«Γίνονται και δεν λέγονται»

«Στη διπλωματία και την πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται. Ο κ. Κουμουτσάκος θα έπρεπε να γνωρίζει ότι άλλοι ομιλούν χωρίς να πράττουν και άλλοι πράττουν χωρίς να ομιλούν, με κριτήριό τους κάποιες εσωτερικές σκοπιμότητες». Αυτά είπε ο ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς, απαντώντας στον τομεάρχη Εξωτερικών της ΝΔ, σε μια μεταξύ τους «κοκορομαχία» για όσα έγιναν στην πρόσφατη επίσκεψη του πρώτου στις ΗΠΑ, όπου είχε επαφές με στελέχη της κυβέρνησης Τραμπ και γερουσιαστές. Πέρα όμως από κάποιες επίσημες δηλώσεις και ορισμένες διαρροές, η κυβέρνηση κρατά κρυφό το ακριβές περιεχόμενο αυτών των επαφών, όπως άλλωστε έκαναν και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μεταξύ αυτών και της ΝΔ, όταν επέστρεφαν από υπερατλαντικά ταξίδια. Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού οι διαπραγματεύσεις τους αφορούν την περαιτέρω εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνους σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, εγκυμονώντας τεράστιους κινδύνους για το λαό. Παραμένει, επομένως, επιτακτική ανάγκη να συγκληθεί άμεσα η Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, όπως ζητά το ΚΚΕ, προκειμένου η κυβέρνηση να ενημερώσει χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές για το τι είδους συζητήσεις και πιθανές συμφωνίες κάνει με τις ΗΠΑ σ' αυτές τις συναντήσεις.

Σύγχρονα σκλαβοπάζαρα... 

 

Εισαγωγή φτηνών εργατικών χεριών για την εξαγωγή φτηνού κρέατος είναι η λογική που κυριαρχεί στην αντίστοιχη βιομηχανία της Γερμανίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το ελάχιστο ωρομίσθιο σε αυτόν τον κλάδο είναι 8,75 ευρώ μεικτά, αλλά «στο τέλος του μήνα κάποιοι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι λαμβάνουν έως και 200 ευρώ λιγότερα από αυτά που τους αναλογούν». Πολλοί εργοδότες προσπαθούν να παρακάμψουν τα προβλεπόμενα, «για παράδειγμα υπολογίζοντας λάθος εργατοώρες, χρεώνοντας κάποιο ποσό για τα εργαλεία ή την ενδυμασία που παρέχουν, ακόμα και επιβάλλοντας χρηματική ποινή σε όσους δεν επιδεικνύουν ιδιαίτερο εργασιακό ζήλο», καταγγέλλεται. Μάλιστα, επειδή οι εταιρείες λειτουργούν με υπεργολάβους και ενοικιαζόμενους εργαζόμενους, που απασχολούνται σε όλη την διαδικασία παραγωγής, από τη σφαγή μέχρι την τυποποίηση, εμφανίζονται ...να μην ξέρουν τίποτα για το έγκλημα και να μην φέρουν καμία ευθύνη! Με αυτή την βαρβαρότητα αυξάνονται τα κέρδη των εταιρειών και οι γερμανικές εταιρείες ...σαρώνουν στον ανταγωνισμό.

... με καλοκαιρινό αεράκι

 

Βέβαια, η ...ανταγωνιστικότητα αυτού του μεγέθους της γερμανικής οικονομίας δεν προέκυψε ξαφνικά, ούτε είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο παράγοντα. Οικοδομείται εδώ και χρόνια, με στοχευμένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που «ωριμάζουν» όσο περνάει ο καιρός, εμπλουτίζονται, αναπροσαρμόζονται και γίνονται πιο αποδοτικές για το κεφάλαιο. Στις μεταρρυθμίσεις αυτές αναφέρθηκε και ο ΥΠΕΞ της Γερμανίας, στη συνάντηση που είχε τις προάλλες με τον Αλ. Τσίπρα στην Αθήνα. Μάλιστα, ο Ζ. Γκάμπριελ συνέκρινε τις μεγάλες αλλαγές στην αγορά εργασίας που έκαναν οι σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία το 2003 και 2004 με τα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Τι είπε; Οτι εκείνες οι μεταρρυθμίσεις στη Γερμανία «είχαν γίνει αντιληπτές από τον κόσμο σαν μια καταιγίδα», αλλά συγκρινόμενες με τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματοποιήσει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, «είναι ένα ελαφρύ καλοκαιρινό αεράκι»! Ετσι χτίζεται, λοιπόν, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και στην Ελλάδα. Με καταιγίδες σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, που σηκώνουν καλοκαιρινό αεράκι για τα κέρδη του κεφαλαίου...

Είναι με τους «νότιους» επιχειρηματίες... 

 

«Και σε μίζες τρώγονταν τα λεφτά (...) Μίζες που έδιναν Ολλανδοί, Γερμανοί κ.ά., στελέχη μεγάλων εταιρειών, προκειμένου να παίρνουν δουλειές εδώ στο Νότο, εις βάρος των ελληνικών και άλλων εταιρειών του Νότου...». Η απάντηση αυτή του χρυσαυγίτη βουλευτή Ηλ. Παναγιώταρου στις απαράδεκτες δηλώσεις Ντάισελμπλουμ δείχνει τα άγχη του ναζιστικού μορφώματος και πώς αντιλαμβάνεται τον «πατριωτισμό». Εθνικιστικός καημός τους είναι που δεν έπαιρναν τις δουλειές ελληνικές εταιρείες - ή έστω «Νότιες» - αλλά τις έπαιρναν οι «Βόρειες»... Δεν είναι γεωγραφική η «ανησυχία» των ναζί, αλλά επιβεβαίωση του ρόλου τους. Η υπεράσπιση της «πατρίδας» γι' αυτούς είναι η υπεράσπιση των επιχειρηματιών της, του κεφαλαίου, στον ανταγωνισμό τους με άλλους επιχειρηματίες άλλων χωρών. Με άλλα λόγια, ευαγγέλιο για τους ναζί είναι το κεφάλαιο και οι «δουλειές» του, αρκεί να είναι του νότου ή, γιατί όχι, άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων μη βορειοευρωπαϊκών!

Ριζοσπάστης