Σε βεληνεκές υψηλού κινδύνου βάζει την Ελλάδα η εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια
Ο
χάρτης απεικονίζει το βεληνεκές της ζώνης «άρνησης πτήσεων» στα
αεροπλάνα του ΝΑΤΟ στο ενδεχόμενο μελλοντικής ενεργοποίησης των
συστημάτων ταυτόχρονα σε Καλίνιγκραντ και Σερβία
|
Η πραγματικότητα αυτή γίνεται πιο ορατή στην περιοχή των Βαλκανίων,
τα οποία αποτελούν προγεφύρωμα των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για την
περικύκλωση της Ρωσίας, πεδίο ανταγωνισμού για τον περιορισμό της
επιρροής που ιστορικά διατηρεί η Ρωσία στην περιοχή, «θέατρο»
αντιπαράθεσης μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ για τα ιδιαίτερα
συμφέροντά τους και βέβαια «ζωτικός χώρος» της ελληνικής αστικής τάξης,
που ως το παλιότερο μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και «μεντεσές» στα
γεωπολιτικά τους σχέδια, διεκδικεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή.
Με
αφορμή την άσκηση «Slavic Shield 2019», που έγινε την περασμένη βδομάδα
(23 - 28 Οκτώβρη) στη στρατιωτική βάση «Batajnica», λίγο έξω από το
Βελιγράδι, για πρώτη φορά μεταφέρθηκαν σε ξένο έδαφος, και συγκεκριμένα στη Σερβία, τα ρωσικά αντιπυραυλικά συστήματα «S-400» και οι αντιαεροπορικοί εκτοξευτές πυραύλων «Pantsyr-S».
Η άσκηση - με αληθινά πυρά - έγινε για πρώτη φορά, αλλά θα καθιερωθεί σε «μια παραδοσιακή άσκηση και θα εκπαιδευόμαστε μαζί το επόμενο διάστημα για να υπερασπιστούμε την ελευθερία του ουρανού μας. Το όνομα των ασκήσεων μιλά για την εγγύτητα, τις κοινές ρίζες και αξίες μας. Ωστόσο, το κοινό μας μέλλον και η σταθερή πρόθεσή μας να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας μας δένουν περισσότερο από αυτό», σημείωσε ο Σέρβος υπουργός Αμυνας, Αλεξάνταρ Βούλιν, στην τελετή ολοκλήρωσης της άσκησης.
Το πρώτο στάδιο της άσκησης έγινε το Σεπτέμβρη, στο κέντρο εκπαίδευσης της Ρωσικής Αεροπορικής Δύναμης στην περιοχή του νότιου Αστραχάν.
«Η αμυντική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας είναι αρκετά παραγωγική», σημείωσε σε ρωσικά ΜΜΕ ο επικεφαλής του ρωσικού προεδρείου αξιωματικών, αρχιστράτηγος Σεργκέι Λιποβόι, συμπληρώνοντας πως «το Βελιγράδι έχει επανειλημμένα επισημάνει ενδεχόμενη αγορά των συστημάτων "Pantsyr-S" και "S-400"».
Τόνισε επίσης ότι η Σερβία είναι ο ισχυρός σύμμαχος της Ρωσίας στα Βαλκάνια και ως κράτος που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ «χρειάζεται συνεχή προστασία, ιδιαίτερα επειδή περιβάλλεται από βάσεις του ΝΑΤΟ σε Ρουμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Βοσνία και Βουλγαρία. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε το αποσχιστικό Κοσσυφοπέδιο, που προκαλεί τακτικά τους Σέρβους, καθώς και την προσχώρηση του γειτονικού Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ».
«Γι' αυτό είναι σημαντικό να καταστήσουμε σαφές ότι η Σερβία είναι υπό την προστασία της Ρωσίας, που σημαίνει ότι δεν θα αποφασιστεί κανένα θέμα στα Βαλκάνια χωρίς εμάς», υπογράμμισε ο Λιποβόι, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών.
Αλλά και ο Ρώσος πρώην στρατιωτικός και ειδικός σε θέματα Αμυνας στην εφημερίδα «Komsomolskaya Pravda», Βίκτορ Μπαρανέτς, χαρακτήρισε «σημαντικό στρατηγικό βήμα» τις στρατιωτικές ασκήσεις με μεταφορά των «S-400», υπογραμμίζοντας πως σηματοδοτούν ένα νέο επίπεδο των ρωσοσερβικών στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων.
Ο ίδιος εκτίμησε πως αν η Σερβία αγοράσει τελικά τους «S-400», τότε η Ρωσία «θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση της στην καρδιά της Ευρώπης (...) ενώ στο μέλλον η Ρωσία θα μπορούσε να έχει ακόμη και μια μικρή στρατιωτική βάση στη Σερβία, δηλαδή στα μετόπισθεν του ΝΑΤΟ».
Αν
λοιπόν η ρωσοσερβική άσκηση πάει από μόνη της ένα βήμα πιο πέρα τη
στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών, το σενάριο και το περιεχόμενό της
είναι ένα σαφές μήνυμα προς το ΝΑΤΟ και τα κράτη - μέλη του στην Ευρώπη,
μεταξύ αυτών και την Ελλάδα, ότι σε περίπτωση στρατιωτικής
αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ρωσία, η «εμβέλεια» της
ρωσικής απάντησης περιλαμβάνει όλους τους πιθανούς στόχους που απειλούν
την ασφάλεια και τα συμφέροντά της, από ξηρά, θάλασσα και αέρα.
Για να αντιληφθεί κανείς τη σημασία της άσκησης σε αυτόν το σχεδιασμό, αρκεί να ανατρέξει στη δήλωση του Σέρβου πρέσβη στη Ρωσία, Μίροσλαβ Λαζάνσκι, ο οποίος είπε ότι η Σερβία δεν θα αγοράσει μόνο το σύστημα πυραυλικής αεροπορικής άμυνας «Pantsyr-S» αλλά και άλλα ρωσικά συστήματα.
«Μόλις επιλυθεί το ζήτημα της ανάπτυξης ενός συγκροτήματος αεροπορικού αμυντικού εξοπλισμού στη βάση της σερβικής Πολεμικής Αεροπορίας, θα έχουμε μια ζώνη περιορισμένης πρόσβασης για την αεροπορία του ΝΑΤΟ, σε ακτίνα 400 - 500 χλμ. Σε αυτή θα μπορεί να καταρρίπτεται οποιοδήποτε αεροσκάφος του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των "F-35"», εξήγησε ο Μπαρανέτς, ο οποίος στην ίδια εξίσωση πρόσθεσε και την περιοχή του Καλίνινγκραντ (ρώσικος θύλακας μεταξύ της Πολωνίας και της Λιθουανίας στη Βαλτική Θάλασσα).
Οπως είπε, «εκεί έχουμε ήδη τη δημιουργία ζώνης άρνησης πτήσεων για αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, λόγω της παρουσίας ρωσικών συστημάτων "Triumph S-400"». Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, είναι να δημιουργείται «ένα πολυεπίπεδο και ολοκληρωμένο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην περιοχή του Καλίνινγκραντ, με τέτοιο τρόπο ώστε να δυσχεραίνει την πρόσβαση άλλων αεροσκαφών σε αυτόν τον τομέα».
Αν στα παραπάνω προστεθεί το μελλοντικό σύστημα αεράμυνας που έκανε «ντεμπούτο» με την άσκηση «Slavic Shield 2019», με την πιθανή αγορά και εγκατάσταση πυραύλων «S-400» από τη Σερβία, τότε «Πολωνία, Γερμανία, Τσεχία, Σλοβακία θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια ακτίνα άρνησης πτήσεων για τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ η οποία θα εκτείνεται από το Βερολίνο στην πόλη Βάρνα της Βουλγαρίας έως την Αθήνα. Στην πραγματικότητα, όλη η Ανατολική Ευρώπη θα γίνει μια μεγάλη ζώνη άρνησης πτήσεων. Εκεί βρίσκεται η αληθινή στρατιωτική σημασία της άσκησης "Σλαβική Ασπίδα 2019" στη Σερβία», σημείωσε ο Μπαρανέτς, δίνοντας σε όλη της τη διάσταση την απειλή που αντιμετωπίζουν οι λαοί σε αυτές τις χώρες σε περίπτωση περαιτέρω όξυνσης της αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
Δεν
είναι όμως μόνο αυτή η απόδειξη ότι η ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή της
Ελλάδας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία,
βάζει το λαό στη δίνη μεγάλων κινδύνων.
Στον απόηχο σεναρίων που αναθερμαίνονται για τη μεταφορά στην Ελλάδα πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ τα οποία τώρα βρίσκονται αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας, ή ακόμα και για την εγκατάσταση τέτοιων όπλων στη χώρα μας μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συνθήκη με τη Ρωσία για τα πυρηνικά (INF), έχει αυξηθεί κατακόρυφα το ρωσικό ενδιαφέρον για τη βάση του Αραξου, που διαθέτει υποδομές για τη «φιλοξενία» τέτοιων όπλων (βλέπε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» το περασμένο Σαββατοκύριακο).
Ετσι, στις αρχές της βδομάδας που πέρασε, τρεις Ρώσοι αξιωματικοί έσπευσαν να επιθεωρήσουν την αεροπορική βάση του Αραξου, κάνοντας χρήση του Εγγράφου της Βιέννης. Το εν λόγω Εγγραφο είναι πολιτικά δεσμευτικό και συνιστά έναν διευρυμένο κατάλογο Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας (ΜΟΕΑ) μεταξύ 57 κρατών - μελών του ΟΑΣΕ.
Από το άρθρο 9 του Εγγράφου προβλέπονται επισκέψεις αξιολογήσεων, με σκοπό την επαλήθευση των ετήσιων στοιχείων που ανταλλάσσουν οι συμβαλλόμενες χώρες για τον οπλισμό που διατηρούν.
Την επίσκεψη στον Αραξο ανέλαβε το ρωσικό Εθνικό Κέντρο για τη Μείωση των Πυρηνικών Κινδύνων, που ως τμήμα του υπουργείου Αμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ειδική τέτοια «ομάδα αξιολόγησης», την οποία στέλνει σε όποια τοποθεσία κρίνει ότι ανακύπτει ειδικό ενδιαφέρον βάσει πληροφοριών ή υπολογισμών.
Οπως ανακοινώθηκε μάλιστα από το ρωσικό υπουργείο Αμυνας, η επίσκεψη έγινε «με σκοπό την επαλήθευση πληροφοριών σχετικά με τις στρατιωτικές δυνάμεις και πληροφοριών σχετικά με τα σχέδια για την εγκατάσταση μειζόνων συστημάτων όπλων και εξοπλισμού». Οι Ρώσοι επιθεωρητές επισκέφτηκαν στρατιωτικούς χώρους «στη συνήθη θέση τους εν καιρώ ειρήνης» και ζήτησαν πληροφορίες από τη διοίκηση σχετικά με το προσωπικό, «καθώς και τα κύρια συστήματα όπλων και εξοπλισμού».
Θυμίζουμε ότι με αφορμή την αποχώρηση των ΗΠΑ από την INF και τις απειλές των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για τη διασπορά τέτοιων όπλων σε περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η Ρωσία είχε απαντήσει ότι θα θεωρήσει στόχο της οποιαδήποτε βάση φιλοξενήσει τέτοια όπλα, που απειλούν τα συμφέροντά της...
Εκτός από τον Αραξο, πεδίο σύγκρουσης συμφερόντων ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία είναι και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο εντάχθηκε μάλιστα μαζί με τον Βόλο στη νέα Στρατιωτική Συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ, γεγονός που το κατατάσσει και επίσημα στα σημεία μεγάλου στρατιωτικού ενδιαφέροντος για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς.
Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Πέρα από το γεγονός ότι διευκολύνει ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην προώθηση στρατιωτικών δυνάμεων «προς ανατολάς», προς τα σύνορα δηλαδή με τη Ρωσία, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, λόγω της γεωγραφικής του θέσης, «βλέπει» την είσοδο των Στενών στα Δαρδανέλια και, λόγω της εγγύτητας με αυτά, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και βάση εφόρμησης ναυτικών δυνάμεων για τον αποκλεισμό τους.
