Πρόκληση

Στην τηλεδιάσκεψη που έστησε προχτές ο πρωθυπουργός με τους «κοινωνικούς εταίρους», ισχυριζόμενος ότι προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι τάχα η προστασία της απασχόλησης, της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, σε ρόλο πρόθυμου ντεκόρ έσπευσε ο εργατοπατέρας πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Μια μέρα μετά, στο χτεσινό σχετικό δελτίο - μνημείο εργατοπατερισμού, από το οποίο απουσιάζει και η παραμικρή αναφορά στο μπαράζ των αντεργατικών ΠΝΠ της κυβέρνησης και στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, πιστός στο χαβά του, «ενημερώνει» ότι... «μίλησε για την αναγκαιότητα αναβάθμισης των θεσμών του τριμερούς διαλόγου», ενώ προανήγγειλε... «εντατικοποίηση της παρέμβασης και της δράσης, ώστε να εξασφαλιστούν οι μέγιστες δυνατές παρεμβάσεις πρόληψης και ασφάλειας στην εργασία»! Ποιος; Αυτός που από την πρώτη στιγμή της πανδημίας έσπευσε να δηλώσει ότι αυτή... «δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά» και ότι «το κόστος θα πρέπει να το αναλάβουμε όλοι»! Αυτός που μαζί με όλο το σινάφι των εργατοπατέρων, όχι μόνο είναι παντελώς απόντες από τις σκληρές μάχες που δίνονται μέσα στους χώρους δουλειάς για μέτρα προστασίας των εργαζομένων, αλλά ξεδιάντροπα τις λοιδορεί, όπως έκανε με την πετυχημένη μέρα πανελλαδικής δράσης στο Εμπόριο, λέγοντας ότι «προφανώς δεν κάνουμε απεργίες, προφανώς δεν πάμε έξω από τα σούπερ μάρκετ, όπως πάνε κάποιοι δήθεν έξυπνοι και ταξικοί, να κάνουμε συγκεντρώσεις»! Επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τους ανθρώπους των αφεντικών και των κυβερνήσεών τους.

Αλληλεγγύη

 

Το τι ...«αλληλεγγύη» έχει πέσει στο εσωτερικό της ΕΕ όλο αυτό το διάστημα της πανδημίας ούτε και λέγεται (!), παρά την προσπάθεια όλων των αστικών κομμάτων να την εξωραΐσουν και να πείσουν για το αντίθετο. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα διαδραματίζονται γύρω από τα πακέτα θωράκισης των επιχειρηματικών ομίλων από την καπιταλιστική κρίση, αυτά που η κυβέρνηση και η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζουν περίπου ως «μάννα εξ ουρανού» για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους. Αφού τσακώνονταν επί δυο μήνες για τους όρους, οι υπουργοί Οικονομικών αποφάσισαν τελικά να ενεργοποιήσουν το πρόγραμμα του ESM, καταλήγοντας σε έναν πρόσκαιρο συμβιβασμό που τους αφήνει όλους ανικανοποίητους. Οπως αποφασίστηκε, ο μηχανισμός θα παρέχει δάνεια που τα υπερχρεωμένα καπιταλιστικά κράτη (π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα) δεν θέλουν να βλέπουν, αλλά με τους «απλούς» όρους των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ και όχι αυστηρότερους, όπως ζήταγαν άλλα καπιταλιστικά κράτη, που δεν θέλουν ούτε να ακούνε για το ενδεχόμενο να εγγυηθούν εκείνα τις «ζημιές» των υπόλοιπων. Ολα αυτά πριν καλά καλά ξεκινήσει η συζήτηση για άλλους μηχανισμούς, όπως το «Ταμείο Ανάκαμψης», όπου στο μόνο που συμφωνούν είναι πως ο λογαριασμός θα σταλεί έτσι κι αλλιώς στους λαούς. Τα αστικά ΜΜΕ μιλάνε για «μετωπική σύγκρουση» ΕΚΤ - Γερμανίας και ο Ιταλός πρωθυπουργός προειδοποιεί πως η ανισομετρία και η κρίση απειλούν τη συνοχή της ΕΕ. Ο,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν πουν, δεν μπορούν να κρύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα της ΕΕ, ως διακρατικής ένωσης των καπιταλιστών, που ληστεύουν από κοινού τους λαούς και τα χαλάνε στη μοιρασιά.

