Στο τετράγωνο

Στη Βουλγαρία οπαδοί χαιρετάνε ναζιστικά και πιθηκίζουν ρατσιστικά. Στη Γαλλία και αλλού, οι Τούρκοι ποδοσφαιριστές (στις κερκίδες κι αυτοί) χαιρετάνε στρατιωτικά, «τιμώντας» την εισβολή του τουρκικού στρατού στη Συρία. Τις «νίκες» της εισβολής πανηγυρίζουν - κατά τα ΜΜΕ - και στα τουρκικά χωριά στα σύνορα με τη Συρία, με τους δημοσιολόγους εδώ να μην κρύβουν και λίγη ζήλια για τον «συνηθισμένο» τάχα σε πολέμους λαό της Τουρκίας, για την αστική τάξη που ρίχνεται στην ιμπεριαλιστική επέμβαση με τα χέρια λυμένα και το λαό χειροπόδαρα δεμένο στο άρμα της. Οι κατά τ' άλλα «στρατηγικοί εταίροι» της Τουρκίας φέρνουν τα χέρια τους - τα βουτηγμένα στο αίμα των λαών - στο στόμα με «έκπληξη», αποστρέφουν το βλέμμα «γεμάτο φρίκη». Θέλουν το σφαχτό - τα μερίδια των αγορών, της Ενέργειας, των σφαιρών επιρροής - αλλά δεν θέλουν τάχα να βλέπουν τον χασάπη, που έλεγε κι ο Μπρεχτ. Εδωσαν το «πράσινο φως», μίλησαν για τις «νόμιμες ανησυχίες» του «φίλου και εταίρου», έκαναν τη Συρία και τη Μέση Ανατολή χαλίκι για τα συμφέροντά τους, εκκολάπτοντας τον επόμενο γύρο των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, αλλά τώρα κάνουν τους ανήξερους για το φόνο, συνιστούν «αυτοσυγκράτηση», προετοιμάζουν τους επόμενους ιμπεριαλιστικούς «συμβιβασμούς» στις πλάτες των λαών. Και καμώνονται πως δεν ξέρουν τίποτα από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ούτε από το δηλητήριο του εθνικισμού, την άθλια προπαγάνδα και τα προσχήματα για να στρατευτούν οι λαοί στα βρώμικα σχέδιά τους... Υποκρισία στο τετράγωνο για τον άθλιο κόσμο της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της φτώχειας και της προσφυγιάς.

Πανέτοιμοι

 

«Ηταν ή δεν ήταν "έτοιμος" ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει το 2015;», «Επρεπε ή δεν έπρεπε να "ρίξει" την κυβέρνηση Σαμαρά το 2014;» Αυτά τα ερωτήματα «λιβανίζουν» με διάφορες αφορμές, όπως συνεντεύξεις και βιβλιοπαρουσιάσεις, τα δύο κόμματα που μαζί φόρτωσαν στο λαό τρία μνημόνια και εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους. Η συζήτηση είναι βολική για τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως όμως για το κεφάλαιο, αφού απομακρύνει τα φώτα από την κοινή στρατηγική που τους ενώνει. Αλλωστε, οι μόνοι που ουδέποτε ανησύχησαν π.χ. για την «ετοιμότητα» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι βιομήχανοι και οι αξιωματούχοι των ιμπεριαλιστικών ενώσεων, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Ενώ η ΝΔ δεν χάνει ευκαιρία να αναδείξει ότι το έδαφος που βρήκε από τον «ανέτοιμο» ΣΥΡΙΖΑ ήταν ήδη γόνιμο για τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής. Το πρόβλημα για το λαό είναι ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ αποδείχτηκαν «πανέτοιμοι» στο τσάκισμα των δικαιωμάτων και των αναγκών του, για να «περπατήσει» η καπιταλιστική ανάκαμψη... Ολα τα άλλα μόνο τον αποπροσανατολισμό καλλιεργούν και τις αυταπάτες γύρω από πλαστές διαχωριστικές γραμμές.

Πόντιος Πιλάτος

 

Ενόψει της επίσκεψής του στην Τουρκία, ο γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στολτενμπεργκ ρωτήθηκε σε συνέντευξή του για τις συζητήσεις σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην κυπριακή ΑΟΖ. Η απάντησή του, σε ύφος σύγχρονης Πυθίας, ήταν πως «το ΝΑΤΟ περιμένει πάντα από όλα τα κράτη να σέβονται το Διεθνές Δίκαιο. Παράλληλα, το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να κάνει νομικές κρίσεις. Υπάρχουν άλλοι θεσμοί που κάνουν αυτές τις νομικές κρίσεις». Τα περί «Διεθνούς Δικαίου» τα ζουν στο πετσί τους εδώ και δεκαετίες στην Κύπρο με την παράνομη κατοχή, αλλά τα βλέπει και όλος ο κόσμος τώρα στη Συρία, το πόσο εμποδίζουν τους ιμπεριαλιστές να σφάζουν λαούς και να αλλάζουν κατά το δοκούν τα σύνορα των χωρών. Το δεύτερο σκέλος της απάντησης ωστόσο είναι που λέει από μόνο του πολλά για το χαρακτήρα της δολοφονικής συμμαχίας. Με άλλα λόγια, ο Στόλτενμπεργκ είπε πως για το ΝΑΤΟ το «Διεθνές Δίκαιο» - που καλεί υποτίθεται τους πάντες να το σεβαστούν - είναι ένα άνευ βαρύτητας παλιόχαρτο, πράγμα που το αποδεικνύει και στην περίπτωση της Ελλάδας, καθώς δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο αλλά το αντιμετωπίζει ως ενιαίο επιχειρησιακό χώρο, φουσκώνοντας έτσι τα πανιά των τουρκικών διεκδικήσεων και αυξάνοντας τους κινδύνους για τους λαούς και των δύο χωρών.

Αιολική μπίζνα

 

Στον Καφηρέα της νότιας Εύβοιας βρέθηκε χτες ο Κυρ. Μητσοτάκης για να εγκαινιάσει σύμπλεγμα αιολικών πάρκων. Οι μόνοι όμως που έχουν λόγο να πανηγυρίζουν είναι οι μεγαλομέτοχοι μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων, που διασφαλίζουν μεγάλα κέρδη για τα επόμενα χρόνια από τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη». Αυτό είναι το κριτήριο των επενδύσεων στις ΑΠΕ και όχι βέβαια η κάλυψη των λαϊκών αναγκών για φθηνή Ενέργεια και ταυτόχρονα η προστασία του περιβάλλοντος. Το επιβεβαιώνουν τα τιμολόγια - φωτιά στο ρεύμα, οι χιλιάδες αποκοπές ρεύματος για χρέη, ο στραγγαλισμός των ενεργειακών αναγκών λόγω του υψηλού κόστους και της αδυναμίας πρόσβασης σε επαρκή Ενέργεια. Το επιβεβαιώνει η απαξίωση του λιγνίτη και των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων, που με την κατάλληλη τεχνολογία, στο πλαίσιο μιας άλλης εξουσίας και οικονομίας και σε συνδυασμό με όλες τις άλλες μορφές και πηγές Ενέργειας, θα μπορούσαν να παράγουν φτηνή και επαρκή Ενέργεια για το λαό. Το επιβεβαιώνουν οι εργασιακές σχέσεις που πάνε από το κακό στο χειρότερο συνολικά στον κλάδο της Ενέργειας, την ίδια ώρα που οι σχετικά πιο μόνιμες θέσεις εργασίας στα αιολικά πάρκα περιορίζονται σε κάποιους συντηρητές και φύλακες, δηλαδή είναι ελάχιστες και με τους ίδιους άθλιους όρους. Ο άνεμος που φυσάει στα αιολικά πάρκα, επομένως, είναι «ούριος» για τα κέρδη των ομίλων και όχι για τις ανάγκες του λαού.

Ριζοσπάστης   Τετάρτη 16 Οχτώβρη 2019