Τζούφια

Ενα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το πόσο άθλια ήταν η προπαγάνδα της κυβέρνησης, ότι το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά περιέχει τάχα και θετικές διατάξεις, είναι το άρθρο 80 του νομοσχεδίου, που ψηφίστηκε την περασμένη Τετάρτη. Σ' αυτό περιλήφθηκε από την κυβέρνηση μία τροπολογία σύμφωνα με την οποία η πολυδιαφημισμένη εξίσωση της αποζημίωσης υπαλλήλων και εργατοτεχνιτών, σε περίπτωση απόλυσης, θα ισχύσει από 1/1/2022 και όχι άμεσα. Αυτό σημαίνει ότι οι εργοδότες έχουν ένα περιθώριο τουλάχιστον 6,5 μηνών μέχρι το τέλος του χρόνου να απαλλαγούν από εργατοτεχνικό προσωπικό με μικρότερη αποζημίωση, ανάβοντας το «πράσινο φως» για χιλιάδες απολύσεις τους επόμενους μήνες. Στο συγκεκριμένο άρθρο ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών», συμπληρώνοντας την υπερψήφιση δεκάδων ακόμα άρθρων του νομοσχεδίου, με την αιτιολογία ότι περιέχουν θετικές διατάξεις ή ότι ενσωματώνουν διεθνείς συμβάσεις και ευρωπαϊκές Οδηγίες που είναι υποχρεωτικές για τη χώρα μας. Αποδεικνύεται όμως ότι ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση προκύπτει κάτι θετικό για τους εργαζόμενους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, όπως από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν εκατοντάδες συνδικάτα, απαιτώντας με απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις την απόσυρση του νομοσχεδίου, απορρίπτοντάς το από το πρώτο μέχρι το τελευταίο άρθρο. Τζούφια λοιπόν η «μητέρα των μαχών» που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έδωσε μόνο άλλοθι στην κυβέρνηση να κοροϊδεύει περί «θετικών μέτρων», αλλά με την υπερψήφιση δεκάδων τροπολογιών έσκαψε και τον λάκκο στους εργαζόμενους, που ανακαλύπτουν ολοένα και περισσότερες αντεργατικές παγίδες σ' αυτόν τον κατάπτυστο νόμο.

Τρία...

Οι απεργοί εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς εμποδίζουν τους μαθητές να δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις, έλεγε η κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη, στέλνοντας την απεργία τους στα δικαστήρια. Οπως αποδείχθηκε, όμως, τα σωματεία σ' αυτούς τους δύο κλάδους είχαν ήδη προνοήσει να πάρουν όλα τα μέτρα για να διασφαλίσουν την ομαλή διεξαγωγή των πανελλαδικών, αφαιρώντας το έδαφος της προβοκάτσιας από την κυβέρνηση. Μετά ακούσαμε ότι στο λιμάνι οι επιβάτες αγανακτούν και διαμαρτύρονται επειδή η απεργία των ναυτεργατών τούς στερεί τις ολιγοήμερες διακοπές μετά την καραντίνα. Αυτό που είδαμε όμως, και μάλιστα σε ζωντανή σύνδεση, ήταν επιβάτες να ξεσηκώνονται ενάντια στις ακτοπλοϊκές εταιρείες, που ενώ γνώριζαν ότι η απεργία θα γίνει κανονικά, παρά τις κατάπτυστες δικαστικές απαγορεύσεις, καλούσαν τον κόσμο να πάει στο λιμάνι, προφανώς σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, για να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πίεσης στους απεργούς.

... στα τρία

Το σκηνικό συμπληρώνει η επίθεση του υπουργού Ανάπτυξης στους εργαζόμενους της ΕΑΒ, ανήμερα της απεργίας, ότι έχουν χτίσει την είσοδο της επιχείρησης και εμποδίζουν την προσέλευση σε 12 (!) εργολαβικούς εργαζόμενους, καταθέτοντας μάλιστα και ασφαλιστικά μέτρα σε βάρος τους. Κι εδώ όμως αποδείχθηκε ότι καμία πύλη δεν χτίστηκε και κανένας εργαζόμενος δεν παρεμποδίστηκε. Ηταν μάλιστα τόσο εκκωφαντικά τα ψέματα της κυβέρνησης που ούτε το δικαστήριο δεν μπόρεσε να τα κάνει αποδεκτά, απορρίπτοντας την έκδοση προσωρινής διαταγής σε βάρος των εργαζομένων. Τρία στα τρία λοιπόν για την κυβέρνηση. Στην προσπάθεια να συκοφαντήσει τον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων, έσπασε τα μούτρα της. Και αυτό θα συνεχίσει να παθαίνει.

Δεσμεύσεις

Πρώτα - ως κυβέρνηση - έστρωσαν το έδαφος για το αντεργατικό τερατούργημα της ΝΔ, ενσωματώνοντας τις Οδηγίες της ΕΕ για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, νομοθετώντας επιπλέον εμπόδια στην απεργία («κάθε εμπόδιο για καλό», έλεγε με θράσος ο τότε υπουργός Οικονομικών, Τσακαλώτος). Υστερα, σκιαμαχούσαν με την κυβέρνηση για τους «όρους» της σύγχρονης σκλαβιάς, που κατοχυρώνει παραπέρα το αντεργατικό έκτρωμα. Κι αφού έκαναν ό,τι μπορούσαν για να γίνουν οι απεργιακοί αγώνες «τουφεκιά στον αέρα», όταν το «ποτάμι» των λαϊκών αντιδράσεων «φούσκωσε», δύο μέρες πριν από την απεργία της 10ης Μάη, ενημέρωσαν τους εργαζόμενους ότι οι αγώνες είναι αχρείαστοι και ότι η μόνη λύση είναι να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ «χαλίφης στη θέση του χαλίφη»! Την επομένη της απεργίας διαπίστωσαν ότι «δεν υπάρχουν διαθέσεις» για νέα απεργιακή κινητοποίηση τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, προετοιμάζοντας προφανώς αυτό που είδαμε όλοι: Την υπερψήφιση των μισών και πλέον άρθρων, μαζί με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ! Εσπευσαν μάλιστα μετά το «κράξιμο» να «ξεπλύνουν» το άθλιο νομοθέτημα και να κάνουν αβάντα στην κυβέρνηση πως τάχα περιέχει και «θετικές διατάξεις». Αυτοί, λοιπόν, οι ΣΥΡΙΖΑίοι, είναι που «δεσμεύονται» τώρα ότι ως κυβέρνηση θα καταργήσουν τον αντεργατικό νόμο που ψήφισαν το μισό ως αντιπολίτευση. Οσο κι αν προσπαθούν για το αντίθετο, δεν κρύβεται με τίποτα ότι η μόνη «δέσμευση» που έχουν κι αυτοί, όπως και η κυβέρνηση, είναι απέναντι στο κεφάλαιο και τη στρατηγική του, στην οποία θέλουν να σύρουν για μια ακόμα φορά χειροπόδαρα δεμένους τους εργαζόμενους.

Ριζοσπάστης