Στοχοπροσήλωση

 

Την παραγραφή πλημμελημάτων, τα οποία θεωρούνται «ήσσονος σημασίας» και επισύρουν ποινές φυλάκισης μέχρι ενός έτους, προβλέπει διάταξη που κατέθεσε ο υπουργός Δικαιοσύνης, με στόχο και την «ελάφρυνση» των δικαστηρίων μετά το «lockdown» λόγω πανδημίας. Το ενδιαφέρον όμως δεν βρίσκεται στα αδικήματα που παραγράφονται, αλλά σε εκείνα που δεν «αγγίζει» η συγκεκριμένη διάταξη. Ανάμεσά τους βρίσκονται και τα «αδικήματα που σχετίζονται με διατάραξη πλειστηριασμών», με βάση την κατάπτυστη διάταξη που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να «θωρακίσει» τη διαδικασία των πλειστηριασμών και την απαλλαγή των τραπεζών από τα «κόκκινα» δάνεια. Πάνω σ' αυτήν τη νομοθεσία «έχτισε» στη συνέχεια η ΝΔ την αυστηροποίηση του πλαισίου ενάντια σε όποιον αντιδρά και διαμαρτύρεται για την αρπαγή της λαϊκής κατοικίας. Ε, αν στο παραπάνω προστεθεί και η παράταση λίγων βδομάδων που έδωσε η κυβέρνηση στην τυπική «προστασία» της πρώτης κατοικίας, με γνώμονα να μη διαταραχθεί η «κουλτούρα πληρωμών» λόγω της πανδημίας, επιβεβαιώνεται αβίαστα ότι: Η «προσήλωση» στις προτεραιότητες του κεφαλαίου δεν αλλάζει ρούπι.

Φρεσκαδούρα

 

Παραβλέποντας ότι είχε «καταργήσει» την τρόικα όταν ήταν υπουργός Οικονομικών και βαφτίζοντας ξανά τους «θεσμούς» τρόικα, ο Γ. Βαρουφάκης ετοιμάζεται για μια ακόμα «πολιτική επανάσταση» ενάντια στο 5ο μνημόνιο, που όπως λέει έρχεται. «Σύμμαχοί» του είναι κάμποσοι σοσιαλδημοκράτες από το διεθνές στερέωμα που ξαναφρεσκάρουν τα παραμύθια μιας εναλλακτικής - φιλολαϊκής τάχα διαχείρισης του καπιταλισμού μπροστά στη νέα καπιταλιστική κρίση. Αυτή η «προοδευτική διεθνής», όπου συναντιέται ο Βαρουφάκης με τον Σάντερς, τον Τσόμσκι και κάμποσους σοσιαλδημοκράτες, σαν την πρωθυπουργό της Ισλανδίας, ζητάει «εργαλεία» δημοσιονομικής χαλάρωσης, όπως το ευρωομόλογο, την αναδιάρθρωση κρατικών χρεών, κρατικοποιήσεις τραπεζών κ.ά. Κορωνίδα της «επανάστασής» τους δεν είναι άλλη από τις «πράσινες» μπίζνες, ώστε να βρουν διέξοδο συσσωρευμένα κεφάλαια που λιμνάζουν. Και όλα τα παραπάνω πασπαλίζονται με συνθήματα περί «ειρήνης», «δημοκρατίας», «οικολογίας» και άλλα παρόμοια. «Δώσ' του κλότσο να γυρίσει, παραμύθι ν' αρχινίσει», δηλαδή. Αν και εδώ που τα λέμε, ο Βαρουφάκης δεν σταμάτησε καθόλου να παρουσιάζει ως «φρεσκαδούρα» τα διάφορα ταρατατζούμ της «εναλλακτικής διαχείρισης» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αλλωστε, ως τέτοιος αξιοποιήθηκε και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, για να εγκλωβιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια από την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και να εκτονωθεί ο όποιος ριζοσπαστισμός, με τα γνωστά αποτελέσματα στη συνέχεια.

 Ριζοσπάστης  Τετάρτη 13 Μάη 2020