Μέρες που είναι, άθλιες και
πονηρές, να μυρίζουν αίμα, να ζέχνουν πετρέλαιο, πασπαλισμένες με
φανταχτερές ιδέες - εικόνες χλιδής. Μέρες που κυλάνε στο σάπιο έδαφος
της καπιταλιστικής κερδοφορίας, το ποτισμένο με ιδρώτα, βάσανα κι
εργατών αγωνία. Η δολοφονία Κασόγκι αποκτά έναν τρομοκρατικό συμβολισμό
που χάνεται στην επιδερμική ανάλυση της τρέχουσας πολιτικής
σκοπιμότητας. Δε θα σταθώ μήτε στην προσωπικότητα και την κοινωνική
προέλευση του τραγικού θύματος. Μήτε στο γεγονός ότι, έτσι κι αλλιώς,
δεν ήταν κάποιος δημοσιογράφος με επαναστατική, ανατρεπτική δράση και
ιδεολογία, που είχε σταθεί απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δεν
θα αναλύσω το περιεχόμενο των άρθρων και της δράσης του, την υπηκοότητα
και τα πελώρια συμφέροντα εξουσίας στα οποία υποκειμενικά εντάσσεται και
κατατάσσεται η διαφωνία του με το σαουδαραβικό αποτρόπαιο καθεστώς.
Θέλω να σταθώ στην προειδοποίηση που εκτοξεύεται ως γενική και συνάμα
εξατομικευμένη απειλή με τον «τεμαχισμό της σορού ενός ανθρώπου, που
μπήκε σε μια πρεσβεία, Οκτώβρη του 2018, μέρα μεσημέρι, για κάποια
έγγραφα γάμου - διαζυγίου, δε βγήκε ποτέ, τα μέλη του αναζητούνται σε
δάση και πηγάδια, η αρραβωνιαστικιά του τον περίμενε απέξω, και το...
ρεπορτάζ αυτής της εξωφρενικής φρίκης το δίνουν τμηματικά, βδομάδες
τώρα, μυστικές υπηρεσίες απ' τη ΜΙΤ έως τη CIA, σ' όλα τα μαζικά μέσα
ενημέρωσης και το διαδίκτυο».
Πάνω
από ογδόντα χρόνια απ' την αρχή εκδήλωσης του «υπαρκτού ναζισμού» με τη
δηλητηριώδη οσμή των κρεματορίων και των μαζικών τάφων να αναδίνεται
απ' άκρου εις άκρον της Γης, «φρεσκαρισμένη» κατά τις επιταγές της
Αγοράς, που είναι «ελεύθερη» να εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο ακόμα και ως
διαμελισμένο πτώμα, από «ιατροδικαστή» παρακαλώ, με «πριγκιπική» εντολή,
έρχεται ως κατάλληλο μέσο χειραγώγησης του θυμικού των μαζών, την
κατάλληλη στιγμή. Κι αυτό, γιατί στο χοντρό γεωπολιτικό παιχνίδι, που
συνεχίζεται από κει που άρχισε, δηλαδή την πετρελαιοπαραγωγική
αποικιοκρατική περιοχή του δυτικού κόσμου, η μεθοδολογία του παραλυτικού
φόβου για φριχτό θάνατο ανάλογο με τους φούρνους των ναζιστικών
στρατοπέδων, πέρασε στον αιώνα μας κι απ' τα λιντσαρίσματα τύπου
Καντάφι, κι απ' τις δημόσιες μεσαιωνικές κρεμάλες τύπου Σαντάμ κι άλλα
τέτοια «ξεκαθαρίσματα» μεγαλόσχημων λογαριασμών. Σε μια εποχή λοιπόν
όπου ξαναχαράσσονται σύνορα του κόσμου, με εκβιασμούς πολέμου, πείνας,
προσφυγιάς, ύψωμα τείχους - φράχτη, δηλητηριασμό πηγαδιών, καραβάνια
προσφύγων σε μαρτυρικές πορείες στην έρημο του πολιτισμένου κόσμου,
ήρθαν τα θεριά να μας πουν: Δεν υπάρχει μήτε σπιθαμή γης, ακόμη και μέσα
σ' εκκλησία, σε πρεσβεία, όπου καταφεύγει ο τάχα μου δήθεν σύγχρονος
άνθρωπος, που τάχα μου δήθεν ξεπέρασε την εποχή των σπηλαίων, που να μην
μπορεί η εξουσία να σε βασανίσει, να σε σφάξει σαν πρόβατο, να σε
τεμαχίσει, να σε πακετάρει, και να σε πουλήσει ως «χρήσιμη φρίκη» για να
κάτσει στ' αυγά του ο... επόμενος.
Το
πρώτο κέρδος - κίνητρο των πολέμων ήταν, είναι και θα είναι τα λάφυρα
κι οι δούλοι. Οποιος άκουσε τον νέο και μοντέρνο Καναδό πρωθυπουργό να
λέει ότι θα ήθελε να σταματήσει την πώληση όπλων στους Σαουδάραβες αλλά
δυστυχώς το πρόστιμο είναι ένα δισ. και δεν μπορεί να το... φορτώσει
στους φορολογούμενους πολίτες του, ξέρει πια το τιμολόγιο που
διαμορφώνεται για παγκόσμιας εμβέλειας ατομικές τρομοκρατίες σαν την
κατακρεούργηση του δύστυχου Κασόγκι. Κι όποιος άκουσε τα... συγχαρητήρια
στις μυστικές τουρκικές υπηρεσίες και το... θαυμασμό για την
«εξιχνίαση» του φόνου «εντός ξένης πρεσβείας» αντιλαμβάνεται ποιος
λυμαίνεται το χωράφι της γης του. Κι όποιος θέλει να υψωθεί στο μπόι των
ανθρώπων και να ζει, όχι να επιζεί, φωνάζει «ούτε γη ούτε νερό στους
φονιάδες των λαών» και περπατάει και διαδηλώνει μαζικά, μπροστά απ' τις
«πρεσβείες» με το ΚΚΕ, με την ΚΝΕ, για το μέλλον του κόσμου ανυποθήκευτο
στον τρόμο. Γιατί όπου να 'ναι θα καίνε και το «Μικρό Πρίγκιπα» σε όλες
τις εκδόσεις και σ' όλες τις γλώσσες τυπωμένο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου