Μνημόνιο διαρκείας...

Την ίδια ώρα που ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ εντείνουν τους αποπροσανατολιστικούς καβγάδες τους, για το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει 4ο μνημόνιο, για το αν θα εφαρμοστούν ή όχι τα νέα αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει και προϋπολογίσει η κυβέρνηση, μια ματιά στις απαιτήσεις των μονοπωλίων για την «επόμενη μέρα», τις οποίες σπεύδουν να υπηρετήσουν και οι μεν και οι δε, αποκαλύπτει την πραγματική ρίζα του «μεταμνημονιακού» μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση, των μνημονίων διαρκείας που εντείνονται σε βάρος των λαών σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικές οι αντιλαϊκές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για όλο το φάσμα της οικονομίας και του κράτους, όπως αυτές καταγράφηκαν στο φόρουμ «InvestGR - Ξένες Επενδύσεις στην Ελλάδα», που οργανώθηκε την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα με την αιγίδα του υπουργείου Οικονομίας και την Κομισιόν, με τη συμμετοχή στελεχών της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων και με συμμετέχοντες και χορηγούς ορισμένα από τα μεγαλύτερα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, τον ΣΕΒ, τον ΣΒΒΕ κ.ά. Για να πιάσουμε μόνο τα Εργασιακά, πεδίο που επιλέγεται ως «προνομιακό» από την κυβέρνηση στην κάλπικη κόντρα με τη ΝΔ, μεταξύ άλλων απαιτούν: «Σταδιακή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών», «επιδότηση των εισφορών για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας», «παροχή φορολογικών κινήτρων για τους εργοδότες που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας», «αύξηση της ευελιξίας των επιχειρήσεων» στη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και του ωραρίου, «μεταρρυθμίσεις που θα διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων» κ.ά.

... οι απαιτήσεις των μονοπωλίων

Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για το περιβόητο «ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον», στο οποίο ορκίζονται ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Αυτές είναι οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, που βρίσκονται πίσω από όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που έχει ήδη ψηφίσει και συνεχίζει να προωθεί ασταμάτητα η κυβέρνηση: Επίθεση διαρκείας στις συντάξεις για τη «βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων», χτύπημα της κυριακάτικης αργίας και νόμοι για την ενίσχυση της «διευθέτησης» του εργάσιμου χρόνου για την «αύξηση της ευελιξίας των επιχειρήσεων», «αναπτυξιακοί» και άλλοι νόμοι για την «παροχή φορολογικών κινήτρων» και για άλλα δωράκια στην εργοδοσία, όπως η «επιδότηση των εισφορών για εργοδότες που αυξάνουν τις θέσεις εργασίας», η οποία περιλήφθηκε στο πρόσφατο πολυνομοσχέδιο για το κλείσιμο της 4ης «αξιολόγησης», την ίδια ώρα που απογειώνεται η φοροληστεία σε βάρος του λαού... Να τελειώνει λοιπόν το παραμύθι: Το μεγαλύτερο μνημόνιο διαρκείας είναι οι ίδιες οι απαιτήσεις του κεφαλαίου, οι οποίες κατοχυρώνονται από πλήθος μηχανισμών που ενισχύονται συνεχώς στις λυκοσυμμαχίες του και οι οποίες υπηρετούνται από όλες τις πολιτικές του δυνάμεις. Εκεί ακριβώς, στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, τις συμμαχίες του και τις δυνάμεις που το υπηρετούν, πρέπει να στραφεί ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού, αχρηστεύοντας όλα τα αποπροσανατολιστικά σόου που στήνονται για να κουκουλωθεί η ουσία.

Βρώμικη προπαγάνδα

Οπως έγραψε ο «Ριζοσπάστης» τις προηγούμενες μέρες, παράλληλα με τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, Τετάρτη και Πέμπτη, θα διεξαχθεί στις Βρυξέλλες και μια παρα-σύνοδος με τη συμμετοχή τεσσάρων βασικών «δεξαμενών σκέψης» των ιμπεριαλιστών και διακηρυγμένο στόχο - με τη γνωστή «διπλωματική γλώσσα» - να ενισχύσουν «τις σχέσεις μεταξύ των πολιτών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ και των εταίρων κρατών, των ηγετών τους και της συμμαχίας, βοηθώντας τους να διερευνήσουν τις διασταυρώσεις μεταξύ ασφάλειας, διπλωματίας, επιχειρήσεων και κοινωνίας». Σε απλά Ελληνικά όλα αυτά σηματοδοτούν νέους μηχανισμούς χειραγώγησης, με στόχο να στρατευτούν οι λαοί στα δολοφονικά σχέδια του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, που κυριολεκτικά μυρίζουν μπαρούτι. Ενδεικτική, εξάλλου, είναι και μία από τις θεματικές της συζήτησης με τίτλο «Ολοκληρωτική Αμυνα και ΝΑΤΟ». Στην περιγραφή της διαβάζουμε ότι «καθώς η εξέλιξη των απειλών για την ασφάλεια φέρνει κινδύνους στις κοινότητες, είναι σημαντικό για το ΝΑΤΟ όχι μόνο να επικοινωνεί με τους πληθυσμούς, αλλά και να ενσωματώνει την ποικιλομορφία των πληθυσμών που εξυπηρετεί. Καθώς το ΝΑΤΟ σχεδιάζει τον εκσυγχρονισμό και το μέλλον του, το να μετασχηματίσει τις δραστηριότητές του και τις τάξεις του ώστε να συμπεριλάβει περισσότερες γυναίκες και ανθρώπους με διαφορετικό υπόβαθρο (σ.σ. πολιτιστικό, θρησκευτικό, φυλετικό κ.λπ.), θα σηματοδοτούσε μια πραγματική δέσμευση ότι βάζει τους ανθρώπους σε πρώτο πλάνο και να δείξει στους πολίτες ότι και αυτοί επίσης είναι ΝΑΤΟ». Η βρώμικη προπαγάνδα, στην οποία και εδώ πρωτοστατεί η κυβέρνηση, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που στηρίζουν την κατασκευή των βολικών άλλοθι για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις αλλά και τις θεωρίες περί ΝΑΤΟ - «δύναμης σταθερότητας», πρέπει να βρει τείχος.

Ξυδάκι... 

Η αμηχανία και η δυσκολία τοποθέτησης επί της ουσίας είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την αστική και οπορτουνιστική αρθρογραφία των προηγούμενων ημερών που ασχολήθηκε με την αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη. Αμηχανία γιατί πολλοί απ' αυτούς είχαν προσπαθήσει να παίξουν παιχνίδια πάνω σε ένα κομματικό ιστορικό ζήτημα, ζήτημα της Ιστορίας του ΚΚΕ, όπως ήταν η αποτίμηση του ρόλου του Αρη ως στελέχους του Κόμματος, αλλά και δυσκολία που είναι φανερή στο ότι κανένας μα κανένας δεν μπήκε στον κόπο να σχολιάσει επί της ουσίας την Απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης που ενέκρινε τον Α' Τόμο Ιστορίας. Ετσι φτάνουν ή περιορίζονται στο να διατυπώνουν τα κλασικά περί δογματικού ΚΚΕ, με τη «μεταφυσική του αντίληψη» (sic) που όμως, τι αντίφαση..., ασχολείται επιστημονικά με τη μελέτη της Ιστορίας του, παρ' όλο τον ...«δογματισμό» του! Οι ασυναρτησίες δεν έχουν όριο, αφού φτάνουν μέχρι τον παραλογισμό να διατυπώνουν ότι το ΚΚΕ δεν έχει αρμοδιότητα να ασχολείται με τον Βελουχιώτη! Βεβαίως, αυτοί που αρνούνται το δικαίωμα στο ΚΚΕ να μελετά, να κρίνει, να τοποθετείται και να αποκαθιστά στελέχη του, όπως ο Αρης, είναι οι ίδιοι που δεν είχαν ποτέ κανένα πρόβλημα για τη βεβήλωση του Αρη που επιχειρήθηκε από διάφορους: Βλέπε ΠΑΣΟΚ, «17Ν» και άλλους, μέχρι τους πιο πρόσφατους, τους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να υπογράφουν, στρογγυλοκαθισμένοι, αντεργατικούς νόμους, με φόντο τη φωτογραφία του Αρη. Βλέπετε, όλοι αυτοί «τιμούσαν» τον Αρη μόνο στο βαθμό που - βλακωδώς - πίστευαν ότι μπορούν με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσουν και να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ. Τώρα; Τώρα λοιπόν: Ξυδάκι...

Ριζοσπάστης  Τρίτη 10 Ιούλη 2018