Η στρατηγική σημασία του λιμανιού για το ΝΑΤΟ πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι τα Στενά αποτελούν τη μοναδική είσοδο και έξοδο του ρωσικού στόλου από και προς τη Μαύρη Θάλασσα, που σημαίνει ότι σε περίπτωση σύρραξης υπάρχει ο κίνδυνος να αποκλειστούν ρωσικά πλοία στη Μεσόγειο, ή να εγκλωβιστούν στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι Αμερικανοί έχουν ήδη ξεκινήσει τις εργασίες αναβάθμισης των υποδομών του λιμανιού, με την ανέλκυση ενός παλιού ναυαγίου που περιορίζει τη λειτουργικότητά του, και έπεται συνέχεια.
Δεν μπορεί να είναι τυχαία η απόφαση της Ρωσίας να λειτουργήσει μετά από 100 χρόνια το προξενείο της στην πόλη, κάνοντας σινιάλο προς κάθε κατεύθυνση ότι η περιοχή περιλαμβάνεται στις υψηλού ενδιαφέροντος για τα εκεί συμφέροντά της, με ό,τι αυτό σημαίνει για την παρακολούθηση και την ενδεχόμενη απάντηση στις αμερικανοΝΑΤΟικές κινήσεις και στην ελληνική εμπλοκή.
Ριζοσπάστης Σάββατο 2 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 3 Νοέμβρη 2019
Στα μετόπισθεν του ΝΑΤΟ
Η άσκηση - με αληθινά πυρά - έγινε για πρώτη φορά, αλλά θα καθιερωθεί σε «μια παραδοσιακή άσκηση και θα εκπαιδευόμαστε μαζί το επόμενο διάστημα για να υπερασπιστούμε την ελευθερία του ουρανού μας. Το όνομα των ασκήσεων μιλά για την εγγύτητα, τις κοινές ρίζες και αξίες μας. Ωστόσο, το κοινό μας μέλλον και η σταθερή πρόθεσή μας να υπερασπιστούμε την ελευθερία μας μας δένουν περισσότερο από αυτό», σημείωσε ο Σέρβος υπουργός Αμυνας, Αλεξάνταρ Βούλιν, στην τελετή ολοκλήρωσης της άσκησης.
Το πρώτο στάδιο της άσκησης έγινε το Σεπτέμβρη, στο κέντρο εκπαίδευσης της Ρωσικής Αεροπορικής Δύναμης στην περιοχή του νότιου Αστραχάν.
«Η αμυντική συνεργασία μεταξύ Ρωσίας και Σερβίας είναι αρκετά παραγωγική», σημείωσε σε ρωσικά ΜΜΕ ο επικεφαλής του ρωσικού προεδρείου αξιωματικών, αρχιστράτηγος Σεργκέι Λιποβόι, συμπληρώνοντας πως «το Βελιγράδι έχει επανειλημμένα επισημάνει ενδεχόμενη αγορά των συστημάτων "Pantsyr-S" και "S-400"».
Τόνισε επίσης ότι η Σερβία είναι ο ισχυρός σύμμαχος της Ρωσίας στα Βαλκάνια και ως κράτος που δεν ανήκει στο ΝΑΤΟ «χρειάζεται συνεχή προστασία, ιδιαίτερα επειδή περιβάλλεται από βάσεις του ΝΑΤΟ σε Ρουμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Βοσνία και Βουλγαρία. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε το αποσχιστικό Κοσσυφοπέδιο, που προκαλεί τακτικά τους Σέρβους, καθώς και την προσχώρηση του γειτονικού Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ».
«Γι' αυτό είναι σημαντικό να καταστήσουμε σαφές ότι η Σερβία είναι υπό την προστασία της Ρωσίας, που σημαίνει ότι δεν θα αποφασιστεί κανένα θέμα στα Βαλκάνια χωρίς εμάς», υπογράμμισε ο Λιποβόι, χωρίς να αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών.
Αλλά και ο Ρώσος πρώην στρατιωτικός και ειδικός σε θέματα Αμυνας στην εφημερίδα «Komsomolskaya Pravda», Βίκτορ Μπαρανέτς, χαρακτήρισε «σημαντικό στρατηγικό βήμα» τις στρατιωτικές ασκήσεις με μεταφορά των «S-400», υπογραμμίζοντας πως σηματοδοτούν ένα νέο επίπεδο των ρωσοσερβικών στρατιωτικών, πολιτικών και οικονομικών σχέσεων.
