Μειοψηφίες

Τη μία μέρα εμφανίζονται αστυνομικοί μαζί με τους διευθυντές γνωστής αλυσίδας πολυκαταστημάτων και ζητούν να «ελέγξουν τις κάλπες» του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν μάλιστα ότι η εργοδοσία τούς απομακρύνει από τις τραπεζαρίες όταν εμφανίζεται εκπρόσωπος του Σωματείου, ενώ η μη συμμετοχή στο Σωματείο είναι προϋπόθεση για «ανανέωση της σύμβασης»! Την επομένη, σεκιουριτάδες μαζί με διευθυντές αναλαμβάνουν την παρεμπόδιση των αρχαιρεσιών του ίδιου Σωματείου σε εργασιακό χώρο της Μάνδρας Αττικής. Σε άλλους χώρους δουλειάς, όπως σε εργοστάσια και στη ναυπηγοεπισκευή, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς μέσα προστασίας, ρισκάροντας τη ζωή τους, και αν τολμήσουν να τα διεκδικήσουν, απειλούνται με απόλυση. Μετανάστες εκβιάζονται από εργοδότες να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί και μια ωραία πρωία, το αφεντικό (που τους χρωστάει δεδουλευμένα) κάνει ότι δεν τους ξέρει και τους διώχνει, απειλώντας από πάνω ότι θα τους «δώσει» στην αστυνομία. Μιας και έγινε λοιπόν τόσο ...επίκαιρη η συζήτηση για τη «βία», την «ανομία», για την «υπεράσπιση του δημόσιου χώρου απέναντι σε μειοψηφίες», τι λένε όλοι αυτοί για τη βία που δέχονται καθημερινά οι «πολλοί», οι «από κάτω», για να μη διεκδικούν, για να υποτάσσονται στις ορέξεις της εργοδοσίας, για να μειώνουν τις απαιτήσεις τους; Η εργοδοτική βία και τρομοκρατία, που ασκείται από την πραγματική μειοψηφία, αξιοποιεί το νομοθετικό οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, για να εντείνει το ξεζούμισμα των εργαζομένων, για να επιτυγχάνονται οι στόχοι της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Καταστολή στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις - εργοδοτική βία στους τόπους δουλειάς και μειωμένες απαιτήσεις: Αυτό το μείγμα - δηλητήριο, που πάει σκοινί - κορδόνι από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, πρέπει να σαρωθεί από την εργατική - λαϊκή πάλη.

Ομοψυχία... 

 

Μέλι έσταζαν τα αστικά επιτελεία για την «πρωτοφανή ομόνοια» και «συναίνεση» όλων των κομμάτων, πλην ΚΚΕ, σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα «εθνικά» θέματα. «Ομοψυχία» που αποτυπώθηκε μεταξύ άλλων και στη διάρκεια της συζήτησης για τον προϋπολογισμό. Καθόλου απαρατήρητη δεν πέρασε και η αποστροφή του πρωθυπουργού, ο οποίος, μιλώντας στη Βουλή, ανέφερε επί λέξει ότι «προσυπογράφει» τα όσα είχε πει νωρίτερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, χαιρετίζοντας το «γεγονός ότι κάνατε μια θεαματική στροφή ως προς την άσκηση εξωτερικής πολιτικής με τις Ηνωμένες Πολιτείες... Αφήσατε στην άκρη τις ωραίες δηλώσεις περί του ΝΑΤΟ, περί των ιμπεριαλιστών Αμερικανών και πολύ καλά κάνατε». Και κατέληξε λέγοντας ότι «με την εξαίρεση του ΚΚΕ, διαμορφώνεται μια πλατιά διακομματική συμμαχία που θεωρεί τη σχέση μας με τις ΗΠΑ μια σχέση με μεγάλο βάθος, μια σχέση στρατηγικής σημασίας». Ούτε φίδι στον κόρφο τους, λοιπόν...

... εγκληματική

 

Μόνο που ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει απ' αυτήν την «ομοψυχία», που τον σπρώχνει βαθιά στη δίνη της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής. Αυτό επιβεβαιώνουν το γκριζάρισμα του Αιγαίου και τα παζάρια για διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά που θίγουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, με τη σφραγίδα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Αυτό δείχνουν τα διχοτομικά σχέδια στο Κυπριακό, που διαδέχεται το ένα το άλλο, οι εκβιασμοί για να γίνουν αποδεκτά από τον λαό της Κύπρου. Αυτό φανερώνει η «αιμορραγία» του λαού, για να πληρώνει στρατιωτικές δαπάνες στα μέτρα του ΝΑΤΟ, να συντηρεί δυνάμεις σε αποστολές ανά τον κόσμο που καμιά σχέση δεν έχουν με την άμυνα της χώρας. Αυτό δείχνουν τέλος και οι απειλές τρίτων κρατών ότι η χώρα μας βρίσκεται σε «ακτίνα κρούσης», αν τα συμφέροντά τους απειληθούν στρατιωτικά από το ΝΑΤΟ. Αυτήν την εγκληματική για το λαό πολιτική προσυπογράφουν με την «ομοψυχία» τους η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα...

Φτηνιάρικη

 

Υιοθετώντας τα επιχειρήματα της εργοδοσίας, πυκνώνουν τις τελευταίες μέρες οι συκοφαντίες στον Τύπο σε βάρος της απεργίας που κήρυξαν οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ. Βιάζονται μάλιστα να βγάλουν την απεργία «παράνομη και καταχρηστική», μάλλον από κεκτημένη ταχύτητα, εκφράζοντας προκαταβολικά την εμπιστοσύνη τους στην αστική Δικαιοσύνη ότι θα κάνει το καθήκον της όταν έρθει η ώρα. Βέβαια, ούτε μια λέξη δεν λένε για τα αιτήματα της απεργίας. Για τις εργασιακές σχέσεις που ανατρέπονται σωρηδόν στον όμιλο, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του. Για την ενιαία ΣΣΕ σε όλο τον όμιλο που διεκδικούν οι εργαζόμενοι, για να σπάσει ο πολυκερματισμός, να υπάρξει εξίσωση των δικαιωμάτων όλων προς τα πάνω και να πάψει το σημερινό αίσχος, που το 1/3 των εργαζομένων (περίπου 5.500) είναι χωρίς Συλλογική Σύμβαση. Με δεδομένα όλα αυτά, δεν έχει άδικο η κυβέρνηση που λέει ότι η ΔΕΗ, για να είναι ανταγωνιστική, πρέπει να γίνει σαν τον ΟΤΕ! Οσο για τα παπαγαλάκια κράτους και εργοδοσίας, που παθαίνουν υστερία κάθε φορά που ένας κλάδος διαμαρτύρεται και διεκδικεί, όσες ...υπερωρίες κι αν κάνουν, η μπογιά τους είναι φτηνιάρικη και δεν πιάνει.

Ριζοσπάστης  Σάββατο 21 Δεκέμβρη 2019 - Κυριακή 22 Δεκέμβρη 2019