Η μεγάλη απεργία που κράτησε 110 μέρες φωτίζει το δύσκολο και σκληρό αγώνα που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ.
Και κάνει σήμερα περισσότερο επίκαιρη την έκδοση «ΛΑΡΚΟ ’77: Το χρονικό των 110 συγκλονιστικών ημερών της μεγάλης απεργίας στη ΛΑΡΚΟ. Γενάρης – Μάης 1977»
που επανακυκλοφόρησε από την Επιτροπή Περιοχής Ανατολικής Στερεάς – Εύβοιας του ΚΚΕ, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων του Κόμματος.
Στην έκδοση αυτή βρίσκονται συγκεντρωμένα σε μορφή αποκομμάτων τα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη και του Οδηγητή τις μέρες της μεγάλης απεργίας
Η ιστορική απεργία των εργαζόμενων στη ΛΑΡΚΟ ξεκίνησε στις 27 του Γενάρη 1977, με βασικά αιτήματα την αύξηση των μισθών και τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Απέναντι στους απεργούς και δίπλα στο αφεντικό Μποδοσάκη παρατάχτηκε ολόκληρη η κρατική μηχανή, με τις δυνάμεις καταστολής που έπαιρναν εντολές από κυβέρνηση – και τότε – της Νέας Δημοκρατίας, σε πρωταγωνιστικό ρόλο…
Από την πολύ ενδιαφέρουσα αυτή έκδοση αλιεύσαμε το γράμμα ενός μαθητή νυχτερινού γυμνασίου, γιου απεργού της ΛΑΡΚΟ, που απευθύνεται προς τους ένστολους φρουρούς του νόμου και της τάξης που κατεβάζουν τα κλομπς τους στα κεφάλια απεργών. Το γράμμα δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη, στις 24 του Απρίλη 1977. Αντιγράφουμε ολόκληρο το δημοσίευμα, από το οποίο προέρχεται και η φωτογραφία:
Τι σου έφταιξαν οι απεργοί και τους χτύπησες;Με αυτά τα λόγια αρχίζει το γράμμα του μαθητής νυχτερινού γυμνασίου, απευθυνόμενος σε χωροφύλακα που χτυπάει τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ
Γράφει: «Πήρες διαταγή, σήκωσες το κλομπ, δίστασες για λίγο, ύστερα σκέφτηκες το ψωμί σου και… μετά τα αίματα πότισαν το χώμα…»
Σου μιλάει ένας μαθητής γυμνασίου, γιος εργατικής οικογένειας. Ένας εργαζόμενος μαθητής, που όλη μέρα με τον ιδρώτα του ποτίζει το αχόρταγο στομάχι ενός επιχειρηματία και το βράδι με την κούραση της μέρας στον ώμο, τραβάει κατά το σχολειό για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα…
Απευθύνομαι σε σένα χωροφύλακα…
Σε σένα, που πριν σκεφτείς τι πας να κάνεις, κατέβασες το κλομπ στο κεφάλι των εργατών – απεργών της ΛΑΡΚΟ. Αλήθεια, τι σου έφταιξαν οι εργάτες; Τι σου έφταιξαν αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν σε βάθος 50 και 1000 μέτρων κάτω από τη γη μια ολόκληρη ζωή; Για το ψωμί τους φωνάζουν.
Ξέρεις ποιον χτύπησες; Χτύπησες τον πατέρα μου, τον πατέρα σου… μπορεί να χτυπήσεις και το παιδί σου αύριο. Αλήθεια! Τότε θα σκεφτείς τι πας να κάνεις;
Είναι σίγουρο πως θα διστάσεις. Όμως αυτοί που κατευθύνουν τα κλομπς δεν θα διστάσουν. Γιατί εκείνοι εξυπηρετούν συμφέροντα. Όμως εσύ γιατί χτυπάς; Για θυμήσου!… Όταν ήσουν παιδί, είχες κι εσύ όνειρα. Όνειρα για να γίνεις ένας αξιοπρεπής άνθρωπος. Θυμάσαι, που ξεκινούσες με την πάνινη τσάντα στον ώμο και τραβούσες κατά το σχολειό για να μάθεις γράμματα;… Θυμάσαι που πείνασες γιατί ο πατέρας σου δεν είχε δουλειά;…
Τότε λοιπόν γιατί χτύπησες τους εργάτες; Και ο πατέρας σου εργάτης δεν είναι; Γιατί μου στερείς τη μόρφωση και το ψωμί χτυπώντας τον πατέρα μου;…
Αυτοί που κλέβουν το δικό μου ψωμί, κλέβουν και το δικό σου. Αυτοί που σκοτώνουν τα δικά μου όνειρα, σκότωσαν και τα δικά σου. Αυτοί, αύριο, μπορεί να σκοτώσουν και τα όνειρα του παιδιού σου…
Εσύ τι λες; Σου έφταιξα σε τίποτα και με χτύπησες προχτές στην απεργία; Εγώ, μόνο το φταίχτη σου έδειξα.
Ο γερο-εργάτης με τα γκρίζα μαλλιά που χτύπησες, αγωνίζεται για να πάρει λίγο ακόμα από τον ιδρώτα που του ανήκει.
Μην ξεχνάς, πως αύριο μπορεί περιμένοντας το παιδί σου από το σχολείο του, να μάθεις ότι το χτύπησαν σε μι απεργία φοιτητών. Μπορεί ο δράστης να είσαι συ ο ίδιος. Το σκέφτηκες αυτό;
Το βιβλίο με τίτλο «ΛΑΡΚΟ ’77: Το χρονικό των 110 συγκλονιστικών ημερών της μεγάλης απεργίας στη ΛΑΡΚΟ. Γενάρης – Μάης 1977» είναι επανέκδοση του 1977, εμπλουτισμένη με δύο άρθρα εργατών της ΛΑΡΚΟ, του Χρήστου Οικονόμου, προέδρου του Σωματείου Εργαζομένων στη ΛΑΡΚΟ το 1977, και του Γιώργου Ρούσση, Γραμματέα της ΚΟΒ Λάρυμνας – Μαρτίνου του ΚΚΕ και εργάτη στη ΛΑΡΚΟ από το 1967 έως το 2004. Επίσης η νέα έκδοση προλογίζεται από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.Κ.Π.Μαθητής νυχτερινού γυμνασίου
Κατιούσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου