Αυτονόητα

Με βάση τα όσα νομοθέτησε και σκοπεύει να νομοθετήσει η κυβέρνηση για τη ΔΕΗ, η ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης, άρα και η συμμετοχή της με αξιώσεις στο «αναπτυξιακό πλάνο» των επόμενων χρόνων στον τομέα της Ενέργειας, συνίσταται στα εξής: Αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά. Κατάργηση ακόμα και των ελάχιστων εκπτώσεων που ίσχυαν για μέρος των καταναλωτών. Παραπέρα ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης, με την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσουν αντεργατικά μέτρα όπως η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, που προωθεί τώρα η κυβέρνηση, με την κατάργηση ακόμα και της «υποψίας» μόνιμης και σταθερής δουλειάς. Κυνήγι της μαρίδας των οφειλετών, που δεν μπορούν να πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς. Απαξίωση και τελικά εγκατάλειψη ενός φτηνού και αποδοτικού καυσίμου, όπως είναι ο λιγνίτης, στο όνομα της προστασίας τάχα του περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, όταν ακούει κανείς «ανταγωνιστικότητα», «απελευθέρωση», «ανάπτυξη» και άλλα παρόμοια, με αναφορά στον κλάδο της Ενέργειας και όχι μόνο, στο μυαλό του δεν μπορεί παρά να έρχονται αυτονόητα τα εξής: Ακριβότερο ρεύμα, γενικευμένες αντεργατικές ανατροπές, ένταση των εκβιασμών, ιδιωτικοποιήσεις. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η ανάπτυξη για τα κέρδη έχει ως προαπαιτούμενο την παραπέρα σύνθλιψη των δικαιωμάτων και των αναγκών του λαού, για την οποία ανταγωνίζονται η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Κολαούζοι... 

 

Διάφοροι «φιλελεύθεροι κολαούζοι» και γυρολόγοι της πολιτικής υπερασπίζονται ένθερμα την πρόθεση της κυβέρνησης να θεσπίσει το «ν+2» στα πανεπιστήμια ως ανώτατο χρονικό όριο που μπορεί κάποιος να διατηρεί την ιδιότητα του φοιτητή. Το επιχείρημα είναι ότι οι φορολογούμενοι που πληρώνουν για τα πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων και πολλοί μεροκαματιάρηδες, φτωχοί και άνεργοι, δεν είναι υποχρεωμένοι να συντηρούν τους «αιώνιους φοιτητές» και επομένως έχουν κάθε λόγο να στηρίξουν την πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Η άποψη αυτή αναπαράγει τον πυρήνα της «επιχειρηματολογίας» με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα πανεπιστήμια, από τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, όπως και από το γεγονός ότι σήμερα οι σπουδές στο δημόσιο πανεπιστήμιο μόνο δωρεάν δεν είναι για την πλειοψηφία των φοιτητών. Χώρια που εν μέσω μαζικών αγωνιστικών διεργασιών στα πανεπιστήμια επιστρατεύεται «κάθε καρυδιάς καρύδι» για να συκοφαντήσει και να επιτεθεί στους φοιτητές. Τυχαίο;

... και υποκριτές

 

Η πραγματικότητα που προσπαθούν να αντιστρέψουν είναι ότι χιλιάδες φοιτητές δυσκολεύονται να τελειώσουν «στην ώρα τους» τις σπουδές, επειδή αναγκάζονται παράλληλα να δουλεύουν για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, ή σπουδάζουν «εξ αποστάσεως», επειδή δεν έχουν τη δυνατότητα να μείνουν στην πόλη όπου πέρασαν. Πολλοί απ' αυτούς κάνουν άλλες ιεραρχήσεις για μια περίοδο της φοιτητικής τους ζωής, επειδή ακριβώς το πτυχίο που θα πάρουν δεν τους εξασφαλίζει κανένα επαγγελματικό δικαίωμα και οι ανάγκες της επιβίωσης πιέζουν. Οσο για τους φτωχούς και άνεργους που πληρώνουν από τους φόρους τούς «αιώνιους φοιτητές», είναι οι ίδιοι που αν τα παιδιά τους μπουν στο πανεπιστήμιο, αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στο κόστος, επειδή η φοιτητική μέριμνα είναι ανύπαρκτη, όπως και κάθε άλλη ουσιαστική στήριξη στους φοιτητές και στις οικογένειές τους, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων και της σημερινής. Αλλες είναι επομένως οι προθέσεις τους και όχι η ...προστασία του φορολογούμενου λαού, τον οποίο, παρεμπιπτόντως, η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις τον έχουν τσακίσει στους φόρους και στα χαράτσια. Οχι βέβαια για να χρηματοδοτήσουν ένα πανεπιστήμιο αντάξιο των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, αλλά για να μπουκώσουν το κεφάλαιο με προνόμια και επιδοτήσεις, στρώνοντας παράλληλα το έδαφος για να θρονιαστούν οι επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια.

Κοσμοπολίτικος αντικομμουνισμός

 

Μπορεί να φάνηκε ότι το ξεφούρνισε εν τη ρύμη του λόγου του, όμως δείχνει τις βαθύτερες αντιλήψεις του: Για τον Γ. Βαρουφάκη ο λόγος και την αναφορά που έκανε από το βήμα της Βουλής στην «κατάρρευση του "σιδηρού παραπετάσματος"», αναπαράγοντας τη γνωστή πρωτόγονη αντικομμουνιστική χυδαιότητα. Θυμίζουμε ότι την ίδια αναφορά έκανε σε διακηρύξεις της και η ΕΕ τον περασμένο Μάη, η οποία φέρει την υπογραφή συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών ηγετών της ΕΕ αλλά και του Αλ. Τσίπρα. Η «αυθόρμητη» αντικομμουνιστική ατάκα του Βαρουφάκη, και μάλιστα με το περιεχόμενο εκείνο που έχει ντύσει προπαγανδιστικά τις απίστευτες διώξεις του αστικού κράτους σε βάρος των κομμουνιστών στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαία. Δεν είναι πρώτη φορά άλλωστε που φανερώνει την προσχώρησή του σε αυτήν τη λογική. Και με άλλες αφορμές είχε μιλήσει για την «αυταρχική σοβιετία», για τα «αυταρχικά σοσιαλιστικά καθεστώτα», έχει υιοθετήσει τη λαθολογία για την Ιστορία του ΚΚΕ. Και αν όλα αυτά γίνονται ραφιναρισμένα, μικρή σημασία έχει. Η στάση του αυτή εξηγείται, είναι απαραίτητο συμπλήρωμα του ευρωατλαντικής κοπής ...κοσμοπολιτισμού του. Και δεν πρωτοτυπεί σε τίποτα, έχουν θητεύσει και άλλοι σε αυτό το μετερίζι.

Ριζοσπάστης  Σάββατο 2 Νοέμβρη 2019 - Κυριακή 3 Νοέμβρη 2019