Ενα από όσα ακούστηκαν για τα Τέμπη την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή από τους βουλευτές της κυβέρνησης, σχετικά με το μπάζωμα του τόπου του εγκλήματος, ήταν πως ό,τι έγινε έγινε επειδή «τηρήθηκε το πρωτόκολλο». Αυτό είπε ο Λαζαρίδης, ο οποίος πριν μερικές μέρες είχε δηλώσει το εξωφρενικό ότι το μπάζωμα έγινε «επειδή άκουγαν φωνές επιζώντων» 6 μέρες μετά (!) και χρειαζόταν σταθεροποίηση του εδάφους για να σηκώσουν τα βαγόνια. Και μόνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τέτοιες αστείες δικαιολογίες επιτείνει τα ερωτήματα για το περίφημο μπάζωμα, και αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι σοβαρό προσπαθούν να κρύψουν. Οσον αφορά λοιπόν το περιβόητο πρωτόκολλο που υποτίθεται ότι τηρήθηκε, αξίζει να αναφερθεί ότι μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί κανένα πρωτόκολλο ασφαλείας που να δικαιολογεί το μπάζωμα. Οπως επίσης κανένα πρωτόκολλο δεν προβλέπει αλλοίωση τόπου δυστυχήματος και μάλιστα μερικές ώρες μετά το συμβάν, ενώ δεν υπήρξε καμία απολύτως εισαγγελική ή άλλη δικαστική εντολή για όσα ακολούθησαν. Μία είναι λοιπόν η αλήθεια: Το μόνο πρωτόκολλο που ενεργοποίησε η κυβέρνηση, αμέσως μετά τη σύγκρουση, ήταν αυτό της συγκάλυψης. Και με αυτό πορεύεται μέχρι σήμερα.
Για «ψήφο εμπιστοσύνης» στην ελληνική οικονομία διαβάσαμε αυτές τις μέρες, με αφορμή το «άλμα» της χώρας στο «επιχειρηματικό περιβάλλον», σύμφωνα με τον «Economist». «Ξεχνάνε» βέβαια να πουν, η κυβέρνηση και τα διάφορα επιτελεία, ότι το «περιβάλλον» αυτό αποδεικνύεται βλαβερό και επικίνδυνο για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων. Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, για παράδειγμα, με το «εμβληματικό» σχέδιο εξυγίανσης το προσωπικό απολύεται χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί οι όροι και το αν θα επαναπροσληφθεί εξολοκλήρου. Προχωρά έτσι η διαμόρφωση μιας «ειδικής οικονομικής ζώνης», όπως ήταν ο όρος για να μπει ο επενδυτής. Η υαλουργία «Γιούλα» βάζει λουκέτο μετά την απόφαση του ομίλου - ιδιοκτήτη, επειδή δεν του βγαίνουν τα κέρδη, πετώντας στον δρόμο δεκάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Στις τηλεπικοινωνίες, τον κλάδο που «οδηγεί» τον ψηφιακό μετασχηματισμό, με κέρδη - ρεκόρ, μόλις το 15% των εργαζομένων έχουν Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Και, βέβαια, το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων βιώνει τα «καλά» αυτού του περιβάλλοντος, όπως η ακρίβεια και οι μισθοί που τελειώνουν από τις 20 του μήνα. Αυτά είναι μερικά από τα πολλά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι όχι μόνο δεν «κερδίζουν όλοι» από τις επενδύσεις, συνολικά από την καπιταλιστική ανάπτυξη, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Προϋπόθεση για τις επενδύσεις είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, με σκοπό το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, που συνθλίβει τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Για όσους δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στο παρασκήνιο του ελληνοτουρκικού διαλόγου και πόσο γρήγορα κινούνται τα πράγματα προς μια ΝΑΤΟική διευθέτηση, έρχονται ορισμένοι «ειδήμονες» τύπου Ροζάκη να ξεδιαλύνουν την κατάσταση. Ο ακαδημαϊκός και πρώην διπλωματικό στέλεχος του ΥΠΕΞ, με αφορμή την προκλητική και απαράδεκτη δήλωση Ερντογάν για την Κύπρο, συνιστά να μην κολλάμε σε ...λεπτομέρειες και να διαχωριστεί πλήρως το Κυπριακό από τα Ελληνοτουρκικά, για να προχωρήσουν οι διευθετήσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας υπό ευρωατλαντική ομπρέλα. Δηλώνει λοιπόν ο Ροζάκης ότι «είναι δύο θέματα διαφορετικά, τα καθαρά Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Στα καθαρά Ελληνοτουρκικά δεν πρέπει να αφεθούμε στη λογική να καταστρέψουμε τον διάλογο. Στο δε Κυπριακό διαφέρουν τα πράγματα, διότι εκεί είναι οι Κύπριοι, οι οποίοι βεβαίως θα είναι έξαλλοι με αυτήν την κατάσταση (...) Νομίζω ότι μπορούμε να προχωρήσουμε με τους Τούρκους χωρίς την Κύπρο (...) δεν πρέπει να ανακόψουμε τον διάλογο με τους Τούρκους (...) οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτελούν αυτόνομο πρόβλημα». Με άλλα λόγια, απαράδεκτο να εμποδίζονται οι διευθετήσεις από ένα ...καπρίτσιο όπως το Κυπριακό! Αυτό που δεν λέει βέβαια ο Ροζάκης είναι ότι η «αποσύνδεση» που προτείνει επιταχύνει την προδιαγεγραμμένη πορεία τόσο στα Ελληνοτουρκικά όσο και στο Κυπριακό, όπου «ζυμώνεται» εδώ και πολλά χρόνια η νομιμοποίηση της διχοτόμησης και της τουρκικής κατοχής. Αλλωστε, κοινός παρονομαστής είναι ο ευρωατλαντικός σχεδιασμός, που θέλει την Τουρκία στο «δυτικό» στρατόπεδο με ισχυρά ανταλλάγματα, και τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ σε πλήρη ετοιμότητα να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ανταγωνιστών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου