«Οι νόμοι του Καπιταλισμού, που είναι τυφλοί και παραμένουν αόρατοι για το μέσο άνθρωπο, δρουν στο άτομο χωρίς αυτό να το γνωρίζει. Κάποιος μπορεί να δει μόνο την απεραντοσύνη ενός φαινομενικά άπειρου ορίζοντα. Έτσι έχει σχεδιαστεί απ’ τους προπαγανδιστές του Καπιταλισμού που φιλοδοξούν να βγάλουν συμπεράσματα απ’ το παράδειγμα ενός Ροκφέλλερ – αναφορικά με τις πιθανότητες της ατομικής επιτυχίας. Η ποσότητα της φτώχειας και της δυστυχίας που απαιτείται για τη δημιουργία ενός Ροκφέλλερ, και η ποσότητα της εξαχρείωσης που συνεπάγεται η συσσώρευση μιας τέτοιας περιουσίας, βρίσκονται έξω απ’ την εικόνα και δεν είναι πάντα δυνατό για τις λαϊκές δυνάμεις να την αναδείξουν… Είναι ένας διαγωνισμός ανάμεσα σε λύκους. Κάποιος μπορεί να κερδίσει μόνο πατώντας στην αποτυχία των άλλων».
«Ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τη δύναμη, αλλά διδάσκει επί πλέον την ιδεολογία της άρχουσας τάξης. Η άμεση προπαγάνδα γίνεται από κείνους που έχουν αναλάβει να εξηγήσουν το αναπόδραστο ενός ταξικού καθεστώτος, είτε θεϊκής προέλευσης είναι είτε επιβεβλημένο από τη φύση κατά μηχανικό τρόπο. Αυτό αφοπλίζει τις μάζες που νοιώθουν καταπιεζόμενες από ένα κακό εναντίον του οποίου είναι αδύνατον να αντιδράσουν».
«Ο νόμος της αξίας δεν είναι πια η απλή αντανάκλαση των σχέσεων παραγωγής. Οι καπιταλιστές μονοπωλητές την περικλείουν σε μια περίπλοκη κενολογία, καθιστώντας την μια υπάκουη υπηρέτρια, ακόμα κι όταν οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι καθαρά εμπειρικές».
- “Ο Σοσιαλισμός και ο Άνθρωπος στην Κούβα”, 1965.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου