Το «τέλος»

«Κατηγορηματικός ο Μοσκοβισί: Δεν θα υπάρξει τέταρτο πρόγραμμα», μας ενημέρωσε χτες η «Αυγή», ενόψει και του σημερινού Γιούρογκρουπ που - όπως λένε - θα δώσει και την «τελική λύση» για τις σχετικές με το χρέος διευθετήσεις. Ο επίτροπος Οικονομικών της ιμπεριαλιστικής ένωσης είπε βέβαια κι άλλα «ενδιαφέροντα», όπως για παράδειγμα ότι μόνο στο πλαίσιο του τρίτου - ΣΥΡΙΖΑίικου - μνημονίου η Ελλάδα θα έχει υλοποιήσει «περισσότερες από 450 δράσεις», όπως αποκαλούνται οι αντεργατικές και άλλες αναδιαρθρώσεις προς όφελος του κεφαλαίου. Ολα αυτά, μαζί και τα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων, όχι μόνο δεν πρόκειται να τα αγγίξει η κυβέρνηση, αλλά αντίθετα δεσμεύεται ότι θα τα διατηρήσει και θα τα επεκτείνει. Εξάλλου, το κείμενο που αναμένεται να υπογράψει απόψε κιόλας σχετικά με το «μεταμνημονιακό πλαίσιο εποπτείας» περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ρήτρα «για τη μη αναστροφή των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων», την ξεκάθαρη δέσμευση δηλαδή ότι όλο αυτό το «βουνό» των μέτρων είναι δεδομένο και αποτελεί βάση για τα επόμενα, για τα οποία επίσης δεσμεύεται η κυβέρνηση, όπως φαίνεται και στο Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε πριν από λίγες μέρες. Ολα αυτά κατά την κυβέρνηση είναι το ...«τέλος των μνημονίων». Για το λαό είναι η αρχή των επόμενων και ως τέτοια πρέπει να τα αντιμετωπίσει, οργανώνοντας την πάλη του για την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των αναγκών του, σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.

Το βόδι

 

«Εκεί που μας χρωστάγανε ζητάνε και το βόδι». Την παροιμία αυτή θυμίζει ο τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποκρούσει την κρυστάλλινη, εμπεριστατωμένη και διαχρονική θέση του ΚΚΕ για την ΠΓΔΜ, το ΝΑΤΟ και τα Βαλκάνια, για να δικαιολογήσει τον βρώμικο ρόλο που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στην προώθηση των ευρωΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή. Μάλιστα, πέρα από κάθε λογική, ο υπεύθυνος του πρωθυπουργικού Γραφείου Τύπου δήλωσε ότι «εμείς από δεκαετίες είχαμε σταθερή άποψη για το Μακεδονικό» και ότι «η στάση του ΚΚΕ είναι ευκαιριακή και οπορτουνιστική»! Οι «αλεπουδιές» του Καρτερού δεν είναι ικανές να ξαναγράψουν την Ιστορία, να λερώσουν τη συνεπή στάση του ΚΚΕ. Η «ανανεωτική αριστερά» του τότε Συνασπισμού, στον οποίο μετείχε και ο ίδιος, συμφωνούσε στις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών να μην υπάρχει ο όρος «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔΜ, ενώ συμμετείχε και στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, μαζί με όλα τα αστικά κόμματα, κατηγορώντας το ΚΚΕ με το αλησμόνητο «πλην Λακεδαιμονίων». Ακόμα και για τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας το 1991, με την υπογραφή της ΕΕ, απ' όπου αναζωπυρώθηκε το ζήτημα της ΠΓΔΜ, το μόνο που βρήκε να ψελλίσει ο τότε ΣΥΝ ήταν ότι οι όροι της διάλυσης δεν αξιοποιήθηκαν σωστά από την κυβέρνηση ώστε να ασκήσει πίεση στα Σκόπια σχετικά με το όνομα! Η στάση τους αυτή άλλαξε στη συνέχεια, άλλα ένα πράγμα παρέμεινε αναλλοίωτο: Η προσήλωσή τους στις ανάγκες και στα σχέδια του κεφαλαίου, άλλοτε φλερτάροντας με τον αστικό εθνικισμό και άλλοτε προωθώντας την κοσμοπολίτικη αντίληψη στην εξωτερική πολιτική, όπως τώρα, με τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία με την ΠΓΔΜ...

