Εξάλλου, ούτε το κράτος ήταν
ανίκανο στα μέσα της δεκαετίας του 2000 στη στήριξη με όλα τα μέσα της
καπιταλιστικής ανάκαμψης, ούτε καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει
χωρίς «διαπλοκή», χωρίς στήριξη του λεγόμενου «ιδιωτικού τομέα», δηλαδή
του κεφαλαίου, από το αστικό κράτος.
Τα παραμύθια, όμως, αυτά περί
εξυγίανσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν
συγκεκριμένο στόχο: Να εξαναγκάσει τους εργαζόμενους να «χωνέψουν» ή
τουλάχιστον να ανεχτούν τη βάρβαρη πολιτική, προσδοκώντας ότι μια υγιής
ανάπτυξη θα φέρει τάχα ευημερία στο λαό.
Κι έτσι να υπομένουν την
κόλαση, στο όνομα της σωτηρίας στη «δευτέρα παρουσία».
Οι εργαζόμενοι
οφείλουν να μη δείξουν καμιά ανοχή και να οργανώσουν την αντεπίθεσή
τους.
Διευρύνουν το «περιθώριο»
«Κανένας στο περιθώριο» τιτλοφορείται «δράση» που ανέλαβε η ΝΔ, υπό την «αιγίδα» του προέδρου της και εξελίσσεται σε όλη την επικράτεια, με στόχο «έως το τέλος Ιουλίου, στελέχη του κόμματος να έχουν συνεργαστεί με περισσότερες από 1.000 δομές σε όλη τη χώρα». Πιάνουν επαφή με ιδρύματα, ΜΚΟ, φορείς που στηρίζουν αναξιοπαθούντες, απόκληρους του συστήματος. «Με
τον τρόπο αυτό, η ΝΔ θέλει να βοηθήσει έμπρακτα τις δομές κοινωνικής
αλληλεγγύης και να συμμετέχει ενεργά στη διατήρηση του κοινωνικού ιστού,
στην ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας και φροντίδας συμπολιτών μας
που το έχουν ανάγκη, αλλά και στον περιορισμό των κοινωνικών ανισοτήτων
και αποκλεισμών» αναφέρουν στη ΝΔ.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την πρεμούρα τους να καλύψουν την απόσταση που τους χωρίζει (και) σε αυτό το ζήτημα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι μανούλα στο να τάζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δίνοντας κάποια ψίχουλα προς διαχείριση της ακραίας φτώχειας.
Ενώ στην ουσία, πέρα από τον ανταγωνισμό τους πάνω στα μείγματα της τέτοιας διαχείρισης, κάνουν και οι δυο ό,τι μπορούν, υπηρετώντας την εξουσία του κεφαλαίου, που διευρύνει ακριβώς αυτό το «περιθώριο» προς αναθέρμανση της οικονομίας του.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την πρεμούρα τους να καλύψουν την απόσταση που τους χωρίζει (και) σε αυτό το ζήτημα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι μανούλα στο να τάζει φύκια για μεταξωτές κορδέλες, δίνοντας κάποια ψίχουλα προς διαχείριση της ακραίας φτώχειας.
Ενώ στην ουσία, πέρα από τον ανταγωνισμό τους πάνω στα μείγματα της τέτοιας διαχείρισης, κάνουν και οι δυο ό,τι μπορούν, υπηρετώντας την εξουσία του κεφαλαίου, που διευρύνει ακριβώς αυτό το «περιθώριο» προς αναθέρμανση της οικονομίας του.
Το μήνυμα ελήφθη...
«Ευελπιστούμε
και από την ελληνική πλευρά να μας δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον
και το καλύτερο είναι να μην έχουμε τόσες πολλές απεργίες», είπε ο
πρόεδρος της «Cosco» στον Αλ. Τσίπρα κατά τη συνάντησή τους στη Σαγκάη.
Οπως όλα δείχνουν, και παρά την προσπάθεια του πρωθυπουργού να απαντήσει με μισόλογα, η κυβέρνηση έχει πάρει το μήνυμα προ πολλού, κρίνοντας από την πρόθεσή της να αλλάξει το συνδικαλιστικό νόμο προς το χειρότερο, με έμφαση την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία. Σε κάθε περίπτωση, το συμπέρασμα είναι ότι για τους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους, η ανάκαμψη της οικονομίας δεν συμβαδίζει με τα εργατικά δικαιώματα και άρα με την υπεράσπισή τους από τα συνδικάτα μέσω και της απεργίας.
Με δεδομένο ότι στην «Cosco» το προηγούμενο διάστημα δεν έγιναν τόσο μεγάλοι απεργιακοί αγώνες, που να εξηγούν την «ανησυχία» του προέδρου της, βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι οι διάφοροι επίδοξοι επενδυτές ενδιαφέρονται συνολικά για ένα περιβάλλον που να επικρατεί η άκρα του τάφου σιωπή σε όλους τους κλάδους.
Αν, λοιπόν, κανείς αναρωτιέται ποιανού τις απαιτήσεις υλοποιούν τα μνημόνια και για ποιον σκοπό, δεν έχει παρά να ακούσει τα όσα δηλώνουν οι μεγαλοεπιχειρήσεις και επίδοξοι επενδυτές μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Οπως όλα δείχνουν, και παρά την προσπάθεια του πρωθυπουργού να απαντήσει με μισόλογα, η κυβέρνηση έχει πάρει το μήνυμα προ πολλού, κρίνοντας από την πρόθεσή της να αλλάξει το συνδικαλιστικό νόμο προς το χειρότερο, με έμφαση την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία. Σε κάθε περίπτωση, το συμπέρασμα είναι ότι για τους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους, η ανάκαμψη της οικονομίας δεν συμβαδίζει με τα εργατικά δικαιώματα και άρα με την υπεράσπισή τους από τα συνδικάτα μέσω και της απεργίας.
Με δεδομένο ότι στην «Cosco» το προηγούμενο διάστημα δεν έγιναν τόσο μεγάλοι απεργιακοί αγώνες, που να εξηγούν την «ανησυχία» του προέδρου της, βγαίνει εύκολα το συμπέρασμα ότι οι διάφοροι επίδοξοι επενδυτές ενδιαφέρονται συνολικά για ένα περιβάλλον που να επικρατεί η άκρα του τάφου σιωπή σε όλους τους κλάδους.
Αν, λοιπόν, κανείς αναρωτιέται ποιανού τις απαιτήσεις υλοποιούν τα μνημόνια και για ποιον σκοπό, δεν έχει παρά να ακούσει τα όσα δηλώνουν οι μεγαλοεπιχειρήσεις και επίδοξοι επενδυτές μέσα κι έξω από την Ελλάδα.
Εξομολογήσεις ... αγάπης
«Πιστεύω
ότι πρέπει να γίνεται σωστή διαπαιδαγώγηση, ώστε σε όλα τα σχολεία τα
παιδιά να μαθαίνουν ότι πρέπει να αγαπούν την πατρίδα τους και εφόσον
είμαστε και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την Ευρωπαϊκή Ενωση»! Αυτή ήταν επί
λέξει η προτροπή του χρυσαυγίτη ευρωβουλευτή Συναδινού, κατά τη
διάρκεια τοποθέτησής του στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο
Στρασβούργο. Οι χρυσαυγίτες δεν μπορούν να κρύψουν την αγάπη και την
πίστη τους στη λυκοσυμμαχία των καπιταλιστών, την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ο κίβδηλος «πατριωτισμός» τους ταυτίζεται με τον «πατριωτισμό» του κεφαλαίου και με τη συμμαχία του, που υπηρετεί τα συμφέροντά του. Στην Ελλάδα δημαγωγούν παριστάνοντας τους «αντισυστημικούς», για να κοροϊδεύουν και να «ψαρεύουν σε θολά νερά». Στα σαλόνια, όμως, των Βρυξελλών και του Στρασβούργου, χαλαρώνοντας στο φιλικό περιβάλλον των αφεντικών τους, νιώθουν άνετα να ...εξομολογηθούν την αγάπη τους για την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η εγκληματική ναζιστική οργάνωση και ο ρόλος της αποκαλύπτονται καθημερινά.
Υπηρετεί το κεφάλαιο και τις συμμαχίες του, ΕΕ και ΝΑΤΟ, «δεν είναι καν ευρωσκεπτικιστές, είναι πούροι ευρωλάγνοι», όπως τους απάντησε και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, στην τοποθέτησή του στη συνέχεια. Εχθροί του λαού, που πρέπει να πάρουν τη θέση που τους αξίζει, όπως οι πολιτικοί τους πρόγονοι: στα αζήτητα της Ιστορίας, μαζί με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν.
Ριζοσπάστης
Ο κίβδηλος «πατριωτισμός» τους ταυτίζεται με τον «πατριωτισμό» του κεφαλαίου και με τη συμμαχία του, που υπηρετεί τα συμφέροντά του. Στην Ελλάδα δημαγωγούν παριστάνοντας τους «αντισυστημικούς», για να κοροϊδεύουν και να «ψαρεύουν σε θολά νερά». Στα σαλόνια, όμως, των Βρυξελλών και του Στρασβούργου, χαλαρώνοντας στο φιλικό περιβάλλον των αφεντικών τους, νιώθουν άνετα να ...εξομολογηθούν την αγάπη τους για την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η εγκληματική ναζιστική οργάνωση και ο ρόλος της αποκαλύπτονται καθημερινά.
Υπηρετεί το κεφάλαιο και τις συμμαχίες του, ΕΕ και ΝΑΤΟ, «δεν είναι καν ευρωσκεπτικιστές, είναι πούροι ευρωλάγνοι», όπως τους απάντησε και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, στην τοποθέτησή του στη συνέχεια. Εχθροί του λαού, που πρέπει να πάρουν τη θέση που τους αξίζει, όπως οι πολιτικοί τους πρόγονοι: στα αζήτητα της Ιστορίας, μαζί με το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου