Τη λεγόμενη
καθημερινότητα του λαού δεν τη συνθέτουν μόνον η αποκομιδή των σκουπιδιών, η κατάσταση των
δρόμων και των πάρκων, η δημοτική γραφειοκρατία.
Στην «καθημερινότητα»
περιλαμβάνονται οι κοινωνικές ανάγκες για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η ανεργία, η
εργασιακή ανασφάλεια, η υποβάθμιση περιοχών, η ενεργειακή φτώχεια, η
εμπορευματοποίηση των πάντων, η φοροληστεία, η προβληματική πολιτική προστασία.
Η όξυνση των παραπάνω προβλημάτων
είναι άραγε αποτέλεσμα της ανικανότητας, της κακής διαχείρισης και αδιαφορίας; Χωρίς
να αγνοήσουμε και τέτοιες πλευρές, η ουσία είναι ότι όποιο πρόβλημα και αν
εξετάσεις, θα βρεις στη βάση του τα κεντρικά πολιτικά προβλήματα.
Ακόμα και αυτή η ανικανότητα και η
αδιαφορία κυβερνήσεων και τοπικών αρχόντων, είναι επιλεκτική. Όταν πρόκειται
για την εφαρμογή πολιτικών που συμφέρουν τους επιχειρηματικούς ομίλους και τους
εργολάβους, είναι ικανότατοι.
Τα δέκα τελευταία χρόνια, κάθε προϋπολογισμός
του δήμου, κάθε Τεχνικό Πρόγραμμα, καταρτίζεται με συγκεκριμένες κατευθύνσεις
που στέλνονται με εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις. Οι εκατοντάδες
μνημονιακοί νόμοι που ψήφισαν όλες οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ
προβλέπουν περικοπές χρηματοδότησης που ξεπέρασαν το 70%, δέσμευση των
ταμειακών διαθέσιμων του δήμου ως εγγύηση προς τους δανειστές, ηλεκτρονικούς
πλειστηριασμούς, πάγωμα προσλήψεων σε κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου.
Όλα αυτά πραγματοποιούνται κατά
γράμμα από εκείνους τους εκλεγμένους στα όργανα της Τοπικής Διοίκησης που
υπηρετούν τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. για τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς,
τη λογική οφέλους - κόστους (ανταποδοτικότητα), τις ευέλικτες εργασιακές
σχέσεις, τη χρηματοδότηση έργων που φέρνουν κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Για το
λόγο αυτόν δεν γίνονται αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμικός έλεγχος, αντιπυρική
προστασία.
Ανεξάρτητοι, ακομμάτιστοι και
αυτοδιοικητικοί δεν υπάρχουν. ΄Ολοι τους έχουν αναφορές σε κόμματα, μα πάνω από
όλα, σε πολιτικές. ΄Ολοι τους στηρίζουν επιχειρηματικά σχέδια, φορτώνουν νέα
οικονομικά βάρη στις λαϊκές οικογένειες. ΄Ολοι τους είναι με την ανατροπή των
εργασιακών σχέσεων και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων. ΄Ολοι τους στηρίζουν
τις ιδιωτικοποιήσεις, τα μνημονιακά πλαίσια για περικοπές δαπανών για βασικές
υπηρεσίες. Είναι με τις «ελάχιστες κοινωνικές παροχές» - ψίχουλα για το λαό.
΄Ολοι συγκλίνουν στην ίδια στρατηγική
και γι αυτό άλλωστε υπάρχει η δυνατότητα για αλισβερίσια στα ψηφοδέλτια και
τους συνδυασμούς τους.
Είναι λοιπόν ψέμα και κοροϊδία τα
περί τοπικών κριτηρίων και το ποιός από αυτούς θα μας βελτιώσει την
«καθημερινότητα» που μαύρισαν τα κόμματα και οι κυβερνήσεις τους.
Οι μόνοι που βρίσκονται απέναντι σε
όλα αυτά είναι οι υποψήφιοι της «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ», των ψηφοδελτίων που
στηρίζει το Κ.Κ.Ε.
Το δίλημμα που αντικειμενικά μπαίνει
είναι αν θα ψηφίσουμε τους εκτελεστές και συνένοχους της αντιλαϊκής πολιτικής στο δήμο μας ή εάν θα
επιλέξουμε αγωνιστές που θα συγκρουστούν με την κυρίαρχη πολιτική και θα
διεκδικήσουν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Όπως δηλαδή έδρασαν οι κομμουνιστές δήμαρχοι της Πάτρας, της Καισαριανής, της
Ικαρίας, της Πετρούπολης, του Χαϊδαρίου.
Και
για να πιάσει τόπο η ψήφος μας πρέπει η απάντηση σε όλους τους κρίκους της αντεργατικής
επίθεσης, να είναι ενιαία. Στις εκλογές στις κοινότητες, στους δήμους και τις
Περιφέρειες να ρίξουμε το ψηφοδέλτιο της «ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ». Στις ευρωεκλογές
το ψηφοδέλτιο του Κ.Κ.Ε.
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΟΛΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ
ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου