ημεροδρομος
Κάποιοι γιόρτασαν τις 100 μέρες της
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Σε αυτό το χρονικό διάστημα περάσαμε από το
«σκίσιμο των μνημονίων» που χάθηκε στο δρόμο, κάναμε στάση στην
επικοινωνιακή επίθεση του Γιάνη Βαρουφάκη με αρκετή «δημιουργική
ασάφεια» και οδεύουμε στον «έντιμο συμβιβασμό».
Τις τελευταίες μέρες έχει σχολιαστεί
ποικιλοτρόπως ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος γεμάτος
χαρά τραγουδούσε με τους συναδέλφους του στο ΝΑΤΟ, μετά τη σύνοδο στην
Αττάλεια της Τουρκίας. Κάτι που πέρασε στα «ψιλά» είναι μια φράση του
Παναγιώτη Λαφαζάνη, στις απαντήσεις που έδωσε, κατά τη διάρκεια του
συνεδρίου του Economist. Παραθέτουμε ολόκληρη την ερώτηση και ολόκληρη
την απάντηση, αποφεύγοντας κάθε σχόλιο για «κοπτοραπτική» (οι υπογραμμίσεις δικές μας):
«Ερώτηση: Ακούμε με
μεγάλη ικανοποίηση για τα έργα υποδομής που προωθεί σήμερα η Ελληνική
Κυβέρνηση, κυρίως στον τομέα του Φυσικού Αερίου και στον τομέα του
Ηλεκτρισμού. Η υλοποίηση αυτών των έργων υποδομής που είναι πολύ
σημαντικά, απαιτούν προσέλκυση επενδυτών και διασφάλιση της βιωσιμότητας
της ελληνικής αγοράς ενέργειας. Για να επιτευχθεί αυτό, το
καλύτερο όπλο που έχουμε στα χέρια μας είναι η απελευθέρωση των αγορών. Η
σημερινή κυβέρνηση συμπεριλαμβάνει τον στόχο αυτό της απελευθέρωσης των
αγορών, δηλαδή της αύξησης του υγιούς ανταγωνισμού στη χώρα μας προς
υποστήριξη τέτοιων έργων, αλλά φυσικά και με άλλες παράπλευρες θετικές
συνέπειες, με σημαντικότερη την επιστροφή καταρτισμένων νέων στην χώρα;
Παναγιώτης Λαφαζάνης:
Βεβαίως είναι σωστό ότι στην Ελλάδα, παρά την κρίση και παρά τις
δυσκολίες, αναπτύσσονται αυτήν περίοδο μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις.
Κυρίως, βεβαίως, επενδύσεις του δημοσίου, όπως της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ,
αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Και αυτό είναι θετικό γιατί δείχνει ότι η
ενέργεια μπορεί να γίνει μοχλός αναπτυξιακών αναζωογονήσεων για την
ελληνική οικονομία, που τόσο πολύ τις έχουμε ανάγκη. Όσον αφορά
την «απελευθέρωση των αγορών», βεβαίως η Ελλάδα και η πολιτική της
κυβέρνησής μας είναι υπέρ ενός υγιούς ανταγωνισμού, με μία παρατήρηση
όμως : απελευθέρωση των αγορών δεν σημαίνει υποβάθμιση και κατάργηση του
δημόσιου τομέα στο χώρο της ενέργειας. Απελευθέρωση των αγορών
δεν σημαίνει διάσπαση της ΔΕΗ και ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Δεν σημαίνει
ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, δεν σημαίνει ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ. Με δύο
λόγια, απελευθέρωση των αγορών δεν σημαίνει να τελειώνουμε με τον ισχυρό
δημόσιο παρεμβατικό τομέα στον ενεργειακό χώρο της Ελλάδας. Αυτό δεν θα
γίνει στο όνομα οποιασδήποτε απελευθέρωσης στη χώρα μας, διότι δεν
είναι εθνικά ωφέλιμο και αντί να βοηθήσει στην ενεργειακή επάρκεια και
ασφάλεια, θα οδηγήσει στην ενεργειακή διάλυση. Όπως απελευθέρωση δεν
σημαίνει ασυδοσία των ιδιωτικών συμφερόντων στο χώρο της ενέργειας και
προνομιακή μεταχείρισή τους, όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν,
σε βάρος των δημόσιων επιχειρήσεων. Γιατί, αυτό συμβαίνει στη χώρα μας.
Αυτό που συμβαίνει, είναι προνομιακά να ενισχύονται οι ιδιώτες σε βάρος
του δημοσίου. Αυτό θα σταματήσει και ήδη έχει σταματήσει από την
κυβέρνησή μας».
Αλήθεια, από πότε η Αριστερά (πρώτη,
δεύτερη ή τρίτη φορά) είναι υπέρ ενός «υγιούς ανταγωνισμού»; Εδώ
ξεκινάει μια άλλη συζήτηση με συγκεκριμένο θέμα: Για ποια Αριστερά μιλάμε;
– Για την Αριστερά που θεωρεί ότι θα ρυθμίσει τον «ανταγωνισμό» ή την Αριστερά της ανατροπής του «ανταγωνισμού»;
– Για την Αριστερά των «έντιμων συμβιβασμών» ή την Αριστερά της ρήξης;
– Για την Αριστερά που λατρεύει
την Ευρωπαϊκή Ένωση ή την Αριστερά που είναι ενάντια στην
(καπιταλιστική) Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί είναι ενάντια στους λαούς;
– Για την Αριστερά που αναγνωρίζει το χρέος ή την Αριστερά που απαιτεί διαγραφή του χρέους, γιατί δεν είναι χρέος του λαού;
– Για την Αριστερά που θεωρεί
ότι υπάρχει «υγιής ανταγωνισμός» ή την Αριστερά που δεν έχει καμία
αμφιβολία πως ο «υγιής ανταγωνισμός» είναι απλά μια νομότυπη ζούγκλα της
«αγοράς»;
Και ο κατάλογος μεγαλώνει από την ίδια την πραγματικότητα.
Υ.Γ: Τα 751 ευρώ και οι άλλες δεσμεύσεις
φαίνεται (προς το παρόν;) πως χάνονται κάπου ανάμεσα στον «υγιή
ανταγωνισμό» και την «απελευθέρωση των αγορών»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου