Μπαρούτι

Η μίνι περιοδεία του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, την περασμένη Δευτέρα, σε Συρία, Αίγυπτο και Τουρκία, καταδεικνύει τον αναβαθμισμένο ρόλο που θέλει να παίξει η ρωσική αστική τάξη στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, σε μια περίοδο που οξύνεται ο ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός. Πρόκειται ουσιαστικά για προσπάθεια διεύρυνσης των σφαιρών επιρροής, σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, ενόσω η αμερικανική αστική τάξη εντείνει την επιθετικότητά της. Θυμίζουμε ότι στη Συρία, Πούτιν και Ασαντ ανανέωσαν για 50 και πλέον χρόνια τη συμφωνία για τη βάση στο Ταρτούς, που χρησιμοποιούν οι ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις. Λίγες μέρες πριν, ο Τραμπ αναγνώριζε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, βάζοντας νέο «μπουρλότο» στην περιοχή. Σύμφωνα εξάλλου με πληροφορίες, οι ΗΠΑ ετοιμάζονται τη Δευτέρα να ανακοινώσουν μία «νέα στρατηγική εθνικής ασφάλειας», όπου η Κίνα και η Ρωσία καταγράφονται ως μεγάλες απειλές, που προσπαθούν να προσεταιριστούν συμμάχους των ΗΠΑ και «να υποβαθμίσουν τη διεθνή τάξη». Αλλα κράτη, όπως το Ιράν και η Βόρεια Κορέα, χαρακτηρίζονται «καθεστώτα - παρίες» από τις ΗΠΑ και τίθενται πιο δραστικά στο στόχαστρο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αν προκύπτει επομένως ένα συμπέρασμα, αυτό είναι ότι περνάμε σε ένα νέο κύκλο όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων παγκόσμια και ιδιαίτερα στην κοντινή γειτονιά μας, πράγμα που καθιστά διπλά επικίνδυνη την πολιτική της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων να εμπλέκουν τη χώρα ολοένα και πιο βαθιά σε σχεδιασμούς που βρωμάνε μπαρούτι...

Δεν κολλάνε

 

Κανονική παράσταση έδωσαν τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή τα κυβερνητικά στελέχη, με σκοπό να πείσουν ότι ο βαθιά ταξικός προϋπολογισμός, κομμένος και ραμμένος στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, θα υπηρετεί τάχα τις λαϊκές ανάγκες. Μερικοί απ' αυτούς ξεπέρασαν και τον ίδιο τους τον εαυτό. Για παράδειγμα, ο υπουργός Υποδομών, Χρ. Σπίρτζης, μίλησε για «χρονιά που ξαναβρίσκουμε ένα μικρό γλυκό χαμόγελο», νομίζοντας προφανώς ότι «ποιητική αδεία» μπορεί να κοροϊδεύει κατάμουτρα το λαό, όπως για παράδειγμα στη Μάνδρα, όπου καθόλου δεν χαμογελάει, μετρώντας θύματα και καταστροφές από τις φονικές πλημμύρες. Μάλιστα, παρά τα όσα αναλυτικά παρουσίασε, για το όραμα του κεφαλαίου να αναδειχτεί η Ελλάδα σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο (οδικοί άξονες, σύνδεσή τους με τα λιμάνια κ.ο.κ.), δεν βρήκε ούτε μισή κουβέντα να πει για το ερώτημα του ΚΚΕ: Πού βρίσκονται στον κρατικό προϋπολογισμό τα εκατομμύρια που έταξε ο πρωθυπουργός για αντιπλημμυρικά έργα; Απάντηση δεν έδωσε ούτε και ο αν. ΥΠΕΝ, που αρκέστηκε σε διακηρύξεις σαν αυτές που έχει ακούσει δεκάδες φορές ο λαός περί «σχεδίων διαχείρισης νερού σε όλη την Ελλάδα και σχεδίου διαχείρισης πλημμυρών...», κατηγορώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν εφάρμοσαν τις σχετικές ευρωπαϊκές Οδηγίες. Λες και η εκτίμηση ότι η Μάνδρα είναι ασφαλής ακόμα και για πλημμύρες... εκατονταετίας δεν έγινε σύμφωνα με τα κριτήρια της ΕΕ! Η ένοχη σιωπή τους και οι «παραστάσεις» έχουν λόγο: Η καπιταλιστική ανάπτυξη, την οποία υπηρετούν, και η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν «κολλάνε» με τίποτα.

Αυτογνωσία

 

Η τοποθέτηση του Ν. Βούτση στη Βουλή ότι πλέον οι «θεσμοί» εμπιστεύονται πιο πολύ τη σημερινή παρά την προηγούμενη κυβέρνηση, αποτελεί μία ακόμα ωμή παραδοχή από τον ΣΥΡΙΖΑ για την ουσία της αντιλαϊκής πολιτικής του. Ο πρόεδρος της Βουλής είπε συγκεκριμένα ότι τη ΝΔ την «οδήγησαν σε αποδρομή από την εξουσία οι περίφημοι διεθνείς θεσμικοί εταίροι» της... Και λίγο μετά ανέφερε ότι «οι θεσμοί σήμερα (...) υποστηρίζουν τον οδικό χάρτη που εδράζεται (...) στην υλοποίηση όλων των αναγκαίων βημάτων ώστε να υπάρξει έξοδος...», εννοώντας τα «βήματα» που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Μετά από αυτήν την τοποθέτηση, είναι απορίας άξιο γιατί τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και σήμερα, θίγονται όταν τους καταλογίζεται ότι επιλέχθηκαν από το σύστημα για να κάνουν τη «βρώμικη δουλειά». Αλλωστε, η ίδια η πραγματικότητα βοά: Από το κουβάλημα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς μετά τη συμφωνία με τις ΗΠΑ, μέχρι το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, αποδεικνύεται καθημερινά ότι αυτή η κυβέρνηση είναι «ταμάμ» για το κεφάλαιο και την εξουσία του. Γι' αυτό επιβραβεύεται από τους «νεοφιλελεύθερους», όπως τους χαρακτήρισε ο Ν. Βούτσης. Γι' αυτό και η ΝΔ σκυλιάζει που της παίρνει την μπουκιά από το στόμα...

Ενόραση

 

Στα τέλη Νοέμβρη του 2015, ο Ελληνας πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ, όπου επισκέφτηκε το ισραηλινό Προεδρικό Μέγαρο και συναντήθηκε με τον τότε Πρόεδρο Ρέουβεν Ρίβλιν. Σύμφωνα με έναν ισραηλινό ιστότοπο, που δημοσιεύει και σχετική φωτογραφία, ο Αλ. Τσίπρας έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών τη φράση «Είναι μεγάλη μου τιμή να βρίσκομαι στην ιστορική σας πρωτεύουσα και να συναντώ τις εξοχότητές σας» (στα αγγλικά, «With great honor to be in your historical capital and to meet your excellencies»). Το συγκεκριμένο περιστατικό αναπαρήγαγαν τότε ορισμένα ΜΜΕ και στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, δύο ακριβώς χρόνια πριν ο Τραμπ ανακοινώσει ότι αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, βάζοντας «φωτιά στα τόπια» της Μέσης Ανατολής, ο Ελληνας πρωθυπουργός το είχε κάνει έμμεσα, υπογράφοντας το βιβλίο επισκεπτών στο Προεδρικό Μέγαρο του Ισραήλ. Τόσο πολύ «κουμπώνουν» τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης με τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στην περιοχή, που ο Ελληνας πρωθυπουργός φαίνεται να έχει αποκτήσει ...ενορατικές ικανότητες σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις των Αμερικανών. Κι αφού έχει το χάρισμα, σπεύδει να το αξιοποιήσει...

Ριζοσπάστης