Ριζοσπάστης Τετάρτη 15 Ιούλη 2015
Να 'χαμε να λέγαμε...
Σε
αντίθεση με το βασικό κόμμα της συγκυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από
καιρό έχει σταματήσει πια να μιλά για «κόκκινες γραμμές» (και πώς να
κάνει κι αλλιώς, όταν φέρνει με την υπογραφή του το νέο αβάσταχτο
μνημόνιο!), τη σχετική φιλολογία περί «κόκκινων γραμμών» προσπαθούσαν να
συντηρήσουν οι ΑΝΕΛ...Μόνο που κι αυτοί, από εκεί που κάποτε
τις τοποθετούσαν στην κατάργηση των μνημονίων και του «αγγλικού
δίκαιου», λίγο - λίγο έφτασαν τελικά, μέχρι πριν από λίγες μέρες, να
ψελλίζουν μόνο κάτι για τον ΦΠΑ στα νησιά... Τώρα μάλιστα που αποφάσισαν
να ψηφίσουν «κανονικότατα» το πολυνομοσχέδιο με τα αντιλαϊκά
προαπαιτούμενα για τη σύναψη του τρίτου μνημονίου, μεταξύ αυτών και την
κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα νησιά, το γύρισαν αλλού: «Δεσμευόμαστε και θα ψηφίσουμε», λένε, μόνο «αυτά για τα οποία συμφωνήσαμε στο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών» - με το περιβόητο «κοινό ανακοινωθέν» που συνυπέγραψαν οι αρχηγοί των ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ - «και όχι άλλα μέτρα που επιβάλλονται»...
Μόνο που το ένα άρθρο του πολυνομοσχεδίου που αποφάσισαν να
υπερψηφίσουν, προβλέπει ρητά την έγκριση του συνόλου της αντιλαϊκής
απόφασης της προχτεσινής Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης και το άλλο
περιέχει ένα βασικό κομμάτι των «άλλων μέτρων που επιβάλλονται». Τι θα
ψηφίσουν δηλαδή;
Ετσι είναι... Μπροστά στα συμφέροντα του κεφαλαίου όλα τα άλλα είναι... «να 'χαμε να λέγαμε». Είναι πάντως και σημειολογικά... εντυπωσιακό να βλέπεις τον... υπουργό Αμυνας να εγκαταλείπει με τέτοια ταχύτητα τη μια «κόκκινη γραμμή» μετά την άλλη!
Ετσι είναι... Μπροστά στα συμφέροντα του κεφαλαίου όλα τα άλλα είναι... «να 'χαμε να λέγαμε». Είναι πάντως και σημειολογικά... εντυπωσιακό να βλέπεις τον... υπουργό Αμυνας να εγκαταλείπει με τέτοια ταχύτητα τη μια «κόκκινη γραμμή» μετά την άλλη!
Ολα μέλι - γάλα
«Χουντοκάναλα»,
«σφηκοφωλιές κατά της δημοκρατίας», «προπαγανδιστικά όργανα των
τοκογλύφων και του παλιού πολιτικού κατεστημένου»... Αυτά ήταν μερικά
μόνο από τα σχόλια που έκαναν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για τα ΜΜΕ, ενώ
πολλοί δημοσιογράφοι ανταπέδιδαν τους χαρακτηρισμούς και οι καβγάδες στα
πάνελ ανάμεσα στους υποστηρικτές του «Ναι» και του «Οχι» ήταν ομηρικοί.
Ολα αυτά συνέβαιναν τη βδομάδα που πάλευαν για να εγκλωβίσουν τους
εργαζόμενους στο ψευτοδίλημμα του δημοψηφίσματος. Ομως, από προχτές
άλλαξε το τροπάρι: Η συμφωνία κλείνει και η εθνική ομοψυχία για να
ξετινάξουν το λαό απαιτεί αντίστοιχο κλίμα και στα αστικά ΜΜΕ. Ξαφνικά
«αναγνωρίζεται» η ωριμότητα της κυβέρνησης, επιστρέφει ο πολιτικός
πολιτισμός στα πάνελ και τα στελέχη της απολαμβάνουν την προστασία και
τη θαλπωρή των καναλιών χωρίς εντάσεις. Μάλιστα, οι γνώμες και απόψεις
που ανταλλάσσουν οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων γίνονται σε κλίμα
εποικοδομητικής συνεργασίας, θυμίζοντας μέρες συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ -
ΛΑ.Ο.Σ. και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Η προσπάθεια εγκλωβισμού του λαού στους
«εθνικούς στόχους», δηλαδή στην ανάκαμψη του κεφαλαίου, περνάει σε άλλη
φάση, προκειμένου να δεχτεί αδιαμαρτύρητα το νέο μνημόνιο και να
αισθάνεται ανακουφισμένος.
Οι «διαφωνούντες» εντός ΣΥΡΙΖΑ...
Ανεβαίνει
ξανά το γνωστό έργο, με πρωταγωνιστές τους διαφωνούντες στο εσωτερικό
του κυβερνώντος κόμματος: Το κλασικό παιχνίδι που παίζεται μπροστά στα
μάτια του λαού, όταν παίρνονται σκληρά μέτρα σε βάρος του, με στόχο να
αθωώνεται τελικά το σύστημα της εκμετάλλευσης και να εγκλωβίζονται
δυνάμεις στις προσπάθειες αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού, ώστε
ανενόχλητο το κεφάλαιο να εξαπολύει την επίθεσή του στο λαό. Αλήθεια,
ποια ήταν η αντίδραση της «Αριστερής Πλατφόρμας», όταν στις 20 Φλεβάρη
νομιμοποιούνταν όλα τα προηγούμενα μνημόνια; Οταν ο Π. Καμμένος
ανακοίνωνε συνεκμετάλλευση του Αιγαίου με τις ΗΠΑ και νέα ΝΑΤΟική βάση;
Οταν η κυβέρνηση δημοσίευε τις προτάσεις της που ήταν σχεδόν ίδιες με
αυτές του Γιούνκερ; Σήμερα, πάλι τι προτείνουν στο λαό; «Εξοδο από το
ευρώ - για την ΕΕ ούτε λόγος - ώστε να εξασφαλιστεί η έξοδος από την
ύφεση και η ανάπτυξη»... Για ποια ανάπτυξη κάνουν λόγο; Προφανώς για την
καπιταλιστική ανάπτυξη, που αντικειμενικά πάει χέρι-χέρι με τη
χειροτέρευση της ζωής των εργαζομένων. Αυτή είναι η εναλλακτική που
προτείνουν, που όμως την ντύνουν με συνθήματα για ρήξεις και
συγκρούσεις. Ο,τι έκανε, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολό του μέχρι το Γενάρη
του 2015 που βγήκε κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου