Με στόχους για την «πιο αποτελεσματική ανάκαμψη», υπολογισμούς για τη «συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία» και διαπιστώσεις για τη «μοναδική ευκαιρία» που δημιουργεί η παρούσα κρίση, αναφέρθηκαν στη Μέρα της Γυναίκας η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εννέα πρωθυπουργοί, μεταξύ των οποίων και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Σε κοινό τους άρθρο, αντιμετωπίζουν την «ανάκαμψη» της ευρωπαϊκής οικονομίας ως «ένα τεστ και για τα δικαιώματα των γυναικών», δίνοντας συνέχεια στους «προβληματισμούς» αστικών επιτελείων που συγκλίνουν στο ζήτημα της μεγαλύτερης συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας και αποβλέπουν στο κέρδος των καπιταλιστικών επιχειρήσεων που θα φέρει η αύξηση της γυναικείας απασχόλησης.
Τα σχέδια της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την «ανάκαμψη» της καπιταλιστικής οικονομίας, που βρίσκεται σε νέα κρίση υπό το βάρος και της πανδημίας του κορονοϊού, περιλαμβάνουν στόχους, προτάσεις και μέτρα για την προώθηση της «ισότητας των φύλων» που κινούνται σε κατεύθυνση διαμετρικά αντίθετη από τα δικαιώματα και τις ανάγκες των γυναικών.
«Η ισότητα των φύλων είναι, βεβαίως, ηθικά ο σωστός δρόμος», ισχυρίζονται οι συνυπογράφοντες το άρθρο. Το ...ενδιαφέρον τους για την «ισότητα» έχει ήδη αποτυπωθεί ανάγλυφα στους δείκτες της ανεργίας, στη συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων, στην παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων ιδιαίτερα των γυναικών, στην επίθεση στη συλλογική δράση και στα δικαιώματα, που έχει ενταθεί την περίοδο της πανδημίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στους συντάκτες του κειμένου συμπεριλαμβάνεται και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας, όπου οι αρχές απαγόρευσαν κάθε κινητοποίηση με αφορμή την 8η Μάρτη στη Μαδρίτη, επιβεβαιώνοντας ότι οι περιορισμοί, οι απαγορεύσεις και η καταστολή δεν είναι «πατέντα» της ελληνικής κυβέρνησης.
Δίπλα στην «ηθική» πλευρά, προσοχή δίνεται στην «οικονομική πτυχή της ισότητας των φύλων». «Οι κοινωνίες ισότητας των φύλων είναι πλουσιότερες κοινωνίες, με όλη τη σημασία της λέξης. Οι οικονομίες στις οποίες υπάρχει ισότητα των φύλων αποδίδουν καλύτερα, σύμφωνα με όλες τις έρευνες», σημειώνουν και τονίζουν την ανάγκη να αξιοποιηθούν «όλες οι οικονομικές και επιχειρηματικές δυνατότητες των γυναικών», προκειμένου να οδηγήσουν σε «ισχυρότερες, πιο ανθεκτικές οικονομίες και κοινωνίες».
Τα σχέδια για την «ανάκαμψη» φέρνουν μαζί τους μέτρα και ρυθμίσεις που επιτίθενται στα εργασιακά δικαιώματα, στο όνομα της «ισορροπίας» επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, γενικεύουν τις «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης στο σύνολο του εργατικού δυναμικού, βάζουν στο στόχαστρο δικαιώματα και καταδικάζουν τις γυναίκες σε ωράριο και ζωή «λάστιχο».
Οσον αφορά τη χώρα μας, οι προβληματισμοί που συνυπογράφει ο πρωθυπουργός έχουν πάρει σάρκα και οστά στις προτάσεις που περιλαμβάνει το «Σχέδιο Ανάπτυξης» της «Επιτροπής Πισσαρίδη». Η χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στην «αγορά εργασίας», σύμφωνα με τα πορίσματα της επιτροπής, μειώνει το «παραγωγικό δυναμικό της χώρας» και συνεπάγεται «οικονομικό κόστος». Η αντιμετώπιση της «υποεκπροσώπησης» των γυναικών περιλαμβάνει την προσήλωση στη «γενική ηλικία συνταξιοδότησης των 67 ετών» χωρίς «εξαιρέσεις» από τους «καθολικούς κανόνες», αλλά και «αναθεώρηση» των ρυθμίσεων που διέπουν τις άδειες μητρότητας.
Οι ισχύουσες άδειες μητρότητας (τοκετού και λοχείας, φροντίδας παιδιού, εξάμηνη άδεια προστασίας της μητρότητας) στοχοποιούνται από την επιτροπή ως ...«αντικίνητρο» που εμποδίζει τις επιχειρήσεις να προσλάβουν γυναίκες. Ετσι, στο όνομα της «διευκόλυνσης» της πληρέστερης ένταξης των γυναικών και της αντιμετώπισης των «θεσμικών ακαμψιών» που τους στερούν τις «ίσες ευκαιρίες» στην αγορά εργασίας, στην ημερήσια διάταξη μπαίνουν νέες περικοπές και εξαιρέσεις.
Στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 21ο Συνέδριο του Κόμματος σημειώνεται ανάμεσα σε άλλα: «Συνεχίζει να βρίσκεται στο επίκεντρο της επίθεσης του κεφαλαίου, των αστικών επιτελείων στην ΕΕ και την Ελλάδα, η γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και της τηλεργασίας σε γυναικείο εργατικό δυναμικό, στο όνομα της "συμφιλίωσης της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής". Ταυτόχρονα, εμπλουτίζονται τα μέτρα για να διαχειριστούν τις οξυμένες συνέπειες από την επέκταση της μισθωτής εργασίας των γυναικών και την έλλειψη κοινωνικής στήριξης της μητρότητας, σε συνθήκες που οι στρατηγικές επιλογές της ΕΕ οδηγούν στη συρρίκνωση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας (...)
Το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζονται αυτές οι πολιτικές πρακτικές είναι η παρωχημένη, συντηρητική αντίληψη της ατομικής ευθύνης για τη φροντίδα της οικογένειας, η οποία το πολύ - πολύ να μοιράζεται πιο ισότιμα ανάμεσα στις γυναίκες και τους άνδρες, ενώ ουσιαστικά υποβαθμίζει την κοινωνική ευθύνη για ουσιαστικά μέτρα στήριξης της οικογένειας, που λογαριάζονται με τη λογική του "κόστους" για το αστικό κράτος και του οφέλους για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτό καθορίζει και την όποια λειτουργία υπηρεσιών και δομών φροντίδας βρεφών, νηπίων, ηλικιωμένων, ΑμεΑ, με προσαρμογή τους στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων μητέρων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου