Περαστικά

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα τηλεοπτικά κανάλια παρουσίασαν χτες τις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις με τίτλους όπως «μικρή συμμετοχή», «υποτονικές συγκεντρώσεις» και άλλα παρόμοια. Χαρακτηριστικό ήταν επίσης ότι δεν έπαιξαν σχεδόν καθόλου πλάνα από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, θέλοντας προφανώς να αποφύγουν το ...εκτυφλωτικό κοντράστ με τη μάζωξη δύο - τριών εργατοπατέρων στην πλατεία Κλαυθμώνος. Καμιά εντύπωση δεν προκαλεί η στάση τους. Είναι τα ίδια κανάλια που τις προηγούμενες μέρες «θρηνούσαν» που οι εργαζόμενοι δεν συμμετέχουν στο συνδικαλιστικό κίνημα, βάζοντας στο ίδιο κάδρο δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, με τη συνδικαλιστική μαφία της ΓΣΕΕ, με αφορμή τις αντιδράσεις για το συνέδριο της νοθείας και των εργοδοτών σε Καλαμάτα και Ρόδο. Οι μαζικές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις, σε αντίθεση με τις ξεδοντιασμένες συναθροίσεις της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, επιβεβαίωσαν την πλήρη απαξίωση των εργατοπατέρων, που μόνο με νοθείες και τη στήριξη κυβέρνησης και εργοδοσίας μπορούν και στέκονται στο συνδικαλιστικό κίνημα. Περαστικά τους, λοιπόν, και στη συνδικαλιστική μαφία και στα Μέσα που της κάνουν πλάτες.

Πήγαν για «ξέπλυμα»

 

Με το ένα χέρι σηκώνουν τις ματωμένες σημαίες του ΝΑΤΟ, νομοθετούν όλα τα μέτρα που τσακίζουν το λαό και παίρνουν αγκαλιά ακροδεξιούς και φασίστες σε διάφορες εκδηλώσεις... Και με το άλλο χέρι καταθέτουν γαρύφαλλα σε μαρτυρικούς τόπους, όπως στο ΜΠΛΟΚ 15, του Χαϊδαρίου, που αποτέλεσε φυλακή για κομμουνιστές και άλλους αντιστασιακούς. Για τις δημοτικές παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Δυτική Αθήνα και την Περιφέρεια Αττικής ο λόγος, που χτες, την ώρα των εργατικών απεργιακών συγκεντρώσεων, «έπιαναν τον Μάη» κάτω από τα πεύκα στο Παλατάκι Χαϊδαρίου, και στο πλαίσιο της γιορτούλας τους πήγαν και στο ιστορικό ΜΠΛΟΚ 15, από όπου ξεκίνησαν οι 200 κομμουνιστές για το εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί στην Καισαριανή, την Πρωτομαγιά του 1944. Επικεφαλής της αντιπροσωπίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής, ο υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά και ο υπουργός Δ. Βίτσας, ο οποίος πριν από μερικούς μήνες φωτογραφιζόταν με τους υπόδικους βουλευτές της Χρυσής Αυγής στο Καστελόριζο. Βεβαίως, δεν χωράει αμφιβολία ότι το ΜΠΛΟΚ 15 είναι συνδεδεμένο με την ηρωική Ιστορία του λαού και του τόπου μας, με αγωνιστικές παραδόσεις που δεν παραγράφονται. Ομως, όσο αλήθεια είναι αυτό, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι οι σημερινοί υπηρέτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έχουν πάρει προ πολλού διαζύγιο με αυτές τις ηρωικές παραδόσεις. Γι' αυτό μόνο ως πρόκληση ακούστηκαν οι χτεσινές δηλώσεις τους για τις «Πρωτομαγιές των εργατών για το δίκιο, των ανταρτών για τη λευτεριά, των φτωχών και των αδυνάτων για την κοινωνική πρόοδο και τη δικαιοσύνη...». Ειδικά όταν ακούγονται από τα στελέχη μιας κυβέρνησης που την ίδια στιγμή υιοθετούσε τους στόχους των πραξικοπηματιών των ΗΠΑ σε βάρος του βενεζουελάνικου λαού, καλώντας τη «διεθνή κοινότητα», δηλαδή τους φίλους της ιμπεριαλιστές, να αναλάβει δράση...

Ούτε μια φορά

 

Μετά από πολλές ώρες σιωπής, και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη η ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση με το πραξικόπημα των ΗΠΑ - ΕΕ στη Βενεζουέλα, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να ανοίξει το στόμα του και να πει την άποψή του για τις εξελίξεις. Προφανώς περίμενε να δει πού θα γείρει η πλάστιγγα πριν τοποθετηθεί. Κι όταν το έκανε, η ανακοίνωσή του έδινε συγχωροχάρτι στην αντιδραστική αντιπολίτευση - μαριονέτα της Βενεζουέλας, αλλά και στους Αμερικανούς και Ευρωπαίους που βρίσκονται από πίσω της. Σύμφωνα λοιπόν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που χρειάζεται είναι «να δοθεί δημοκρατική διέξοδος στην κρίση μέσα από το διάλογο μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και τη διενέργεια νέων προεδρικών εκλογών». Στο ίδιο τσουβάλι λοιπόν το θύμα με τον θύτη, δηλαδή η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Βενεζουέλας από τη μία και η αντιπολίτευση του Γκουαϊδό από την άλλη, ο οποίος χρίστηκε «πρόεδρος» με τις ευλογίες των ΗΠΑ - ΕΕ και ζητάει προεδρικές εκλογές, ως προκάλυμμα του σχεδίου για την ανατροπή της κυβέρνησης Μαδούρο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ αναμασά και τα περί «δημοκρατικής διεξόδου», το βασικό πρόσχημα των ιμπεριαλιστών για την επέμβαση που διευθύνουν εδώ και μερικούς μήνες στη Βενεζουέλα. Μάλλον γι' αυτό, όσο κι αν ψάξαμε, στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκαμε ούτε μια φορά γραμμένη τη λέξη ΗΠΑ...

Ποιος να το 'λεγε

 

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που διεξήγαγε η «Gallup» τον προηγούμενο χρόνο, το ποσοστό των Αμερικανών από 18 ως 29 ετών οι οποίοι δηλώνουν ότι βλέπουν θετικά το σοσιαλισμό βρίσκεται σταθερά στο 51%. Αντίστροφα, από το 2010 και μετά, έχει μειωθεί από το 68% στο 45% το ποσοστό των νέων Αμερικανών που έχουν θετική άποψη για τον καπιταλισμό. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο που μπορεί να δίνουν στις έννοιες «σοσιαλισμός» και «καπιταλισμός» οι νέοι Αμερικανοί, δεν είναι καθόλου αμελητέο το γεγονός ότι στην πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη, που πρωτοστάτησε στον αντικομμουνισμό και στον αντισοβιετισμό, που πρωταγωνίστησε στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην πρώην ΕΣΣΔ και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που οικοδόμησε το μύθο του «αμερικάνικου ονείρου», να καταγράφεται ένα τόσο μεγάλο ποσοστό αμφισβήτησης του καπιταλισμού και ένας στους δύο να δηλώνει ότι βλέπει με καλό μάτι το σοσιαλισμό. Τα αδιέξοδα που πληθαίνουν για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και του λαού είναι η βάση αυτής της δυσαρέσκειας και της αμφισβήτησης, που επιβεβαιώνει ότι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής όχι μόνο δεν μπορεί να λύσει προβλήματα, αντίθετα τα αναπαράγει και τα οξύνει, συνθλίβοντας τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Ριζοσπάστης    Πέμπτη 2 Μάη 2019