Αγαπητοί συμπολίτες και αγαπητές συμπολίτισσες,
φίλες και φίλοι,
Αισθανόμαστε την ανάγκη να δημοσιεύσουμε τις σκέψεις και θέσεις μας για τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 2014.
Αν ο καθένας και η καθεμιά μας μέσα στην Πρωτοβουλία έχει τη δική του προσέγγιση στο ζήτημα των εκλογών -γεννώντας συνθήκες για ευπρόσδεκτο διάλογο μεταξύ μας- ως Πρωτοβουλία συλλογικά εκφραζόμαστε με το συνημμένο κείμενο.
Θα χαρούμε να μας πείτε τη δική σας γνώμη ηλεκτρονικά ή, ακόμη καλύτερα, πρόσωπο-με-πρόσωπο σε μια από τις τακτικές, εβδομαδιαίες συναντήσεις μας στο Καφέ Ωραίο στο κέντρο του Ωραιοκάστρου.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Αυτές τις μέρες, όποιο δρόμο και να βαδίσεις, όποιο κανάλι και να ανοίξεις, όποιο έντυπο και να διαβάσεις …, όλα οδηγούν στην κάλπη. Για να «καθορίσουμε το μέλλον μας», »για να λύσουμε τα προβλήματά μας επιλέγοντας σωστά», ... Είτε τους παλιούς «δοκιμασμένους και πετυχημένους», είτε άλλους «με όρεξη, με φρέσκιες ιδέες και σωστή διαχείριση», κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Με αφορμή τα παραπάνω σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου Ενάντια στα Αντιλαϊκά Μέτρα θέλουμε να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς. Το δικαίωμά μας αυτό το αντλούμε όχι μόνο από το ότι είμαστε κάτοικοι του Δήμου Ωραιοκάστρου, αλλά ιδιαίτερα από την ενεργό μας δράση, τη συμμετοχή μας για χρόνια σε πραγματικούς- και όχι εικονικούς αγώνες- με πολλούς συμπολίτες μας (π.χ. ενάντια στα χαράτσια, το κόψιμο ρεύματος και νερού, το ΣΜΑ Ευκαρπίας και την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ, την έμπρακτη στήριξη στους ανέργους, την καταστροφική εξόρυξη χρυσού, την έμπρακτη αλληλεγγύη σε εργατικούς αγώνες, όπως της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, κ.ά.).
Ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις: α)Δεν υποτιμούμε την πολιτική σημασία οποιασδήποτε εκλογικής διαδικασίας, ούτε βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όσους εμπλέκονται σ’ αυτές. Δεν ταυτίζουμε σε καμιά περίπτωση ανθρώπους που συμμετέχουν λιγότερο ή περισσότερο σε κοινωνικούς, λαϊκούς αγώνες, με άλλους οι οποίοι «ενεργοποιούνται» κατά βάση με εκλογικές σκοπιμότητες και στόχο την εξασφάλιση προσωπικών ή παραταξιακών επιδιώξεων. β)Σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου δε συμμετέχουμε στις εκλογές και δε στηρίζουμε κανένα εκλογικό σχήμα. Ορισμένοι «ψίθυροι» που διαδίδονται -φτάνοντας και στα αυτιά μας- ότι τάχα στηρίζουμε συγκεκριμένους συνδυασμούς και ψεύτικοι είναι και αποτελούν ανέντιμη συμπεριφορά.
Επί της ουσίας:
Ποιο είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκοί άνθρωποι σήμερα;
Είναι να «βάλουμε» τα «σωστά» πρόσωπα στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια; Τι πραγματικά περιθώρια υπάρχουν «να υπερασπίσουν τον λαό» από αυτές τις θέσεις; Ιδιαίτερα όταν δεν μπορούν ή δε θέλουν να στηρίζονται σε ένα ζωντανό, μαχητικό κίνημα διεκδίκησης; Πόσους δημάρχους είδαμε να αντιστέκονται πραγματικά -και όχι εικονικά- στην κατάργηση των δικαιωμάτων στην περίθαλψη, την εκπαίδευση, την εργασία, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών στους κερδοσκόπους; Πόσους είδαμε να στέκονται απέναντι σε αυτούς (ντόπιους και ξένους) που τσακίζουν με χίλιους τρόπους τη ζωή μας με την πολιτική της μεγαλύτερης φτωχοποίησης του λαού σε όφελος των τραπεζιτών και λοιπών καπιταλιστών; Αντίθετα, τους είδαμε να «σφιχταγκαλιάζονται» με τους εκπροσώπους τους, σαν τον Γερμανό υφυπουργό Φούχτελ. Με τι σχέδια άραγε; Ακόμα και εδώ στο Ωραιόκαστρο, όπου φρόντισαν με την παρουσία και τις απειλές πολλών δεκάδων ΜΑΤατζήδων και ασφαλιτών να νιώσουμε ξένοι στον τόπο μας.
Τους είδαμε επίσης –και συνεχίζουμε να βλέπουμε- να μην κάνουν τίποτα για το προωθούμενο έγκλημα σε βάρους της υγείας μας, και ιδιαίτερα των παιδιών μας, από την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ. Πού είναι εκείνη- η αποφασισμένη απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο- επιτροπή αγώνα του Δήμου Ωραιοκάστρου; Πότε θα ενημερώσει τους πολίτες για τον κίνδυνο και τον ανάγκη κινητοποίησης; (Τις ερωτήσεις δεν τις θέτουμε μόνο στη συμπολίτευση, αλλά και στην «αντιπολίτευση»). Αντίθετα βλέπουμε τους δημάρχους να διαγκωνίζονται για το ποιος θα προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντα των πολυεθνικών –και ντόπιων συνεργατών τους – για κέρδη από την καύση σκουπιδιών. Είδαμε» συντηρητικούς» και ’’προοδευτικούς’’ δημαρχιακούς παράγοντες να στέλνουν χέρι χέρι τα ΜΑΤ στους κατοίκους της Ευκαρπίας –που δε θέλουν τα σκουπίδια δίπλα στα σπίτια τους – και δεκάδες από αυτούς να τους σέρνουν στα δικαστήρια …
Ο κατάλογος βέβαια μπορεί να συνεχιστεί με πολλά ακόμα ζητήματα. Για την οικονομία του χώρου όμως θα πρέπει να σταματήσουμε εδώ.
Αν ήταν όμως «προοδευτικοί» ή και «αριστεροί» δε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα;
Κατά τη γνώμη μας το «παιχνίδι» είναι «πουλημένο» και το αποτέλεσμα προκαθορισμένο πριν καν γίνει «ο αγώνας». Ιδιαίτερα όταν οι πολίτες, λαϊκοί άνθρωποι είναι στο περιθώριο και ο βασικός ρόλος που τους επιφυλάσσουν είναι του εκλογέα και μετά ξανά στην απελπισία …του καναπέ. Και δυστυχώς από αυτόν τον κανόνα δε ξεφεύγει ούτε η πλειοψηφία των «προοδευτικών», «αριστερών», κ.τ.λ. Αλήθεια, πού είναι οι αμέτρητοι υποψήφιοι «σωτήρες» των εκλογικών συνδυασμών τον υπόλοιπο καιρό; Αν όλοι αυτοί ενεργοποιούνταν καθημερινά ώστε να οργανωθούν οι λαϊκοί άνθρωποι και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους, θα ήταν ίδια η σημερινή κατάσταση της απογοήτευσης, της απελπισίας, του» δεν γίνεται τίποτα», που κυριαρχεί στην πλειοψηφία των ανθρώπων; Θα ήταν τόσο εύκολο να περνάν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο;
Ποιες πραγματικές –και όχι εικονικές – δυνατότητες έχει ένας προοδευτικός δήμαρχος να εφαρμόσει άλλη πολιτική; Για παράδειγμα, μπορεί ένας τέτοιος δήμαρχος να προσλάβει μόνιμο προσωπικό στην καθαριότητα και όχι διμηνίτες, πενταμηνίτες, κ.ά. μόνο και μόνο επειδή δηλώνει αντίθετος στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την πολιτική που τις προωθεί; Στην πράξη δε θα υπηρετήσει την πολιτική του χτυπήματος των εργασιακών δικαιωμάτων και της μη εξυπηρέτησης των πολιτών; Δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα του γενικότερου αντιλαϊκού περιβάλλοντος δε ξεπερνιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων.
Μα τότε τι να κάνουμε;
Κατά τη γνώμη μας ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις υπάρχουν. Προφανώς και δε φιλοδοξούμε να πούμε σε κανένα τι θα ψηφίσει ή αν θα ψηφίσει. Αυτό που θέλουμε όμως να υπογραμμίσουμε είναι ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος –κατά την άποψή μας- είναι ο δρόμος της ενεργοποίησης, της συμμετοχής, του αγώνα. Όχι κάθε 4 ή 5 χρόνια στις κάλπες, αλλά καθημερινά. Το καθημερινό τσάκισμα της ζωής μας και ιδιαίτερα του μέλλοντος των παιδιών μας, αυτό δηλαδή που είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα για την πλειοψηφία, δεν απαντιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων. Απαντιέται με αλλαγές πολιτικών. Αλλάζει όταν η φωνή του λαού έχει δυναμώσει τόσο ώστε να αναγκάσει την άλλη πλευρά να δεχτεί τα αιτήματά μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι -παρ’ όλες τις εξαγγελίες τους- δεν τολμήσανε να κόψουνε ρεύμα για απλήρωτα χαράτσια όσο υπήρχε κίνημα αντίστασης. Το κάνανε όμως όταν το κίνημα σταμάτησε.
Να σπάσουμε λοιπόν την απομόνωση, να αρχίσουμε να συζητάμε μεταξύ μας, να ψάξουμε (γιατί έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν) πώς μπορούμε να οργανώσουμε τη φωνή μας, τον αγώνα μας, να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Να δημιουργούμε συνεχώς, σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς, αγωνιστικά ρυάκια. Να δούμε πως τα ρυάκια αυτά μπορούν να ενωθούν σε ποτάμια (όχι εκλογικά) και χείμαρρους. Να τολμήσουμε να ονειρευτούμε πώς ο τόπος αυτός θα ανήκει σε εμάς και τα παιδιάς μας.
Αν κινηθούμε έτσι τότε οι δημοτικές (και όχι μόνο) εκλογές μπορεί να αποκτήσουν και ένα άλλο νόημα. Διαφορετικά εκτιμάμε ότι θα είναι μία από τα ίδια.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ
e-mail : proraio@hotmail.com
φίλες και φίλοι,
Αισθανόμαστε την ανάγκη να δημοσιεύσουμε τις σκέψεις και θέσεις μας για τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 2014.
Αν ο καθένας και η καθεμιά μας μέσα στην Πρωτοβουλία έχει τη δική του προσέγγιση στο ζήτημα των εκλογών -γεννώντας συνθήκες για ευπρόσδεκτο διάλογο μεταξύ μας- ως Πρωτοβουλία συλλογικά εκφραζόμαστε με το συνημμένο κείμενο.
Θα χαρούμε να μας πείτε τη δική σας γνώμη ηλεκτρονικά ή, ακόμη καλύτερα, πρόσωπο-με-πρόσωπο σε μια από τις τακτικές, εβδομαδιαίες συναντήσεις μας στο Καφέ Ωραίο στο κέντρο του Ωραιοκάστρου.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Αυτές τις μέρες, όποιο δρόμο και να βαδίσεις, όποιο κανάλι και να ανοίξεις, όποιο έντυπο και να διαβάσεις …, όλα οδηγούν στην κάλπη. Για να «καθορίσουμε το μέλλον μας», »για να λύσουμε τα προβλήματά μας επιλέγοντας σωστά», ... Είτε τους παλιούς «δοκιμασμένους και πετυχημένους», είτε άλλους «με όρεξη, με φρέσκιες ιδέες και σωστή διαχείριση», κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Με αφορμή τα παραπάνω σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου Ενάντια στα Αντιλαϊκά Μέτρα θέλουμε να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς. Το δικαίωμά μας αυτό το αντλούμε όχι μόνο από το ότι είμαστε κάτοικοι του Δήμου Ωραιοκάστρου, αλλά ιδιαίτερα από την ενεργό μας δράση, τη συμμετοχή μας για χρόνια σε πραγματικούς- και όχι εικονικούς αγώνες- με πολλούς συμπολίτες μας (π.χ. ενάντια στα χαράτσια, το κόψιμο ρεύματος και νερού, το ΣΜΑ Ευκαρπίας και την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ, την έμπρακτη στήριξη στους ανέργους, την καταστροφική εξόρυξη χρυσού, την έμπρακτη αλληλεγγύη σε εργατικούς αγώνες, όπως της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, κ.ά.).
Ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις: α)Δεν υποτιμούμε την πολιτική σημασία οποιασδήποτε εκλογικής διαδικασίας, ούτε βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όσους εμπλέκονται σ’ αυτές. Δεν ταυτίζουμε σε καμιά περίπτωση ανθρώπους που συμμετέχουν λιγότερο ή περισσότερο σε κοινωνικούς, λαϊκούς αγώνες, με άλλους οι οποίοι «ενεργοποιούνται» κατά βάση με εκλογικές σκοπιμότητες και στόχο την εξασφάλιση προσωπικών ή παραταξιακών επιδιώξεων. β)Σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου δε συμμετέχουμε στις εκλογές και δε στηρίζουμε κανένα εκλογικό σχήμα. Ορισμένοι «ψίθυροι» που διαδίδονται -φτάνοντας και στα αυτιά μας- ότι τάχα στηρίζουμε συγκεκριμένους συνδυασμούς και ψεύτικοι είναι και αποτελούν ανέντιμη συμπεριφορά.
Επί της ουσίας:
Ποιο είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκοί άνθρωποι σήμερα;
Είναι να «βάλουμε» τα «σωστά» πρόσωπα στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια; Τι πραγματικά περιθώρια υπάρχουν «να υπερασπίσουν τον λαό» από αυτές τις θέσεις; Ιδιαίτερα όταν δεν μπορούν ή δε θέλουν να στηρίζονται σε ένα ζωντανό, μαχητικό κίνημα διεκδίκησης; Πόσους δημάρχους είδαμε να αντιστέκονται πραγματικά -και όχι εικονικά- στην κατάργηση των δικαιωμάτων στην περίθαλψη, την εκπαίδευση, την εργασία, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών στους κερδοσκόπους; Πόσους είδαμε να στέκονται απέναντι σε αυτούς (ντόπιους και ξένους) που τσακίζουν με χίλιους τρόπους τη ζωή μας με την πολιτική της μεγαλύτερης φτωχοποίησης του λαού σε όφελος των τραπεζιτών και λοιπών καπιταλιστών; Αντίθετα, τους είδαμε να «σφιχταγκαλιάζονται» με τους εκπροσώπους τους, σαν τον Γερμανό υφυπουργό Φούχτελ. Με τι σχέδια άραγε; Ακόμα και εδώ στο Ωραιόκαστρο, όπου φρόντισαν με την παρουσία και τις απειλές πολλών δεκάδων ΜΑΤατζήδων και ασφαλιτών να νιώσουμε ξένοι στον τόπο μας.
Τους είδαμε επίσης –και συνεχίζουμε να βλέπουμε- να μην κάνουν τίποτα για το προωθούμενο έγκλημα σε βάρους της υγείας μας, και ιδιαίτερα των παιδιών μας, από την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ. Πού είναι εκείνη- η αποφασισμένη απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο- επιτροπή αγώνα του Δήμου Ωραιοκάστρου; Πότε θα ενημερώσει τους πολίτες για τον κίνδυνο και τον ανάγκη κινητοποίησης; (Τις ερωτήσεις δεν τις θέτουμε μόνο στη συμπολίτευση, αλλά και στην «αντιπολίτευση»). Αντίθετα βλέπουμε τους δημάρχους να διαγκωνίζονται για το ποιος θα προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντα των πολυεθνικών –και ντόπιων συνεργατών τους – για κέρδη από την καύση σκουπιδιών. Είδαμε» συντηρητικούς» και ’’προοδευτικούς’’ δημαρχιακούς παράγοντες να στέλνουν χέρι χέρι τα ΜΑΤ στους κατοίκους της Ευκαρπίας –που δε θέλουν τα σκουπίδια δίπλα στα σπίτια τους – και δεκάδες από αυτούς να τους σέρνουν στα δικαστήρια …
Ο κατάλογος βέβαια μπορεί να συνεχιστεί με πολλά ακόμα ζητήματα. Για την οικονομία του χώρου όμως θα πρέπει να σταματήσουμε εδώ.
Αν ήταν όμως «προοδευτικοί» ή και «αριστεροί» δε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα;
Κατά τη γνώμη μας το «παιχνίδι» είναι «πουλημένο» και το αποτέλεσμα προκαθορισμένο πριν καν γίνει «ο αγώνας». Ιδιαίτερα όταν οι πολίτες, λαϊκοί άνθρωποι είναι στο περιθώριο και ο βασικός ρόλος που τους επιφυλάσσουν είναι του εκλογέα και μετά ξανά στην απελπισία …του καναπέ. Και δυστυχώς από αυτόν τον κανόνα δε ξεφεύγει ούτε η πλειοψηφία των «προοδευτικών», «αριστερών», κ.τ.λ. Αλήθεια, πού είναι οι αμέτρητοι υποψήφιοι «σωτήρες» των εκλογικών συνδυασμών τον υπόλοιπο καιρό; Αν όλοι αυτοί ενεργοποιούνταν καθημερινά ώστε να οργανωθούν οι λαϊκοί άνθρωποι και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους, θα ήταν ίδια η σημερινή κατάσταση της απογοήτευσης, της απελπισίας, του» δεν γίνεται τίποτα», που κυριαρχεί στην πλειοψηφία των ανθρώπων; Θα ήταν τόσο εύκολο να περνάν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο;
Ποιες πραγματικές –και όχι εικονικές – δυνατότητες έχει ένας προοδευτικός δήμαρχος να εφαρμόσει άλλη πολιτική; Για παράδειγμα, μπορεί ένας τέτοιος δήμαρχος να προσλάβει μόνιμο προσωπικό στην καθαριότητα και όχι διμηνίτες, πενταμηνίτες, κ.ά. μόνο και μόνο επειδή δηλώνει αντίθετος στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την πολιτική που τις προωθεί; Στην πράξη δε θα υπηρετήσει την πολιτική του χτυπήματος των εργασιακών δικαιωμάτων και της μη εξυπηρέτησης των πολιτών; Δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα του γενικότερου αντιλαϊκού περιβάλλοντος δε ξεπερνιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων.
Μα τότε τι να κάνουμε;
Κατά τη γνώμη μας ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις υπάρχουν. Προφανώς και δε φιλοδοξούμε να πούμε σε κανένα τι θα ψηφίσει ή αν θα ψηφίσει. Αυτό που θέλουμε όμως να υπογραμμίσουμε είναι ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος –κατά την άποψή μας- είναι ο δρόμος της ενεργοποίησης, της συμμετοχής, του αγώνα. Όχι κάθε 4 ή 5 χρόνια στις κάλπες, αλλά καθημερινά. Το καθημερινό τσάκισμα της ζωής μας και ιδιαίτερα του μέλλοντος των παιδιών μας, αυτό δηλαδή που είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα για την πλειοψηφία, δεν απαντιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων. Απαντιέται με αλλαγές πολιτικών. Αλλάζει όταν η φωνή του λαού έχει δυναμώσει τόσο ώστε να αναγκάσει την άλλη πλευρά να δεχτεί τα αιτήματά μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι -παρ’ όλες τις εξαγγελίες τους- δεν τολμήσανε να κόψουνε ρεύμα για απλήρωτα χαράτσια όσο υπήρχε κίνημα αντίστασης. Το κάνανε όμως όταν το κίνημα σταμάτησε.
Να σπάσουμε λοιπόν την απομόνωση, να αρχίσουμε να συζητάμε μεταξύ μας, να ψάξουμε (γιατί έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν) πώς μπορούμε να οργανώσουμε τη φωνή μας, τον αγώνα μας, να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Να δημιουργούμε συνεχώς, σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς, αγωνιστικά ρυάκια. Να δούμε πως τα ρυάκια αυτά μπορούν να ενωθούν σε ποτάμια (όχι εκλογικά) και χείμαρρους. Να τολμήσουμε να ονειρευτούμε πώς ο τόπος αυτός θα ανήκει σε εμάς και τα παιδιάς μας.
Αν κινηθούμε έτσι τότε οι δημοτικές (και όχι μόνο) εκλογές μπορεί να αποκτήσουν και ένα άλλο νόημα. Διαφορετικά εκτιμάμε ότι θα είναι μία από τα ίδια.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ
e-mail : proraio@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου