Πέφτουν κορμιά...

Ενα πράγμα που κυριάρχησε στη δεύτερη «αξιολόγηση» ήταν οι ρυθμίσεις για τα επιχειρηματικά «κόκκινα» δάνεια. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε, γράφτηκε και σβήστηκε πολλές φορές, ενώ υπήρξαν παρεμβάσεις από το σύνολο των κομμάτων και των εργοδοτικών φορέων, στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο. Θα αναρωτηθεί κανείς: Γιατί τόση φασαρία για μια ρύθμιση; Την απάντηση τη δώσαμε πολλές φορές από τον «Ριζοσπάστη», γράφοντας για τις επιχειρηματικές και πολιτικές κόντρες που παίζονται στο παρασκήνιο για το ποιες υπερχρεωμένες επιχειρήσεις και με ποιους όρους θα εξαφανιστούν από τον χάρτη ως «μη βιώσιμες» και προς όφελος άλλων, που θα μοιραστούν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα.

... για την «επόμενη μέρα»

 

Προς επιβεβαίωση, δημοσιεύματα στον κυριακάτικο Τύπο κάνουν λόγο για «ολοκληρωτική αναδιάρθρωση του επιχειρηματικού χάρτη της χώρας, με βάση τη διαχείριση των "κόκκινων" δανείων και των προβληματικών επιχειρήσεων», καθώς «οι παλαιοί ιδιοκτήτες που δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και δεν θα συμβάλουν στη διεκδικούμενη από τις τράπεζες αναδιάρθρωση θα αποβληθούν», με την εκτίμηση ότι σε ένα χρόνο «θα έχει αλλάξει χέρια το 70% της ελληνικής επιχειρηματικότητας, με τους ξένους να πρωταγωνιστούν σε αυτή την ανασύνταξη της ελληνικής παραγωγικής βάσης. Η πλειονότητα των παλαιών επιχειρηματιών θα βρεθεί εκτός αγοράς και τη θέση τους θα καταλάβουν νέοι φιλόδοξοι παίκτες και νέα σχήματα». Γίνεται επομένως αντιληπτό ότι στο παρασκήνιο «πέφτουν κορμιά» για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, που θα καθορίσει εν πολλοίς τον επιχειρηματικό χάρτη για τα επόμενα χρόνια...

Ερευνες και δημοσιεύματα... 

 

Συνεχίζει η «Εφημερίδα των Συντακτών» την επίμονη προσπάθεια να υπερασπιστεί την έκθεση του Ιδρύματος Χάινριχ Μπελ που πρωτοδημοσίευσε στις 24/5 και το συμπέρασμα της έκθεσης ότι το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έχουν αντισημιτική δράση, επειδή τον Αύγουστο του 2006, στη διάρκεια κινητοποίησης για τον πόλεμο του Ισραήλ ενάντια στον Λίβανο, συνδικάτα και φορείς του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος διαδήλωσαν έξω από το μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Θυμίζουμε ότι σε εκείνον τον πόλεμο, ανάμεσα στους πολλούς νεκρούς ήταν και μικρά παιδιά, φωτογραφίες των οποίων ανάρτησαν οι διαδηλωτές κοντά στο μνημείο, πράγμα που στην έκθεση χαρακτηρίζεται «βεβήλωση».

... σε ειδικές αποστολές

 

Σε νέο της δημοσίευμα, η «ΕφΣυν» υπερασπίζεται την ουσία των όσων γράφει η έκθεση και συνηγορεί ότι πράγματι, ο αντισημιτισμός είναι «ίδιον» της «αριστεράς» στην Ελλάδα. Κάνει μάλιστα και διάφορες ανιστόρητες αναφορές στην ΕΣΣΔ για να στηρίξει τα γραφόμενά της, ενώ με σθένος αναπαράγει τα επιχειρήματα της έκθεσης αναφορικά με την κινητοποίηση του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, που είναι και το μοναδικό στοιχείο που ...πιστοποιεί τον αντισημιτισμό του. Μετά κι απ' αυτό το δημοσίευμα της «ΕφΣυν», μας λύνεται πλέον κάθε απορία για τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης έκθεσης, αλλά και την επιμονή της εφημερίδας να υπερασπιστεί το περιεχόμενό της: Στο πλαίσιο της σύσφιξης των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ και της επικείμενης τριμερούς, με τη συμμετοχή και της Κύπρου για τα ζητήματα της Ενέργειας, η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα του κράτους του Ισραήλ χρειάζεται ένα γερό «ξέπλυμα», μαζί και τη σπουδή της κυβέρνησης να αναβαθμίσει τη μεταξύ τους συνεργασία. Κι όπως φαίνεται, κάποιοι έχουν αναλάβει ειδικές αποστολές και ρόλους...

Καταλήγουν στο ίδιο σημείο

 

Κοινή πρόταση για τη διευθέτηση του κρατικού χρέους κατέθεσαν ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Νίκος Χριστοδουλάκης, ο Μιλτιάδης Νεκτάριος, γνωστός για τις παρεμβάσεις του γύρω από το Ασφαλιστικό, και ο πρώην γγ Εσόδων, Χάρης Θεοχάρης. Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στον Τύπο, κατά την παρουσίαση της κοινής τους πρότασης, «τάχθηκαν υπέρ νέου μείγματος οικονομικής πολιτικής» για να βγει η οικονομία «από την επταετή κρίση». Η πρότασή τους για τη διευθέτηση του χρέους είναι μια παραλλαγή των σεναρίων που γράφονται αυτές τις μέρες, με διαφορετικές αναλογίες στους μεταβλητούς συντελεστές, όπως είναι οι ρυθμοί ανάκαμψης, η μείωση των επιτοκίων και ο χρόνος αποπληρωμής. Αυτό που έχει όμως ενδιαφέρον, είναι οι θέσεις τους για το πώς καλύτερα θα επιτευχθεί ο στόχος για καθέναν από τους παραπάνω συντελεστές. Ετσι, εκτός από τη συμφωνία σε μικρότερα πλεονάσματα, προτείνουν επίσης τη «μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού», με μείωση των εισφορών, κυρίως για να ανακουφιστεί η εργοδοσία, και πλήρως «κεφαλαιοποιητικό σύστημα διαχείρισης» της επικούρησης. Πρόκειται για μέτρα που προτάθηκαν και σε παλιότερες μεταρρυθμίσεις, με στόχο να απαλλαγούν το κράτος και οι μεγαλοεπιχειρήσεις από το κόστος της Ασφάλισης, η οποία μετατρέπεται ακόμα περισσότερο σε ατομική υπόθεση. Προτείνουν επίσης «απλοποίηση του φορολογικού συστήματος», με έμφαση στις φοροαπαλλαγές των επιχειρηματικών ομίλων. Οπως και να 'χει, ένα πράγμα επιβεβαιώνεται: Είτε «επίσημες» είτε «ανεπίσημες», όλες οι προτάσεις για τη διευθέτηση του χρέους καταλήγουν σε νέα μέτρα και θυσίες για το λαό, με αντιστρόφως ανάλογα αποτελέσματα για την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου.

Ριζοσπάστης