Στο ίδιο γήπεδο

Πολλή κουβέντα τροφοδοτεί στο αστικό πολιτικό σύστημα η πρόταση του Κινήματος Αλλαγής περί συνταγματικής αναθεώρησης, ζήτημα γύρω από το οποίο εξελίσσονται διάφορες διεργασίες τις τελευταίες μέρες. Βέβαια, είτε δει κανείς το «φλερτ» του ΣΥΡΙΖΑ, με την επιστολή Τσίπρα και τα περί «προοδευτικής τομής που είναι αναγκαία», είτε τις διαφωνίες π.χ. του Ευ. Βενιζέλου, άλλων στελεχών της «κεντροαριστεράς» ή της ΝΔ, με βασική ένσταση ότι δεν είναι τώρα το κατάλληλο «μομέντουμ» να ανοίξει το θέμα του Συντάγματος, παντού το «παρασύνθημα» είναι το ίδιο. Οτι οι αλλαγές που προτείνονται είναι απαραίτητες για τον εκσυγχρονισμό του αστικού κράτους και την αποδοτικότερη λειτουργία του προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων, για τη θωράκιση και τη διεύρυνση της κερδοφορίας τους. Αντίστοιχα παραδείγματα προσφέρουν και τα λεγόμενα «εθνικά θέματα», όπου πίσω από τις διαφωνίες των άλλων αστικών κομμάτων για πλευρές των κυβερνητικών χειρισμών, όλοι μαζί, εθνικιστές και κοσμοπολίτες, «προοδευτικοί» και «συντηρητικοί», πορεύονται και επιχειρηματολογούν με γνώμονα το στόχο της αστικής τάξης για «γεωστρατηγική αναβάθμιση». Στην πραγματικότητα, λοιπόν, κάθε φορά που ανακατεύεται η «σούπα» των διεργασιών στο πολιτικό σύστημα, αποκαλύπτεται σε όλο της το «μεγαλείο» η ταύτιση όλων των αστικών κομμάτων στους βασικούς στόχους και στα ζητούμενα του κεφαλαίου. Ταύτιση που τους αναγκάζει τελικά να αναζητούν όλο και πιο μακριά από την ουσία το στήσιμο των μεταξύ τους «διαχωριστικών γραμμών», για να εγκλωβίσουν το λαό. Αυτήν ακριβώς την ουσία, τη στρατηγική του κεφαλαίου, είναι που δεν πρέπει να χάσει από τα μάτια του ο λαός, βάζοντάς την στο επίκεντρο της πάλης του.

Που να 'ξερε... 

 

«Σε κοινωνική ιδιοκτησία θα παραχωρηθεί η ΕΥΑΘ», ανακοίνωσε χτες η «Αυγή», με βάση τα όσα είπαν στο «αναπτυξιακό» συνέδριο στη Θεσσαλονίκη οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, για το ποια είναι η «προτιμητέα» μορφή της ιδιωτικοποίησης και το πώς θα διατεθεί κατά προτίμηση στην τοπική διοίκηση το 23% των μετοχών του οργανισμού. Θα σκεφτεί κανείς: Εδώ είπαν άλλα κι άλλα, θα κολλήσουν να βαφτίσουν «κοινωνικοποίηση» τη συμμετοχή της τοπικής διοίκησης στο μετοχικό κεφάλαιο μιας εταιρείας που λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, στο πλαίσιο μάλιστα των Οδηγιών και των κατευθύνσεων της ΕΕ για αντιλαϊκή διαχείριση του νερού; Πάντως, τηρουμένων των αναλογιών της σημερινής εποχής με τον μακρινό 19ο αιώνα, θυμηθήκαμε εκείνο που έλεγε σκωπτικά ο Ενγκελς στο έργο του «Ουτοπικός και Επιστημονικός Σοσιαλισμός»: «Είδαμε όμως τώρα τελευταία, από τον καιρό που ο Βίσμαρκ άρχισε τις κρατικοποιήσεις, να παρουσιάζεται ένας ψευτοσοσιαλισμός (...) και διακηρύσσει χωρίς άλλη διαδικασία, πως κάθε κρατικοποίηση, ακόμα και όταν την κάνει ο Βίσμαρκ, είναι σοσιαλιστική. Είναι φανερό πως αν η κρατικοποίηση του καπνού ήταν σοσιαλιστική, ο Ναπολέων και ο Μέτερνιχ θα συμπεριλαμβάνονταν ανάμεσα στους ιδρυτές του σοσιαλισμού». Φαίνεται πως οι μακρινοί μαθητές εκείνων των «ψευτοσοσιαλιστών» πήγαν το παραμύθι σε άλλο επίπεδο...

Ψαλτήρια

 

«Διεθνοποιούμε το πρόβλημα», «Η "Ευρώπη" θα του τρίξει τα δόντια» (του Ερντογάν), «Δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδας, αλλά της ΕΕ»... Τα παραπάνω επαναλαμβάνονται διαρκώς από κύκλους τόσο της κυβέρνησης όσο και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα. Το αποτέλεσμα; Η προκλητικότητα όλο και κλιμακώνεται, όχι επειδή η κυβέρνηση δεν ...«διεθνοποιεί» το πρόβλημα, αλλά ακριβώς επειδή η ένταση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας είναι μέρος ανταγωνισμών, σχεδίων και παζαριών σε ευρύτερη, περιφερειακή και «διεθνή» κλίμακα. Αυτό φάνηκε και μετά την ευρωτουρκική Σύνοδο Κορυφής στη Βουλγαρία, για την οποία η «Αυγή» έγραφε ότι «τα έψαλαν στον Ερντογάν», και την ίδια στιγμή Τούρκοι αξιωματούχοι έκαναν ακόμα πιο επιθετικές δηλώσεις. Ενώ, ο ίδιος ο Ερντογάν (μετά το ...ψαλτήρι) συνέδεσε ευθέως την κράτηση των 2 Ελλήνων στρατιωτικών με την έκδοση των 8 Τούρκων αξιωματικών, που ζητούν άσυλο στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση, λοιπόν, από τη μία επιχειρεί να εφησυχάσει το λαό, δείχνοντας τα υποτιθέμενα «ψαλτήρια» και, από την άλλη, απορεί, όπως χτες η «Αυγή», που η ΕΕ δεν παίρνει πιο δραστικά μέτρα απέναντι στους χειρισμούς της κυβέρνησης Ερντογάν. Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ΗΠΑ και ΕΕ δεν αποτελούν εγγύηση της σταθερότητας και της ασφάλειας προς όφελος των λαών και ότι, αντίθετα, οι ανταγωνισμοί με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο εσωτερικό τους, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας, μπλέκουν το λαό σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες και κινδύνους. Γι' αυτό χρειάζεται ο λαός να αναζητήσει διέξοδο στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση: Στην απεμπλοκή της χώρας από τους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στην πάλη για αποδέσμευση απ' όλους τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας στα δικά του χέρια.

Αγιογραφίες

 

Τις προάλλες, η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσίευσε ολοσέλιδη συνέντευξη του πρώην γραμματέα της κυβέρνησης Σαμαρά, Τ. Μπαλτάκου, ο οποίος, αφού επικρότησε τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δήλωσε ότι ο ίδιος εργάζεται για τη διαμόρφωση ενός κόμματος της «πραγματικής δεξιάς», που στις επόμενες εκλογές θα συνεργαστεί για το σχηματισμό κυβέρνησης με οποιοδήποτε κόμμα, είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προχτές, παίρνοντας προφανώς το μήνυμα, η «Αυγή» φιλοτέχνησε μια αγιογραφία του Μπαλτάκου, με άλλοθι ότι η θέση του για τη «Novartis» δίνει «πάτημα» στην κυβέρνηση να «πελεκήσει» τη ΝΔ. Οπως γράφει η «Αυγή», «σε ηχηρό άδειασμα της γραμμής περί "σκευωρίας", όσον αφορά στη "Novartis", προχώρησε χθες ο Τ. Μπαλτάκος (...) Θεωρώντας "τελείως εσφαλμένη" την "αντίληψη περί αριστερής παρένθεσης", ο κ. Μπαλτάκος απέδωσε τη συνολική γραμμή της ΝΔ σε σαστιμάρα» κ.ο.κ. Είναι πράγματι αξιοπρόσεκτη η ...στοργή με την οποία τα δύο φιλοκυβερνητικά Μέσα περιβάλλουν το πρώην στέλεχος της ΝΔ, που αποδεδειγμένα διατηρούσε στενές σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και τώρα εποφθαλμιά τις ψήφους (ή και κάποια στελέχη;) της ναζιστικής οργάνωσης για να καταστεί υπολογίσιμη δύναμη στο πολιτικό σύστημα, στο φάσμα «δεξιά της δεξιάς», ως μια «σοβαρή Χρυσή Αυγή»...

Ριζοσπάστης