Επιτάχυνση

 

Τι κι αν το περιβόητο «αναπτυξιακό σχέδιο» χαιρετίστηκε «μετά βαΐων και κλάδων» πριν μερικές βδομάδες από τον ΣΕΒ; Τι κι αν εκεί, όσο και στο Μεσοπρόθεσμο που ψήφισε προ ημερών η κυβέρνηση, καταγράφονται μία προς μία οι απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων για τα επόμενα χρόνια; Ο ΣΕΒ δεν χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει στην κυβέρνηση ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να εμπλουτιστούν και με συνοπτικές διαδικασίες να μπουν στην υπηρεσία των επιχειρηματικών ομίλων, αφού, όπως λέει σε δελτίο Τύπου, το σχέδιο αυτό «ναι μεν αγγίζει ή περιλαμβάνει σημαντικά θέματα για την οικονομία και τις επιχειρήσεις (...) αλλά για πολλά από αυτά οι δράσεις που περιλαμβάνονται δεν αρκούν για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις που υπάρχουν σε οικονομικά χρήσιμο χρόνο». Στο «παραμέσα» βέβαια, τα μέτρα που πρέπει να εμπλουτιστούν και να εφαρμοστούν σε «οικονομικά χρήσιμο» για το κεφάλαιο χρόνο δεν είναι άλλα από τις φοροελαφρύνσεις και τις εισφοροαπαλλαγές, τα κάθε είδους προνόμια, όπως για παράδειγμα το φτηνότερο ρεύμα, η επιτάχυνση της «απελευθέρωσης» σε μια σειρά τομείς όπως η Ενέργεια, ώστε να βρουν διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια, η «αντιμετώπιση» των «κόκκινων» δανείων, η άρση ακόμα και των τελευταίων «εμποδίων» που αφορούν την Υγεία, την Ασφάλιση, την προστασία του περιβάλλοντος, την αδειοδότηση, χωροθέτηση και λειτουργία των επιχειρήσεων κ.ο.κ. Δηλαδή όλα όσα η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα γίνουν, αλλά οι βιομήχανοι τής θυμίζουν ότι πρέπει να επιταχυνθούν, επιβεβαιώνοντας ότι η αντιλαϊκή επίθεση όχι μόνο είναι μπροστά, αλλά και επιταχύνεται.

«Σούπα» το ματσάκι

 

Παίζουν στο ίδιο «γήπεδο», όχι κάπου στη Ρωσία, όπου γίνεται το Μουντιάλ, αλλά σε αυτό των ευρωατλαντικών σχεδιασμών στα Βαλκάνια. Για «κοουτσάρισμα» έχουν κι οι δυο το κεφάλαιο και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Με τις μεταξύ τους «τρίπλες» - για το ποιος υπερασπίζεται πιο αποτελεσματικά τους σχεδιασμούς αυτούς - γελάει όλη η «εξέδρα». Αλλά ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, από κοντά κι οι άλλοι, παλεύουν μια βδομάδα τώρα να μας πείσουν ότι βλέπουμε το «ντέρμπι του αιώνα», με τον έναν να βαφτίζει τα σχέδια της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» παράγοντα «ευημερίας», «σταθερότητας» και «καταπολέμησης των εθνικισμών» και τον άλλον να παίζει «κατενάτσιο», πετώντας την μπάλα στην εξέδρα όταν η συζήτηση πάει στο ευρωατλαντικό περιεχόμενο της συμφωνίας. Κατά τ' άλλα, μέσα στο «κλωτσοσκούφι», η μόνη «μπάλα που κρύβεται» δεν είναι άλλη από τους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και κεφαλαίου, τους οποίους υπηρετούν διαχρονικά εδώ και 25 χρόνια, πότε με εθνικιστικές κορόνες και πότε με κοσμοπολίτικες σημαίες, σε εναλλασσόμενους ρόλους...

Ριζοσπάστης  Πέμπτη 21 Ιούνη 2018