Από σήμερα μάλιστα η ίδια κυβέρνηση φιλοξενεί και τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, που στρώνει τον δρόμο για νέες επεμβάσεις, άρα και για νέα καραβάνια ξεριζωμένων, που τρέχουν να γλιτώσουν από τους πολέμους και τη φτώχεια. Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο, με την «προβιά» του «προοδευτισμού», που στη χώρα μας ξεπλένουν δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την τεράστια υποκρισία τους και στο ζήτημα του Προσφυγικού.

Αντιόξινο

Την περασμένη Πέμπτη, οι εργαζόμενοι σε μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και φαρμακαποθήκες απήργησαν μαζικά για τη Σύμβαση, έχοντας στο πλευρό τους το κλαδικό Συνδικάτο στην Αττική και την Ομοσπονδία Φαρμάκου. Η τρομοκρατία που σε πολλές περιπτώσεις προσπάθησαν να επιβάλουν προϊστάμενοι και εργοδότες έπεσε στο κενό. Γι' αυτό την επόμενη κιόλας μέρα, οι εργοδότες επιστράτευσαν κάθε μέσο για να συκοφαντήσουν και να κάμψουν τον αγώνα των εργατών. Πρωταγωνιστές αναδείχτηκαν για άλλη μια φορά οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που ηγούνται της διασπαστικής ομοσπονδίας «Ιατρικών Επισκεπτών» και άρχισαν τη λάσπη. Με βαρύ ...στομάχι από τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, κατήγγειλαν σε ανακοίνωσή τους «εξωεταιρικούς "καταληψίες"» και έφτασαν στο απόλυτο κατάντημα να «κλαίγονται» επειδή η αστυνομία δεν κατάφερε να σπάσει την απεργία στη ΦΑΜΑΡ! Προειδοποιούν μάλιστα ότι την επόμενη φορά θα επιληφθούν αυτοπροσώπως της απεργοσπασίας, κάνοντας μέχρι και τον ...Τζήμερο να κρυφογελάει με τις δηλώσεις τους. Απάντηση δίνει η επιτυχία της ίδιας της απεργίας, σ' έναν κλάδο που η κερδοφορία χτυπάει «κόκκινο», αλλά οι εργαζόμενοι παραμένουν επί 13 χρόνια χωρίς Σύμβαση. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι από το 2009 έως το 2020, οι πωλήσεις φαρμάκων στην εγχώρια αγορά έφτασαν τα 77 δισ. ευρώ! Εργοδότες και εργατοπατέρες δεν μπορούν να χωνέψουν ότι οι εργαζόμενοι, συσπειρωμένοι στο κλαδικό σωματείο και την Ομοσπονδία, δίνουν μάχη για την υπογραφή Σύμβασης με αυξήσεις. Κι επειδή η «δυσπεψία» θα τους ταλαιπωρεί για καιρό, ας πάρουν όλοι μαζί κανένα ...αντιόξινο, επειδή οι εργαζόμενοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν βήμα πίσω.

Συνεργοί...

Δεν θα φέρουμε τον σοσιαλισμό, αλλά τουλάχιστον θα αποτρέψουμε τη βαρβαρότητα, ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ο Αλ. Τσίπρας στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Δεν περιμένει βέβαια κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ να φέρει τον σοσιαλισμό, κατά το αλήστου μνήμης «στις 18 σοσιαλισμός» που έλεγε το ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του 1981. Το βέβαιο είναι όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνεργός στη βαρβαρότητα που ζει καθημερινά ο λαός: Στη βαρβαρότητα της ζούγκλας στην αγορά εργασίας, όπου καθρεφτίζονται και οι δικοί του αντεργατικοί νόμοι, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των ομίλων. Στη βαρβαρότητα του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της ελληνικής εμπλοκής στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπου η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο, στηρίζοντας τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και προωθώντας την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, με συμφωνίες όπως αυτή των Πρεσπών. Στη βαρβαρότητα της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας, όπου η σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ στην «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, στην απολιγνιτοποίηση και στην «πράσινη μετάβαση» αποτυπώνεται στις σημερινές θηριώδεις τιμές του ρεύματος, με τις οποίες κάνουν πάρτι τα ενεργειακά μονοπώλια.

... στη βαρβαρότητα

Απάντηση σ' αυτήν τη βαρβαρότητα δεν είναι τα μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας, στα οποία το «κοινωνικό πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ ανταγωνίζεται με τα επιδόματα - ψίχουλα της ΝΔ, ενώ όλοι μαζί ψηφίζουν νόμους που επεκτείνουν τα προνόμια και τις επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτούς για τους ακτοπλόους εφοπλιστές. Απάντηση είναι η πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, που έχουν ψηφίσει ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Είναι ο αγώνας για απεμπλοκή από τα ΝΑΤΟικά σχέδια, για να κλείσουν οι ξένες βάσεις, που λειτουργούν με την υπογραφή και του ΣΥΡΙΖΑ, για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του κεφαλαίου. Είναι το δυνάμωμα της πάλης για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που η ικανοποίησή τους σκοντάφτει στη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτήν υπηρετούν με την πολιτική τους όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Οσο κι αν προσπαθεί λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ να ψαρέψει σε θολά νερά, λανσάροντας την ...ολίγον βαρβαρότητα, που σέρνει τελικά τον λαό πιο βαθιά στην ανέχεια και την απογοήτευση, η διέξοδος βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Στην οργάνωση της αντεπίθεσης με τον ίδιο πρωταγωνιστή των εξελίξεων, για την κατάργηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, στην πάλη για τον σοσιαλισμό.

Ριζοσπάστης