Βγάζει μάτι

Τρεις προϋποθέσεις για μια «λελογισμένη αύξηση» του κατώτατου μισθού, που θα μπορούσε «να λειτουργήσει θετικά για την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα», θέτει η διοίκηση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ), αυτών που μια βδομάδα πριν ο Τσίπρας, από το βήμα του «Thessaloniki Summit», τους έπλεκε το εγκώμιο ότι εκφράζουν την αληθινή βιομηχανία... Ποιες είναι αυτές; Πρώτον, το ποσοστό αύξησης του κατώτατου μισθού «να είναι σύμφωνο με τις πραγματικές δυνατότητες ανάληψης του σχετικού κόστους από τις υφιστάμενες επιχειρήσεις». Δεύτερον, να υπάρξει «ταυτόχρονη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και για τους εργαζόμενους και για τις επιχειρήσεις». Και τρίτον, η αύξηση να μη συμβεί «ακαριαία», αλλά τμηματικά, σε βάθος τριετίας. Διαβάζοντας την ανακοίνωση των βιομηχάνων, «βγάζουν μάτι» οι ομοιότητες με τον αντίστοιχο σχεδιασμό της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση εξαγγέλλει σταδιακή αύξηση του κατώτερου μισθού σε βάθος τριετίας, με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και με ταυτόχρονη επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους νεότερους εργαζόμενους, χωρίς αυτό να είναι το μοναδικό «δωράκι» που συνοδεύει την εφαρμογή του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Είναι επομένως φανερό το ποιος υπαγόρευσε σ' αυτήν και στην προηγούμενη κυβέρνηση τον συγκεκριμένο μνημονιακό νόμο, όπως και ότι οι βιομήχανοι, συνολικά το κεφάλαιο, χτυπάνε «ανοιχτές πόρτες» όταν ζητάνε από την κυβέρνηση διεύρυνση των προνομίων τους, με αφορμή και τον κατώτερο μισθό.

Διαφορά

Την ώρα που η κυβέρνηση κατέθετε έναν ακόμα ταξικό προϋπολογισμό, βγαλμένο από τα κιτάπια του κεφαλαίου, παρουσιάζοντάς τον μάλιστα ως το «απαύγασμα» της φιλολαϊκότητας, ο γγ Στρατηγικών και Ιδιωτικών Επενδύσεων του υπουργείου Οικονομίας, Λόης Λαμπριανίδης, παρουσίαζε σε συνέντευξή του ένα ακόμα «δωράκι» που τυλίγει η κυβέρνηση στους επιχειρηματικούς ομίλους, το «νέο πλαίσιο κινήτρων για άμεσες ξένες επενδύσεις». Τι προβλέπει αυτό, σύμφωνα με το κυβερνητικό στέλεχος; Μείωση της φορολογίας κερδών και μάλιστα «κατ' ανώτατο όριο μέχρι 7 εκατ. ευρώ ετησίως ανάλογα με το ύψος και το είδος της επένδυσης», επιδότηση του μισθολογικού «κόστους», δηλαδή τσάμπα εργαζόμενους, πρόσθετες «ενισχύσεις» των έργων Ερευνας και Ανάπτυξης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ομίλων, καθώς και ειδικό καθεστώς φορολόγησης για στελέχη από το εξωτερικό. Μιλάμε δηλαδή για έναν «παράδεισο» κερδοφορίας. Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς τις αντεργατικές ανατροπές των τριών μνημονίων, που τώρα διευρύνονται, τις «μεταρρυθμίσεις» που η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει, ώστε οι επιχειρηματικοί όμιλοι να μη δίνουν λογαριασμό για την υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος, τις ιδιωτικοποιήσεις και τις υποδομές που η κυβέρνηση βάζει στο «πιάτο» των ομίλων, μπορεί εύκολα να σχηματίσει μια εικόνα για τις πολύ μεγάλες αλλαγές της «επόμενης μέρας» που διαφημίζει η κυβέρνηση. Από εκεί που οι εργαζόμενοι πλήρωναν με αίμα και ιδρώτα για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την κρίση, τώρα θα πληρώνουν για την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Ε, όσο να 'ναι, η διαφορά είναι μεγάλη.

Φαρμάκι

Σε περίπτωση που αναρωτιέται κανείς για το τι σημαίνει η «αλλαγή του μείγματος δημοσιονομικής πολιτικής», που επικαλείται η κυβέρνηση, με αφορμή τον προϋπολογισμό, δεν έχει παρά να διαβάσει τα όσα λέγονται στο εισαγωγικό κείμενο. Το τόσο διαφορετικό «μείγμα», που η κυβέρνηση παρουσιάζει περίπου ως ...λεμονάδα, που θα την πιουν και θα ξεδιψάσουν τα λαϊκά στρώματα, «υλοποιείται μέσω των ακόλουθων μέτρων». Πρώτον, «τη μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά». Δηλαδή, του φόρου που έλεγαν ότι θα καταργήσουν, και όχι μόνο τον «κατοχυρώνουν», αλλά επιπλέον κοροϊδεύουν με τα περί μείωσης, αφού στο ενδιάμεσο έχουν αλλάξει τον τρόπο υπολογισμού του. Τη «μείωση ασφαλιστικών εισφορών ελεύθερων επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων και αγροτών», αφού πρώτα η κυβέρνηση τις έφτασε «στο θεό» κι ενώ διατηρεί σε πλήρη ισχύ όλο το αντιασφαλιστικό πλαίσιο για αυτοαπασχολούμενους και αγρότες. Τη «μείωση φορολογίας διανεμόμενων κερδών» και «τη σταδιακή μείωση του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων από 29% σε 25%, με μείωση κατά 1% κατ' έτος», δηλαδή τις ακόμα μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο. Οσο για τις δαπάνες, ξεχωρίζει η «επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για νέους κάτω των 24 ετών», ώστε οι νέοι εργαζόμενοι να είναι ακόμα πιο φτηνοί για την εργοδοσία, όπως και η «εισαγωγή ενός νέου επιδόματος στέγασης με οικονομικά και οικογενειακά κριτήρια», που θα πηγαίνει παράλληλα με την κατάργηση κάθε προστασίας στη λαϊκή κατοικία, θα αφορά ελάχιστους και θα επιδοτεί ουσιαστικά τους τραπεζίτες για να μη χάσουν από τα «χρωστούμενα». Με δυο λόγια, το «μείγμα» είναι σκέτο φαρμάκι για εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα, που δεν πρέπει να αφήσουν αναπάντητη την κοροϊδία.

Επιβεβαίωση

Με την «απάντηση» που η ΣΥΡΙΖΑίικη «Εφημερίδα των Συντακτών» έδωσε χτες στο προχτεσινό σχόλιο του «Ριζοσπάστη», απλώς επιβεβαίωσε ολόκληρο το σχόλιο της εφημερίδας μας, ότι δηλαδή το κείμενο που συνέταξαν ο Γ. Πετρόπουλος και οι άλλοι συντάκτες, αποτελεί βρωμιά και πολιτική αλητεία, για την οποία έχει την ευθύνη και η «Εφημερίδα των Συντακτών». Και εις ανώτερα...
Για περισσότερα... στη σελίδα 17 του σημερινού «Ριζοσπάστη», στο θέμα για την Εκθεση ντοκουμέντων του ΚΚΕ, όπου μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι τέτοιου είδους μεθοδεύσεις ούτε καινούργιες ούτε πρωτότυπες είναι...

Ριζοσπάστης    Πέμπτη 22 Νοέμβρη 2018