Βέβαια, ψάχνοντας ερμηνεία για κάτι τέτοιους αμίμητους ισχυρισμούς, την απάντηση δίνει ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης, που πριν από μερικές μέρες ξεκαθάρισε ότι καλά έκανε και έκλεισε δημόσια νοσοκομεία, «γιατί δεν είχαν "κίνηση"», λες και μιλάει για φαστφουντάδικα! Θύμισε μάλιστα ότι «δεν υπάρχει επίταξη χωρίς αποζημίωση», δίνοντας άλλη μια διάσταση του γιατί καμία κυβέρνηση δεν θέλει «πολυτελές σύστημα Υγείας», αφού κάτι τέτοιο, πέρα από αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τις λαϊκές ανάγκες, θα στερούσε και πελατεία από τους ιδιώτες κλινικάρχες. Καταλήγοντας στο παραλήρημά του, παραδέχτηκε ουσιαστικά ότι κάτι τέτοιες «πολυτέλειες», δηλαδή ένα σύγχρονο, καθολικό, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, χωρίς καμία επιχειρηματική δραστηριότητα, μπορεί να υπάρξει μόνο στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, λέγοντας ότι «μόνο εκεί γίνονται επιτάξεις χωρίς αποζημίωση». Απλά τα πράγματα: Καπιταλισμός σημαίνει κόσμος να χάνει τη ζωή του για να μη θιγούν τα κέρδη και οι πολυτέλειες μιας χούφτας παράσιτων και τρωκτικών, μεταξύ άλλων και στον τομέα της Υγείας. Ο δρόμος όμως για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών βρίσκεται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Γι' αυτό και το πραγματικό δίλημμα που προκύπτει από την πανδημία, και δεν μπορεί να κρυφτεί, είναι ένα: 'Η με τη βαρβαρότητα, ή με την οργάνωση του λαού για την ανατροπή της.
Και μόνο τα ποσά που σκοπεύουν να δαπανήσουν οι ΗΠΑ για την αναβάθμιση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, που στο εξής θα χρησιμοποιούνται ως πολεμικά ορμητήρια του ΝΑΤΟ στην περιοχή, είναι αρκετά για να καταλάβει κανείς σε τι επικίνδυνες περιπέτειες μπαίνει ο λαός, μετά και την υπογραφή της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας για τις βάσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Λάρισα, όπου ο «εκσυγχρονισμός» του στρατιωτικού αεροδρομίου, για να φιλοξενήσει τα αμερικανικά drones και τον άλλον πολεμικό εξοπλισμό, θα ξεπεράσει - σύμφωνα με δημοσιεύματα - τα 33 εκατ. δολάρια, διαμορφώνοντας μια ολόκληρη «πολιτεία» από κτίρια υποστήριξης και νέα υπόστεγα. Και να σκεφτεί κανείς ότι λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα οι σεισμόπληκτοι στα χωριά της Λάρισας συνεχίζουν να ζουν σε κοντέινερ, μέσα σε άθλιες συνθήκες, ενώ κοντεύει να κλείσει ένας χρόνος από τον σεισμό! Ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ για τις νέες βάσεις στην Ελλάδα καταρρίπτει και το επιχείρημα ότι αυτές δεν είναι «μόνιμες» και ότι οι υποδομές θα αξιοποιούνται περιστασιακά για τις «τρέχουσες» ανάγκες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Είτε μόνιμες όμως είτε ...συναρμολογούμενες, ο ρόλος τους δεν αλλάζει. Ούτε το γεγονός ότι η ανάπτυξή τους σε όλη την ελληνική επικράτεια μετατρέπει τη χώρα και τον λαό σε στόχο, κόντρα σε κάθε εφησυχασμό που προσπαθούν να καλλιεργήσουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, ότι η ενίσχυση της αμερικανικής παρουσίας αυξάνει την ασφάλεια απέναντι σε απειλές και κυρίως αυτές που προέρχονται από την επιθετικότητα της τουρκικής κυβέρνησης.
Νέες απειλές προς τη Ρωσία εξαπέλυσε η τελευταία Σύνοδος των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ, προειδοποιώντας την ότι θα πληρώσει «βαρύ τίμημα» και ότι η αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ είναι αδιαπραγμάτευτη, όπως δείχνουν και τα σχέδια περικύκλωσής της σε όλη τη συνοριογραμμή. Κι ενώ η ένταση ανεβαίνει επικίνδυνα, με την εμπλοκή και της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Σύνοδο, η «λαλίστατη» κατά τ' άλλα κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών ούτε μια κουβέντα δεν βρήκαν να πουν για το ποιες αποφάσεις πάρθηκαν εκεί. Ισως πάλι να έχουν πολλή δουλειά και να μην προφταίνουν, στην προσπάθειά τους να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα από τα προηγούμενα παραμύθια περί ευρωατλαντικών σχεδιασμών και συμφωνιών που «θωρακίζουν» τάχα την ασφάλεια και τη σταθερότητα για τη χώρα και την ευρύτερη περιοχή. Μέρες τώρα τα «ραβασάκια» πάνε κι έρχονται, για να εξηγήσουν πώς γίνεται για παράδειγμα να παρουσιάζουν τις στρατιωτικές συμφωνίες με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ως «θωράκιση» των κυριαρχικών δικαιωμάτων απέναντι στις προκλήσεις της Τουρκίας, και την άλλη μέρα τα ΗΑΕ να υπογράφουν οικονομικές συμφωνίες - μαμούθ με την Τουρκία. 'Η πώς γίνεται να επικαλούνται την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», τη μέρα που υπογραφόταν η Ελληνογαλλική Συμφωνία, και λίγες βδομάδες μετά η Ισπανία να αναλαμβάνει μέρος από τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα της «συμμάχου» Τουρκίας. Απ' όπου και να το πιάσει κανείς, είτε από τους ανταγωνισμούς είτε από τις «λυκοφιλίες» στο πλαίσιο των ΝΑΤΟικών σχεδίων, η πολιτική της εμπλοκής που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα σημαίνει μόνο μεγάλους κινδύνους για τον λαό. Γι' αυτό και πρέπει να τον βρει ακόμα πιο αποφασιστικά απέναντί της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου