Οι νεροκουβαλητές των ναζί

Αναδημοσίευση απο Cogito ergo sum

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες για το ποιος και το τι φταίει που γιγαντώθηκε το τέρας του φασισμού και που μια σημαντική μερίδα πολιτών αυτού του δύσμοιρου τόπου κατάντησαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα ναζιστικό μόρφωμα. Και, μάλιστα, σε ένα ναζιστικό μόρφωμα το οποίο δεν διαθέτει χαρισματικές (έστω και διεστραμμένες) προσωπικότητες σαν τον Χίτλερ ή τον Γκαίμπελς αλλά άτομα περιορισμένης πνευματικής εμβελείας. Ας δούμε, λοιπόν, μερικούς απ' αυτούς που έχυσαν άφθονο νερό στον μύλο αυτού του μορφώματος.

Επειδή το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, ας ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά. Ποιός δεν θυμάται την αποστροφή του σ' εκείνη την διαδικτυακή εκπομπή τού e-Νίκου Χατζηνικολάου, σύμφωνα με την οποία τα παιδιά των ελλήνων εργαζομένων δεν βρίσκουν θέση στους παιδικούς σταθμούς επειδή τις έχουν καταλάβει τα παιδιά των μεταναστών; Και ποιός δεν θυμάται τις επανειλημμένες διακηρύξεις του περί ανακατάληψης των πόλεων; Με τέτοιες αηδίες να βγαίνουν από πρωθυπουργικά χείλη, πώς να μη πει κάποιος ότι και οι χρυσαυγήτες τα ίδια λένε;

Δίπλα στον πρωθυπουργό θα πρέπει να προσμετρήσουμε και τους διάφορους υπουργούς των κυβερνήσεων της τελευταίας τετραετίας, οι οποίοι δημιούργησαν τα εκτρώματα τύπου Αμυγδαλέζας, εξαπέλυσαν κατά των μεταναστών πογκρόμ τύπου "Ξένιος Δίας", σήκωσαν ένα πραγματικό "τείχος τού αίσχους" στα ελληνοτουρκικά σύνορα, αρνούνται την νομιμοποίηση των μεταναστόπουλων που γεννήθηκαν και ζουν σε τούτη την χώρα ακόμη και 25 χρόνια κλπ. Δηλαδή, το μόνο που θα έκανε παραπάνω η Χρυσή Αυγή με τους μετανάστες θα ήταν να τους κάψει σε φούρνους.

Αυτής τής αστικής εξουσίας δεν θα μπορούσαν να μην είναι άξιοι συμπαραστάτες οι -είτε ανεγκέφαλοι είτε αργυρώνητοι- εκπρόσωποι της αστικής δημοσιογραφίας. Αυτοί οι οποίοι, στα πλαίσια της πολυφωνίας (μιας περίεργης ωστόσο πολυφωνίας, η οποία φαίνεται πως δεν συμπεριλαμβάνει τους κομμουνιστές) δεν δίστασαν ποτέ να δώσουν βήμα στα μπάσταρδα του ναζισμού. Όπως π.χ. ο πολύς Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος αφιέρωσε μια ολόκληρη εκπομπή προκειμένου να σμιλέψει την "αγιογραφία" του Μιχαλολιάκου. Ή όπως ο τιμητής των πάντων Γιώργος Τράγκας, ο οποίος κάλεσε στην εκπομπή του πέντε χρυσοκοπριταραίους, τους άφησε επί μία ώρα να λένε ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι και συμπλήρωσε με ύφος καρδιναλίου ότι "αν η Χρυσή Αυγή είναι εκτός συνταγματικού τόξου, τότε ένα εκατομμύριο έλληνες είναι εκτός συνταγματικού τόξου" (σημ. προσέξτε πως οι 420.000 ψήφοι των τελευταίων εκλογών αβγαταίνουν κατά Τράγκα σε ένα εκατομμύριο). Ή όπως ο παραμορφωμένος Μπάμπης Παπαδημητρίου, ο οποίος αποδέχεται μια "σοβαρώτερη Χρυσή Αυγή" και αποκαλύπτει ότι "ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή". Ή όπως ο ηλίθιος διευθυντής τού ραδιοφωνικού Σκάι, ο Άρης Πορτοσάλτε, ο οποίος συμβούλευσε ευθέως τον Κασιδιάρη (την επομένη τής δολοφονίας τού Φύσσα, παρακαλώ!): "βρείτε έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους".

Βέβαια, από όλους τους παραπάνω δεν περιμέναμε τίποτε καλύτερο. Όμως, μάλλον εκπλαγήκαμε δυσάρεστα με τις απόψεις που διατύπωσαν κάποιοι από τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Όπως η ποιήτρια Κική Δημουλά, η οποία δεν ντράπηκε να δηλώσει πως "δεν αντέχω τους μετανάστες στην Κυψέλη, πιάνουν όλα τα παγκάκια" αλλά δεν μπόρεσε να σκεφτεί πως, αν οι μετανάστες είχαν λεφτά στην τσέπη τους, ίσως να κάθονταν στις καφετέριες. Ή όπως ο θρησκευόμενος αοιδός Πέτρος Γαϊτάνος, ο οποίος δήλωσε ότι θαυμάζει τον τσαμπουκά των χρυσαυγητών και ότι θεωρεί πως η Χρυσή Αυγή "εν μέρει καλά πράττει".


Γι' αυτό λέω πως κανένας από όσους προανέφερα δεν δικαιούται να δυσανασχετεί ή να δηλώνει έκπληκτος με την δολοφονία στο Κερατσίνι ή με τις τελευταίες εξελίξεις γενικώτερα (Μελιγαλάς, Πέραμα κλπ). Όλοι αυτοί οι νεροκουβαλητές των ναζί είναι που βόηθησαν το φίδι να επωάσει το αβγό του, οπότε τώρα είναι καλύτερα να λουφάξουν και να πάψουν να μιλάνε. Έτσι κι αλλοιώς, όποτε μιλάνε, μαλακίες λένε. Με ένα μικρό δείγμα απ' αυτές τις μαλακίες θα κλείσω το σημερινό σημείωμα:

- Το χαστούκι δεν σημαίνει ότι κάποιος χαστούκισε κάποιον συνάνθρωπό μας. Συμβολίζει χτυπάω κάτι κατεστημένο (ο Γιάννης Μπέζος αναλύει -και δικαιολογεί- το τηλεοπτικό χαστούκι τού Κασιδιάρη στην "κατεστημένη" Λιάνα Κανέλλη).

- Αν η Χρυσή Αυγή είναι το αβγό, ο ΣυΡιζΑ είναι το φίδι (ο ιδρυτής τού δημοκρατικού κόμματος "Δημιουργία Ξανά" Θάνος Τζήμερος απενοχοποιεί τους ναζί και στοχοποιεί τον ΣυΡιζΑ).

"Οι πακιστανοί στα φανάρια
προσβάλλουν την αισθητική μου"
(Νότης Σφακιανάκης,
εδώ σε επίδειξη αισθητικής)

- Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για την δημοκρατία (ο λόγιος πρώην πρόεδρος της βουλής Βύρων Πολύδωρας χτυπάει τους χρυσαυγήτες φιλικά στην πλάτη, λίγο πριν σχολιάσει για το ενδεχόμενο συνεργασίας Ν.Δ.- Χ.Α.  "βεβαίως και συνεργασία με την Χρυσή Αυγή").

- Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα (ο μακεδονομάχος έκπτωτος περιφερειάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης λέει φωναχτά αυτό που άλλοι ψιθυρίζουν).

- Η Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζεται κατά πολλούς από σκληρό ακτιβισμό (ο ακραιφνής νεοφιλελεύθερος Φαήλος Κρανιδιώτης δεν βλέπει καμμιά παρανομία και θεωρεί τους χρυσαυγήτες απλώς "σκληρούς ακτιβιστές", δηλαδή κάτι σαν μια Γκρηνπής που το παρακάνει).

- Η Χρυσή Αυγή είναι το πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την μεταπολίτευση και με τον ακτιβισμό παράγει την εμπιστοσύνη τής κοινωνίας και απολαμβάνει δημοσκοπικά οφέλη (ο αναμορφωτής Ανδρέας Λοβέρδος πάει την προηγούμενη κουβέντα τού Φαήλου ένα βήμα παραπέρα και αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει όριο στο πόσες μαλακίες μπορούν να χωρέσουν σε μια πρόταση).

- Θα ψήφιζα Χρυσή Αυγή αν ήταν να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο (ο τραγουδιστής Γιάννης Πλούταρχος σε μία ακόμη μαλακία, από εκείνες που του έχουν κολλήσει το "καλύτερα να τραγουδάς παρά να μιλάς").

- Η Χρυσή Αυγή ουσιαστικά αφυπνίζει αυτό που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας: να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να έρθει να μας βιάσει (ο αγράμματος αλλά υψηλής αισθητικής τραγουδιστής Νότης Σφακιανάκης υπεννοεί ότι κάποιοι τον βίαζαν ώσπου τον ξύπνησε η Χρυσή Αυγή).

- Να λοιπόν γιατί ο λαός που δεν μασάει κουτόχορτο ψηφίζει Χρυσή Αυγή (το λαϊκό παιδί Σταμάτης Γονίδης πιστοποιεί ότι δεν έχει πάρει χαμπάρι πως αυτό που μασάει ο ίδιος ΕΙΝΑΙ κουτόχορτο).


Σημείωση: Τα περισσότερα στοιχεία του σημερινού σημειώματος αντλήθηκαν από το τελευταίο τεύχος τού περιοδικού HotDoc.