Τα «θέλω» του ΣΕΒ

Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο του ΣΕΒ, «η χώρα εισέρχεται σε νέα υφεσιακή τροχιά, που ελπίζουμε ότι θα είναι η τελευταία. Και υπάρχουν κάποια εχέγγυα προς αυτή την κατεύθυνση, όπως είναι η υιοθέτηση, ήδη από σήμερα, όλων των μέτρων προσαρμογής για την επόμενη τριετία. Μόνον έτσι θα διαφυλαχθεί, κατά το δυνατόν, η κοινωνική ειρήνη και θα μπορέσει η οικονομία να βρει τον δρόμο της, ιδίως εάν αντισταθμισθούν με επιτυχία οι υφεσιακές επιπτώσεις της ακραίας υπερφορολόγησης και δοθεί ένας ορίζοντας σταδιακής μείωσης των φόρων, μόλις βελτιωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη (...) Δυστυχώς οι προτάσεις ελάφρυνσης του χρέους δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις επιδιώξεις της χώρας μας, ώστε να αποκτήσει ένα σταθερό οικονομικό ορίζοντα για τα επόμενα χρόνια, αφού οι Ευρωπαίοι μετέθεσαν την οριστική λύση για το 2018, δηλαδή μετά τις εθνικές εκλογές της Γερμανίας και της Γαλλίας (...) Πρέπει όλοι μαζί, πολιτικοί και πολίτες, εργοδότες και εργαζόμενοι, να προσπαθήσουμε να συνεννοηθούμε με ειλικρίνεια και συνέπεια». Τι θέλει ο ΣΕΒ; Στηρίζοντας την κυβέρνηση στις έως τώρα επιλογές της (υπάρχουν εχέγγυα ανάκαμψης), ζητά περισσότερες φοροελαφρύνσεις μόλις βελτιωθούν τα δημοσιονομικά μεγέθη (κι άλλη στήριξη), μείωση του χρέους για να εξοικονομηθεί κρατικό χρήμα για κερδοφόρες επενδύσεις και ταξική συνεργασία, υποταγή δηλαδή των εργαζομένων που φοροληστεύονται, τσακίζονται οι μισθοί τους, χάνουν συνεχώς δικαιώματα, στις δικές τους απαιτήσεις για στήριξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Αυτά είναι τα «θέλω» του ΣΕΒ από μια κυβέρνηση έτοιμη να τα υλοποιήσει. Το ζήτημα για τους εργαζόμενους είναι να προτάξουν τα δικά τους «θέλω» με οργάνωση, αντεπίθεση και λαϊκή συμμαχία.

Ποιον δουλεύει;

 

Σχετικά με τη «βόμβα» του ευρω-εισαγγελέα για τις ομαδικές απολύσεις, ο υπουργός Εργασίας με δηλώσεις του είπε, ουσιαστικά, κάντε υπομονή μέχρι να σκάσει. Να πώς την αντιμετώπισε: «Επισημαίνεται πάντως ότι: α) Οι Προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα δεν είναι δεσμευτικές, αποτελούν εισήγηση προς το δικαστήριο. β) Οι Προτάσεις θεωρούν ότι υφίσταται αντίθεση με το ευρωπαϊκό δίκαιο κυρίως ως προς το όργανο που αποφασίζει σχετικά με τις ομαδικές απολύσεις και ως προς ορισμένες άλλες διαδικαστικές παραμέτρους, όχι σε σχέση με τις ουσιαστικές εγγυήσεις προστασίας καθεαυτές, οι οποίες ενσωματώνουν στο ελληνικό δίκαιο κοινοτική οδηγία. Οι ομαδικές απολύσεις αποτελούν, άλλωστε, και ένα από τα θέματα διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση, θα εξασφαλιστεί και σε αυτό το επίπεδο η ουσιαστική προστασία από τις ομαδικές απολύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι επί του ζητήματος υπάρχει στην Ελλάδα ομοφωνία όλων των κοινωνικών συνομιλητών, της εργοδοτικής πλευράς συμπεριλαμβανομένης». Τι λέει δηλαδή; Οτι ακόμη είναι πρόταση. Οτι η πρόταση έχει σχέση με το ποιος αποφασίζει ομαδικές απολύσεις και όχι με τις ουσιαστικές εγγυήσεις προστασίας! Ε, εδώ η κοροϊδία πάει σύννεφο. Γιατί ενώ ανοίγει ο δρόμος για ομαδικές απολύσεις, ο υπουργός το παίζει «άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε» με το ποιος τις αποφασίζει, λες και αυτό θα τις προστατέψει! Οσο για τη συμφωνία των εργοδοτών για ουσιαστική συμφωνία, ε, γι' αυτούς τρώγοντας έρχεται η όρεξη...

Κόφτες - δότες

 

Την εξαίρεση των επενδυτικών δαπανών από την καταμέτρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων και του χρέους, μέσα από μία πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, για να τονωθούν οι επενδύσεις, ζήτησε ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, σε ομιλία του στις Βρυξέλλες στο Brussels Economic Forum. Δε ζήτησε οι όποιες κρατικές δαπάνες είναι αναγκαίες για κάλυψη λαϊκών αναγκών, όπως Υγεία, Πρόνοια, Εκπαίδευση, συντάξεις, προστασία ανέργων κ.λπ., να εξαιρούνται από την καταμέτρηση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Γι' αυτές τις ανάγκες η κυβέρνηση κάνει συνεχώς περικοπές ώστε να πιάσει τα πρωτογενή πλεονάσματα, σ' αυτές έχει βάλει και τον αυτόματο «κόφτη» αν ο προϋπολογισμός δε βγάζει πλεονάσματα. Για τις επενδύσεις όμως και την ενίσχυση των καπιταλιστών διεκδικεί ακάθεκτη. Και ύστερα σου πουλάνε φούμαρα περί δίκαιης ανάπτυξης και αναδιανομής. Αναδιανομή πράγματι κάνουν, κόβοντας απ' το λαό και δίνοντας στο κεφάλαιο.

Περί εξουσίας

 

Ηρθε ο καιρός «εκτός από την κυβέρνηση να πάρουμε και την εξουσία», φέρεται να δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Π. Πολάκης (το απόσπασμα από την «Αυγή»), σε μια παραλλαγή του παλιότερου «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία». Ο κ. υπουργός κάνει πως αγνοεί ότι στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος, με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο στην οικονομία, όποιος και αν είναι στην κυβέρνηση την εξουσία την έχει το κεφάλαιο. Κάθε κυβέρνηση είναι όργανο αυτής της εξουσίας. Απόδειξη γι' αυτό είναι ότι όλες οι κυβερνήσεις, δεξιές, αριστερές, κεντρώες, κινήθηκαν ακριβώς πάνω στην ίδια στρατηγική. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και ο 1,5 χρόνος κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Για λογαριασμό του κεφαλαίου διαπραγματεύτηκε, ψήφισε το 3ο μνημόνιο, προχωρά τις ιδιωτικοποιήσεις, δίνει προνόμια, απαλλαγές από φόρους στο κεφάλαιο, τσάκισε το Ασφαλιστικό, προχώρησε σε φοροεπιδρομή και ετοιμάζεται για νέες ανατροπές στα Εργασιακά. Ολα αυτά που στην πραγματικότητα ζει ο λαός στο πετσί του. Αυτή η εξουσία είναι αντίπαλος του λαού μαζί και κάθε κυβέρνηση που την υπηρετεί, αυτή την εξουσία πρέπει να αντιπαλέψει και σε μια προοπτική να την ανατρέψει.

Ριζοσπάστης Σάββατο 11 Ιούνη 2016