Ο ίδιος εκτίμησε πως αν η Σερβία αγοράσει τελικά τους «S-400», τότε η Ρωσία «θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση της στην καρδιά της Ευρώπης (...) ενώ στο μέλλον η Ρωσία θα μπορούσε να έχει ακόμη και μια μικρή στρατιωτική βάση στη Σερβία, δηλαδή στα μετόπισθεν του ΝΑΤΟ».
Από το Βερολίνο έως την Αθήνα
Για να αντιληφθεί κανείς τη σημασία της άσκησης σε αυτόν το σχεδιασμό, αρκεί να ανατρέξει στη δήλωση του Σέρβου πρέσβη στη Ρωσία, Μίροσλαβ Λαζάνσκι, ο οποίος είπε ότι η Σερβία δεν θα αγοράσει μόνο το σύστημα πυραυλικής αεροπορικής άμυνας «Pantsyr-S» αλλά και άλλα ρωσικά συστήματα.
«Μόλις επιλυθεί το ζήτημα της ανάπτυξης ενός συγκροτήματος αεροπορικού αμυντικού εξοπλισμού στη βάση της σερβικής Πολεμικής Αεροπορίας, θα έχουμε μια ζώνη περιορισμένης πρόσβασης για την αεροπορία του ΝΑΤΟ, σε ακτίνα 400 - 500 χλμ. Σε αυτή θα μπορεί να καταρρίπτεται οποιοδήποτε αεροσκάφος του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των "F-35"», εξήγησε ο Μπαρανέτς, ο οποίος στην ίδια εξίσωση πρόσθεσε και την περιοχή του Καλίνινγκραντ (ρώσικος θύλακας μεταξύ της Πολωνίας και της Λιθουανίας στη Βαλτική Θάλασσα).
Οπως είπε, «εκεί έχουμε ήδη τη δημιουργία ζώνης άρνησης πτήσεων για αεροσκάφη του ΝΑΤΟ, λόγω της παρουσίας ρωσικών συστημάτων "Triumph S-400"». Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, είναι να δημιουργείται «ένα πολυεπίπεδο και ολοκληρωμένο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην περιοχή του Καλίνινγκραντ, με τέτοιο τρόπο ώστε να δυσχεραίνει την πρόσβαση άλλων αεροσκαφών σε αυτόν τον τομέα».
Αν στα παραπάνω προστεθεί το μελλοντικό σύστημα αεράμυνας που έκανε «ντεμπούτο» με την άσκηση «Slavic Shield 2019», με την πιθανή αγορά και εγκατάσταση πυραύλων «S-400» από τη Σερβία, τότε «Πολωνία, Γερμανία, Τσεχία, Σλοβακία θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια ακτίνα άρνησης πτήσεων για τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ η οποία θα εκτείνεται από το Βερολίνο στην πόλη Βάρνα της Βουλγαρίας έως την Αθήνα. Στην πραγματικότητα, όλη η Ανατολική Ευρώπη θα γίνει μια μεγάλη ζώνη άρνησης πτήσεων. Εκεί βρίσκεται η αληθινή στρατιωτική σημασία της άσκησης "Σλαβική Ασπίδα 2019" στη Σερβία», σημείωσε ο Μπαρανέτς, δίνοντας σε όλη της τη διάσταση την απειλή που αντιμετωπίζουν οι λαοί σε αυτές τις χώρες σε περίπτωση περαιτέρω όξυνσης της αντιπαράθεσης ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
Το ρωσικό ενδιαφέρον για τον Αραξο
Στον απόηχο σεναρίων που αναθερμαίνονται για τη μεταφορά στην Ελλάδα πυρηνικών όπλων των ΗΠΑ τα οποία τώρα βρίσκονται αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ της Τουρκίας, ή ακόμα και για την εγκατάσταση τέτοιων όπλων στη χώρα μας μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συνθήκη με τη Ρωσία για τα πυρηνικά (INF), έχει αυξηθεί κατακόρυφα το ρωσικό ενδιαφέρον για τη βάση του Αραξου, που διαθέτει υποδομές για τη «φιλοξενία» τέτοιων όπλων (βλέπε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» το περασμένο Σαββατοκύριακο).
Ετσι, στις αρχές της βδομάδας που πέρασε, τρεις Ρώσοι αξιωματικοί έσπευσαν να επιθεωρήσουν την αεροπορική βάση του Αραξου, κάνοντας χρήση του Εγγράφου της Βιέννης. Το εν λόγω Εγγραφο είναι πολιτικά δεσμευτικό και συνιστά έναν διευρυμένο κατάλογο Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και Ασφάλειας (ΜΟΕΑ) μεταξύ 57 κρατών - μελών του ΟΑΣΕ.
Από το άρθρο 9 του Εγγράφου προβλέπονται επισκέψεις αξιολογήσεων, με σκοπό την επαλήθευση των ετήσιων στοιχείων που ανταλλάσσουν οι συμβαλλόμενες χώρες για τον οπλισμό που διατηρούν.
Την επίσκεψη στον Αραξο ανέλαβε το ρωσικό Εθνικό Κέντρο για τη Μείωση των Πυρηνικών Κινδύνων, που ως τμήμα του υπουργείου Αμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας έχει ειδική τέτοια «ομάδα αξιολόγησης», την οποία στέλνει σε όποια τοποθεσία κρίνει ότι ανακύπτει ειδικό ενδιαφέρον βάσει πληροφοριών ή υπολογισμών.
Οπως ανακοινώθηκε μάλιστα από το ρωσικό υπουργείο Αμυνας, η επίσκεψη έγινε «με σκοπό την επαλήθευση πληροφοριών σχετικά με τις στρατιωτικές δυνάμεις και πληροφοριών σχετικά με τα σχέδια για την εγκατάσταση μειζόνων συστημάτων όπλων και εξοπλισμού». Οι Ρώσοι επιθεωρητές επισκέφτηκαν στρατιωτικούς χώρους «στη συνήθη θέση τους εν καιρώ ειρήνης» και ζήτησαν πληροφορίες από τη διοίκηση σχετικά με το προσωπικό, «καθώς και τα κύρια συστήματα όπλων και εξοπλισμού».
Θυμίζουμε ότι με αφορμή την αποχώρηση των ΗΠΑ από την INF και τις απειλές των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για τη διασπορά τέτοιων όπλων σε περισσότερες χώρες της Ευρώπης, η Ρωσία είχε απαντήσει ότι θα θεωρήσει στόχο της οποιαδήποτε βάση φιλοξενήσει τέτοια όπλα, που απειλούν τα συμφέροντά της...
Και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης
Ο λόγος είναι ξεκάθαρος: Πέρα από το γεγονός ότι διευκολύνει ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην προώθηση στρατιωτικών δυνάμεων «προς ανατολάς», προς τα σύνορα δηλαδή με τη Ρωσία, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, λόγω της γεωγραφικής του θέσης, «βλέπει» την είσοδο των Στενών στα Δαρδανέλια και, λόγω της εγγύτητας με αυτά, μπορεί να αποτελέσει ακόμα και βάση εφόρμησης ναυτικών δυνάμεων για τον αποκλεισμό τους.
Η στρατηγική σημασία του λιμανιού για το ΝΑΤΟ πολλαπλασιάζεται από το γεγονός ότι τα Στενά αποτελούν τη μοναδική είσοδο και έξοδο του ρωσικού στόλου από και προς τη Μαύρη Θάλασσα, που σημαίνει ότι σε περίπτωση σύρραξης υπάρχει ο κίνδυνος να αποκλειστούν ρωσικά πλοία στη Μεσόγειο, ή να εγκλωβιστούν στη Μαύρη Θάλασσα.
Οι Αμερικανοί έχουν ήδη ξεκινήσει τις εργασίες αναβάθμισης των υποδομών του λιμανιού, με την ανέλκυση ενός παλιού ναυαγίου που περιορίζει τη λειτουργικότητά του, και έπεται συνέχεια.
Δεν μπορεί να είναι τυχαία η απόφαση της Ρωσίας να λειτουργήσει μετά από 100 χρόνια το προξενείο της στην πόλη, κάνοντας σινιάλο προς κάθε κατεύθυνση ότι η περιοχή περιλαμβάνεται στις υψηλού ενδιαφέροντος για τα εκεί συμφέροντά της, με ό,τι αυτό σημαίνει για την παρακολούθηση και την ενδεχόμενη απάντηση στις αμερικανοΝΑΤΟικές κινήσεις και στην ελληνική εμπλοκή.
Ριζοσπάστης Σάββατο 2 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 3 Νοέμβρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου